Παναθηναϊκός: Μια καταπράσινη αυγουστιάτικη συναστρία που καθάρισε τη μιζέρια από το τζάμι

Ηταν η βραδιά του Γιάννη Αλαφούζου που έχει ήδη δώσει 19 εκατ. Ευρώ για μεταγραφές, επικρίθηκε ακόμα και για «δεκάρικο», για τα μπλουζάκια και για τα πούλμαν (λες και δεν υπάρχουν άλλοι δεκάδες αληθινοί λόγοι για να τον κατηγορήσεις αν θες!) και μπορεί να δώσει περισσότερα μέχρι το βράδυ της 4ης Σεπτεμβρίου, όταν λήγει η προθεσμία για τη δήλωση της «ευρωπαϊκής» λίστας στην UEFA.

Ηταν η βραδιά του Ντιέγκο Αλόνσο που πήρε μεγάλα ρίσκα, τα πλήρωσε (με το -3 στη βαθμολογία από την ήττα με τον Αστέρα AKTOR) αλλά χθες έκανε – έστω και αργά – αυτό που έπρεπε να είχε κάνει στην αρχική ενδεκάδα του: είτε ο Τετέ πίσω από τον Ιωαννίδη για να βρει πιο εύκολα το γκολ (μηδέν φάσεις ο Παναθηναϊκός στο α' ημίχρονο), είτε ο Μαξίμοβιτς μαζί με Αράο – Τσέριν για όσο το δυνατόν μεγαλύτερη «τσιμεντοποίηση» των μετόπισθεν. Δεν έκανε τίποτα από τα δύο στην αρχική ενδεκάδα, επέμεινε στον Μπακασέτα. Εκανε την τριπλή αλλαγή στο 60' και... μπίνγκο με Μαντσίνι, «Μάξι», Bαγιαννίδη.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Ηταν (μια επιπλέον...) βραδιά του «Ντράγκο». Του «πεναλτάκια», έτσι μας τους έλεγαν οι μπαμπάδες μας. Και «πεναλτάκιας» και με σωστές τοποθετήσεις! «Εβγαλε» τρία γκολ στη ροή του αγώνα, αλλά ασφαλώς θα θυμόμαστε το πέναλτι. Διότι ήταν εκείνος που κράτησε τη σπίθα αναμμένη και την ελπίδα ζωντανή.

Ηταν η βραδιά και των υποτιμημένων και των διαφημισμένων αν το καλοσκεφτούμε: του παγκίτη Μαντσίνι που «γεννά» και τα δύο γκολ, του «λάιτ» Γεντβάι που έκανε πιθανότατα το καλύτερο παιχνίδι του στον Παναθηναϊκό, του αργού Μαξίμοβιτς που έπαιξε σωστά το ρόλο της «σκούπας» μπροστά από το «τείχος». Αλλά και των Τετέ – Πελίστρι που κόστισαν συνολικά 13 εκατ. Ευρώ και μετουσίωσαν σε γκολ τη μοναδική καλή ευκαιρία που τους παρουσιάστηκε.

Μα πάνω απ΄όλα ήταν η βραδιά του οπαδού. Του παιδιού, του αγοριού, του κοριτσιού. Του έφηβου και της έφηβης, του 25άρη, του μπαμπά 40-45άρη, του 60άρη, του συνταξιούχου, όλων! Μια βραδιά χαράς, αγωνίας, συγκίνησης, μια βραδιά με τέσσερις εκρήξεις (στο πέναλτι, στα γκολ, στο τελευταίο σφύριγμα), μια βραδιά με πολλές αγκαλιές! Μια βραδιά περηφάνιας και αναμνήσεων ως ανταπόδωση της ανιδιοτελούς αγάπης προς την ομάδα και της στήριξης σε πολύ δύσκολη στιγμή: πήγαν πολλοί με μια φλόγα στην ψυχή, αλλά λίγοι πίστευαν στην πρόκριση...

Ναι, ήταν μια ποδοσφαιρική συναστρία. Μια καταπράσινη συναστρία με δύο γκολ σε τρεις φάσεις, με χαμένο πέναλτι των... άλλων, με αντιμετώπιση της πίεσης, με απόκρουση στο 93' επί της γραμμής, ακόμα και με ακύρωση της μεταγραφής του Ντάνσο στη Ρόμα! Ποιος είπε, όμως, ότι δεν χρειάζεται και η τύχη στο ποδόσφαιρο;

Ηταν τυχερός ο Παναθηναϊκός όταν το 1984 ο Κάιζερ του ακύρωνε το καθαρό γκολ του Ρότσα στο Ανφιλντ, στον ημιτελικό με τη Λίβερπουλ; Ηταν τυχερός στη Βαρκελώνη που ο Σάριτς χάνει τετ α τετ για το 0-2, που βγαίνει τραυματίας ο «Κάρα» με ρήξη χιαστού στο ημίχρονο, που δεν παίρνει πέναλτι «μαρς» στο «καρατέκα» του Μπονάνο στο Ολιζαντέμπε, που αποκρούει ο Πουγιόλ επί της γραμμής το πλασέ του Κωνσταντίνου προτού φτάσουμε στο... διαβόητο σουτ του Γκόραν;

Ηταν τυχερός την επόμενη σεζόν όταν η ΕΠΟ δεν κάνει δεκτό το αίτημα αναβολής του αγώνα πρωταθλήματος, τραυματίζεται ο Μπασινάς και παίζει με Παντελή Κωνσταντινίδη αμυντικό χαφ στον προημιτελικό με την Πόρτο; Που περνά η μπάλα κάτω από τα πόδια του Γιούρκα στο σουτ του Ντερλέι για να πάει δοκάρι και μέσα και να στείλει το ματς στην παράταση; Με το δοκάρι του «Λύμπε», το πέναλτι που δεν έδωσε ο Τέμινγκ στην ανατροπή του «Μανώλη» από τον Καρβάλιο;

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Εχει πολλές ένδοξες στιγμές, έχει και πολλές άτυχες στιγμές ο Panathinaikos από το 1960 έως σήμερα. Αυτή τη φορά η συναστρία εναντίον μιας πιο ποιοτικής, πιο έτοιμης, πιο δουλεμένης, πιο «αθλητικής» ομάδας (ταχύτητα – δύναμη) ήταν με τριφύλλια στον ουρανό της Καλογρέζας. This is football, ουδείς θα ήθελε να είναι οπαδός τη Λανς χθες, της Μαρσέιγ πέρυσι. Ο Παναθηναϊκός έκανε σχεδόν απόλυτα αυτό που μπορούσε. Κι ας «κατάπιε» ο έξοχος Κουσάνοφ τον Ιωαννίδη! Και κατάφερε να αποτινάξει τη μιζέρια που του τρώει τα σωθικά – αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη του! Να την αποτινάξει τουλάχιστον μέχρι τον Ιανουάριο.

Εξασφάλισε έξτρα έσοδα, συσπείρωση στα αποδυτήρια, ηθικό ακμαίο στο προπονητικό τιμ, «βενζίνη» στους παίκτες, όλα μαζί σε μια «όλα ή τίποτα» βραδιά. Κι όλα αυτά καλά, αλλά σαν τα παιδικά χαμόγελα τίποτα στον κόσμο. Και χθες είχε εκατοντάδες απ' αυτά στο Ολυμπιακό Στάδιο...

Υ.Γ. Η κλήρωση δεν είναι τόσο εύκολη όσο φαίνεται. Στόχος για τον Παναθηναϊκό πρέπει να είναι οι 12-15 βαθμοί ώστε να μπει στην πρώτη οκτάδα και να φτάσει απευθείας στους «16» του Conference League. Οταν ανακοινωθεί, αύριο, το πρόγραμμα, οι εκτιμήσεις θα είναι πιο σαφείς. Αλλο, επί παραδείγματι, να παίζεις 1η αγωνιστική με τη Τζουγκάρντεν που έχει παίξει 19 ματς στο πρωτάθλημα (δεύτερη πίσω από τη Μάλμε, σε απόσταση επτά βαθμών), άλλο να την αντιμετωπίσεις τον Δεκέμβριο, όταν θα έχει λήξει το πρωτάθλημά της. Διαφορετικό να παίξεις με την Τσέλσι στις πρώτες τρεις αγωνιστικές, διαφορετικό να την αντιμετωπίσεις στην 6η αγωνιστική στο ΟΑΚΑ, όταν θα είναι ήδη στις πρώτες θέσεις αν δεν βάζει να παίζουν οι αναπληρωματικοί των αναπληρωματικών στο Conference League. Σε κάθε περίπτωση μια ωραία περιπέτεια αρχίζει. Με ταξίδια, με γεμάτο Ολυμπιακό Στάδιο, με όνειρα, ελπίδες και παίκτες με φουλ κίνητρα!