Ο Ιωαννίδης “δεν νιώθει”

Δεν είναι καθόλου εύκολο, αντίθετα είναι ακατόρθωτο να βάλεις τον εαυτό σου στην θέση κάποιου και να πεις “καλά κάνει” ή “δεν κάνει καλά” για μια επιλογή του. Στην περίπτωση του Φώτη Ιωαννίδη λοιπόν οι συζητήσεις σχετικά με το αν κάνει ή όχι καλά που δεν επιμένει να ζητεί από τον Γιάννη Αλαφούζο να τον παραχωρήσει έχουν την ελαφρότητα με την οποία κάποιος έχει “γνωμούλα” από απόσταση. Σε αυτό εδώ το σημείωμα όμως δεν θα εμβαθύνω σε αυτό. Θέλω να μιλήσω για την αγωνιστική συμπεριφορά του Ιωαννίδη απέναντι στην Λανς - κυρίως για τη νοοτροπία και την ψυχολογία του. Δηλαδή να εξηγήσω πώς ανέβασε την τιμή του στο Stade Bollaert-Delelis.

Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΑΜΠΡΑΚΟΣ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ

Βάζεις τον εαυτό σου στη θέση ενός ποδοσφαιριστή που ζει το 25ο έτος της ηλικίας του και βλέπει αρκετές ομάδες που μετέχουν στα κορυφαία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα να ασχολούνται μαζί του. Έχεις στο μυαλό ότι στα 24,5 σου έχεις αρχίσει να μην έχεις σύμμαχο τον χρόνο όταν έχεις μεγάλες φιλοδοξίες - δηλαδή όταν θέλεις να παίξεις στο ελίτ επίπεδο. Ζεις ένα καλοκαίρι που σε αναγκάζει να χάσεις την προετοιμασία λόγω ενός τραυματισμού. Μπαίνεις στις προπονήσεις όταν έχουν ήδη αρχίσει τα επίσημα παιχνίδια, και βρίσκεσαι να δουλεύεις με νέο προπονητή. Αρχίζεις να παίζεις χωρίς να υπάρχει μια ώριμη και ρολαρισμένη ομάδα που μπορεί να σε βοηθήσει, εσένα που επιστρέφεις από τραυματισμό, να μπεις χωρίς πίεση στα παιχνίδια. Πας να παίξεις τον πρώτο “τελικό” για την πρόκριση στην League Phase του Conference League στην έδρα μιας καλής γαλλικής ομάδας και ενώ η δική σου ταξιδεύει με την συναισθηματική ταλαιπωρία που της έχουν προκαλέσει ο αποκλεισμός από τον Αγιαξ και η εντός έδρας ήττα από τον Αστέρα στη Superleague. Παίζεις σε ένα ματς, στο οποίο η ομάδα σου δεν έχει καθόλου αποτελεσματική επιθετική ανάπτυξη με συνέπεια να μη μπορεί να σου δώσει την ευκαιρία για έστω μια εκτέλεση. Θυμίζω ότι είσαι εσύ, που καθημερινά δέχεσαι “ενόχληση” από ένα σωρό “τρίτους” που σου μιλούν για μεταγραφές, αμοιβές, μπόνους, συμβόλαια, προοπτικές.

Στο 53’ο λεπτό του ματς ο Ιωαννίδης κατάφερε να χαμηλώσει όλο αυτό τον θόρυβο από τα αφτιά του και να παίξει τη δική του μουσική. Σε 7’’ νίκησε 6 αντιπάλους, συμπεριλαμβανομένου του τερματοφύλακα, κι έβαλε ένα υπέροχο γκολ. Προφανώς για να το κάνεις πρέπει να έχεις τις τεχνικές δεξιότητες και την αυτοπεποίθηση, αλλά όλα αυτά ο Ιωαννίδης μας έχει με συνέπεια αποδείξει ειδικά στην διάρκεια των τελευταίων περίπου 18 μηνών ότι τα έχει. Σε αυτή την ενέργεια, στη στιγμή που την έκανε, στον χρόνο και τον χώρο που την έκανε, μας έδειξε ότι όχι απλώς μπορεί να αποδώσει υπό πίεση αλλά ότι “δεν νιώθει”.

Προφανώς αυτή είναι μια ενέργεια που ανεβάζει την τιμή του, όταν κανείς λαμβάνει υπόψη την ποιότητα της αντίπαλης ομάδας. Η τιμή όμως δεν ανεβαίνει μόνο λόγω των εντυπώσεων. Ανεβαίνει επειδή η αγορά αντιλαμβάνεται ότι αυτό το παιδί έχει το χάρισμα να μένει συγκεντρωμένο και στοχοπροσηλωμένο ακόμη και όταν χορεύουν εκατομμύρια στα αφτιά του και αυτός αφενός δεν έχει κάνει προετοιμασία λόγω τραυματισμού και αφετέρου κουβαλά και τον εκνευρισμό της λειτουργίας με νέο προπονητή σε μια ομάδα που ερχόταν από ήττες. Σε μια στιγμή ήταν “μια ομάδα μόνος του” σε μια ομάδα που δεν λειτουργούσε καλά. Ένας σέντερ φορ που το κάνει αυτό σε ένα παιχνίδι που δεν του έχει δώσει ούτε μια ευκαιρία, δείχνει ότι έχει πολλή ατομική ποιότητα. Όταν όμως το κάνει αυτό με όλα όσα έχουν προηγηθεί, δεν το δείχνει απλώς· το φωνάζει.

Δεν έχω ιδέα τι θα κάνει ο Ιωαννίδης, δηλαδή αν θα παραμείνει ή θα μεταναστεύσει για χάρη της Σπόρτινγκ ή όποιας άλλης ομάδας. Ξέρω όμως ότι μπορεί να παίξει παντού. Ακόμη και στο ελίτ επίπεδο.