Λίγο ακόμα να σηκωθούμε, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα!

• Οι εκπλήξεις της χρονιάς
• Το επόμενο βήμα
• Η αναβάθμιση των πλέι οφ

Αφήνω στην άκρη την οπαδική αντιπαράθεση…

Αφήνω στην άκρη το πως αισθάνεται σήμερα ο μέσος οπαδός του Ολυμπιακού σε σχέση με τον οπαδό του ΠΑΟΚ, του Παναθηναϊκού, αλλά και της ΑΕΚ στο γήπεδο της οποίας έζησε τη μεγαλύτερη στιγμή στην ιστορία της ομάδας του…

Δεν χρειάζεται να είμαστε υποκριτές και… politically correct στο ποδόσφαιρο, που έχει τη δική του αδυσώπητη ειλικρίνεια! Σε καμία χώρα του πλανήτη ο οπαδός δεν πανηγυρίζει την επιτυχία του… μισητού αντιπάλου! Δεν θα βγουν στους δρόμους της Βαρκελώνης οι οπαδοί της Μπαρτσελόνα, αν η Ρεάλ Μαδρίτης στεφτεί αύριο το βράδυ για 15η φορά πρωταθλήτρια Ευρώπης, ούτε οι οπαδοί της Μπάγερν ή πολύ περισσότεροι αυτοί της Σάλκε θα χαρούν αν τα καταφέρει η Ντόρτμουντ για να έχουμε την απαίτηση όλοι οι Ελληνες φίλαθλοι να πανηγύριζαν αγκαλιασμένοι την επιτυχία του Ολυμπιακού!

Το ζητούμενο δεν είναι αυτό. Το ζητούμενο είναι είτε ο οπαδικός ανταγωνισμός είτε ο ανταγωνισμός σε επίπεδο συλλόγων να αρχίσει να γίνεται προς τα πάνω, όχι προς τα κάτω. Η επιτυχία του Ολυμπιακού να αποτελέσει ορόσημο αξιοποίησης των δυνατοτήτων του ελληνικού ποδοσφαίρου, αφού όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ότι δεν αρμόζει στη χώρα μας η 20η θέση στην UEFA από την οποία ξεκινήσαμε εφέτος την ευρωπαϊκή μας διαδρομή στη διάρκεια της οποίας είδαμε τέσσερις ομάδες μας στη φάση των ομίλων, δύο στα προημιτελικά και μια να κατακτά για πρώτη φορά ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Ο οπαδικός ανταγωνισμός πάντα θα υπάρχει. Και παντού! Η ιδιαιτερότητα στη χώρα μας είναι ότι πολύ συχνά αυτή η αντιπαράθεση εντοπίζεται στο πως θα απαξιώσουμε τον αντίπαλο και όχι στο πώς θα δούμε τη δική μας ομάδα να παλεύει για να τον ξεπεράσει…

Και επειδή είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος, μπορεί να μην γνωρίζω πότε… «θα ιδούμε τις αμυγδαλιές ν' ανθίζουν» ή «τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο», αλλά είμαι απόλυτα σίγουρος ότι για το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει φτάσει η ώρα… «λίγο ακόμα, να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα»…
Πάμε να δούμε τα δεδομένα σε τρία διαφορετικά επίπεδα

Οι εκπλήξεις της χρονιάς

Τρία είναι τα στοιχεία που ξεχώρισαν στη διάρκεια της εφετινής ευρωπαϊκής σεζόν, πριν καν ολοκληρωθεί με τον αυριανό τελικό του Champions League.

Το πρώτο είναι το γεγονός ότι η Ιταλία τερμάτισε εφέτος πρώτη σε συντελεστή μέσω των αποτελεσμάτων των ομάδων της, κάτι που είχε να συμβεί από τη σεζόν 2002-23!

Το δεύτερο είναι ότι η Τσεχία τερμάτισε φέτος στην έβδομη θέση του UEFA ranking με τις ομάδες της να ξεπερνούν σε αποτελέσματα αυτές της Πορτογαλίας, της Ολλανδίας και της Τουρκίας!

Το τρίτο είναι ότι μία ελληνική ομάδα κατέκτησε για πρώτη φορά ευρωπαϊκό τρόπαιο!

Κρατήστε τα δύο τελευταία γιατί σχετίζονται μεταξύ τους. Θυμάται κανείς σήμερα κάποια εφετινή υπέρβαση ομάδας από την έβδομη Τσεχία σε σχέση με τον θρίαμβο του Ολυμπιακού από την ένατη Ελλάδα; Η ερώτηση είναι ρητορική, γιατί η Τσεχία θα αποτελέσει τον μεγάλο αντίπαλο της χώρας μας, αν τελικά… σηκωθεί λίγο ψηλότερα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ο μεγάλος αντίπαλος για την επιστροφή της χώρας μας στο ευρωπαϊκό top-10 στο οποίο… σκαρφάλωσε από εφέτος η Τσεχία. Γιατί αυτός πρέπει να είναι πλέον ο στόχος.

Ποια είναι η διαφορά της Τσεχίας σε σχέση με την Ελλάδα; Ότι τα τελευταία χρόνια η συγκομιδή της έχει μοιραστεί σε τρεις ομάδες (Σλάβια Πράγας, Σπάρτα Πράγας και Βικτόρια Πλζεν) σε αντίθεση με τη χώρα μας της οποίας η συγκομιδή και φέτος αλλά και στην τρέχουσα πενταετία προέρχεται κατά 75-80% από δύο ομάδες, τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ.

Και αν μετά από αυτές τις τρεις ομάδες της Τσεχίας υπάρχει το… χάος (η Μποέμιανς από την Πράγα ήταν η τέταρτη εκπρόσωπος της Τσεχίας εφέτος, η Μπάνικ Οστράβα θα είναι του χρόνου μαζί με μια εκ των Μπόλεσλαβ ή Χράντετς Κράλοβε…), για την Ελλάδα υπάρχει η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός, που «ζεστάθηκαν» φέτος στην Ευρώπη και διαχρονικά αποτελούν πολύ σημαντικά μεγέθη στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Όταν η ελληνική συγκομιδή βασιστεί σε τέσσερις ομάδες από κοινού, όπως συνέβαινε στις αρχές του αιώνα και όχι σε δύο, όπως τα τελευταία χρόνια, το ευρωπαϊκό top-10 δεν θα είναι άπιαστο όνειρο για το ελληνικό ποδόσφαιρο, χωρίς φυσικά να χρειάζεται να έχουμε κάθε Μάιο ελληνική ομάδα σε τελικό ευρωπαϊκής διοργάνωσης, κάτι που γνωρίζουμε ότι δεν θα συμβεί τόσο εύκολα!

Η εφετινή επιτυχία του Ολυμπιακό, η προσπάθεια να βρει μιμητές προς τα πάνω, αλλά και ο εγχώριος ανταγωνισμός των τελευταίων δύο πρωταθλημάτων μπορούν να οδηγήσουν με ασφάλεια σε αυτή την κατεύθυνση. Η χώρα μας ξεκίνησε φέτος από την 20η θέση στη βαθμολογία της UEFA με μεγάλες διαφορές από τις… από πάνω της χώρες και τερμάτισε στην 15η θέση. Ξεκινάμε αυτό το καλοκαίρι από την 14η θέση με βατές διαφορές από Αυστρία, Νορβηγία και Ισραήλ και μεγάλη απόσταση από τη 10η Τσεχία, που δύσκολα θα καλυφθεί σε μία σεζόν.

Μπορούμε, όμως, να σηκωθούμε λίγο (ή και πολύ) ψηλότερα! Ο ανταγωνισμός μας δεν είναι με τις ευρωπαϊκές δυνάμεις του top-5, είναι με τις ομάδες αυτών των χωρών και είναι απόλυτα μέσα στις δυνατότητες των ομάδων μας!

Το επόμενο βήμα

Διοργανώσαμε στη χώρα μας με απόλυτη ασφάλεια έναν ευρωπαϊκό τελικό, που λόγω της… ιδιαιτερότητάς του οι περισσότεροι θεωρούσαν ότι είναι αδύνατο να παραμείνει η διεξαγωγή του στη Νέα Φιλαδέλφεια. Δεν πρέπει να αρχίσουμε να μελετάμε το θέμα της απαγόρευσης της μετακίνησης οπαδών στις εγχώριες διοργανώσεις;

Ας αφήσουμε την υποκρισία. Μία τέτοια συζήτηση δεν μπορεί να γίνει ούτε σε υπουργικό γραφείο, ούτε στην ομοσπονδία, ούτε πουθενά! Ανάμεσα στις ομάδες πρέπει να ξεκινήσει, ακόμα και σε επίπεδο οργανωμένων φιλάθλων, αφού οι περισσότεροι θέλουν και πάλι να ζήσουμε το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα, όπως το μάθαμε εμείς οι μεγαλύτεροι.

Αν επικρατήσει η υγιής πλειοψηφία και αν συλλήβδην θεωρήσουμε ότι αποτελούν μικρή μειοψηφία όσοι οπαδοί του Ολυμπιακού δεν σεβάστηκαν τη φιλοξενία της OPAP Arena προξενώντας βανδαλισμούς επιπέδου… νηπιαγωγείου και ότι δεν εκφράζει κανέναν η ηλιθιότητα του οπαδού, που φωτογραφήθηκε με το παιδί του κρατώντας δύο καθίσματα από το γήπεδο της ΑΕΚ, όλα μπορεί να αλλάξουν.

Και ας αφήσουμε στην άκρη την… πολιτική υποκρισία για τελικό Κυπέλλου με φιλάθλους. Οσο ο τελικός του Κυπέλλου παραμένει ο μοναδικός αγώνας σε μία ολόκληρη σεζόν στον οποίο μπορούν να συνυπάρξουν αντίπαλοι οπαδοί, τόσο θα μοιάζει με ραντεβού για επεισόδια. Θα πρέπει πρώτα να μάθουμε να συνυπάρχουμε στην Κρήτη, στην Τρίπολη και στα Γιάννενα, μετά στα μεγάλα ντέρμπι και μετά θα ξαναγίνει κανονικός τελικός Κυπέλλου.

Πώς έχουμε την απαίτηση να θεωρήσουν οι οπαδοί της ΑΕΚ ως κάτι φυσιολογικό την παρουσία των οπαδών του Ολυμπιακού στο γήπεδο της ομάδας τους, όταν μία ολόκληρη γενιά οπαδών θεωρεί πως κάτι τέτοιο είναι απαγορευμένο; Όταν σήμερα ένας οπαδός από 15 έως 35 ετών δεν έχει δει ποτέ αντίπαλο οπαδό σε εντός έδρας αγώνα της ομάδας του και πιστεύει ότι το γήπεδό της αποτελεί άβατο για οποιονδήποτε… αλλόθρησκο οπαδό; Όταν δεν έχει δει, όπως η δική μου γενιά, ένα ολόκληρο ερυθρόλευκο πέταλο στη Νέα Φιλαδέλφεια ή αντίστοιχα ένα κιτρινόμαυρο στην Θύρα 13 του παλιού Καραϊσκάκη;

Σαφέστατα και αυτό δεν μπορεί να γίνει με το καλημέρα, σαφέστατα και δεν γίνεται κάθε ντέρμπι ελληνικού πρωταθλήματος να διεξάγεται με τα πρωτοφανή αστυνομικά μέτρα του τελικού του Conference, αλλά μήπως έχουμε πλέον ένα… πάτημα για να ξεκινήσει η συζήτηση;

Μόνο έτσι θα καταφέρουμε… να σηκωθούμε λίγο (ή και πολύ) ψηλότερα!

Για ένα ματς το χρόνο δεν αξίζει να το κουράζουμε…

Δεν θα αλλάξει την κάκιστη και τοξική νοοτροπία που έχουμε δημιουργήσει στον μέσο φίλαθλο!

Απαιτείται όμως ειλικρίνεια σε επίπεδο των κορυφαίων club της χώρας. Ούτε Πρωθυπουργός, ούτε Πολιτεία, ούτε… κοινωνικοί φορείς, ούτε η… Πυροσβεστική και τα drones θα δώσουν τη λύση!

Η αναβάθμιση των πλέι οφ

Επειδή γνωρίζω πολύ καλά τον Μηνά Λυσάνδρου είμαι σίγουρος ότι στο μυαλό του θα έχει αρχίσει ο προβληματισμός για τη βελτίωση του τρόπου διεξαγωγής των πλέι οφ και της αναβάθμισης του πρωταθλήματος της Super League, η ανταγωνιστικότητα του οποίου έχει βελτιωθεί εντυπωσιακά τα τελευταία χρόνια!

Είναι σωστός ο προβληματισμός ως προς το γκρουπ των ομάδων που διεκδικούν το πρωτάθλημα και του αριθμού των συμμετεχόντων, ώστε να μην υπάρχουν θεωρητικά αδιάφορες όπως εφέτος ο Αρης και η Λαμία που ήταν θεατές στη μεγάλη μάχη των τεσσάρων μέχρι το φινάλε για την ανάδειξη του πρωταθλητή. Δεν ξέρω πως μπορεί να βοηθήσει σε αυτή την κατεύθυνση το πέμπτο ελληνικό εισιτήριο για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Ακόμα και το καλεντάρι θα πρέπει να αναθεωρηθεί με μεγαλύτερη χρονική άνεση για τα ντέρμπι των πλέι οφ σε σχέση με τις αγωνιστικές της κανονικής διάρκειας. Η συμμετοχή στην προημιτελική φάση των ευρωπαϊκών διοργανώσεων πρέπει να είναι στόχος των ομάδων μας με την παράλληλη πρόβλεψη της μη συμπίεσης των αγωνιστικών με τα συνεχόμενα εξαντλητικά αλλά και με τεράστιο ενδιαφέρον ντέρμπι των πλέι οφ, κάτι που αναγκαστικά έγινε φέτος.

Υπάρχουν πολύ καλύτερες προϋποθέσεις για το ελληνικό ποδόσφαιρο και ο εγχώριος ανταγωνισμός δεν πρέπει να εξελίσσεται σε τροχοπέδη αλλά αντίθετα σε πηγή εξέλιξης και προόδου.