Wyscout Analysis, Φαμπιάν Ρουίθ: Αναπληρώνοντας τον χαμένο χρόνο
«Αν δεν τον έλεγαν Φαμπιάν, θα μιλούσατε πολύ περισσότερο για αυτόν. Είναι ένας εξαιρετικός παίκτης, παγκοσμίου κλάσης», είπε για εκείνον ο Λουίς Ντε Λα Φουέντε, όταν ακόμα το να παίζει βασικός στην Ισπανία για το EURO 2024 ο Φαμπιάν Ρουίθ δεν αποτελούσε την πιο πειστική – για τα Media και τους φιλάθλους της χώρας – επιλογή. Και συνέχισε: «Θα ήθελα πολύ ο κόσμος στην Ισπανία να είχε επίγνωση των ποδοσφαιρικών μας δυνατοτήτων. Να εκτιμά. Ο Φαμπιάν είναι η προσωποποίηση όλων αυτών των παικτών που ήταν για καιρό στη σκιά, αλλά θα έπρεπε να λαμβάνει περισσότερη προσοχή για όσα κάνει».
Τότε, τα σχόλια του Ντε Λα Φουέντε κρίθηκαν αυστηρά. Έναν μήνα μετά, όσοι δεν πείθονταν από τον Φαμπιάν Ρουίθ δεν τολμούν πια να κουνήσουν το δάκτυλό τους. Το Gazzetta με τη βοήθεια του Wyscout, της κορυφαίας πλατφόρμας ποδοσφαιρικής ανάλυσης, βάζει στο μικροσκόπιό του τον παίκτη-κλειδί της Πρωταθλήτριας Ευρώπης Ισπανίας. Από την αγνόηση και την κριτική, στη λύτρωση και την αναπλήρωση του χαμένου χρόνου.
Φαμπιάν Ρουίθ: 635 ημέρες σκιάς
Στα γήπεδα της Γερμανίας, ο Ρουίθ έζησε τις πιο λαμπρές στιγμές της καριέρας του. Από άποψη αναγνώρισης, απόδοσης, διακυβεύματος. Όμως πριν από αυτό είχε αναγκαστεί να περιμένει υπομονετικά τη σειρά του. Ανδρώθηκε στην Μπέτις, μετακόμισε μετά από σύσταση του Αντσελότι στη Νάπολι το 2018 και πριν δύο χρόνια η Παρί Σεν Ζερμέν τον έκανε δικό της. Σε μια χώρα που έχει φάει παικταράδες στο κέντρο με το... κουτάλι, ο Φαμπιάν δεν θεωρήθηκε ποτέ κορυφαίος, δεν είδε ποτέ τους Ισπανούς να τον εκτιμούν όσο θα ήθελε. Και ανάμεσα σε αυτούς, υπήρχε και ο Λουίς Ενρίκε.
Ήταν εκείνος που τού χάρισε το ντεμπούτο του στη Ρόχα, όταν ήταν 23 ετών, το 2019. Αλλά και ο ίδιος που επί της ουσίας στη συνέχεια τού έκλεισε τον δρόμο προς την εθνική ομάδα. Ο Ρουίθ έκανε κάποιες σκόρπιες εμφανίσεις στο EURO 2020, δίχως να έχει πραγματικά ρόλο, και στη συνέχεια βυθίστηκε στις σκιά της αγνόησης του Ενρίκε. Έμεινε εκτός Ρόχα για 635 ημέρες, έχασε το Μουντιάλ και κάθε άλλο σημαντικό παιχνίδι της ανάμεσα στο καλοκαίρι του 2021 και την άνοιξη του 2023. Όμως περίμενε τη στιγμή της δικαίωσής του. Κι αυτή ήρθε, όταν τα ηνία της Ισπανίας ανέλαβε ο Λουίς Ντε Λα Φουέντε. Εκείνος τον επανέφερε στην εθνική, εκείνος τον εμπιστεύτηκε, εκείνος τον απογείωσε, απογειώνοντας ταυτόχρονα και την ομάδα του.
Η πανταχού παρούσα «καρδιά» της Ισπανίας
Εντάξει, υπήρχαν οι θαυματουργοί Λαμίν Γιαμάλ και Νίκο Γουίλιαμς, ο κομβικός Όλμο, ο - κατά την UEFA - παίκτης του τουρνουά, Ρόδρι. Όμως η «καρδιά» της Ισπανίας στον θρίαμβο του EURO 2024 δεν ήταν άλλος από τον Φαμπιάν Ρουίθ. Ίσως και γιατί κανείς δεν περίμενε να δει αυτά τα πράγματα από εκείνον. Κανείς δεν περίμενε να δει έναν παίκτη που κινούταν κάτω από τα ραντάρ στην Παρί Σεν Ζερμέν - και πάλι με προπονητή τον Λουίς Ενρίκε - να γίνεται ο μετρονόμος και ο μαέστρος μαζί για χάρη της κορυφαίας ομάδας της διοργάνωση. Γιατί μπορεί ο Ρόδρι να έκοβε και να έδινε τον ρυθμό, μπορεί ο Γιαμάλ να δημιουργούσε και να έφτιαχνε πράγματα, ο Όλμο να απειλούσε από τη μεσαία γραμμή. Όμως ο Ρουίθ τα έκανε όλα αυτά ταυτόχρονα.
Δεν υπήρξε τομέας του παιχνιδιού στον οποίο ο 28χρονος δεν διέπρεψε. Ο Ρουίθ βρήκε το τέλειο «κοστούμι» στο #8 της Ρόχα, λίγο μπροστά από τον Ρόδρι, λίγο πίσω από τον Πέδρι και στην πραγματικότητα κινούταν σε κάθε μήκος και πλάτους του γηπέδου. Δεν είχε πρόβλημα να αλλάξει θέσεις, όποτε χρειαζόταν, με τον Γουίλιαμς στα άκρα, δεν είχε πρόβλημα να πατάει στην περιοχή και μπόρεσε να ξεδιπλώσει απλόχερα όλο του το ρεπερτόριο.
Ο Φαμπιάν Ρουίθ ήταν ο πιο απειλητικός μέσος της Ισπανίας στο EURO (1,58npxG) και δεύτερος μόνο πίσω από τον Γιαμάλ σε αυτή την κατηγορία. Η κάθετη κίνησή του στο γκολ απέναντι στη Γεωργία είναι το απόλυτο παράδειγμα της ικανότητάς του να βρίσκει - όχι πολλές, αλλά - ποιοτικές ευκαιρίες, προερχόμενος από την πίσω ζώνη. Κι αυτό δεν είναι καν η «βασική» του δουλειά στο γήπεδο.
Αφού αυτή αφορά τον τρόπο με τον οποίο ο Ρουίθ συνδέει τα κομμάτια της ομάδας του. Ο Ρουίθ των 84 ενεργειών με την μπάλα άγγιξε το 90% στην ακρίβεια των μεταβιβάσεών του, το δεύτερο μεγαλύτερο ποσοστό στην Πρωταθλήτρια Ευρώπης πίσω μόνο από τον Ρόδρι. Παίζοντας όμως με πολύ μεγαλύτερο ρίσκο, σε πολύ πιο πιεστικούς χώρους από τον συμπαίκτη του.
Ποιος Ισπανός είχε τις περισσότερες κάθετες πάσες στο EURO (6); Ποιος Ισπανός είχε τις περισσότερες μεταβιβάσεις στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου (58); Ποιος Ισπανός μέσος τις περισσότερες «έξυπνες πάσες», αυτές που έσπασαν τις γραμμές της αντίπαλης άμυνας δηλαδή (6); Ποιος Ισπανός μέσος τις περισσότερες προωθητικές μεταβιβάσεις (45); Ο Ρουίθ, ο Ρουίθ, ο Ρουίθ και ο... Ρουίθ. Νούμερα που μιλούν από μόνα τους, όπως και το γεγονός πως ο μόνος μέσος της Ρόχα που δημιούργησε περισσότερες ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του (9) ήταν ο Πέδρι (10). Όπως και το γεγονός πως κανένας άλλος παίκτης σε όλο το EURO δεν μέτρησε περισσότερες ανακτήσεις κατοχής από εκείνον (45).
Δεν είναι υπερβολή: Ο Ρουίθ έκανε τα πάντα για την Πρωταθλήτρια Ευρώπης Ισπανία. Και τα έκανε σε εξαιρετικά στάνταρ, με «όπλο» τη δική του ποδοσφαιρική κλάση. Έμεινε στη σκιά για 635 ημέρες, χρειάστηκε μόνο επτά παιχνίδια για να πείσει κάθε... άπιστο για τη λάμψη του. Αυτή κι αν ήταν αναπλήρωση του χαμένου χρόνου: Το να κατακτήσει το EURO ως απόλυτος πρωταγωνιστής. «Θέλω να καλέσω όλους τους Ισπανούς να εκτιμούν περισσότερο αυτό που έχουμε σε αυτή τη χώρα, αυτή την ομάδα. Θα έπρεπε να εκτιμάμε περισσότερο την αξία μας», είπε στην αρχή του τουρνουά ο 28χρονος, ακολουθώντας το παράδειγμα του Ντε Λα Φουέντε. Και το μόνο σίγουρο είναι πως μετά από αυτό, δεν υπάρχει κανείς πια που να μην εκτιμά τον Φαμπιάν Ρουίθ, αυτόν τον υπέροχο παίκτη.
