Η νύχτα που ο Ολυμπιακός έκανε τους Άγγλους να παραμιλούν

Αποστολή: Γιάννης Σαπουντζάκης

Είναι κάποιες στιγμές που μπορεί να τις χαρίσει μονάχα το ποδόσφαιρο. Κάποιες στιγμές που όσοι τις ζουν, έχουν να τις λένε στα παιδιά τους ή στα εγγόνια τους. Τέτοιες στιγμές βίωσαν όσοι φίλοι του Ολυμπιακού βρέθηκαν το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης στο «Villa Park». Η μεγάλη εικόνα είναι πως οι ερυθρόλευκοι πήραν μεγάλο προβάδισμα πρόκρισης στον μεγάλο τελικό. Πώς το έκαναν, όμως; Το έκαναν με τέσσερα γκολ σε ένα αγγλικό γήπεδο, κόντρα σε ένα κλαμπ με πολλαπλάσιο μπάτζετ που φιλοδοξεί να μπει φέτος σφήνα ανάμεσα στα μεγαθήρια του κορυφαίου πρωταθλήματος του πλανήτη.

Ο Ολυμπιακός κυριάρχησε επί της Βίλα στο χορτάρι. Την κέρδισε με τρόπο πειστικό, με τρόπο που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς. Με ασφυκτικό πρέσινγκ από το πρώτο λεπτό, που δεν επέτρεψε στους γηπεδούχους να βγάλουν μπαλιές προς την επίθεση, ενώ εκείνος από την πλευρά του έβγαζε αντεπιθέσεις για σεμινάριο.

Η ομάδα του Μεντιλίμπαρ έκανε ένα ονειρεμένο πρώτο ημίχρονο. Βρήκε δύο υπέροχα γκολ με τον Ελ Κααμπί από ονειρεμένες πάσες των Τσικίνιο και Ποντένσε. Μία στιγμή αδράνειας έδωσε την δυνατότητα στους Άγγλους, όμως, να μειώσουν. Στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους, οι γηπεδούχοι πατούσαν καλύτερα και βρήκαν γρήγορα και το γκολ με το οποίο προσωρινά ισοφάρισαν. Κι όμως. Εκεί που οι περισσότεροι πίστεψαν πως ο Ολυμπιακός θα ζοριστεί και πως η Βίλα θα ψάξει το γκολ της ολικής ανατροπής, οι ερυθρόλευκοι ισορρόπησαν. Βρήκαν αυτοί, όχι ένα, αλλά δύο γκολ και «έγραψαν» αυτό το 2-4 που έμελλε να πάρουν μαζί τους πίσω στον Πειραιά, προίκα για τον επαναληπτικό.

Το ακόμα σπουδαιότερο, ωστόσο, είναι πως ο Ολυμπιακός συνέχισε να κρατάει τους Άγγλους μακριά από τα καρέ του. Δεν υπέφερε σε κανένα σημείο, δεν τους έδωσε την δυνατότητα να αισθανθούν πως μπορούν. Και αυτό αποτυπώνεται στις «μηδέν» καθαρές ευκαιρίες της Βίλα μέχρι και την φάση του πέναλτι.

Δεν είναι απλή υπόθεση η τέταρτη ομάδα της Premier League να επιστρέφει από 0-2 μέσα στο γήπεδο της και παρ’ όλα αυτά στο τέλος να φεύγει με σκυμμένο κεφάλι. Το πιο σπουδαίο στοιχείο που κατέθεσε ο Ολυμπιακός στον αγωνιστικό χώρο, ήταν η αυτοπεποίθηση. Δεν άφησε σε κανένα σημείο του αγώνα την αντίπαλό του να αισθανθεί ανώτερη. Δεν της έδωσε την δυνατότητα να δικαιολογήσει τον τίτλο του φαβορί που κουβαλούσε πριν την πρώτη σέντρα.

Και ασφαλώς και αυτό είναι κάτι που πιστώνεται πρώτος από όλους ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Ο άνθρωπος που ανέλαβε τους Πειραιώτες σε μία χρονική στιγμή που έμοιαζε η σεζόν να έχει «καεί» και με την εξαιρετική δουλειά του, τους έχει φέρει ένα βήμα μακριά από το θαύμα.

Νεύρα, αποδοκιμασίες και... γκρίνια για τον διαιτητή!

Για όλους όσους βρεθήκαμε το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης στο «Villa Park», ο καλύτερος τρόπος για να περιγράψουμε αυτό που πέτυχε ο Ολυμπιακός, είναι να μεταφέρουμε τις αντιδράσεις των ποδοσφαιριστών της γηπεδούχου, αλλά και των Άγγλων στις εξέδρες. Από το πρώτο κιόλας ημίχρονο έμοιαζαν να έχουν χάσει πλήρως την ψυχραιμία τους. Οι παίκτες του Ουνάι Έμερι στο χορτάρι έκαναν το ένα λάθος πίσω από το άλλο, ενώ ο κόσμος στην κερκίδα ήθελε να σπρώξει την αγαπημένη του ομάδα, όμως, αυτή δεν τον βοηθούσε.

Ο Ιταλός διαιτητής του αγώνα έμοιαζε ως εύκολος στόχος, τουλάχιστον, για όσο οι Άγγλοι δεν ήθελαν να αποδεχθούν την ιστορία που εξελισσόταν στον αγωνιστικό χώρο. Ο κόσμος αντιδρούσε σε κάθε σφύριγμα. Χαρακτηριστικό είναι ότι εργαζόμενη της Άστον Βίλα, γύρισε προς το μέρος μας και αναρωτήθηκε… αν ο διαιτητής είναι Έλληνας. Ενώ λίγα λεπτά αργότερα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Μάρκο Γκουΐντα «ήθελε να γίνει πρωταγωνιστής της αναμέτρησης μιας και είχε πει στην μητέρα του να τον παρακολουθήσει από την τηλεόραση».

Αποκορύφωμα, ασφαλώς και ήταν η αντίδραση της εξέδρας προς το τέλος της αναμέτρησης. Αμέσως μετά το χαμένο πέναλτι του Ντόουγκλας Λουίς, ο κόσμος άρχισε να αποχωρεί μαζικά από το γήπεδο. Στο δε τελευταίο σφύριγμα του ρέφερι της αναμέτρησης, υπήρξαν πολύ έντονες αποδοκιμασίες. Ήταν σαφές ότι Άγγλοι έχασαν το μυαλό τους. Παραμιλούσαν. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς, τους έκανε ο Ολυμπιακός να χάσουν το μυαλό τους και να παραμιλούν.