Παναθηναϊκός: Το ξενοδοχείο-ορόσημο του Τρπισόφσκι, η καλοκαιρινή Πράγα και η «πράσινη» συμπολίτισσα της Σλάβια

• Το «Esplanade», η τελευταία δουλειά του Τρπισόφσκι πριν την προπονητική
• Η καλοκαιρινή και covid-free Πράγα

Πράγα. Η ιστορική πρωτεύουσα της Βοημίας. Μια πόλη 1,3 εκατομμυρίων κατοίκων που διέρχεται από τον ποταμό Μολδάβα και που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή με τα επιβλητικά μεσαιωνικά της κτίσματα. Σε κάθε γωνιά, σε κάθε σημείο της. Σίγουρα ένας δημοφιλής προορισμός που λίγο-πολύ όλοι, είτε έχουν επισκεφτεί είτε όχι (ακόμη), είναι γνώριμοι με το σημαίνον του και την αισθητική του.

Για τον γράφοντα, η φρέσκια ανάμνηση της πρώτης επίσκεψης στην πόλη έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να εντυπώσει ακόμα πιο ισχυρά τις αποχρώσεις και την ατμόσφαιρα αυτής της μαγικής τοποθεσίας. Αυτή τη φορά βλέποντας και το άλλο της πρόσωπο, το καλοκαιρινό. Κακά τα ψέματα, ο χειμώνας «κουμπώνει» καλύτερα στην Πράγα. Ιδίως όταν δεν σε έχουν προειδοποιήσει ότι δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τη θερμοκρασία της Αθήνας στην καρδιά του θέρους.

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, επιχειρεί να πετύχει την πρώτη του ευρω-πρόκριση από το 2017, όποτε και αγωνίστηκε τελευταία φορά στις διοργανώσεις της UEFA. Έμελλε να το κάνει στην Πράγα, μια πόλη που του έχει φερθεί γενναιόδωρα στο παρελθόν, καθώς σε αυτήν βρήκε τρεις φορές τον δρόμο της νίκης σε τέσσερις απόπειρες. Το Gazzetta φόρεσε το backpack του και περιπλανήθηκε στους δρόμους της τσεχικής πρωτεύουσας για να σας μεταφέρει το κλίμα, αλλά και μερικούς ξεχωριστούς σταθμούς στη διαδρομή.

Το «Esplanade», η τελευταία δουλειά του Τρπισόφσκι πριν την προπονητική

Η αποστολή του Παναθηναϊκού κατέλυσε στο πεντάστερο ξενοδοχείο της γνωστής αλυσίδας «Marriott», στο δυτικό μέρος της πόλης. Μόλις ένα χιλιόμετρο μακριά, συγκεκριμένα 13 λεπτά περπάτημα, υπάρχει ένα άλλο ξενοδοχείο, στο οποίο ο coach της αντιπάλου του βρήκε το εφαλτήριο για την προπονητική του καριέρα.

Ο Γίντριχ Τρπισόφσκι, πολύ πριν αναλάβει τα ηνία της Σλάβια Πράγας και την οδηγήσει σε τρία πρωταθλήματα, τρία Κύπελλα και τρεις πορείες μέχρι τα προημιτελικά ευρωπαϊκών διοργανώσεων, εργαζόταν ως σερβιτόρος στο «Esplanade Hotel». Ένας φανατικός, στα όρια του εθισμένου από τη μαγεία του ποδοσφαίρου, από το σχολείο ο Τρπισόφσκι όπως έχει πει καθόταν στο τελευταίο θρανίο και διάβαζε κρυφά τις σελίδες των αθλητικών στις εφημερίδες, είχε μάθει όλους τους παίκτες από την πρώτη κατηγορία ως τις μικρότερες και όταν έπαιζε μπάλα είχε μανία να δείχνει στους συμπαίκτες του σε ποιο σημείο έπρεπε να βρίσκονται. Κάπως έτσι, η κλίση προς το άθλημα και την προπονητική δεν άργησε να τον οδηγήσει στην πρώτη του ευκαιρία, η οποία συνέπεσε με την περίοδο που δούλευε σερβιτόρος στο «Esplanade».

«Ως ποδοσφαιριστής ποτέ δεν διακρίθηκα. Παρ’ όλα αυτά στα μέσα των ‘90s έπαιζα στην Τσέχιε Καρλίν, όπου ο αδερφός της τότε κοπέλας μου αγωνιζόταν στην ομάδα Νέων. Μια φορά, Πέμπτη ήταν, ο προπονητής τους παραιτήθηκε και έπρεπε να δώσουν ένα ματς το Σάββατο. Με ρώτησαν αν θα πήγαινα μαζί τους. Έτσι, πήρα άδεια το Σάββατο από το ‘’Esplanade’’, πήγα, κερδίσαμε 2-0 κι έμεινα προπονητής της ομάδας Νέων για δύο χρόνια. Από τότε προπονούμαι ασταμάτητα μέχρι τώρα», δήλωσε σε παλαιότερη συνέντευξη ο coach της Σλάβια, ο οποίος σταμάτησε την μπάλα λόγω τραυματισμού από τα 12 του ως τα 16. Το ταξίδι, όμως, για την ανέλιξή του ως το σημείο που βρίσκεται σήμερα ξεκίνησε μια Πέμπτη (σύμπτωση), κάπου ανάμεσα στην περιοχή του Καρλίν και το ''Esplanade''.

Η καλοκαιρινή και covid-free Πράγα

• Ζέστη. Πολλή ζέστη. Ο καύσωνας αποδείχθηκε υπόθεση ολόκληρης της Ευρώπης φέτος το καλοκαίρι και οι θερμοκρασίες στην τσεχική πρωτεύουσα πλησίασαν πολύ κοντά. Σταθερά πάνω από 32 βαθμούς ο υδράργυρος, ακόμα και το βράδυ επικρατούσε άπνοια. Βάσει και του πολεοδομικού στυλ της πόλης, ο ήλιος μοιάζει να καίει λίγο περισσότερο στο κέντρο της Πράγας.
  
• Η Πράγα, όμως, εξακολουθεί να παραμένει μια ήρεμη πόλη. Πρωτίστως, απηλλαγμένη από το «βάρος» των περιορισμών για την Covid-19, οι οποίοι κυριαρχούσαν μόλις εννέα μήνες πριν. Ο κορονοϊός ηχεί μάλλον σαν άγνωστη λέξη στους κατοίκους της Πράγας, μια και με εξαίρεση κάποιες σκόρπιες περιπτώσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς, το συντριπτικό ποσοστό τους έχουν πετάξει τις μάσκες στα σκουπίδια. Όπως προφανώς συνέστησε η τοπική και κρατική μέριμνα, αφού σε κανέναν δημόσιο χώρο δεν υπάρχει υποχρεωτικότητα.

• Οι πλακόστρωτοι δρόμοι της, τα ηλεκτρονικά πατίνια και ποδήλατα και τα δεκάδες πάρκα, κάνουν πάντα αισθητή την παρουσία τους, αβίαστα. Το ίδιο και οι μπυραρίες και τα παραδοσιακά εστιατόρια το βράδυ.
  
• Ιδιαίτερη εικόνα και αυτή που βλέπει κανείς μπροστά από την Κρατική Όπερα της Πράγας (Státní opera). Η σημαία της Ουκρανίας, δίπλα σε αυτή της Τσεχίας. Η τελευταία ήταν, άλλωστε, μια από τις πρώτες χώρες που εκδήλωσαν την έμπρακτη και αμέριστη στήριξή τους προς την Ουκρανία μετά τη ρωσική εισβολή και η αλληλεγγύη προς τον ουκρανικό λαό απεικονίζεται με αυτόν τον τρόπο ως σήμερα, επτά μήνες από το ξέσπασμα του πολέμου.

Σλάβια – Μποέμιανς, μια στάση δρόμος

Τα Πράσινα του Παναθηναϊκού δεν θα ξενίσουν σε καμία περίπτωση την «ερυθρόλευκη» Σλάβια Πράγας το βράδυ της Πέμπτης. Κι αυτό διότι οι «Slaviste» όχι απλά συναντούν κάθε χρόνο δύο φορές στο πρωτάθλημα, αλλά πρακτικά συνορεύουν με την Μποέμιανς Πράγας. Μία από τις πάλαι ποτέ κραταιές δυνάμεις του ποδοσφαίρου της Τσεχοσλοβακίας, η ομάδα με έμβλημα το καγκουρό λόγω μιας επιτυχημένης περιοδείας της στις αρχές του 20ου αιώνα στην Αυστραλία, έχει επίσης το πράσινο χρώμα στο λάβαρό της.

Με πρόεδρο τον θρυλικό για πολλούς λόγους, Αντονίν Πανένκα και μεγαλύτερη «εχθρό» την Σπάρτα Πράγας, η Μποέμιανς αγωνίζεται στο «Dolicek», γήπεδο που απέχει μόλις ένα χιλιόμετρο από τη «Fortuna Arena». Συγκεκριμένα, μία στάση μακριά με το τραμ. Συνθήκη που παραπέμπει και ξεπερνά σε επίπεδα γειτνίασης τις Λίβερπουλ και Έβερτον, με την απόσταση των «Άνφιλντ» και «Γκούντισον Παρκ» να είναι 1,4 χιλιόμετρα.

True Story: Μπορεί οι οπαδοί της να θεωρούνται κάπως παρωχημένοι και η έδρα των 6.300 θεατών να είναι η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με το υπερσύγχρονο κόσμημα της Σλάβια που είναι η «Fortuna Arena» (παλαιότερα Eden Arena ή Sinobo Stadium). Το «Dolicek», όμως, δεν παύει να είναι το όνειρο καθενός και καθεμίας που λατρεύει την ποδοσφαιρική «καλτίλα». Χαρακτηριστικό ότι την ώρα του αγώνα, στο αριστερό «πέταλο» και πάνω από την, απόλυτα ρετρό, εξέδρα ορθίων, λειτουργεί καντίνα που ψήνει λουκάνικα και μοιράζει μπύρες. Ξαναλέμε, την ώρα του αγώνα! Ανάλογο μενού και στη μικρή στοά έξω από το γήπεδο, όπου η γεύση αποζημιώνει και τον πιο... εκμοντερνισμένο.