Περισσότερο κι απ' τον αποκλεισμό πόνεσε η εικόνα

Το εμπόδιο της Αταλάντα αποδείχθηκε αξεπέραστο για τον Ολυμπιακό. Οι Ιταλοί, ειδικά στον αγώνα του «Γ. Καραϊσκάκης», απέδειξαν ότι είναι ομάδα που μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά στην εφετινή διοργάνωση του Europa League κι ας απουσίαζαν μεγάλα ονόματα όπως οι Σαπάτα, Μουριέλ, Ίλιτσιτς και Μίραντσουκ.

Στην Ελλάδα οι «ερυθρόλευκοι» αποδεικνύουν πως είναι η καλύτερη ομάδα κι ας μην παίζουν καλό ποδόσφαιρο, αλλά απέναντι σε έναν ανώτερο αντίπαλο στην Ευρώπη τα πράγματα εξελίχθηκαν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο: Με βαριά εντός έδρας ήττα (0-3) και με κακή εικόνα. Η ομάδα του Μαρτίνς έδειξε ότι πραγματικά ήθελε να αντιδράσει μετά το 0-1, αλλά δεν μπορούσε. Ήταν σεμιναριακού επιπέδου ο τρόπος που αμύνθηκε η Αταλάντα και επίσης εξαιρετικός ο τρόπος που «πλήγωσε» στην κόντρα στον Ολυμπιακό με τα γκολ του Μαλινόφσκι.

Σαφέστατα πέρα από την ποιότητα που χαρακτηρίζει τους ποδοσφαιριστές του Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι, και κρίνοντας από το αποτέλεσμα, υπάρχουν μια σειρά από λόγοι που έφτασε σ' αυτό το αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός.

* Σε αγώνα που κρίνει πρόκριση στους «16» του Europa League, δεν επιτρέπονται λάθη όπως αυτό που έκανε ο Λαλά στο 0-1. Ενώ κατάφερε ο Γάλλος να προλάβει στο σπριντ τον Μέλε και να μπει μπροστά του, αντί να διώξει τη μπάλα, κόλλησε και ο Δανός βρήκε τον τρόπο και το σωστό timing να σπρώξει τη μπάλα στα δίχτυα. Καλώς ή κακώς τέτοια παιχνίδια κρίνονται στις λεπτομέρειες. Το δυσάρεστο για τον Ολυμπιακό είναι πως σε μπόλικα ευρωπαϊκά παιχνίδια του παρελθόντος έχει «πληγωθεί» από προσωπικά λάθη των παικτών του.

* Ο Αγκιμπού Καμαρά σπάνια έχει προσφέρει για τον Ολυμπιακό όταν αγωνίζεται στο δεξιό άκρο της επιθετικής γραμμής. Εκεί χάνεται ο νεαρός μεσοεπιθετικός από τη Γουινέα και δεν κάνει αισθητή την παρουσία του. Ο 20χρονος από το Copa Africa και μετά, δε, δεν είναι ο ίδιος ο Αγκιμπού που ξέραμε, με εξαίρεση το εκτός έδρας παιχνίδι με τον Ιωνικό.

* Ο Χένρι Ονιεκούρου έκανε την 27η συμμετοχή του με τον Ολυμπιακό κόντρα στην Αταλάντα. Κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει για αδιαφορία, αλλά στο παιχνίδι του δεν έχει καμία ουσία. Όταν έχεις πληρώσει 4.500.000 ευρώ έναν εξτρέμ και κοιτάζοντας τη στατιστική του βλέπεις ότι έχει βάλει ένα γκολ και έχει δώσει μία ασίστ, σίγουρα δεν μπορείς να είσαι ευχαριστημένος. Ο Νιγηριανός εξτρέμ δεν βοήθησε καθόλου τον Ολυμπιακό απέναντι στην Αταλάντα και βλέποντας την απόδοσή του οι φίλοι του Ολυμπιακού δεν άντεξαν και τον αποδοκίμασαν. Η χρησιμοποίησή του ήρθε μάλιστα σε ένα σημείο που ο Μασούρας συνεχίζει να αποδεικνύει πόσο σημαντικός είναι για το κλαμπ.

* Ο Μαντί Καμαρά έδωσε συνέχεια στις κάτω του μετρίου εμφανίσεις της εφετινής σεζόν. Ένα καλοτραβηγμένο σουτ έκανε στο ξεκίνημα του αγώνα και από εκεί και πέρα δεν πρόσφερε στο παιχνίδι του Ολυμπιακού, ούτε επιθετικά, ούτε στο ανασταλτικό σκέλος.

* Ο Τικίνιο είναι καλός φορ. Σε κάθε παιχνίδι του Ολυμπιακού τα δίνει όλα, είναι μαχητικός, ενώ βάζει και τα γκολ του, όπως έκανε στο πρώτο παιχνίδι εναντίον της Αταλάντα. Δεν διαθέτει όμως την ποιότητα του Ελ Αραμπί, ο οποίος εφέτος, ειδικά από το δεύτερο μισό της σεζόν και μετά, αποτελεί εναλλακτική λύση. Ο Μαροκινός σίγουρα θα άξιζε να παίζει περισσότερο. Κατά τη διάρκεια του αγώνα οι οπαδοί φώναζαν ρυθμικά το όνομά του. Δεν λέμε ότι αν ήταν αυτός ο βασικός θα έπαιρνε την πρόκριση ο Ολυμπιακός, απλά ίσως να αδικείται για τον χρόνο που του δίνεται το τελευταίο διάστημα.

Κακά τα ψέματα, όλοι το γνώριζαν πως η Αταλάντα είναι πιο δυνατό σύνολο, πως είναι το φαβορί. Αυτό που πονάει περισσότερο δεν είναι ο αποκλεισμός, αλλά ο τρόπος που ήρθε. Φαινόταν για παράδειγμα πως όσο χρόνο κι αν είχε στη διάθεσή του ο Ολυμπιακός, δύσκολα θα έβαζε γκολ απέναντι σε ένα σύνολο που απέφυγε τα λάθη, που έβγαινε πρώτο στις μονομαχίες και δεν άφηνε τίποτα στην τύχη του. Αν οι «ερυθρόλευκοι» πίεζαν, έχαναν ευκαιρίες και τέλος πάντων περιόριζαν σε παθητικό ρόλο τους Μπεργκαμάσκι, τώρα θα μιλούσαμε διαφορετικά.