ΑΕΚ: Μόνο (και πάλι) ο Πελάδο θα αλλάξει την κατάσταση!

• Στήριξη λέμε στα δύσκολα, αν όχι τώρα, πότε;;;

Η κουβέντα τώρα πιο πολύ από ποτέ θα απογειωθεί σχετικά με όλα τα πρόσωπα που αφορούν το ποδοσφαιρικό τμήμα και περισσότερο από όλα αυτό του Ματίας Αλμέιδα. Είναι μια περίοδος κρίσης ουσιαστική ελέω αποτελεσμάτων που καθορίζουν το σήμερα και το αύριο κάθε ομάδας και στην προκειμένη της ΑΕΚ. Σε αυτή τη περίοδο απαιτείται η ξεκάθαρη στήριξη και ασπίδα γύρω από όλους στα Σπάτα και περισσότερο από όλους στον Αργεντινό τεχνικό και το team του αφού ποτέ άλλοτε δεν χρειάστηκε να συμβεί στα δύο χρόνια που προηγήθηκαν και οι πρώτοι οι οποίοι πρέπει να το κάνουν αυτό φυσικά είναι οι άνθρωποι στο club, η ίδια η διοίκηση, τα στελέχη που συνδέουν τα γραφεία και την ιδιοκτησία με το ποδοσφαιρικό τμήμα. Έτσι πάντα πρέπει να γίνεται...

Έπειτα όλοι οι υπόλοιποι. Τη σημασία έχε η στήριξη στην επιτυχία; Αυτή είναι δεδομένη και οι μεγαλοστομίες εκτίμησης, σεβασμού και αναγνώρισης της δουλειάς δεν έχουν καμία αξία! Τώρα όμως που η ΑΕΚ (και η εκάστοτε ομάδα) είναι σε φάση δημιουργίας, χρονικά πρέπει να μην έχει σούπερ εικόνα ελέω προετοιμασίας και λογικά χρειάζεται τα αποτελέσματα για να καλύπτει τα προβλήματα και να βρίσκει ρυθμό μέσα από αυτές τις αναμετρήσεις. Τούτη τη χρονιά δυστυχώς η οποία στραβή θα αποφέρει βαρύ αποκλεισμό και θα κάψει τη μισή χρόνια αν δεν υπάρχει ευρωπαϊκή συνέχεια, διότι και πέρυσι τέτοια εποχή έτσι ήταν η εικόνα της ΑΕΚ δίχως τα ατομικά εγκληματικά λάθη, με την Ντινάμο Ζάγκρεμπ και την Αντβέρπ!

Να θυμίσω εδώ ότι με την Ντινάμο Ζάγκρεμπ η Ένωση είχε ένα σούπερ 20λεπτο προς το τέλος στην Κροατία στο πρώτο ματς, ενώ στο δεύτερο παιχνίδι στην Νέα Φιλαδέλφεια, δεν κατάφερε να βρει καλό σημείο αγώνα, είχε κάποιες φάσεις αλλά η ψυχή και η προσπάθεια που έγινε από όλους έδωσε την πρόκριση! Τα ματς δε με την Αντβέρπ ήταν ακόμη πιο κακή η εικόνα της ομάδας, εντός κι εκτός, αν εξαιρέσουμε δύο φάσεις μέχρι να τραυματιστεί ο Λιβάι Γκαρσία, η ΑΕΚ απέναντι στους Βέλγους δεν έκανε τίποτα σε δύο ματς 90 λεπτών και δικαιολογημένα ηρθε ο αποκλεισμός. Είχε όμως κλειδώσει η πρόκριση στους ομίλους του Europa League και μετά, έως τις 9 απουσίες που προέκυψαν, η ομάδα έβγαλε όμορφα πράγματα στο χορτάρι και για δεύτερη σερί σεζόν ήταν η καλύτερη στο χορτάρι κι ας δώρισε το πρωτάθλημα στο τέλος.

Στήριξη λέμε στα δύσκολα, αν όχι τώρα, πότε;;;

Επίσης τα ατομικά εγκληματικά λάθη έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην υπόθεση πρωτάθλημα όπως θυμόμαστε όλοι. Σε τούτη τη περίοδο λοιπόν κάθε λάθος μετράει γιατί έως ότου βρει ρυθμό η ομάδα και βγουν οι αυτοματισμοί και λυθούν τα πόδια από τη σκληρή δουλειά, που δικαιολογημένα συνεχίζεται αφού δουλεύει δύο προετοιμασίες ο κόουτς (θυμίζω στην Ολλανδία έλειπε το 70% των παικτών και είχα γράψει καιρό τώρα ότι θα δουλέψει δυο ΑΕΚ αναγκαστικά), έχει ανάγκη από τα αποτελέσματα. Αν κερδίζει και προβληματίζει δικαιολογείται, αν χάνει πάλι όχι, στη χώρα μας υπάρχει το ανάθεμα. Ξεχνάμε τα πάντα, κρατάμε τα λίγα και αφήνουμε τα πολλά και τη μεγάλη εικόνα, ενώ δεν περιοριζόμαστε στην κριτική για ένα μόνο ματς, πάμε στην ισοπέδωση!

Κριτική γίνεται και αφορά όλους γιατί διαβάζω βλακείες δίχως αύριο! Όταν γράφουν όλοι και το λένε ότι ήταν κάκιστη η εικόνα της ομάδας είναι ΚΡΙΤΙΚΗ, το ίδιο σημαίνει όταν κάποιος υπογραμμίζει ότι δεν έκανε καθαρή φάση, ΚΡΙΤΙΚΗ είναι. Αν τώρα θέλει κάποιος να κράζουμε και να απαιτούμε κεφάλια κάθε τρεις και λίγο για να ικανοποιηθεί, ας πάει να το κοιτάξει! Όταν αναφέρει κάποιος επίσης προβληματική την εικόνα της ομάδας στο 0-4 στην Ανδόρα (και αναφέρει τα ζητήματα τα αγωνιστικά) συνιστά κριτική και όλα αυτά αφορούν κυρίως, για να μην πω αποκλειστικά, τον προπονητή. Είναι δεδομένο όμως πως μόνο ο Πελάδο θα αλλάξει την κατάσταση και θα μας παρουσιάσει μια ομάδα που θα παίξει καλό ποδόσφαιρο, όπως το κάνει δύο σερί χρονιά, η οποία θα έχει και φέτος πρωταγωνιστικό ρόλο.

Οπότε η στήριξη είναι μονόδρομος γιατί μόνο ο Ματίας Αλμέιδα και με καθαρό μυαλό θα τα φτιάξει όλα και πάλι. Σε τούτο το τόπο λέμε πολλά μα εννοούμε τα ελάχιστα. Στήριξη σημαίνει στα δύσκολα, στη στραβή, στα σκατά, όπως συμβαίνει σε όλα τα σοβαρά club ανά τον κόσμο, με σημαντικούς προπονητές, όπως με τον Σερ Αλεξ κάποτε που έφτασε η Γιουνάιτεντ να παίζει για τη σωτηρία της και φυσικά έμεινε και μεγαλούργησε! Τι νόημα έχει να λέμε στηρίζουμε τον προπονητή όταν αυτό δεν γίνεται στη δύσκολη; Αλήθεια δεν το καταλαβαίνω. Βέβαια στο τόπο αυτό η λέξη υπομονή δεν υπάρχει και αυτό απαιτείται για να δούμε τη νέα έκδοση της ΑΕΚ του Αλμέιδα, υπομονή κυρίως, φυσικά αφού δεν υπάρχει αυτό, απαιτούνται αποτελέσματα, άρα πρόκριση...

Υγ: Όλα τα χρόνια φωνάζαμε να επιβληθεί τελικός Κυπέλλου στο ΟΑΚΑ μόνο πάντα αφού είναι το μοναδικό στάδιο που μπορεί να γίνει. Ο Γκαγκάτσης σαν στέλεχος του ΠΑΟΚ αξίωνε Θεσσαλονίκη, η σε ουδέτερη έδρα αν υπάρχει ομάδα της Θεσσαλονίκης και έτσι μέναμε στον αέρα πάντα. Τώρα τι έγινε; ΟΑΚΑ βλέπω αποφασίζει και δεν ακούγεται κιχ στον πύργο τον Λευκό!

Υγ2: Ξαφνικά, μόλις στις 7 του Αυγούστου, βγαίνει γλώσσα από αντιπάλους για τις μεγάλες μεταγραφές, γιατί ασχολούνται δεν το κατανοεί κανείς αλλά έτσι ήταν πάντα εδώ, κόμπλεξ, από πού από εκείνους που έγραφαν για "ότι πληρώνεις παίρνεις" με αφορμή τον Μπερμπάτοφ, ή άλλους σε άλλες ομάδες, παιδιά νωρίς είναι ακόμη, έχουμε μπροστά μας πολύ καιρό, παρά πολύ, ήρεμα λοιπόν και αφήστε τι κάνουν οι άλλες ομάδες, ακόμη, έχουμε καιρό μπροστά μας για τα μεταξύ μας...