ΑΕΚ: Η ουσία του λόγου του Αλμέιδα και η υποχρέωση!

Ο Ματίας Αλμέιδα ανήκει στην κατηγορία εκείνων των ανθρώπων, οι οποίοι εμένα μ' αρέσουν, όπου έχουν συνηθίσει να επικοινωνούν την ενόχλησή τους με όμορφο τρόπο που δεν προσβάλει. Το 'χει κάνει ξανά στο παρελθόν, έχουμε αρχίσει να τον μαθαίνουμε εκτιμώ αρκετά καλά, το έκανε και τώρα πριν την ρεβάνς με την Ίντερ ντ Εσκάλδες με αφορμή όσα αντιλαμβάνεται ότι συμβαίνουν γύρω από την ομάδα και όχι μέσα σε αυτή. Πρέπει βέβαια να ψάξεις, να μιλήσεις, να ακούσεις και να καταλάβεις τις απόψεις για να εμπεδώσεις το νόημα των λεγομένων του (εκάστοτε) προπονητή ειδικά όταν προκύπτει λόγος συζήτησης πίσω από τα λόγια που χρησιμοποίησε. Τίποτα δεν κάνει στη τύχη ο Αργεντινός τεχνικός, στέλνει την κατάλληλη στιγμή τα μηνύματα που θέλει, χτυπάει καμπανάκια εκεί που θεωρεί ότι πρέπει και προχωράει με γνώμονα πάντα το καλό της ΑΕΚ και των ανθρώπων της...

Παράλληλα με την κίνησή του αυτή έγινε και αυτό που πάντα είναι στο ποδοσφαιρικό τμήμα για πολλοστή φορά: το πρόσωπο που συγκεντρώνει πάνω του όλο το ντόρο προκειμένου να προστατεύεται με αυτόν τον τρόπο το ποδοσφαιρικό τμήμα, όλα τα πρόσωπα σε αυτό, μα κυρίως οι ποδοσφαιριστές για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και κυρίως ανεπηρέαστα! Όμως η ουσία του λόγου του Αλμέιδα στη συνέντευξη Τύπου για την αποψινή (19:30) αναμέτρηση στην Ανδόρα αφορούσε -επαναλαμβάνω- εκείνους που βρίσκονται γύρω από την ομάδα και αντιλαμβάνεται εκείνος ότι θεωρούν πως άλλαξαν πράγματα και καταστάσεις με την αλλαγή ιδιοκτησίας και βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να αλλάξουν εκείνοι στάση απέναντι στο club και τον ίδιο και τη δουλειά του. Το ξεκαθάρισε νωρίς και όσοι κατάλαβαν έχεις καλώς, όσοι πάλι όχι, θα τους... ξεράσει η ίδια η κατάσταση που επιχειρούν να δημιουργήσουν.

Εδώ να σημειώσω το εξής γιατί έχω από το πρωί (και καιρό τώρα) αυτή τη κουβέντα: δεν αναφέρεται στην κριτική που μπορεί να του γίνει έπειτα από ένα ματς, ή για μια – δυο επιλογές, άλλωστε ο ίδιος ασκεί πρώτος σκληρή κριτική με τα λόγια του. Το «ευθύνομαι εγώ», για πέρυσι και την απώλεια τίτλου (που δεν ισχύει για μένα), το ότι «δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας και πρέπει να συνεχίσουμε να το δουλεύουμε για να το διορθώσουμε αυτό», αν το καταλάβει αυτός που το ακούει και το διαβάζει, θα εμπεδώσει ότι όχι απλά κάνει ο ίδιος (άρα και δέχεται) κριτική στον εαυτό του και την ομάδα, αλλά πολύ σκληρή μάλιστα... Όπως και όλοι στα ΜΜΕ όταν γράψαμε για κακή νοοτροπία και συνέχεια της περσινής! Αυτά και πάμε παρακάτω γιατί η ΑΕΚ έχει και μια πολύ σημαντική υποχρέωση απόψε...

Να προκριθεί φυσικά με δεύτερη νίκη στην Ανδόρα επί της Ίντερ ντ' Εσκάλδες! Δεν υπάρχει κάτι το διαφορετικό σαν υποχρέωση για την Ένωση, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την αντίπαλό της. Διότι σωστά ο Αλμέιδα υπογράμμισε και πάλι τη λέξη ταπεινότητα: η έπαρση και η αλαζονεία απαγορεύονται για όλους στη ζωή και φυσικά στο ποδόσφαιρο... Η ΑΕΚ έχει ήδη δυσκολίες ελέω απουσιών λόγω της γνωστής ίωσης και δικαιολογίες δεν ψάχνει -ευτυχώς- κανείς. Η λογική λέει πως η ενδεκάδα δεν θα αλλάξει συγκριτικά με το πρώτο ματς πλην του δεξιού φτερού της επίθεσης όπου φαίνεται ο Πάολο Φερνάντες λόγω της απουσίας του Ελίασον να 'χει μια μεγάλη ευκαιρία μπροστά του την οποία πρέπει να αξιοποιήσει διότι φέτος, εκεί δεξιά, είναι δύσκολα τα πράγματα και τον Αύγουστο θα χρειαστεί να μαζευτεί λίγο η κατάσταση: δεν γίνεται να 'χει στο ρόστερ 4 δεξιούς εξτρέμ! Γενικά αυτά τα τέσσερα ματς (αρκεί να περάσει απόψε για να 'χει άλλα δυο) είναι και κριτήριο για πολλά πρόσωπα και ευκαιρίες άλλες δεν θα προκύψουν έπειτα.

Υγ: Σωστή η κίνηση της ΑΕΚ να στηρίξει τις τρεις επιλογές της νέας ΚΕΔ μέσω UEFA όπως το 'χει κάνει με όλους τους ξένους, δείχνει μια σταθερή στάση. Πάντα στήριζε στην αρχή τους ξένους αρχιδιαιτητές και υπογράμμιζε ότι θα τους κρίνει στην πορεία όπως όλα αυτά τα χρόνια έχει πράξει. Μακάρι να συνεχίσουμε στο δρόμο των τελευταίων ετών προκειμένου να υπάρξει και φέτος (και τα επόμενα χρόνια) αντίστοιχα ανταγωνιστικά πρωταθλήματα όπως των τελευταίων δυο ετών που όμοιά τους το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει ζήσει με τέσσερις ομάδες να τα διεκδικούν στη διάρκεια των play off. Γιατί σε τούτο το τόπο ξεχνάμε γρήγορα τι έχουμε ζήσει και συνήθως όταν αντιλαμβανόμαστε το λάθος έχουμε επιστρέψει (και επιτρέψει) ξανά τη σαπίλα. Για να δούμε...