Πριν το ματς υπέγραφες το 0-0 του ΠΑΟΚ; Μετά από αυτό σίγουρα…

Όσο περνούν οι μέρες, τόσο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι σ’ αυτό το διάστημα για τον ΠΑΟΚ μόνο το αποτέλεσμα μπορεί να μετράει. Οι ειδικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για άλλες, μεγάλες απαιτήσεις.

Ο ΠΑΟΚ πήγε στην Κροατία για να παίξει τον τρίτο προκριματικό του conference, με έναν καλό αντίπαλο σε μία φανατισμένη έδρα

Πήγαν οι ασπρόμαυροι με πολύ μεγάλα προβλήματα στη πιο κομβική γραμμή του γηπέδου και σε φάση όπου ήξεραν ότι παραχωρείται ο καλύτερος χαφ!

Ξεκίνησαν με έναν στόπερ να ψάχνεται, με δύο νέα πλάγια μπακ, με χαφ στον άξονα που δεν θα είναι βασικοί, μαζί και με φορ που… προσπαθεί να σταθεί.

Σε γενικές γραμμές είναι σε μια φάση ο ΠΑΟΚ όπου οι απουσίες όσων έφυγαν είναι πιο επιδραστικές από τις παρουσίες εκείνων που αποκτήθηκαν.

Μέσα στο παιχνίδι και στα 90 λεπτά δεν βρίσκεις εύκολα παίκτη που διακρίθηκε, εκτός ίσως από τον Κουλιεράκη και από εκεί και πέρα μερικούς ακόμη νεαρούς του (Τσιγγάρας-Κωνσταντέλιας-Κοτάρσκι) κατά διαστήματα.

Επιπροσθέτως, έγινε ένα ματς όπου ο ΠΑΟΚ κοντά στην αντίπαλη περιοχή πρέπει να βρήκε πολλές… νάρκες. Δεν εξηγούνται αλλιώς οι πολλές επιπόλαιες επιλογές στην τελική πάσα, οι κακές σέντρες του Νάρει, όλα τα γλιστρήματα και οι βιαστικές ενέργειες που δεν έβγαλαν συνεργασίες και σημαντικές φάσεις. Οι παίκτες του ΠΑΟΚ γνωρίζουμε ότι υστερούν στην εκτέλεση. Χθες στην Κροατία για κάποιο λόγο έφθασαν σε περίπου 20 ημιτελείς ενέργειες κοντά στην αντίπαλη περιοχή ΠΡΙΝ την τελική προσπάθεια.

Βάλτε μαζί τα δύο δοκάρια των Κροατών, προσθέστε και το λάθος Εκόνγκ που το «σώζει» ο επιτιθέμενος, μαζί με το άστοχο σουτ από τα τρία μέτρα στο πρώτο μέρος και έτσι καταλήγουμε στο ίδιο και το ίδιο συμπέρασμα: Ο ΠΑΟΚ στο Σπλιτ πήρε το καλύτερο που μπορούσε με βάση την εικόνα του και την απόδοσή του. Δεν δικαιούνταν κάτι παραπάνω.

Κάπως έτσι τίθεται το ερώτημα: Αν πριν το συγκεκριμένο ματς σου έλεγαν… « 0-0» θα το υπέγραφες; Δύσκολη η ερώτηση, αν και όπως τα περιέγραψα από την Τετάρτη -και έτσι έγιναν- οι δυσκολίες ήταν αναμενόμενες. Ο ΠΑΟΚ περιμέναμε ότι θα υποφέρει και πράγματι έτσι έγινε αφού δεν μπορούσε να κάνει το δικό του παιχνίδι.

Το προχωράμε όμως και στην ερώτηση… «μετά το ματς και την εικόνα που είδαμε, το 0-0 είναι θετικό»; Προφανώς, αφού αν είμαστε σοβαροί και αντικειμενικοί, πρέπει να παραδεχθούμε ότι αν μία ομάδα δικαιούνταν τη νίκη, αυτή ήταν η Χάϊντουκ.

Οι Κροάτες δεν έπαιξαν μπαλάρα. Πίσω… παραπατάνε, ενώ μπροστά ήταν απλά καλύτεροι σε δημιουργία από αυτόν τον ΠΑΟΚ. Λιβάγια ο ΠΑΟΚ δεν έχει, Κροβίνοβιτς δεν έχει, αλλά δεν πιστεύω ότι στην Τούμπα το σύνολο του Λουτσέσκου μπορεί να παίξει χειρότερα στη δημιουργία. Δεν υπάρχει περίπτωση σε αυτόν τον τελικό να δυσκολευτούμε για να βρούμε διακριθέντα όπως στο χθεσινό. Και τέλος, τέλος, απέναντι σε αυτούς τους αμυντικούς, θα βγουν οι φάσεις για τον ΠΑΟΚ, με την ελπίδα ότι θα τις τελειώσει ο Σαμάτα και οι άλλοι που χθες… παραπατούσαν για αδιευκρίνιστους λόγους.

Τα δύο δοκάρια της Χάιντουκ σε αυτό το ματς, μαζί με τα δύο αυτογκόλ των Ισραηλινών στο προηγούμενο, αποτελούν ένα καλό σημάδι. Ο ΠΑΟΚ από μόνος του έχει πάρει μεγάλο ρίσκο ΚΑΙ στη φετινή του ευρωπαϊκή πορεία, δεν έχει κάνει ο, τι καλύτερο μπορούσε στο timing που διαμορφώνει το ρόστερ του. Μέχρι τώρα όμως τον… πάει. Η μπάλα τον θέλει και μακάρι για τους παρόντες -όπως γράφω από τον Ιούνιο- να έρθει και ένα μεγάλο ματς, ειδικά στην Τούμπα που χρωστάει μία ευρωπαϊκή πρόκριση σε δεύτερο παιχνίδι ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Μία θυμάμαι με την Μίντιλαντ και αυτή στα πέναλτι…

Έτσι όπως είναι η κατάσταση, αν είναι να προκριθεί ο ΠΑΟΚ ας το καταφέρει με οποιοδήποτε τρόπο. Γιατί αν ο ΠΑΟΚ ξεπεράσει τώρα τα μεγάλα εμπόδια που έχει μπροστά του και αν φθάσει στους ομίλους, τότε θα είμαστε πολύ αισιόδοξοι ότι θα κάνει και πραγματικά καλή ομάδα…

Μέχρι τότε… to fight, to suffer και ο ΠΑΟΚ πάνω από όλα με προσοχή στην Τούμπα! Η θύρα 4 δεν πρέπει να κλείσει για κανένα λόγο.