Παναθηναϊκός: Χάθηκε η μπάλα, εμφανίστηκε η πρόκριση και ο δρόμος ο μακρινός!

Ο Παναθηναϊκός τα έκανε όλα σωστά το βράδυ της Πέμπτης. Δίπλα από κάθε κουτάκι της ποδοσφαιρικής του αποστολής απέναντι στη Ντινάμο Μινσκ, μπήκε ένα πράσινο τικ. Με την πιο εντυπωσιακή φετινή εμφάνιση, στο πρώτο παιχνίδι που βρήκε τόσο ποιοτικές εκτελέσεις σκοράροντας τέσσερις φορές σε τελικές ίσες με 2.48xGoals.

Το Τριφύλλι στο φινάλε της league phase κατάφερε να:

*Κάνει το καθήκον του, το αυτονόητο, να νικήσει τους Λευκορώσους και να σφραγίσει την πρόκριση στην ενδιάμεση φάση του Conference League.

*Σκοράρει πολλά τέρματα, να αναρριχηθεί από την 19η θέση στην 13η, να αποφύγει την Τσέλσι στην φάση των 16 κι ενώ για ένα γκολ έχασε την 12η θέση στη τελική κατάταξη. Προσοχή: Δεν είναι επιτυχία για το πως μπήκε στην διοργάνωση. Έπρεπε να έχει τερματίσει στην πρώτη οκτάδα, να έχει βρεθεί απευθείας στους 16. Από την άλλη, όμως, μετά από τρία σερί ανεπιτυχή αποτελέσματα, έτρεξε ένα σερί ισάριθμων νικών και τον περιμένει είτε η Μπάνια Λούκα είτε η Βίκινγκουρ, ομάδες που προφανώς δεν αποτελούν υψηλά εμπόδια.

• Παναθηναϊκός στην Ευρώπη και πάλι μετά από 15 χρόνια!

*Ζεστάνει τον κόσμο που βρέθηκε στο ΟΑΚΑ. Να δημιουργήσει για πρώτη φορά μετά τον Αύγουστο και την νίκη επί της Λανς, μία κερκίδα που γούσταρε αυτό που έβλεπε. Γύρισαν σπίτι τους χορτασμένοι από αυτό που είδαν. Η σύνδεση μεγαλώνει, γίνεται πιο ισχυρή και είναι τεράστιο κρίμα η τιμωρία από την ΔΕΑΒ, για την οποία θα μιλήσουμε σε άλλο σημείωμα, κρατώντας μόνο το εξής: Ο νόμος είναι αστείος, για μία κροτίδα, για έναν και μόνο ανόητο να τιμωρούνται ομάδες, παίκτες, οπαδοί νορμάλ, κάτοχοι διαρκείας. Κι αυτό ισχύει για όλους, όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό. Ναι στην αυστηρότητα, όχι στην λογική ''πονάει κεφάλι, κόβουμε κεφάλι''.

*Να επιβεβαιώσει για ακόμη μία φορά το τελευταίο διάστημα πως είναι πλέον κανονικός, μία καλή ομάδα, με τον Ρουί Βιτόρια να βάζει σφραγίδα και να παίρνει πράγματα από το ρόστερ αντάξια της ποιότητάς του. Έντεκα ματς, εννιά νίκες, μία ισοπαλία, μία ήττα.

*Κατάφερε να ολοκληρώσει την πρώτη φάση του Conference League κερδίζοντας 113 θέσεις στην ειδική κατάταξη. Από το 225 έχει βρεθεί στο 112 (σε ισοβαθμία με την Μάλμε) και χτίζει το μέλλον του στις ευρωπαϊκές κληρώσεις.

Από κει και πέρα, το παιχνίδι με την Ντινάμο Μινσκ, ήταν μία υψηλού επιπέδου ποδοσφαιρική παράσταση από τους τρεις πιο ποιοτικούς, πιο ακριβούς παίκτες του ρόστερ. Τετέ, Ουναϊ, Ιωαννίδης προσέφεραν εντυπωσιακές στιγμές, κατέθεσαν ποιότητα στο χορτάρι, με ενέργειες καταπληκτικές.

Ο Βραζιλιάνος σκόραρε δύο φορές με πολύ όμορφα τελειώματα. Όταν βρεθεί κοντά στην περιοχή με κατάσταση 1vs1, είναι... φωτιά! Δεν τον είδαν καν οι προσωπικοί του αντίπαλοι, βρήκε σούπερ εκτελέσεις και θα μπορούσε να έχει βάλει και περισσότερα γκολ, αν ήταν πιο αποτελεσματικός στη κεφαλιά του πρώτου μέρους προ κενής εστίας και φυσικά αν είχε κάνει καλύτερη εκτέλεση στο πέναλτι.

Ο Μαροκινός μέσος χόρευε κανονικά πάνω στο χορτάρι. Απίθανα πράγματα. Και φυσικά, ουσία. Aπό δική του εξαιρετική κάθετη, διέλυσε δύο γραμμές άμυνας του αντιπάλου και έδωσε την ευκαιρία για ασίστ στον Κώτσιρα. Στο δεύτερο γκολ κράτησε την μπάλα όσο έπρεπε, δημιούργησε χώρο, έβγαλε τον Τετέ στο τετ α τετ. Στο τρίτο έβαλε την μπάλα μέσα στην περιοχή για το στρώσιμο του Τζούρισιτς, είχε την πάρε-βάλε σέντρα στο κεφάλι του Τετέ που δεν έγινε γκολ και έκανε την καλύτερή του εμφάνιση με την πράσινη φανέλα.

Το καλύτερο, όμως, ήρθε στο τέλος. Όταν αυτό το παιδί έχει την ψυχολογία στα ύψη, όταν η αυτοπεποίθησή του στον αγωνιστικό χώρο, βρίσκεται στα φυσιολογικά για την ποιότητά του επίπεδα, τότε, μπορεί να προκύψουν γκολάρες σαν αυτή. Ήταν λες και ο θεός του ποδοσφαίρου, από εκεί ψηλά, ο Γιόχαν Κρόιφ, του το χρωστούσε. Γιατί; Επειδή στιγμές νωρίτερα έδωσε την μπάλα στο πέναλτι στον Τετέ για να κάνει το χατ τρικ.

Δεν είναι μόνο η λόμπα τριανταπέντε μέτρων. Όχι δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και το κοντρόλ που παίρνει για να φέρει τον εαυτό του σε θέση να εκτελέσει από αυτή την απόσταση. Απίθανη γκολάρα, πράγματα που στην Ελλάδα μπορεί να κάνει μόνο αυτός. Αποδεδειγμένα. Είναι προφανές πως το τρίτο συνεχόμενό του γκολ, είναι... ευλογία για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος κατάφερε να ''επιβιώσει'' χωρίς τον καλύτερό του παίκτη και τώρα που αυτός είναι εδώ, τα πράγματα μόνο καλύτερα μπορούν να γίνουν.

Με αυτά και με αυτά, η δουλειά έγινε, ο Παναθηναϊκός με την εικόνα που έχει, με την πρόοδο που εμφανίζει, προφανώς μπορεί να φτάσει μακριά στην διοργάνωση. Από την στιγμή που απέφυγε την Τσέλσι. Οι Λονδρέζοι απλά δεν παίζονται. Ούτε η Ραπίντ αλλά ούτε και η Φιορεντίνα μπορούν να τον τρομάξουν αλλά ένα ένα τα βήματα. Πρώτα η ενδιάμεση φάση αν και κάτι μας λέει πως θα υπάρξει come back στην... εξωτική Μπάνια Λούκα. Εκεί όπου, για να το ελαφρύνουμε και λίγο, δεύτερη φορά δεν πάνε ούτε όσοι κατάγονται από εκεί.

Kάποιες επισημάνσεις για το φινάλε:

-Καλό παιχνίδι από τον Γιάννη Κώτσιρα, έπιασε την ευκαιρία του προπονητή, του δείχνει πως είναι σε κατάσταση να τον εμπιστεύεται, όταν χρειάζεται ανάσες ο Γιώργος Βαγιαννίδης. Ωραία κίνηση και ασίστ στο πρώτο γκολ.

-Το ίδιο ισχύει και για τον Αλεξάντερ Γερεμέγεφ. Αν μπορέσει ο Παναθηναϊκός να τον κρατήσει ως τρίτη λύση μέχρι το τέλος της σεζόν, θα είναι το ιδανικό. Όπως ο Φώτης, έτσι κι αυτός, βρίσκεται σε φάση όπου συνδέεται και πάλι με το πλεκτό.

-Αν υπάρχει κάτι αρνητικό από το χθεσινό βράδυ, αυτό είναι το πρόβλημα τραυματισμού του Μαξ, ο οποίος δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το παιχνίδι, έχοντας μια αξιοπρεπή εικόνα μέχρι να βγει, αλλά όχι κάτι το φοβερό...