Στα ραντεβού με την ιστορία, πας χαμογελαστός…

Το ιστορικό του πράγματος, το σημαντικό του πράγματος, η πρόκληση που έχει μπροστά του να βρεθεί εκεί που δεν έχει φτάσει ποτέ, δεν πρέπει να σφίξουν το πρόσωπο των παικτών του. Αυτό δεν είναι ένα ραντεβού με την ιστορία στο οποίο ο ΠΑΟΚ πρέπει να πάει σφιγμένος, πιεσμένος, αγχωμένος, είναι ένα ραντεβού με την ιστορία, στο οποίο πρέπει να πάει χαμογελαστός, ήρεμος, σίγουρος. Και όταν λέω ο ΠΑΟΚ, εννοώ και τους παίκτες και τους προπονητές και τον κόσμο, όλους όσοι θα είναι απόψε στην Τούμπα, όλοι όσοι μετέχουν στον οργανισμό ΠΑΟΚ.

Αυτό το ταξίδι που ξεκίνησε κατακαλόκαιρο στο Δουβλίνο, μπορεί απόψε το βράδυ στην Τούμπα να τελειώσει, μπορεί και να συνεχιστεί και ακόμη παραπέρα, το μόνο βέβαιο είναι ότι θα μείνει έτσι κι’ αλλιώς χαραγμένο στη μνήμη όλων. Η… φάση που λένε και οι πιτσιρικάδες είναι ξεκάθαρα «ήμουν κι’ εγώ εκεί…» και ως τέτοια πρέπει να την ζήσει όλος ο οργανισμός του ΠΑΟΚ, από τον πρώτο μέσα στην ομάδα, μέχρι τον τελευταίο οπαδό. Αυτό εδώ δεν είναι ένα ματς χωρίς αύριο, αυτό εδώ είναι ένα ματς για το αύριο του συλλόγου, όποια κι’ αν είναι η κατάληξή του.

Αλλωστε η επιτυχία είναι δεδομένη και το επόμενο βήμα αν γίνει, θα γίνει όχι από πιεσμένους και αγχωμένους ποδοσφαιριστές και προπονητές, αλλά από ανθρώπους που είναι έτοιμοι να ζήσουν τη στιγμή, να απολαύσουν την βραδιά, να την γευτούν μέχρι την τελευταία σταγόνα της. Αν το κάνουν έχουν και τις περισσότερες πιθανότητες να οδηγηθούν σε μία ακόμη, στην επόμενη μεγάλη και ιστορική βραδιά. Απόψε η Τούμπα θα στάζει νέκταρ επιτυχίας, αν θέλεις να το γευτείς ξανά, αν θέλεις να γεμίσεις την κανάτα της επιτυχίας για μία ακόμη φορά, οφείλεις πρώτα να απολαύσεις αυτή την γεμάτη που έχεις στα χέρια σου. Ο ΠΑΟΚ αυτό πρέπει να κάνει απόψε, να το ζήσει… Αν το ζήσει όπως πρέπει και όσο πρέπει, τότε είναι πιθανό το ποδόσφαιρο να του δώσει την δυνατότητα να το ξαναζήσει σε μερικές εβδομάδες και σε ακόμη μεγαλύτερη βραδιά.

Ο κάθε παίκτης του ΠΑΟΚ, θα πρέπει να αναλογιστεί πόσοι ποδοσφαιριστές στον κόσμο έχουν περάσει μία ολόκληρη καριέρα χωρίς να τους δοθεί ποτέ η ευκαιρία να παίξουν μία βραδιά μπροστά στο κοινό τους, σε ένα κατάμεστο γήπεδο, για μία πρόκριση σε ευρωπαϊκό ημιτελικό. Ο κάθε φίλος του ΠΑΟΚ θα πρέπει να αναλογιστεί πόσοι οπαδοί ομάδων ονειρεύτηκαν αυτή τη στιγμή και δεν την έζησαν ποτέ. Αν το αναλογιστούν όλοι τους, θα απολαύσουν την βραδιά με τον τρόπο που της αρμόζει και όχι σαν μία ακόμη βραδιά ενός κρίσιμου αγώνα. Αλλωστε ας μην πάμε μακριά. Από την τελευταία φορά που συνέβη κάτι αντίστοιχο για ελληνικό σύλλογο έχουν περάσει 19 ολόκληρα χρόνια… Από τότε που ο Παναθηναϊκός υποδέχτηκε την Πόρτο του Μουρίνιο, έχει να παίξει ελληνική ομάδα ευρωπαϊκό προημιτελικό με στόχο την πρόκριση σε ημιτελικό.

Ο ΠΑΟΚ απόψε πρέπει να έχει ασφαλώς διάθεση να τα δώσει όλα, να είναι συγκεντρωμένος σε κάθε δευτερόλεπτο, να μην χάσει το μυαλό του και να μην βγει από το ρυθμό του, να έχει το πάθος, την πείνα, την επιθυμία να τα καταφέρει ξανά, πράγματα δηλαδή που απαιτεί η στιγμή και το ιστορικό ραντεβού. Ο κάθε παίκτης του θα πρέπει να είναι σίγουρος όταν θα ακουστεί το τελευταίο σφύριγμα, ότι έκανε ότι μπορούσε και έδωσε ότι είχε για να τα καταφέρει. Αλλά όλα αυτά θα πρέπει να τα κάνει απολαμβάνοντας τη στιγμή, με μια διάθεση θετική για αυτό που του συμβαίνει, με μία επίγνωση της κατάστασης, ότι πλέον δεν ονειρεύεται, αλλά ζει το όνειρό του…

Το μάτι πρέπει να γυαλίζει, η αυτοπεποίθηση πρέπει να ξεχειλίζει, η διάθεση για να τα δώσουν όλα θα πρέπει να περισσεύει, αλλά δεν φτάνουν μόνο αυτά. Πρέπει και το πρόσωπο να χαμογελά, αυτό απαιτεί η στιγμή και το ραντεβού με την ιστορία…