Τελικά, 3-4-3 η, 4-3-3 να παίξει ο Μαρτίνς στη ρεβάνς του Ολυμπιακού με τους Ιταλούς;

Ο Πέδρο Μαρτίνς ήταν φανερό ότι το είχε αποφασίσει καιρό να έπαιζε με τρεις στόπερ στα παιχνίδια του με την Αταλάντα.

Είτε γιατί θεωρούσε ότι έτσι «κούμπωνε» καλύτερα το σχήμα του Ολυμπιακού προς αντιμετώπιση της συγκεκριμένης ομάδας που παίζει κλασικό 3-4-3 εδώ και χρόνια, είτε γιατί πόνταρε στα θεωρητικά τουλάχιστον τρία καλά του στόπερ (Σισέ, Παπασταθόπουλο, Μανωλά), είτε γιατί έβλεπε ότι δεν είχε τους περισσότερους κεντρικούς του χαφ (Μαντί, Μπουχαλάκη, Κουντέ) στην καλύτερη τους κατάσταση.

Στο Μπέργκαμο λοιπόν έπαιξε όντως 3-4-3 και δη με ακριβώς τον ίδιο τρόπο, από πλευράς σχηματισμού, που το παίζει η Αταλάντα. Λες και έβαλε καρμπόν! Τρεις στόπερ, δύο κεντρικοί χαφ ο ένας πιο αμυντικογενής κι ο άλλος πιο επιθετικογενής, δύο ακραία μπακ με οδηγίες να επιτίθενται όταν μπορούν και δύο εξτρέμ να συγκλίνουν πολύ γύρω από τον φορ.

Πώς θα παίξει αύριο στη ρεβάνς; Οι περισσότεροι υποθέτουν ότι θα ακολουθήσει την ίδια συνταγή, υπό την έννοια ότι μετά το 1-2 του πρώτου αγώνα δήλωνε ικανοποιημένος από την ομάδα του.

Τι μπορεί να τον κάνει να αλλάξει γνώμη;

Πρώτον, η διαπίστωση της αδυναμίας του Ολυμπιακού να πάρει αποτελέσματα στα περισσότερα σημαντικά παιχνίδια στα οποία έπαιξε με τρεις πίσω: ήττα 1-2 από την Αταλάντα…ισοπαλία 1-1 στο α΄ ημίχρονο με κακή εμφάνιση (στο β΄ το γύρισε στο 4-3-3) με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα…ισοπαλία 0-0 με τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο χωρίς να φτιάξει φάση…αποκλεισμός από τη Λούντογκορετς (με τρεις πίσω στο εντός έδρας 1-1 έως το 0-1 στο 53’, αφού μετά το γύρισε σε 4-4-2. Και με τρεις πίσω και στο εκτός έδρας 2-2 από το 54’, όταν οι ισοφάρισαν σε 1-1 οι Βούλγαροι, έως το τέλος της παράτασης, κι ενώ είχε ξεκινήσει με 4-3-3)…ήττα 1-2 από τον ΠΑΟΚ στον τελικό του Κυπέλλου από τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ…ήττα 0-1 από τη Μάντσεστερ Σίτι στο Καραϊσκάκη…

Κατά βάση ο Ολυμπιακός με 3-4-3 είχε ένα διάστημα προς το τέλος της περσινής σεζόν, από τη νίκη του χωρίς αντίκρισμα (1-0) επί της Άρσεναλ στο Λονδίνο και μετά με αρκετές νίκες του στα ντέρμπι στα πλέι οφς, όπου είχε ξεφύγει πολύ βαθμολογικά από τους αντιπάλους του, αλλά και ήττα του 0-2 στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ.

Δεύτερον, η…Φιορεντίνα, που μόλις την Κυριακή κέρδισε για τρίτη φορά (!) φέτος την Αταλάντα παίζοντας κλασικό 4-3-3. Την κέρδισε στο Μπέργκαμο 2-1 για το πρωτάθλημα, ξανά στο Μπέργκαμο 3-2 για το Κύπελλο και στη Φλωρεντία 1-0 για το πρωτάθλημα. και στους τρεις αγώνες, απέναντι στο 3-4-3 της Αταλάντα, ο προπονητής της Φιορεντίνα ακολούθησε το σύστημα που παίζει πάντα ο ίδιος: τέσσερις πίσω, ένας κόφτης, δύο εσωτερικά χαφ (οκτάρια) και τρεις μπροστά.

Να θυμίσω δε ότι ο Μαρτίνς το έχει κάνει ακριβώς αυτό το πράγμα φέτος στο 3-0 με τη Φενέρμπαχτσε στην Πόλη, παίζοντας με αμυντικό χαφ τον Μπουχαλάκη (απών ο Εμβιλά) και εσωτερικά χαφ τους Μαντί κι Αγκιμπού. Και το ίδιο 4-3-3, με ίδιο τρίγωνο στα χαφ κι όχι δύο κόφτες κι ένα δεκάρι, το είχε παίξει και σε κάποια άλλα ματς εκείνο το διάστημα (με την Άντβερπ π.χ).

Ανεξάρτητα, βέβαια, από συστήματα και σχηματισμούς, το πρώτο που θα πρέπει να κοιτάξει ο Ολυμπιακός είναι να μην φάει γκολ ξανά από στατική φάση, καθώς είναι δεδομένο ότι στην Αταλάντα θα έχει ανοίξει η όρεξη μετά τα δύο γκολ του στόπερ της στα δύο κόρνερ μέσα σε τρία λεπτά. Πέρυσι τέτοιο καιρό π.χ. ο Ζαχάβι είχε βάλει γκολ στον Ολυμπιακό με κεφαλιές από κόρνερ και στα δύο ματς…

Στο δε Βόλο την Κυριακή δεν είδαμε καμία βελτίωση του Ολυμπιακού στις στημένες φάσεις. Αντιθέτως, εκ τύχης γλίτωσε το 0-1 στο 60΄ από την φαρμακερή κεφαλιά του στόπερ Ρομέρο, που νίκησε κατά κράτος Ελ Αραμπί και Λαλά στη σέντρα του Φεράρι από αριστερά σε εξέλιξη εκτέλεσης φάουλ. Για όποιον πρόσεξε τη φάση, ο Ρομέρο κινήθηκε έξυπνα την στιγμή που το φάουλ δεν εκτελέστηκε απευθείας με σέντρα, αλλά με πάσα προς τον Φεράρι-ο στόπερ του Βόλου έφυγε από τα μαρκαρίσματα των Σισέ και Μπα και πήγε προς την πλευρά των πιο κοντών Αραμπί και Λαλά, με τους δύο σέντερ μπακ του Ολυμπιακού να μην παίρνουν χαμπάρι. Ακόμη και στο 16’ σε μία εκτέλεση κόρνερ πάλι ο Ρομέρο (εντελώς αμαρκάριστος στο ξεκίνημα της ενέργειας του, όπως ακριβώς κι ο Ντζιμσίτι της Αταλάντα όταν έβαλε τα δύο γκολ) πήρε την κεφαλιά από τον Μαντί, αλλά εκεί αστόχησε αρκετά.

Με την ευκαιρία θέλω να γράψω κάτι για τον Βρουσάι: είναι σαφές ότι εσχάτως ο Μαρτίνς τον δοκιμάζει σε ρόλο δεξιού μπακ, καθώς δεν είδε ότι δεν του «βγαίνει» ο Ανδρούτσος. Και φαίνεται να μπορεί να παίξει εκεί ο Βρουσάι, που έχει και καλό κορμί και πήρε ένα-δύο κεφαλιές. Σίγουρα η ικανότητα του στην πάσα, αλλά και στην ντρίμπλα (είδατε πώς απέφυγε δύο αντιπάλους με μία κίνηση και πήγε να περάσει μία πολύ έξυπνη κάθετη στον Ονιεκουρού), σε συνδυασμό με την ταχύτητα του και το επιθετικό πνεύμα που τον διακρίνει, μπορεί να τον κάνει ένα πολύ καλό φουλ μπακ, εφόσον φτιάξει και τη σέντρα του, βεβαίως.

Όπως κι αν έχει, όμως, για να σταθεί ως μπακ, πρέπει να βελτιωθεί πάρα πολύ στο αμυντικό του κομμάτι. Για παράδειγμα να μάθει να αντιμετωπίζει τις πλαγιοκοπήσει και τις σέντρες των αντίπαλων ακραίων. Την Κυριακή του πέρασαν από μία σέντρα ο Φεράρι και μία ο Μπαρτόλο. Κι αν μεν η πρώτη ήταν ακίνδυνη, χάρη και στην τοποθέτηση του Εμβιλά, η δεύτερη μόνο από θέμα τύχης δεν έφερε το 1-1 στο 86’ από την κοντινή κεφαλιά του Φαν Βερτ.

Ο σέντερ φορ του Βόλου αστόχησε, όμως τώρα θα λέγαμε άλλα για τον Ολυμπιακό γενικότερα και τον Βρουσάι ειδικότερα, αν είχε ισοφαρίσει, σε μία εύκολη φάση για ένα γκολτζή φορ…

Άσχετο: Πώς έχει εν πολλοίς δημιουργηθεί η διαφορά των 11 βαθμών του Ολυμπιακού από τον ΠΑΟΚ; Πάνω από τη μισή διαφορά έχει προκύψει από τα αποτελέσματα που έχουν φέρει οι δύο ομάδες στους αγώνες τους για το πρωτάθλημα αμέσως μετά από ευρωπαϊκά παιχνίδια τους.

Ο μεν Ολυμπιακός έχει έξι νίκες (σε Λαμία 2-1 και με ΠΑΟΚ 2-1, με Ιωνικό 1-0, με Βόλο 2-1, με Άρη 1-0, σε Βόλο 1-0) και μία ισοπαλία (με ΠΑΟ 0-0 εντός) μετά τα εφτά παιχνίδια του στο Γιουρόπα Λιγκ με Άντβερπ, Φενέρμπαχτσε, Άιντραχτ, Αταλάντα.

Ο δε ΠΑΟΚ έχει τέσσερις νίκες (με Λαμία 2-1 και σε Αστέρα 1-0, ΟΦΗ 3-1, ΠΑΟ 3-1), μία ισοπαλία (σε Άρη 0-0) και δύο ήττες (από τον Ολυμπιακό 1-2 έξω κι από τον Άρη 0-1 μέσα) μετά τα εφτά παιχνίδια του στο Κόνφερενς Λιγκ με Λίνκολν, Σλόβαν, Κοπεγχάγη και Μίντιλαντ.

Άρα, ο ΠΑΟΚ έχει έξι πόντους λιγότερους από τον Ολυμπιακό παρότι τα δικά του παιχνίδια στην Ευρώπη ήταν απέναντι σε σαφώς μικρότερης δυναμικότητας αντιπάλους…

Πλάκα πλάκα, πάντως, 11 βαθμούς έχει φέτος διαφορά ο Ολυμπιακός από τον δεύτερο ΠΑΟΚ στην 23^η αγωνιστική (59 έναντι 48), 12 βαθμούς διαφορά είχε πέρυσι από τον και τότε δεύτερο ΠΑΟΚ στην 23^η αγωνιστική (58-46)!

Ένα βαθμό καλύτερα πάει φέτος ο πολύς Λουτσέσκου απ΄ ό,τι πέρυσι ο Πάμπλο Γκαρσία, προερχόμενος από τη Νέων του ΠΑΟΚ.

Με τον ΠΑΟΚ πέρυσι να παίζει Ευρώπη με PSV, Γρανάδα, Ομόνοια στο Γιουρόπα Λιγκ και νωρίτερα με Μπενφίκα, Μπεσίκτας, Κράσνονταρ στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Κι όχι με αυτές που παίζει φέτος στο Κόνφερενς Λιγκ…

Είχε δε πάρει και το Κύπελλο-να δούμε φέτος θα το πάρει;…