Μπαρτσελόνα, η νύχτα της απόλυτης ξεφτίλας

Δεύτερη σεζόν χωρίς τίτλο τα τελευταία τρία χρόνια, κάτι που είχε να συμβεί από το 2008, όταν οι άτιτλες σεζόν ήταν δύο και διαδοχικές. Αποκλεισμός στην φάση ομίλων του Champions League για πρώτη φορά μετά από είκοσι χρόνια, σφαλιάρες σε Κύπελλο και Σούπερ Καπ Ισπανίας, «αντίο» στην διεκδίκηση του πρωταθλήματος από πολύ νωρίς, αποκλεισμός στα προημιτελικά του Europa League από την ένατη ομάδα της Bundesliga, η οποία προέρχονταν μάλιστα από εντός έδρας ήττα από… κάποια Φράιμπουργκ.

Ήταν σημειολογικό και όχι τυχαίο. Η ευρωπαϊκή σεζόν της Μπαρτσελόνα ξεκίνησε με εντός έδρας ήττα από γερμανική ομάδα, η οποία πέτυχε τρία γκολ στο ρελαντί μέσα στο «Καμπ Νόου». Και τελείωσε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, έστω και αν αγωνιστικά η Άιντραχτ Φρανκφούρτης δεν έχει καμία σχέση με την Μπάγερν Μονάχου.

Και όμως, όλες οι φετινές αγωνιστικές σφαλιάρες δεν συνιστούν «παράσημο ντροπής» για τους Μπλαουγκράνα, οι οποίοι την τελευταία τριετία βιώνουν την λογική παρακμή μιας ομάδας που είχε πάρει τα πάντα και είχε χτίσει την δική της, μικρή σε διάρκεια εκτός συνόρων, αυτοκρατορία.

Πριν από λίγα χρόνια, ο καταλανικός σύλλογος δημιούργησε το «seient lliure» (σημαίνει ελεύθερο κάθισμα στα καταλανικά). Η συγκεκριμένη υπηρεσία επιτρέπει στους κατόχους διαρκείας, εφόσον δεν έχουν την δυνατότητα να πάνε στο γήπεδο, να παραχωρήσουν το εισιτήριο τους για έναν συγκεκριμένο αγώνα, με τον σύλλογο και τον κάτοχο να καρπώνονται εξ ημισείας το αντίτιμο του εισιτηρίου.

Εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού και της τεράστιας οικονομικής κρίσης που την έχει χτυπήσει, η Μπαρτσελόνα κατήργησε για φέτος την συγκεκριμένη υπηρεσία. Και εσχάτως, όταν αποφάσισε να την επανεργοποιήσει (εν μέρει), ζήτησε από τους φιλάθλους να αποδεχθούν ότι δεν θα παίρνουν χρήματα πίσω και αυτά θα καταλήγουν στα (ταλαιπωρημένα) ταμεία του συλλόγου.

Αν και η πρόθεση δημιουργίας της υπηρεσίας ήταν (πολύ) καλή, το αποτέλεσμα ήταν, από πλευράς παράδοσης και πρεστίζ, τραγικό. Το «Καμπ Νόου» μετατράπηκε σε ποδοσφαιρικό λούνα παρκ για τουρίστες από τις τέσσερις γωνιές της Γης, οι οποίοι πήγαιναν στην Σαγράδα Φαμίλια και τις Ράμπλας και περνούσαν μια βόλτα από το γήπεδο να θαυμάσουν την μεγαλύτερη ατραξιόν απ’ όλες, τον Λιονέλ Μέσι.

Προ πανδημίας, το «Καμπ Νόου» ήταν το πρώτο γήπεδο στον κόσμο σε έσοδα την ημέρα των αγώνων, αφού οι τουρίστες - φίλαθλοι, εκτός από τον αγώνα, άδειαζαν την διπλανή, τεράστια μπουτίκ, με τα έσοδα του συλλόγου να εκτοξεύονται, ενώ ταυτόχρονα χάνονταν οριστικά η (ρομαντική, αλλά πάντα ξεχωριστή) αύρα του «mes que un club» (κάτι παραπάνω από ένας σύλλογος).

Αυτό, όμως, που συνέβη το βράδυ της Πέμπτης (14/04), συνιστά μια από τις μεγαλύτερες ξεφτίλες στα 122 χρόνια ιστορίας του συλλόγου της Βαρκελώνης. Επειδή η Ισπανία διάγει την Μεγάλη Εβδομάδα, πολλοί φίλαθλοι της Μπάρτσα έχουν διακοπές και επέλεξαν να φύγουν από την πόλη για τα χωριά τους. Θεμιτό και σεβαστό.

Και, για να μην μείνει μισοάδειο το γήπεδο στο, θεωρητικά, πιο σημαντικό ματς της σεζόν για την ομάδα του Τσάβι, έβγαλαν προς διάθεση την θέση τους σε αυτό. Η Μπαρτσελόνα είχε φροντίσει να αποκλείσει την αγορά τους μέσω Διαδικτύου από γερμανικά IP και γερμανικές πιστωτικές κάρτες, αλλά δεν κάλυψε καθόλου καλά τα νώτα της.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι τρελοί (χωρίς εισαγωγικά και μπράβο τους) φίλαθλοι της Άιντραχτ να βρουν το τρόπο να εξασφαλίσουν, εκτός από τα 5.000 εισιτήρια που υποχρεούται να δώσει η Μπάρτσα βάσει της χωρητικότητας του γηπέδου της, άλλα σχεδόν είκοσι χιλιάδες (!), έστω και διασκορπισμένα στις υπόλοιπες εξέδρες.

Τι συνέβη; Ντυμένοι στα λευκά, χρώμα της τρίτης εμφάνισης της Άιντραχτ που ταυτόχρονα παραπέμπει όμως και στην Ρεάλ Μαδρίτης, γέμισαν το «Καμπ Νόου», καπέλωσαν τις (όποιες) φωνές των ντόπιων φιλάθλων και μετέτρεψαν το γήπεδο σε ένα μικρό «Deutsche Bank Park», δίνοντας φτερά στην ομάδα του Όλιβερ Γκλάσνερ.

Ο Τσάβι παραδέχθηκε ότι οι ποδοσφαιριστές του απόρησαν με την εικόνα στις εξέδρες και ήταν πραγματικά ντροπιαστικό (για την Μπαρτσελόνα), οι παίκτες των γηπεδούχων να αποδοκιμάζονται (!) όταν βγήκαν πρώτη φορά για ζέσταμα και όταν επέστρεψαν στα αποδυτήρια μετά από αυτό.

Τα τελευταία χρόνια, η Μπαρτσελόνα έχει μικρύνει ποδοσφαιρικά σαν ομάδα. Αυτό που συνέβη το βράδυ της Πέμπτης (14/04), όμως, την μίκρυνε πολύ σαν σύλλογο. Και είναι ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα της εδώ και χρόνια λανθασμένης διαχείρισης, στον βωμό του εύκολου χρήματος.

Όχι, τα λεφτά (δεν πρέπει να) αγοράζουν τα πάντα. Ο πρόεδρος Τζουάν Λαπόρτα έκανε λόγο για «ντροπή» και ξεκίνησε έρευνα για να διαπιστώσει πως προέκυψε αυτό το πρωτοφανές ρεζιλίκι. Το κακό, όμως, έχει ήδη γίνει και οι εικόνες αυτές θα στοιχειώνουν για χρόνια τόσο τον σύλλογο,όσο και τους φιλάθλους του.

Στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, το «Grada d'Animació», μια ομάδα φιλάθλων που δίνει τον τόνο στην εξέδρα του «Καμπ Νόου», απείχε για δέκα λεπτά, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την… γερμανική εικόνα των εξεδρών.

Ένιωθαν (και όχι άδικα) ντροπιασμένοι, προδομένοι από τους ομοϊδεάτες τους, αλλά και από τον σύλλογο. Αγωνιστικά, έστω και αν αναμένεται να στερηθεί των υπηρεσιών του Πέδρι μέχρι το τέλος της σεζόν (νόμος του Μέρφι λέγεται αυτό…), η ομάδα αναμένεται να εξασφαλίσει μια θέση στην πρώτη τετράδα της La Liga και το εισιτήριο για το Champions League, το ελάχιστο απαιτητό για να μην δεχθεί νέο, καίριο πλήγμα η εύθραυστη οικονομία του συλλόγου.

Θα την στοιχειώνει για πολύ καιρό, όμως, ένα μαύρο κεφάλαιο που τολμώ να πω/γράψω ότι πληγώνει τους αγνούς φίλους της Μπάρτσα ακόμα περισσότερο και από την τριάρα της Ρόμα, την τεσσάρα της Λίβερπουλ ή το 8-2 από την Μπάγερν Μονάχου...