ΠΑΟΚ: Το σινιάλο μιας καινούργιας εποχής

Ο αποψινός αγώνας με τη Λέφσκι στη Σόφια, θα είναι για τον ΠΑΟΚ ο 217ος στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Πολύτιμος μεν, αντιλαμβανόμαστε, ως ο πρώτος της νέας σεζόν. Με μια τεράστια αγωνία για τη νέα «ασπρόμαυρη» βερσιόν του Λουτσέσκου. Σαν ένα σινιάλο της καινούργιας εποχής.

Στις πρεμιέρες, ως συνήθως, πέρα από το όποιο μέγεθος είναι η Λέφσκι αυτό καθαυτό, για τον ΠΑΟΚ ο μεγάλος σκόπελος είναι ο ίδιος του ο εαυτός! Το πως θα παρουσιαστεί αυτός το βράδυ στο «Γκεόργκι Ασπαρούχοφ», ένα γήπεδο που θυμίζει το παλιό ανατολικό μπλοκ, αν και η μεγάλη εικόνα της Σόφιας σου δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για μια εξελιγμένη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.

Από τον πρώτο κιόλας ευρωπαϊκό σταθμό, ο «Δικέφαλος» ξέρει ότι θα έρθει αντιμέτωπος με τον ίδιο του τον εαυτό, καθώς τα επιτεύγματα της περασμένης σεζόν θα αποτελούν σταθερό μέτρο σύγκρισης για τη νέα «βερσιόν» που λανσάρουν από τις αρχές του καλοκαιριού οι Ζοσέ Μπότο και Ραζβάν Λουτσέσκου.

Η αγωνιστική συμπεριφορά, το σκεπτικό μιας νέας ομάδας, η νοητική προσέγγιση του παιγνιδιού, ο χαρακτήρας, είναι το νούμερο-ένα. Η μεγάλη εικόνα είναι ότι αυτό που έχει ξεκινήσει να κάνει ο ΠΑΟΚ, στ’ αλήθεια προκαλεί ενδιαφέρον να το παρακολουθεί «εν τω γίγνεσθαι» κανείς. Να το βλέπει να εξελίσσεται. Όμως, τα top club, παντού, ζουν μες απ’ τους αριθμούς. Διψήφιους και τριψήφιους, συνήθως. Μες απ’ τις λίστες των τροπαίων ή των διακρίσεων. Μες απ’ τα ρεκόρ. Και από προκρίσεις στην Ευρώπη.

Από τα όσα ακούσαμε χτες στη Θεσσαλονίκη, δια στόματος του Ρουμάνου προπονητή, αποδεικνύεται ότι υπάρχει, στον στενό κύκλο της ομάδας, τουλάχιστον η επίγνωση του τι κάνουμε και τι θέλουμε μέσα στο γήπεδο. Η προσέγγιση, μια απολύτως ρεάλ-πολιτίκ, μοιάζει να είναι σοφή. Πάμε να παίξουμε, κατ’ αρχήν, κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Γνωστή, επιτυχημένη συνταγή από το διάστημα της περσινής πορείας, Ιανουάριος-Απρίλιος 2022, που οδήγησε την ομάδα μέχρι τα προημιτελικά μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, τον κράτησε μέσα στο κύπελλο και στη 2η θέση του πρωταθλήματος.

Ο ανήσυχος Λουτσέσκου, λόγω πρεμιέρας, μπορεί να μην το είπε, αλλά γνωρίζει ότι τέτοια εποχή έτσι πρέπει να πάει, ξέρει ο Ρουμάνος ότι υπάρχει η αντικειμενική δυνατότητα να σχεδιάσει κάτι μακροπρόθεσμο. Η διάκριση στην Ευρώπη δεν είναι πια στόχος, αλλά υποχρέωση. Το είπε, απευθυνόμενος προς τους ποδοσφαιριστές του «Δικεφάλου», κι ο Ιβάν Σαββίδης.

«Καλή αρχή και να φτάσουμε εκεί που ανήκει ο ΠΑΟΚ, στις κορυφαίες ευρωπαϊκές ομάδες»!

Βλέπετε, μετά την εξαιρετική περσινή πορεία έως τα προημιτελικά της νεοσύστατης διοργάνωσης, ο πήχης των απαιτήσεων έχει ανέβει πολύ ψηλά, ψηλότερα ίσως από όσο μπορεί να αντέξει μια ομάδα που κατά τα 6/11 η ενδεκάδα της θα αποτελείται από νέους παίκτες.

Νέος τερματοφύλακας (Κοτάρσκι), νέος στόπερ (Κάργας), νέο αριστερό μπακ (Ράφα Σοάρες), νέο δεκάρι (Ντάντας), νέο αριστερό εξτρέμ (Κουαλιάτα), νέος -από όποια άποψη κι αν το δεις- κι ο φορ (Κούτσιας). Το αν θα βγάλουν τα… «κάστανα απ’ τη φωτιά» οι «παλιοί» (Βιεϊρίνια, Ίνγκασον, Αουγκούστο, Σβαμπ, Α. Ζίβκοβιτς) είναι ένα άλλο καλό ερώτημα, ωστόσο το ότι η «ασπρόμαυρη» επικοινωνία έβγαλε χτες μπροστά τον Ίνγκασον για να μιλήσει στον Τύπο και όχι κάποιο νέο, ωραίο και φρέσκο πρόσωπο, κάτι λέει.

O ΠΑΟΚ με τη Λέφσκι λογικά δεν θα έχει πρόβλημα, αλλά οφείλει να την αντιμετωπίσει με τη σοβαρότητα που έδειξε πέρυσι το καλοκαίρι στα προκριματικά με αντιπάλους ανάλογης δυναμικής, όπως πχ. η Ριέκα και να μην παρουσιαστεί πως στο Δουβλίνο απέναντι στους ημιεπαγγελματίες της Μποέμιαν. H Λέφκσι έχει απλά γνωστό όνομα, αλλά μιλάμε για ομάδα της οποίας το παρελθόν είναι σημαντικότερο από το παρόν - πρόπερσι που έπαιξε τελευταία φορά στην Ευρώπη δέχτηκε επτά γκολ σε δύο ματς από την ΑΕΚ Λάρνακας.

Το ευρωπαϊκό ταξίδι σε 35 διαφορετικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Βουλγαρίας, όπου ο «Δικέφαλος» βρίσκεται για δεύτερη φορά, ξεκίνησε πριν από 57 χρόνια κόντρα στην αυστριακή Βίνερ και συνεχίζεται για τους «ασπρόμαυρους» που στις τελευταίες 13 ευρωπαϊκές τους εξόδους, έχουν μπει εννιά φορές στους ομίλους, είτε του Europa, είτε του Conference League.

Ο φετινός… μαραθώνιος με έξι απαιτητικούς αγώνες μέχρι την είσοδο στους ομίλους έρχεται να μας θυμίσει την εποχή των «capital control» και την πορεία από Ζάγκρεμπ (Λοκομοτίβα), σε Τρνάβα (Σπάρτακ) και μετά στην Κοπεγχάγη (Μπρόντμπι) μέχρι η ομάδα του σημερινού προπονητή της Μαρσέιγ, Ιγκόρ Τούντορ, καταφέρει να μπει στους ομίλους του Europa League της σεζόν 2015-16, με απολογισμό τρείς νίκες (όλες στην Τούμπα), δύο ισοπαλίες και μια ήττα.

Εκείνη την σεζόν οι «ασπρόμαυροι» αρκέστηκαν στη συμμετοχή του στη φάση των ομίλων, σε αντίθεση με την περσινή ονειρεμένη ευρωπαϊκή πορεία μέχρι τους «8» του Κόνφερενς Λιγκ. Μια πορεία γεμάτη από ρεκόρ.

Για όσους το έχουν ξεχάσει ήταν η πρώτη φορά που ο ΠΑΟΚ έδωσε 16 ευρωπαϊκά ματς σε μία σεζόν, για πρώτη φορά έκανε 8 ευρωπαϊκές νίκες, για πρώτη φορά κέρδισε Μάρτιο στην Ευρώπη, για δεύτερη φορά έφτασε μέχρι τα προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Επίσης, για πρώτη φορά έχει στον πάγκο προπονητή με περισσότερες από 10 ευρωπαϊκές νίκες (Λουτσέσκου), για πρώτη φορά προκρίθηκε στα πέναλτι στην Ευρώπη (Μίντιλαντ), για πρώτη φορά προκρίθηκε στα πέναλτι στην Τούμπα και για πρώτη φορά πέτυχε 20 γκολ σε μία ευρωπαϊκή σεζόν.

Κι αν όλα αυτά δε σας λένε τίποτα, να σας θυμίσουμε και έναν ακόμη λόγο ώστε οι ελληνικές ομάδες να μην υποτιμούν το Europa Conference League. Η περσινή πορεία μέχρι τα προημιτελικά της νεοσύστατης διοργάνωσης έφερε στα ταμεία πάνω από 10 εκατομμύρια ευρώ, καθ’ όλα ευπρόσδεκτα. Δεν συμφωνείτε…