Παναθηναϊκός: Ήταν τραγικός και βρήκε τον μοναδικό τρόπο για να βλάψει σοβαρά τον εαυτό του...

Σε αυτές τις αναμετρήσεις, όπου έχεις απέναντί σου, έναν αντίπαλο από το πιο υψηλό επίπεδο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, η απαίτηση είναι μία και μόνο. Να είσαι ανταγωνιστικός. Να τον κοιτάξεις στα μάτια, να το παλέψεις, να είσαι μέσα στη διεκδίκηση ενός θετικού αποτελέσματος για όση περισσότερη ώρα μπορείς. Ο μόνος τρόπος για να πάθεις ζημιά και να βλάψεις τον εαυτό του σε παιχνίδια που κατά γενική ομολογία δεν έχεις να χάσεις τίποτα, είναι να γνωρίσεις την συντριβή.

Και ο Παναθηναϊκός, ο φετινός Παναθηναϊκός το κατάφερε κι αυτό. Κατάφερε να μετατρέψει μία ποδοσφαιρική γιορτή σε εφιάλτη, κατάφερε να πετάξει στα σκουπίδια την σωστή προσέγγιση των πρώτων είκοσι λεπτών, δεχόμενος τρία γκολ μέσα σε δέκα λεπτά στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου. Όταν κάνεις τόσα λάθη, όταν η ανασταλτική σου συμπεριφορά είναι κάκιστη, θα δεχθείς και δεύτερο και τρίτο και τέταρτο. Η Τσέλσι είναι στο γήπεδο όχι κάποια ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος.

Όταν, μάλιστα, θα κάνεις ανόητα ποδοσφαιρικά λάθη, τότε θα έχεις δεχθεί τέσσερα στο 60' και θα κινδυνεύεις να γράψεις-αρνητική-ιστορία. Η φετινή έκδοση, αυτή για την οποία την ευθύνη πάνω στο χορτάρι έχει ο Ντιέγκο Αλόνσο, δεν μπορεί με τίποτα να κάνει βήματα μπροστά. Εκεί που λες ''κάτι πάει να γίνει'', όπως η νίκη μέσα στο Ηράκλειο, έρχεται μία κατραπακιά και ξαναγυρίζει τα πάντα από την αφετηρία.

Το ίδιο έγινε και μετά την πρόκριση επί της Λανς. Ακολούθησε η άθλια εμφάνιση και η γκέλα με την Καλλιθέα. Το ίδιο έγινε και μετά την νίκη με τον Πανσερραϊκό, ακολούθησε η ήττα από την ΑΕΚ, η απώλεια βαθμών στη Μπάνια Λούκα, το 0-0 με τον Ολυμπιακό. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί με τίποτα να βρει σταθερότητα, είναι ικανός για το καλύτερο και το χειρότερο και έτσι πράγματα μέσα στη σεζόν, χωρίς ποδοσφαιρική και ψυχολογική σταθερότητα, είναι αδύνατον να διεκδικήσεις με σοβαρές πιθανότητες.

Το Τριφύλλι κατάφερε να βλάψει σοβαρά τον εαυτό του, καθώς:

Ξενέρωσε τους 60.000 που έδωσαν το παρών στο ΟΑΚΑ και ήταν οι μόνοι που στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, γεμίζοντας το γήπεδο. Άντε να τους πείσεις, έστω το 1/4, να ξαναέρθουν την Κυριακή στη Καλογρέζα για το παιχνίδι με τον Άρη.

Κατάφερε να δεχθεί τέσσερα γκολ και να βάλει τον εαυτό του σε δύσκολη θέση σε πιθανές ισοβαθμίες στο τέλος της League phase του Conference League. Δεν είναι λεπτομέρεια, είναι μια πραγματικότητα που την αντιλαμβάνεται κανείς και από την βαθμολογία έπειτα από την δεύτερη αγωνιστική. Βέβαια για να φτάσουμε να μιλάμε για ισοβαθμίες, προκρίσεις και τα σχετικά, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει στα επόμενα τέσσερα ματς, να μαζέψει το λιγότερο 10 βαθμούς, ο στόχος θα πρέπει-προφανώς- να είναι το απόλυτο, το 4/4 απέναντι σε ομάδες που είναι του χεριού του αλλά εκείνος πρώτα και κύρια θα πρέπει να είναι σοβαρός για να φτάσει στο ζητούμενο.

Κατόρθωσε να διαλύσει την ψυχολογία του ενόψει του αγώνα της Κυριακής που ως βαθμοί είναι ''τελικός'', είναι do or die, είναι μονόδρομος η νίκη για να δημιουργηθεί ένα 2/2 στη Super League και έπειτα να ανοίξει ο δρόμος για μεγαλύτερο σερί, καθώς ακολουθούν αγώνες με Βόλο εκτός και Λαμία εντός έδρας.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Gazzetta.gr (@gazzetta.gr)

Από κει και πέρα, για αυτή την βραδιά η ευθύνη βαραίνει πρωτίστως τον προπονητή, μιας και δεν κατάφερε να παρουσιάσει ένα ανταγωνιστικό σύνολο που θα κοιτάξει στα μάτια την Τσέλσι. Το πρώτο εικοσάλεπτο ή το πρώτο ημίχρονο, συγγνώμη κιόλας, αλλά δεν μπορεί να είναι αντικείμενο σχολιασμού, όταν έχεις δεχθεί τέσσερα στο 60'. Για τον Παναθηναϊκό μιλάμε.

Πέρα από το ευρύ rotation με το μυαλό στον Άρη, ο Αλόνσο δεν μπόρεσε να παρουσιάσει ένα σύνολο που θα μείνει πνευματικά μέσα στον αγώνα. Μετά το πρώτο γκολ των Άγγλων, καμία αντίδραση. Καμία απολύτως. Λες και τελείωσε το παιχνίδι. Μία ομάδα χωρίς χαρακτήρα, χωρίς προσωπικότητα, χωρίς θάρρος για εβδομήντα λεπτά. Μία ομάδα φοβισμένη.

Όσον αφορά το rotation, δεδομένα αυτό το ματς δεν το έπαιξες με την καλύτερή σου ενδεκάδα, οπότε δεν θα μάθουμε τι θα συνέβαινε αν ξεκινούσε ο Ίνγκασον, ο Αράο, ο Τετέ. Από την άλλη, όμως, αν έπρεπε να έχει γίνει μια αλλαγή στο αρχικό σχήμα και από εκεί να ξεκινούσε ο προπονητής, αυτή είναι η θέση στο δεξί άκρο της άμυνας. Συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, να μην είσαι καλά. Ο Γιάννης Κώτσιρας δεν είναι καλά από το ξεκίνημα της σεζόν, το φώναζε η εικόνα του στο Ηράκλειο, η εικόνα του στο πρώτο ημίχρονο με την Τσέλσι, ο Αλόνσο δεν το αξιολόγησε σωστά και ο Έλληνας μπακ έχει ευθύνη και στα δύο πρώτα γκολ. Έπρεπε να τον έχει προστατεύσει.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Gazzetta.gr (@gazzetta.gr)

Στο πρώτο σε συνδυασμό με τον Σένκεφελντ(χάνει την πρώτη κεφαλιά από τον Φέλιξ σε φάση δική του όπου δεν κάνει καν άλμα και έπειτα δεν κλείνει την γραμμή πάσας του Μούντρικ προς τον Φέλιξ), στο δεύτερο χάνει τον Ουκρανό στη πλάτη του. Φυσικά φάση δεν θα υπήρχε αν ο Γεντβάι δεν πουλούσε την μπάλα στη μεσαία γραμμή στο πρώτο γκολ. Στο τρίτο γκολ ο Μαξίμοβιτς βάζει λάθος το πόδι του και σκοράρει στο τέρμα της ομάδας του, στο τέταρτο ο Μαντσίνι κάνει ένα χαζό πέναλτι. Τρικυμία κανονική.

Το χειρότερο μαντάτο, όμως, για τον Αλόνσο δεν είναι αυτό, δεν είναι ούτε η σύνθεση της ενδεκάδας, ούτε η εικόνα της ομάδας, πράγματα αμφότερα προβληματικά. Είναι το γεγονός πως δείχνει να χάνει την ψυχραιμία του, να χάνει την πνευματική του σταθερότητα υπό το βάρος του ''κάθε παιχνίδι με την πλάτη στον τοίχο''. Είτε έχεις δίκιο είτε έχεις άδικο, δεν ανοίγεις διάλογο στις συνεντεύξεις Τύπου, δεν ''επιτίθεσαι'' σε κομμάτι του κόσμου και τον Τύπο, αυτά είναι πολύ κακά σημάδια, σημάδια που όποτε εμφανίστηκαν στο παρελθόν, καλό ποδοσφαιρικό φινάλε δεν είχαν ποτέ.

Ο 49χρονος κόουτς έχει στηριχθεί από την διοίκηση, ως όφειλε εκείνη να πράξει, έχει στα χέρια του ένα ρόστερ που όμοιό του δεν υπήρξε ποτέ τα τελευταία δεκατρία χρόνια, ωστόσο, αν δεν καταφέρει να βάλει άμεσα τον Παναθηναϊκό σε ένα μονοπάτι συνεχόμενων νικών και διαρκούς βελτίωσης, θα δημιουργηθεί μία κατάσταση από αυτές που ένας ποδοσφαιρικός σύλλογος, όσο και να θέλει να στηρίξει έναν προπονητή, δεν θα έχει άλλο δρόμο, μόνο εκείνον της αντικατάστασης.

Τις απαντήσεις θα τις μάθουμε σύντομα...