Άρης: Έπαιξε ποδόσφαιρο, δίδαξε ηθική!

• Άλλο κριτική, άλλο (κατευθυνόμενη) ολοκληρωτική απαξίωση
• Η μοναδική τρέλα του κόσμου του Άρη
• Τι Ζουλ ήταν αυτός;
• Μία…καλή κουβέντα για τον Τόλη Τερζή
• Το κίνητρο και των…εσόδων!
• Δίδαξε ήθος ολόκληρος ο οργανισμός του Άρη

Απέναντι στη Ντινάμο Κιέβου ο Άρης πήγε με πίστη για το θετικό αποτέλεσμα, αλλά έχοντας και έντονη αμφισβήτηση ακόμα και από…δικούς του.

Αυτή φυσικά η καλλιέργεια εσωστρέφειας που κόπασε χθες το βράδυ όχι μόνο από το αποτέλεσμα, αλλά κυρίως από την εμφάνιση της ομάδας του Τόλη Τερζή, θα εμφανιστεί και πάλι στην πρώτη…στραβή. Ορισμένοι βρίσκουν λόγο ύπαρξης από τέτοιες συμπεριφορές και προφανώς μπορείτε να τους συναντήσετε και στα σχόλια κάτω από το δικό μου blog.

O Άρης χθες έδωσε απαντήσεις, αλλά παράλληλα ανέδειξε για μία ακόμα φορά ότι ένα δεδομένο λάθος ή αβλεψία ή λάθος προγραμματισμός όπως π.χ. το γεγονός ότι δεν έχει αποκτηθεί ακόμα ο τρίτος στόπερ, δεν γίνεται να οδηγεί σε ισοπέδωση των πάντων. Όταν φτάνεις στο σημείο να απαξιώνεις τον Μοντόγια επειδή πέρσι είχε 6 συμμετοχές στην Ρεάλ Μπέτις και να…λες ας κρατούσε τον Εμπακατά που πήγε παραμονές του αγώνα στα γραφεία της ομάδας με την βαλίτσα για να πετάξει για Τουρκία έχεις στόχο να συντηρείς μία ολοκληρωτική κατάσταση απαξίωσης και περιμένεις να έρθει το ανάποδο αποτέλεσμα για να…δικαιωθείς! Δεν βάζω στην εξίσωση τον Τερζή που πριν τον ματς θα τον έκανε μία χαψιά η…αλεπού των πάγκων και μετά το παιχνίδι ήταν ξεκάθαρο ποιος κέρδισε στην μάχη των πάγκων, ποιος ήταν ο πιο διαβασμένος, ποιος έκανε τις καλύτερες αλλαγές και γενικότερα επικράτησε.

Άλλο κριτική, άλλο (κατευθυνόμενη) ολοκληρωτική απαξίωση

Όλα τα παραπάνω ούτε σβήνουν ούτε πρέπει να αποτελέσουν άλλοθι για τα όποια λάθη γίνονται και έγιναν και φέτος. Ο στόπερ έπρεπε να είναι εδώ, αλλά κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα ήταν καλύτερος από τον εξαιρετικό Ουντουμπάγιο, όπως αποδείχτηκε ότι απλά ήταν άσχετοι όσοι θεώρησαν ότι ο Μοντόγια δεν μπορεί να παίξει επειδή ήρθε πριν από λίγες μέρες. Χωρίς να έχουν δει τα εργομετρικά του, χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τους ότι έκανε προετοιμασία επιπέδου Πριμέρα με την Ρεάλ Μπέτις- όπως άλλωστε το ίδιο ισχύει για τον Μορόν-.

Η μοναδική τρέλα του κόσμου του Άρη

Προσωπικά έχω μία τεράστια ικανοποίηση για την παρουσία του κόσμου του Άρη. Δεύτερη φορά μέσα σε μία εβδομάδα και παρά τον βομβαρδισμό αρνητικότητας, απαξίωσης και μηδενισμού, γέμισε το γήπεδο, αλλά κυρίως έβγαλε μία απίστευτη τρέλα. Μια τρέλα θετικής ενέργειας, πίστης για την ομάδα, στήριξης και αυτό είναι διπλά σημαντικό. Και δεν παρασύρεται από τους κακοπροαίρετους μίρλες και βγάζει θετική ενέργεια προς όφελος της ομάδας. Παράλληλα όμως το φετινό καλοκαίρι έχει αποδείξει ότι με καλόπιστη κριτική, με επισήμανση των λαθών αλλά με στόχο την διόρθωση των κακώς κειμένων και όχι την ολική αποδιοργάνωση ο Άρης μπορεί να προχωρήσει.

Τι Ζουλ ήταν αυτός;

Παραπάνω αναφέρθηκα στον στόπερ, αλλά όσοι με παρακολουθείτε ξέρετε ότι έχω εστιάσει στο 6ρι. Στο πρώτο ματς με την Αραράτ…τρόμαξα με τον Ζουλ, αλλά χθες…ξετρελάθηκα! Και πρέπει να δώσουμε χρόνο σε όλα τα παιδιά που βρίσκονται λίγες μέρες στην Ελλάδα και τον Άρη. Ο Καμερουνέζος είναι αυτό ακριβώς που έψαχνε ο Άρης εφόσον φυσικά συνεχίσει στο ίδιο τέμπο, αλλά με μία υποσημείωση που αν προσέξετε υπάρχει στο κείμενο μου μετά το παιχνίδι με την Αραράτ.

Ο Ζουλ δεν μπορεί να παίξει ως μονός χαφ και χθες τον βοήθησε αποφασιστικά ο Τζούρασεκ στο 8 και φυσικά ο Νταρίντα στο 10. Ο Τερζής διόρθωσε τις λάθος προσεγγίσεις του με Αραράτ στο πρώτο παιχνίδι και στο πρώτο ημίχρονο του δεύτερου αγώνα. Και τα διορθώνει στα επίσημα παιχνίδια, αφού…δοκιμάζει στα επίσημα παιχνίδια από την στιγμή που δεν το έκανε στα φιλικά που και λίγα ήταν, αλλά και φυσιολογικά οι περισσότεροι παίκτες δεν είχαν ακόμα ενσωματωθεί.

Μία…καλή κουβέντα για τον Τόλη Τερζή

Μία καλή κουβέντα για τον προπονητή δεν βλάπτει από όσους τον ξέσκισαν πριν δουν τα αποτελέσματα της δουλειάς του. Κανείς δεν είπε ότι είναι ο Γκουαρντιόλα, αλλά ο…βοηθός χθες απέδειξε απέναντι σε έναν πολύπειρο προπονητή και σε μία ομάδα με πολύ μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αξία ότι μπορεί. Στο παιχνίδι με την Αραράτ έφτασαν να αμφισβητούν για το αν η φάση του γκολ είναι μία από τις περιπτώσεις στα στημένα που δουλεύεται στην προπόνηση. Χθες το πέναλτι προέρχεται από διαφορετικό τρόπο εκτέλεσης του κόρνερ. Εκτός αν ο Φεράρι πήγε μόνος του να το εκτελέσει και ο Πάλμα αντί να σεντράρει όπως περίμενε η άμυνα της Ντινάμο ξαναέβγαλε για τον Φεράρι που έκανε την κίνηση και τελικά την σέντρα.

Ο Πάλμα γύριζε σε όλες τις φάσεις και κάλυπτε την θέση του Φεράρι, τον οποίο τραβούσε προς το κέντρο ο Γερμολένκο, ώστε να ανεβαίνει ο πλάγιος μπακ της Ντινάμο στην πλάτη της άμυνας του Άρη. Μία ξεκάθαρη αδυναμία από…πέρσι του Άρη σε αυτό το κομμάτι. Προφανώς και κάποιος έδωσε την εντολή για την κάλυψη, ενώ είναι ξεκάθαρο ότι όπως περιμένουμε και έχει αργήσει ο τρίτος στόπερ, είναι τεράστια η αναβάθμιση φέτος στα πλάγια μπακ με Φεράρι και Ματαρίτα αντί Πρίσμαν, Μαζικού και φυσικά τον Μοντόγια αντί του…τίμιου, αλλά περιορισμένων δυνατοτήτων Εμπακατά.

Χτύπησε ο Νταρίντα και δεν έψαχνες στον πάγκο ποιος θα μπει. Είχε δει μπει ο Ρουπ στην θέση του Τζούρασεκ και πέρασε ο Πάβισιτς αντί του Τσέχου, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι στο ρόστερ υπάρχει ο Μανού Γκαρσία.

Ο Μορόν για μένα είναι ο φορ που χρειάζονταν ο Άρης. Μπορεί ο ίδιος να είχε μόνο ένα σουτ, αλλά ο τρόπος που τοποθετεί το σώμα του, τα τρεξίματα του, η πίεση στην αντίπαλη άμυνα, αλλά βεβαίως και τα…πάρε βάλε σε δύο περιπτώσεις δείχνουν την ποιότητα και αξία του. Προφανώς και χρειάζεται και άλλος παίκτης στην θέση του Γκρέι, μην λέμε τα αυτονόητα, όπως για μένα χρειάζεται παίκτης στα εξτρέμ που βέβαια θα έρθει ανάλογα με το τι θα γίνει και με τον Πάλμα που μαθαίνω ότι χθες ενθουσίασε τον σκάουτερ της Άντερλεχτ. Δεν ξέρω αν αυτό συνδυάζεται με την φήμη ότι ο Καρυπίδης θα πάει Αρμενία να φέρει τον Σερομπιάν, αλλά σίγουρα αλλιώς θα παιχτεί η…μεταγραφική μπάλα με πρόκριση επί της Ντινάμο και διαφορετικά με αποκλεισμό.

Α, και σε σχέση με τα τρεξίματα. Θυμηθείτε τι έχει ειπωθεί για την προετοιμασία που…δεν έγινε. Άλλο δεν έγινε προετοιμασία, άλλο κακώς έγιναν λίγα φιλικά και έπρεπε να γίνουν περισσότερα!

Το κίνητρο και των…εσόδων!

Ο Άρης έχει εξασφαλίσει ως τώρα 550.000 ευρώ από την UEFA και φυσικά έχει άλλα τόσα από τα 2 παιχνίδια στο γεμάτο Βικελίδης. Αν με το καλό προκριθεί την άλλη Πέμπτη, εξασφαλίζει ακόμα 200.000 ευρώ συν μία…400 μίνιμουμ από τα εισιτήρια στο ματς με την Μπεσίκτας.

Μην προσθέσω και τα…γύρω-γύρω σε μπουτικ, φανέλες κτλ. Αν πάει στους ομίλους; Πολύ δύσκολο σίγουρα αφού του…έτυχε η…αδύναμη Μπεσίκτας, αλλά εκεί θα βρέξει χρήμα. Βήμα, βήμα λοιπόν γιατί μόνο εύκολη δεν είναι η πρόκριση επί της Ντινάμο Κιέβου. Απλά το 30-70 και το 20-80 που έδιναν άπαντες πριν το ματς, μάλλον πλέον έγινε 51-49% για τον Άρη με την παράμετρο ότι θα παίξει Βουκουρέστι και όχι στην φυσική έδρα των Ουκρανών.

Ο Άρης σε κάθε περίπτωση έδειξε ότι κάνει μία καλή ομάδα που μπορεί να παίξει καλό ποδόσφαιρο, ο κόσμος του είχε τη… συνηθισμένη του απόδοση. Γεμάτο γήπεδο, στήριξη από το πρώτο λεπτό ως το τελευταίο, ένα γήπεδο που πραγματικά γουστάρεις να βρίσκεσαι και να συμμετέχεις στα συνθήματα και στις εκδηλώσεις των οπαδών της ομάδας ακόμα και αν δεν είσαι φίλαθλος του Άρη. Σε παρασύρει αυτή η φοβερή αύρα, αυτός ο μοναδικός ξεσηκωτικός τρόπος σε αυτό το απόλυτα ποδοσφαιρικό γήπεδο.

Δίδαξε ήθος ολόκληρος ο οργανισμός του Άρη

Και την ίδια στιγμή ο οργανισμός Άρης… που πολλές φορές και εμείς τον έχουμε επικρίνει για την έλλειψη οργάνωσης ή την αμέλεια στο να…σκεφτεί απλά πραγματάκια στην καθημερινότητα του δικού του οπαδού και φιλάθλου, χθες παρέδωσε μαθήματα ήθους, αλλά και νοοτροπίας.

Είναι μοναδικός ο τρόπος που και οι οπαδοί του Άρη, αλλά και ολόκληρος ο οργανισμός του συλλόγου οδηγούνται σε πράξεις με ιδιαίτερο συμβολισμό, αλλά και κερδίζουν τον σεβασμό και το χειροκρότημα.

Κάποιος σκέφτηκε και υλοποίησε αυτή την εικόνα με τον ιδιαίτερο συμβολισμό. Ο Αραούχο με το μεγαλείο ψυχής που τον διακρίνει έκανε ένα αυθόρμητο προσωπικό πανηγυρισμό με το Α για τον Άλκη. Χθες ο Πάλμα σήκωσε ψηλά την φανέλα του Μιχάλη με το 29 και πολλοί στο Βικελίδης δάκρυσαν. Δεν έχει σημασία αν τα δάκρυα συνδυάζονταν με την σκέψη τους για το δικό μας παιδί τον Άλκη ή το παιδί της ΑΕΚ τον Μιχάλη. Πριν το ματς η εικόνα του Μιχάλη ήταν στον πίνακα του Βικελίδης, στο γήπεδο οι οπαδοί έφτιαξαν πανό, αλλά όταν ετοιμάζεις φανέλα και την σηκώνεις στο γκολ σημαίνει ότι οι αξίες του club σε οδηγούν, σε τραβάνε, σε καθοδηγούν με απόλυτο τρόπο.

Και χθες στο γκολ του Πάλμα ο οργανισμός του Άρη δίδαξε ήθος και ένωσε εκατομμύρια Έλληνες φιλάθλους, αλλά παράλληλα θεωρώ ότι έβαλε τέλος και σε μία διαχρονική οπαδική κόντρα. O SUPER3 ήταν ο πρώτος που έβγαλε ανακοίνωση για τον Μιχάλη και έστειλε και στεφάνι στο σημείο της δολοφονίας. Ο Αραούχο που αποθεώθηκε από τον κόσμο του Άρη και ο Πάλμα που έφερε δάκρυα στα μάτια χιλιάδων Αεκτζήδων με την ενέργειά του χθες δείχνουν τον δρόμο απέναντι στις ορδές των δολοφόνων και των κατάπτυστων πανό για…αδέρφια δολοφόνων.
Υπάρχει ελπίδα και στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όσοι δεν το πιστεύετε, ελάτε μία βραδιά σαν την χθεσινή στο Βικελίδης…