Χόρχε Σαμπαόλι: Απ’ τα δένδρα στα σαλόνια…

• Ο κόσμος δεν έχει το αλάθητο
• Οδηγίες πάνω στο… δένδρο
• Όταν… έφαγε τις σημειώσεις του και έπαιξε «2-3-5»!

Στα 61 του πορεύεται με μότο ένα στίχο από μία αγαπημένη του μπάντα, τους "Καγιεχέρος", που λέει: «Να θυμάσαι πάντα από πού ξεκίνησες γιατί μπορεί να γυρίσεις εκεί».

Ο Χόρχε Σαμπάολι παραμένει ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους των πάγκων κι από τους προπονητές που ανήκουν σ’ ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της ιστορίας (κυρίως) λόγω των ιδιορρυθμιών του.

Στη Μασσαλία, όπου το Gazzetta βρίσκεται παρέα με την Novibet, αρχίζουν να τον συμπαθούν. Σε μια κουβέντα που είχαμε με τους ανθρώπους της Ολιμπίκ, χτες το απόγευμα στην μπουτίκ της ομάδας, οι περισσότεροι είχαν να πουν μια καλή λέξη συμπάθειας και εκτίμησης για το μέχρι τώρα έργο του.

Πρόκειται άλλωστε για τον άνθρωπο, ο οποίος στα πρώτα προπονητικά του βήματα στα ερασιτεχνικά γήπεδα της Αργεντινής, όταν αποβλήθηκε από διαιτητή διότι φώναζε και διαμαρτυρόταν διαρκώς, βγήκε έξω από το γήπεδο, σκαρφάλωσε σε ένα δέντρο και φορώντας τα γυαλιά ηλίου του έδινε από ψηλά εντολές στους παίκτες του συνεχίζοντας βεβαίως να φωνάζει!

Ο βασικότερος ίσως λόγος για να συμπαθήσεις τον 61χρονο προπονητή, είναι ότι αποτελεί «μαθητή» του σπουδαίου Μαρσέλο Μπιέλσα, ο οποίος επίσης έχει περάσει από τον πάγκο της Μαρσέιγ. Δηλώνει μέγας «φαν» του «δασκάλου» και τα πρώτα χρόνια της καριέρας του έκανε τζόκινγκ ακούγοντας στο κασετόφωνο τις συνεντεύξεις του μέντορα του.

Λατρεύει το επιθετικό ποδόσφαιρο με το έντονο πρεσάρισμα σε όλες τις γραμμές. Μια επιθετική τακτική που έχει εφαρμόσει με εξαιρετικό τρόπο σε όλες τις ομάδες που ανέλαβε, πλην εθνικής Αργεντινής, τώρα το κάνει και με την αντίπαλο του ΠΑΟΚ στα προημιτελικά του Κόνφερενς Λιγκ.

Ο κόσμος δεν έχει το αλάθητο

Ο Αργεντινός τεχνικός ξέρει ότι δε του χαρίστηκε τίποτα, επιλέγει μια ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, δίχως να διστάζει να μπει στη μάχη, ακόμα και να έρθει «τετ α τετ» με τους φανατικούς της Μαρσέιγ. Στην πατρίδα του βγήκε ανοικτά απέναντι στους συμπατριώτες του όταν η κριτική προς το πρόσωπο του Λιονέλ Μέσι, για τις επιδόσεις του με την εθνική ομάδα, είχε χτυπήσει κόκκινο. «Αντί να χαίρονται που τον απολαμβάνουν και παίζει γι’ αυτούς, τον κατηγορούν και τον χλευάζουν», είχε πει παραμονές του Μουντιάλ της Ρωσίας. Η στήριξη προς τον σούπερ σταρ της «Αλμπισελέστε» δεν έπιασε τόπο στο χορτάρι, ωστόσο εκείνος δεν πήρε πίσω καμία κουβέντα του για τον Λιονέλ.

Η Μαρσέιγ είναι η δεύτερη δουλειά του στην Ευρώπη, μετά το πέρασμά του από τον πάγκο της Σεβίλλης. Η εντός έδρας ήττα (0-1) από τη Μονακό ανέβασε τους τόνους με το «θυμωμένο» κοινό του «Βελοντρόμ». Στην συνάντηση που είχε ο πρόεδρος, Πάμπλο Λονγκόρια, και ο Λοράν Κολέτ, με τους επικεφαλής των οργανωμένων οπαδών ο Σαμπαόλι βρέθηκε στο επίκεντρο της κουβέντας. «Αν είναι απαραίτητο και αν ο πρόεδρος το θεωρεί σημαντικό μπορώ να συναντηθώ μαζί τους και να μου πουν ότι έχουν να μου πουν στο πρόσωπο», είπε ορθά κοφτά ο 61χρονος προπονητής την παραμονή του δεύτερου αγώνα με τη Βασιλεία, όπου η ομάδα της Μασσαλίας σφράγισε την πρόκριση για τα προημιτελικά του Europa Conference League.

«Όταν ανέλαβα την Ολυμπίκ ήταν ενδέκατη στη βαθμολογία. Ένα χρόνο μετά είμαστε στη δεύτερη θέση στο μεγαλύτερο κομμάτι της σεζόν, άρα έχουν κάνει πρόοδο και καλή δουλειά. Το πιο σημαντικό είναι να είμαστε ενωμένοι. Δεν πρέπει να υπάρχουν αρνητικές σκέψεις στο γήπεδο, ούτε και στην κερκίδα. Δεν έχει σημασία η ενδεκάδα, το ποιος παίζει, όλοι πρέπει να είμαστε ενωμένοι γύρω από την ομάδα», υποστήριξε επιδιώκοντας να βάλει τέλος στην κριτική και τη συζήτηση για την εικόνα της ομάδας.

Οδηγίες πάνω στο… δένδρο

Από τα παιδικά του χρόνια αγάπησε το ποδόσφαιρο, έπαιξε σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα στη Κασίλδα, μια φτωχή περιοχή της επαρχίας Σάντα Φε, μέχρι που το 1979 ήρθε ο σοβαρός τραυματισμός -διπλό κάταγμα κνήμης-περόνης- με αποτέλεσμα να αποσυρθεί από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο σε ηλικία 19 ετών.

Λόγω της πρώιμης φαλάκρας του, του δόθηκε το παρατσούκλι «Tobogan de Piojos» («τσουλήθρα ψειρών») γι’ αυτό και πολλοί αναρωτήθηκαν «ποιος είναι ο καραφλός στον πάγκο που περπατάει πάνω κάτω (σαν τον Μπιέλσα) και φωνάζει;», όταν ανέλαβε από σπόντα υπηρεσιακός προπονητής στην ομάδα της κωμόπολής του, την Αλούμνι ντε Κασίλδα.

Ξεκίνησε να προπονεί ακαδημίες και μικρές ομάδες, περνώντας από χίλια μύρια κύματα μέχρι να αναγνωριστεί η δουλειά του, συνέχισε να δουλεύει ως ταμίας σε υποκατάστημα τοπικής τράπεζας προκειμένου να βγάζει ένα χαρτζιλίκι, ενώ ταυτόχρονα διένυε πολλά χιλιόμετρα προκειμένου να παρακολουθήσει προπονήσεις, και να μιλήσει με παίκτες και προπονητές στο Ροσάριο.

Πέρασε από το Περού (Κορονέλ Μπολονέζι) και συνέχισε με σύντομες θητείες στη Χιλή και το Εκουαδόρ, δίχως να εγκαταλείψει ποτέ το όνειρό του να ζήσει μέσω του ποδοσφαίρου, την απόλυτη καταξίωση. Το 2010 επέστρεψε στη Χιλή και είδε την καριέρα του να απογειώνεται στον πάγκο της Ουνιβερσιτάδ.

Στο τέλος του 2011 πανηγύρισε το «τριπλ κράουν» κατακτώντας το Απερτούρα, το Κλαουσούρα και το Κόπα Σουνταμερικάνα, το πρώτο στην ιστορία του ποδοσφαίρου της Χιλής, ενώ στα τέλη του 2012 ανέλαβε την εθνική ομάδα της Χιλής. Έπεσε σε μια σπάνια φουρνιά ποδοσφαιριστών, όπως ο Αλέξις Σάντσες, ο Αρτούρο Βιδάλ, ο Γκάρι Μεντέλ και ο Κάρλος Μπράβο, ωστόσο στην αρχή η «Λα Ρόχα» δυσκολεύτηκαν μέχρι να προκριθούν στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Εκεί, νίκησε την πρωταθλήτρια Ισπανία στην πορεία προς τους «16», όπου αποκλείστηκε από τη διοργανώτρια ομάδα.

Η Χιλή εμφανίστηκε ασταμάτητη το επόμενο καλοκαίρι του 2015. Στην πορεία προς τον τελικό του Κόπα Αμέρικα απέναντι στην Αργεντινή του Λιονέλ Μέσι, η ομάδα του Σαμπάολι νίκησε τον Ισημερινό, τη Βολιβία, την Ουρουγουάη και το Περού και κατέκτησε το πρώτο μεγάλο τίτλο στη διαδικασία των πέναλτι. Όταν παραιτήθηκε τον Ιανουάριο του 2016 είχε το καλύτερο ποσοστό νίκης από οποιονδήποτε προπονητή στην ιστορία της Χιλής (69,8%).

Όταν… έφαγε τις σημειώσεις του και έπαιξε «2-3-5»!

Ο Χόρχε Σαμπαόλι παρέμενε διαρκώς στο προσκήνιο, όχι όμως μόνο για αμιγώς ποδοσφαιρικούς λόγους. Όταν βρέθηκε στη Βραζιλία για λογαριασμό της Σάντος, κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης, ο Αργεντινός «συνελήφθη» από τον τηλεοπτικό φακό να τρώει τις σημειώσεις του. Ναι, καλά διαβάσατε, να τρώει -κυριολεκτικά- τις σημειώσεις του! Όπως ήταν φυσικό το video έγινε viral, δείχνοντας τον Σαμπάολι να περπατά στο γήπεδο την ώρα που οι παίκτες του γυμνάζονται και να κόβει χαρτιά από τις σημειώσεις του, τα οποία στη συνέχεια έφαγε...

Όταν ανέλαβε την Εθνική Αργεντινής πριν το Μουντιάλ της Ρωσίας. Από τα πρώτα του βήματα έδειχνε πως είναι αποφασισμένος να κάνει ό,τι θεωρεί αναγκαίο για το σκοπό αυτό, αδιαφορώντας για την κριτική.

Έτσι σ’ ένα φιλικό παιχνίδι στη Σιγκαπούρη, τον Ιούνιο του 2017, δε δίστασε να παρατάξει την «Αλμπισελέστε» με σύστημα «2-3-5» κάνοντας πράξη την υπόσχεση που είχε δώσει πριν το ματς. Σύμφωνα με τον ίδιο επρόκειτο για ένα «μασκαρεμένο» 4-1-4-1, όμως η αλήθεια είναι πως στην άμυνα υπήρχαν μόνο δύο κεντρικοί αμυντικοί και απουσίαζαν τα πλάγια μπακ, με το σύστημα αυτό να παραπέμπει στο... 1930 και στον τελικό του πρώτου Μουντιάλ όταν η Αργεντινή είχε εμφανιστεί με το ίδιο ακριβώς σύστημα.

Χαρακτηριστική είναι η τελευταία ατάκα του «μακάρι να μπορούσα να παίξω με 10 χαφ...». Όχι απλά την είπε αλλά την εννοούσε κιόλας, ο αθεόφοβος. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στον πρώην άσο της Μαρσέιγ, Σαμίρ Νασρί, που σήμερα εργάζεται στην τηλεόραση και στην εκπομπή «Canal Football Club» επί λέξη είπε:

«Η κατασκευή του παιχνιδιού, είναι το παν. Εάν ήταν στο χέρι μου, θα έπαιζα μόνο με χαφ. Δέκα κεντρικοί χαφ και ένας παίκτης με... γάντια. Λατρεύω την μπάλα. Δεν θέλω ο αντίπαλος να έχει την μπάλα. Αυτή η ομάδα της Μαρσέιγ προσπαθεί να αποκτήσει αυτό το μοντέλο παιχνιδιού και μπορεί να εξελιχθεί, με παίκτες που έχουν το επίπεδο να την κάνουν να προχωρήσει».