Ολυμπιακός: Κοίτα δίπλα να δεις πως γίνεται

• Τα «θηρία» εσύ τα δημιουργείς
• Το κερδισμένο «στοίχημα» του Μπαρτζώκα
• Καλή η ανανέωση αλλά δεν αρκεί

Ήταν ευτυχής συγκυρία ότι έπαιζαν το βράδυ της Πέμπτης (back to back που λέμε και στα νέα ελληνικά) ο ποδοσφαιρικός και ο μπασκετικός Ολυμπιακός, για να θυμηθούμε και πάλι πως οι ομάδες δεν χτίζονται σε μια ημέρα. Και ο χρόνος παρουσίας του Μεντιλίμπαρ στον Πειραιά είναι πολύ λιγότερος και από μια «ημέρα» σε αυτή την κλίμακα. Χώρια που η επιτυχία ή η αποτυχία ενός προπονητή σε μία ομάδα δεν εξαρτάται μόνο από τον χρόνο παρουσίας του σε αυτή, αλλά και από το μοντέλο λειτουργίας και την πραγματική στήριξη σε αυτόν, που είναι πολλά περισσότερα πράγματα από τη διάρκεια του συμβολαίου του (άλλωστε τα συμβόλαια υπάρχουν για να σπάνε λέει το γνωστό κλισέ).

Έγραφα πρόσφατα, με αφορμή το πώς υποδέχθηκαν οι οπαδοί αλλά κυρίως μερίδα των ΜΜΕ, αρχικά τον Τερίμ και μετά τον Μεντιλίμπαρ πως «Μάγους έχει στον Χάρι Πότερ και όχι στο ποδόσφαιρο» . Και δεν είναι κακό αυτό γιατί πρέπει να θυμόμαστε ότι, αν πιστέψουμε στη μαγεία (και) στο ποδόσφαιρο αυτή, μπορεί να εμφανίσει μια ομάδα από το πουθενά, αλλά μπορεί και να την…εξαφανίσει. Δεν πιστεύω ότι είναι καλό για την αξία του «μάγου» και το μέλλον του να του χρεώνονται «εξαφανίσεις» σε κάποια ματς. Καλό λοιπόν είναι να κρίνουμε κάποιον για την δουλειά που κάνει και όχι για αυτή που θα θέλαμε να κάνει. Ας μείνουμε λοιπόν στο «προπονητής».

Τα «θηρία» εσύ τα δημιουργείς

Τη σωστή δουλειά σε αυτό τον τομέα την κάνει σίγουρα ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Όχι χωρίς ελλείμματα, όχι χωρίς πισωγυρίσματα και σίγουρα όχι χωρίς εντάσεις αλλά και στιγμές που μπορεί και αυτός να αμφιβάλει για πράγματα, καταστάσεις, ίσως και για τον εαυτό του. Όταν έρχεται όμως πορεία με σταθμούς όπως αυτός, το βράδυ την Πέμπτης, στο ματς με τη Βίρτους ναι μπορείς μετά να πας στο σπίτι σου και να πεις πως όντως κάτι κάνεις καλά. Φαντάζει αυτονόητο να το ξέρεις, αλλά είναι η κυνική αγωνιστική καθημερινότητα που πρέπει να το επικυρώσει.

Ο μπασκετικός Ολυμπιακός δεν σκότωσε το θηρίο, αλλά και ο ποδοσφαιρικός δεν έπαιζε με θηρίο. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι ο πρώτος δεν άφησε το… wannabe θηρίο να δοκιμάσει τα δόντια του επάνω του και το εξόντωσε με επίδειξη δύναμης, ενώ ο δεύτερος άφησε τον δικό του αντίπαλο να γίνει μυθολογικό τέρας και να εξοντώσει τον ίδιο. Χωρίς να ακυρώνω το γεγονός πως στο γήπεδο μπαίνει και ο αντίπαλος (το αυτονόητο) και στις δύο περιπτώσεις η έκβαση της μάχης είχε να κάνει σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη διαχείριση της από τον Ολυμπιακό. Εκεί λοιπόν ήρθε να φανεί -για ακόμα μια φορά- που υπάρχει πραγματικά ομάδα και που υπάρχει απλά ένα άθροισμα καλών παικτών, που θέλουν μαζί τους και την συγκυρία για να φύγουν «ζωντανοί» από το γήπεδο.

Πριν από το παραπάνω «πόνημα» και μετά την νίκη επί της Φερεντσβάρος στο Καραϊσκάκης, στην υποδοχή του Μεντιλίμπαρ είχα τονίσει την δίψα για κανονικότητα που υπήρχε στον Ολυμπιακό, αλλά και το πως ένας (κατά τα φαινόμενα) αξιόλογος προπονητής και σοβαρός άνθρωπος φάνηκε να γνωρίζει τα ζόρια για να γίνουν αξιόπιστοι οι Ερυθρόλευκοι. Ακριβώς γι αυτό και παρά τα θετικά αποτελέσματα ο Βάσκος κρατούσε πάντα χαμηλούς τόνους. Για να σας πω την αλήθεια, υπήρξαν φορές που η γλώσσα του σώματος στις δηλώσεις του έβγαζε μια αμηχανία. Σα να έβλεπε από τους παίκτες του παραπάνω πράγματα από αυτά που δικαιολογεί η συνερχόμενη ταλαιπωρία της ομάδας από την αρχή της σεζόν. Σα να έβλεπε τον κίνδυνο για την στραβή, που θα ήταν και λογική.

Το κερδισμένο «στοίχημα» του Μπαρτζώκα

Από την άλλη ζώντας για πολλούς μήνες στο roller coaster των συνεχόμενων τραυματισμών, των απουσιών, του σφιχτού rotation και της αμφισβήτησης (εκ των πραγμάτων) του μοντέλου παιχνιδιού της ομάδας του, ο Μπατζώκας είχε φτάσει να γίνει κινηματογραφικός… Λεωνίδας στις δηλώσεις του, στην προσπάθεια να στηρίξει τους μαχητές του για να στηρίξουν και αυτόν. Αλλά αυτό ήταν απλά ένα μέρος της δουλειάς. Η αποδοχή της αλήθειας ότι το ρόστερ έπρεπε να μεγαλώσει, το scouting ώστε να έρθουν οι κατάλληλοι παίκτες και η ικανότητα να κουμπώσουν αυτοί σε δύσκολο χρονικό σημείο σε έναν ιδιαίτερο μπασκετικό οργανισμό, που θέλει προλετάριους και όχι φίρμες, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Και αν ο Ράϊτ και ο Μήτρου-Λονγκ ήταν δεδομένο πως δεν θα είχαν «απαιτήσεις» και θα έψαχναν την ευκαιρία τους, το να εντάξεις σε αυτή τη λογική τον Πετρούσεφ και τώρα να παίρνεις πολλά και καλά πράγματα από αυτόν στον χρόνο που του δίνεις είναι μεγάλη δουλειά και ένα απτό παράδειγμα της εξαιρετικής λειτουργίας του γκρουπ. Έτσι ο Μπαρτζώκας φαίνεται να κερδίζει ένα «στοίχημα» αρκετά πιο σύνθετο απ’ ότι δείχνει σε μια πρώτη ματιά.

• Ολυμπιακός: Μία ομάδα που ξέρει να ξεπερνά τα όρια

Συμβόλαιο με την επιτυχία δεν κάνει κανένας στον αθλητισμό (εσχάτως προκύπτει αυτό και για την μπασκετική Ρεάλ) οπότε το που θα φτάσει στην Euroleague ο Ολυμπιακός θα κρίνεται αγώνα με τον αγώνα. Αλλά έχω την αίσθηση πως έχουν αρχίσει να την γουστάρουν κάπως παραπάνω αυτή τη διαδικασία στο ΣΕΦ. Μπορεί να τους βγάλει και σε καλύτερη τελική ευθεία από πέρυσι, αν σταματήσουν οι τραυματισμοί. Όμως και η φετινή πορεία, είναι το εχέγγυο ότι και στην επόμενη σεζόν οι Ερυθρόλευκοι θα είναι παρόντες στην κεντρική σκηνή και με απαιτήσεις.

Καλή η ανανέωση αλλά δεν αρκεί

Μπορεί να βάλει κάποιος το χέρι του στη φωτιά για κάτι ανάλογο για τον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό; Ναι η ανανέωση του συμβολαίου του Μεντιλίμπαρ το επόμενο πρωινό της συντριβής από τη Μακάμπι μοιάζει να είναι το ιδανικό μήνυμα για της προθέσεις του Βαγγέλη Μαρινάκη. Αλλά είναι δυνατόν να μην είχε καλές προθέσεις και όλο αυτό το διάστημα που ο Ολυμπιακός έκανε ένα προπονητικό Survivor; Άρα ναι και πάλι καταλήγουμε πως δεν αρκούν οι προθέσεις. Αν και πως θα λειτουργήσει το σύστημα εσωτερικά είναι το θέμα. Ίσως και να υπάρξει πρώτα (σύστημα λειτουργίας). Είναι ένα πολύ καλό πρώτο βήμα πάντως ότι ο Ολυμπιακός έπεισε τον Βάσκο πως μπορεί να γίνει δουλειά, άρα αξίζει να μείνει στον Πειραιά.

• Ολυμπιακός: Πώς προέκυψε η νέα συμφωνία Μαρινάκη-Μεντιλίμπαρ!

Για την εφιαλτική βραδιά της Πέμπτης, τα έχουν αναλύσει οι πιο ειδικοί. Αν βρεις απέναντί σου μια σοβαρή, πολύ καλά δομημένη, δουλεμένη και στιβαρή ομάδα, της οποίας ο προπονητής όχι μόνο έχει διαβάσει εξαιρετικά το παιχνίδι σου, αλλά έχει την ικανότητα να κάνει τους παίκτες του να εφαρμόσουν 100% το πλάνο στο χορτάρι, ναι μπορείς να πάθεις (και πάλι αυτή τη σεζόν) ότι έπαθε ο Ολυμπιακός. Η Μακάμπι τον έκοψε στη μέση. Το κέντρο του που του έδωσε δύναμη με τον ερχομό του Μεντιλίμπαρ ήταν «βουτύρου», τα άκρα του απενεργοποιήθηκαν και το επιθετικό transition του αντιπάλου ήταν θανατηφόρο. Το 1-4 πιο εύκολα θα ήταν 1-6 παρά 2-4 οπότε τι να συζητάμε; Η Ευρώπη τελείωσε, φέτος, για τον Ολυμπιακό με τρόπο που του έγινε και…χάρη ώστε να δει τις αδυναμίες του ενόψει των play-offs όπου θα κληθεί να εξασφαλίσει την ευρωπαϊκή του παρουσία και για την επόμενη σεζόν. Και –επιπλέον- να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα για το ρόστερ του μακριά από εφήμερο ενθουσιασμό. Και ναι και ο Μεντιλίμπαρ δεν ήταν σε καλή βραδιά την Πέμπτη αφού άργησε αρκετά να παρέμβει και να στηρίξει την αλαφιασμένη ενδεκάδα του η οποία, όσο περνούσε ο χρόνος, έχανε το κουράγιο της για να πάρει κάτι από το ματς.

Για να μην λέμε πολλά (στα ήδη…πολλά) η Μακάμπι έκανε στον Ολυμπιακό, ότι έκαναν οι μπασκετικοί ερυθρόλευκοι στην Βίρτους, αλλά και σε αρκετές άλλες ομάδες. Έδειξαν την δύναμη της ομάδας, του γκρουπ, του μοντέλου και της δουλειάς σε βάθος χρόνου, απέναντι στο καλό φεγγάρι και τον ενθουσιασμό. Και αν τα λέμε όλα η δουλειά της ομάδας του Μπαρτζώκα το βράδυ της Πέμπτης ήταν πιο δύσκολη από αυτή του… Ρόμπι Κιν, καθώς είχε να αντιμετωπίσει μια καλά δουλεμένη ομάδα με εξαιρετικούς, έμπειρους παίκτες.