Ολυμπιακός: Κάτι παραπάνω από μία νίκη με δύο ανέλπιστους πρωταγωνιστές (vid)

• Τον Ελ Αραμπί και τον Μαντί Καμαρά τους ξέραμε όμως τη λύτρωση την έδωσαν οι Βρουσάι και Ρέαμπτσιουκ
• Ο Μολδαβός που έγινε... Πορτογάλος και μετά ξανά... Μολδαβός!

Παραμονές του αγώνα είχαμε επισημάνει από αυτό εδώ το blog και πόσο ανάγκη είχε ο Ολυμπιακός τη νίκη με την Αντβέρπ (έστω αυτό το 2-1). Ένα restart και ας ήταν σε επίπεδο αποτελέσματος. Σε ένα ματς όπου ο Πέδρο Μαρτίνς άλλαξε την προσέγγισή του από το 4-4-2 στο 4-3-3 οι Ερυθρόλευκοι ζορίστηκαν αλλά και κινδύνευσαν σε ορισμένες στιγμές, όπως όμως είχαν και ευκαιρίες και φάσεις για παραπάνω γκολ. Δέχθηκαν την ισοφάριση (προσωρινά βέβαια) με ένα γκολ όπου είχαν κακή αμυντική αντίδραση (ο Εμβιλά πήγε ως ακραίος μπακ να καλύψει τον Μπένσον και ο Καμαρά βρέθηκε ως... στόπερ για να μαρκάρει τον Σαμάτα).

Η πραγματικότητα είναι πως περισσότερο τον Ολυμπιακό τον αποσυντόνισε η είσοδος του πολύ κινητικού και επικίνδυνου Μπένσον, από του οποίου τα πόδια βγήκε για την Αντβέρπ το 1-1 μετά το 1-0 του Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Δηλαδή ενώ οι Πειραιώτες δεν απειλήθηκαν τόσο από τον Ναϊγκολάν, τον μεγάλο σταρ της Αντβέρπ και ενώ από τον Μιγιόσι μπορεί να περίμεναν περισσότερη πίεση αντιμετώπισαν πιο μεγάλο κίνδυνο από τον Μπένσον. Παρόλα αυτά έβαλαν δύο εξαιρετικά γκολ ενώ το τέρμα των Βέλγων ήταν καθαρά από αδράνεια και κακές τοποθετήσεις της άμυνας στον Ολυμπιακό.

Τον Ελ Αραμπί και τον Μαντί Καμαρά τους ξέραμε όμως τη λύτρωση την έδωσαν οι Βρουσάι και Ρέαμπτσιουκ

Το ποδόσφαιρο φτιάχνει πάντα αυτές τις ιστορίες που δεν περιμένεις κάποιες φορές. Είναι γεγονός πως στον Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ πρέπει να πιστώσει κανείς πως προσπαθεί και προσπαθεί πολύ παρότι στα μάτια αρκετών δεν είναι ο ιδανικός αριστερός μπακ για έναν σύλλογο του βεληνεκούς του Ολυμπιακού. Όμως αυτό το τόσο κομβικό παιχνίδι τον έκανε υπερπολύτιμο και με το φοβερό του τέρμα έδωσε τη νίκη, φτιάχνοντας τη δική του μεγάλη ποδοσφαιρική βραδιά και ένα όμορφο ποδοσφαιρικό story.

Είναι το δίχως άλλο μία επιβράβευση για τον Ρέαμπτσιουκ αυτό το γκολ. Η μεγάλη του στιγμή. Μία γκολάρα που σημειώνει πέφτοντας με πίεση από αντίπαλό του μετά από μία φάση που... έσωσε ο Βρουσάι, ο οποίος κράτησε τη μπάλα μες στο γήπεδο και τη γύρισε τη στιγμή που έπρεπε για να μπει το γκολ. Ο Ρέαμπτσιουκ που ήταν μία επιλογή του ίδιου του Μαρτίνς ο οποίος ξέσπασε με τον τρόπο του στους πανηγυρισμούς για τη νίκη αυτή. Δύο μάλλον ανέλπιστοι πρωταγωνιστές. Ο Όλεγκ και ο Μάριος που κράτησαν όρθιο τον Ολυμπιακό.

Νωρίτερα ο Μαντί Καμαρά (παρότι είναι μες στη φάση του γκολ με τον Σαμάτα) έβγαλε και το ακυρωθέν γκολ στον Ελ Αραμπί αλλά και το τέρμα του για το 1-0. Έναν Ελ Αραμπί που έδειξε (ξανά) τη μεγάλη κλάση του και το επίπεδό του. Όπως το έκανε και ο Μαντί Καμαρά με τις ενέργειές του, θυμίζοντας εκ νέου σε όλους μας πόσο επιδραστικός είναι στον πειραϊκό σύλλογο.

Ένα ματς που σήμαινε πολλά για τον Ολυμπιακό. Έπρεπε να το πάρει για αγωνιστικούς, ψυχολογικούς και βαθμολογικούς λόγους. Από κάθε άποψη μπορεί να χαρακτηριστεί κάτι παραπάνω από μία νίκη σε αυτή τη χρονική συγκυρία. Σαν να ήταν μονόδρομος αυτό το τρίποντο. Ο Ολυμπιακός δεν χρειαζόταν να είναι σούπερ.

Απλά να είναι κυνικός, ουσιαστικός και να νικήσει. Και αυτό έγινε. Και φυσικά και μία βραδιά που ήθελε πολύ αυτή τη νίκη συνολικά ως Οργανισμός μετά το 0-0 με τον Ατρόμητο. Και σε μία βραδιά που όπως εξελίχθηκε έστω και στις λεπτομέρειες και τα σημεία την άξιζε κιόλας τη νίκη αυτή.

Ο Μολδαβός που έγινε... Πορτογάλος και μετά ξανά... Μολδαβός!

Ο Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ έχει και μία ξεχωριστή ιστορία. Βρέθηκε στην Πορτογαλία ενώ γεννήθηκε στο Ιαλοβένι της Μολδαβίας με τον ίδιο να υπογραμμίζει πως «όντως γεννήθηκα εκεί στις 16 Γενάρη του 1998 στη Μολδαβία. Όμως ήταν τέτοιοι οι καιροί και οι δυσκολίες που οι γονείς μου Ιβάν και Νατάλια πήγαν να δουλέψουν στο εξωτερικό. Εγώ σε ηλικία 3 ετών με την αδερφή μου τη Σαμπίνα, 5 ετών τότε, πήγαμε για έναν χρόνο στην Ουκρανία να μείνουμε στο σπίτι του αδερφού του πατέρα μου. Όταν ο πατέρας μου έλυσε όλα τα γραφειοκρατικά θέματα πήγαμε στην Πορτογαλία και την πόλη του Ρίο Μάιορ».

Όσο για το πως έπαιξε ποδόσφαιρο; «Μικρός έπαιζα στην αυλή με πιο μεγάλα παιδιά. Όταν πήγα 11 πήγα στην ομάδα της Ρίο Μάιορ. Με εντόπισε ένας προπονητής από τη Σπόρτινγκ και μου πρότεινε να πάω να δοκιμαστώ εκεί. Οι γονείς μου με στήριξαν και οδηγήσαμε 80 χλμ για τη Λισσαβώνα. Σκόραρα τρία γκολ στο ματς που με δοκίμασαν και με δέχθηκαν στην ομάδα junior».

Μιλώντας για εκείνον η μαμά του Νατάλια είχε πει: «Ο Όλεγκ ήταν ένα χαρισματικό και ταλαντούχο παιδί. Έκανε τάε κβο ντο, στίβο, κολύμπι, μπάσκετ και τένις. Κάθε φορά είχα προπονητές από κάθε άθλημα να έρθουν να με πείσουν να πάει στην ομάδα τους. Όμως ο Όλεγκ ήθελε το ποδόσφαιρο. Θυμάμαι τη χαρά του όταν πέτυχε στα δοκιμαστικά της Σπόρτινγκ. Για έναν χρόνο έκανε μεγάλα ταξίδια. Ήταν δύσκολο. Σε κάποια στιγμή του είπα πως πρέπει να δώσει προτεραιότητα στο σχολείο του. Ο Όλεγκ συμφώνησε και γύρισε στη ομάδα της Ρίο Μάιορ».

Ο Ρέαμπτσιουκ περιέγραψε και το πως μέσω της Μπελενένσες διασφάλισε συμβόλαιο 4 ετών στην Πόρτο αλλά και τις συζητήσεις με τον Σέρτζιο Κονσεϊσάο που του είπε ότι υπάρχουν άλλοι έμπειροι παίκτες μπροστά του και να πάρει χρόνο στη 2η ομάδα της Πόρτο. Παράλληλα αποκάλυψε πως όταν ήταν μικρότερος έπαιζε επιθετικός και αγωνιζόταν και στα δύο άκρα μπροστά. Το φαγητό που του αρέσει είναι το ψάρι halibut (είναι η γλώσσα, όπως την ξέρουμε εμείς) και στον ελεύθερό του χρόνο βλέπει ταινίες ή εάν μπορεί θα πάει για έναν καφέ. Του αρέσουν και τα ταξίδια έχοντας πάει σε χώρες όπως η Τυνησία.

Όσο για το κεφάλαιο Εθνική Μολδαβίας; Ο ίδιος είχε τονίσει πως όταν του έγινε η κρούση δεν είχε διαβατήριο μολδαβικό (μόνο πορτογαλικό) και δεν μιλούσε καλά τη γλώσσα. Η μαμά του, η Νατάλια, συμπλήρωσε πάνω σε αυτό πως ο Όλεγκ αρχικά δεν είχε καλή εμπειρία στην U19 και χρειάστηκαν πολλές ώρες στα τηλέφωνα για να πειστεί να πει το 'ναι' για την Εθνική Μολδαβίας. Είναι όμως χαρούμενος που τελικά το έκανε. Ποδοσφαιρικά η πορεία του σε πιο υψηλό επίπεδο πήγε από τις Ακαδημίες της Μπελενένσες, σε αυτές της Πόρτο, μετά στη 2η ομάδα της Πόρτο και ύστερα στην Πάσος Φερέιρα. Στη Β' ομάδα της Πόρτο είχε δώσει 47 ματς με 4 γκολ και 3 ασίστ και στην Πάσος Φερέιρα έχει 44 αγώνες με 2 γκολ και 2 ασίστ. Στον δε Ολυμπιακό έχει 34 γκολ με 1 γκολ και 1 ασίστ.