Μίτσελ και παίκτες έμαθαν το μάθημα κι ελπίζουν στη Γερμανία ο Ολυμπιακός να συνεχίσει το παράξενο σερί!

Αντί προλόγου: με σέντερ φορ αυτό τον Ουί Τζο που βλέπουμε (αλλά και σχεδόν μηδενικά εξτρέμ), απολύτως λογικά ο Ολυμπιακός έχει τη χειρότερη επίθεση στη φάση των ομίλων, μαζί με το…Ελσίνκι, με ένα γκολ στο ενεργητικό του-κι αυτό αυτογκόλ από πουθενά…

Με τον Ολυμπιακό να μην έχει νίκη στην Ευρώπη εδώ κι ένα χρόνο, από το 1-0 επί της Φενέρμπαχτσε το Νοέμβριο του 2021, δεν μπορεί να υπάρχουν χαμόγελα για ένα 0-0 στο Μπακού με την Γκαραμπάγκ. Πόσο δε μάλλον όταν εξαφανίστηκαν οι πιθανότητες για πρόκριση στο Γιουρόπα Λιγκ και λιγόστεψαν κι άλλο εκείνες για συνέχεια στο Κόνφερενς Λιγκ.

Τουλάχιστον, όμως, είδαμε χθες έναν Ολυμπιακό να το παλεύει. Να κάνει έστω κάποια βασικά πράγματα, για τα οποία είχα τόσο επιμείνει στην προαναγγελία μου για το παιχνίδι χθες το μεσημέρι. Μπήκε για μάχη η ομάδα του Μίτσελ. Και την έδωσε τη μάχη. Δεν την κέρδισε, αλλά δεν την έχασε κιόλας. Ήταν αν μη τι άλλο πολεμιστής ο χθεσινός Ολυμπιακός. Και θα μπορούσε να βγει και νικητής από τη μάχη, αν δεν έπαιζε με τρεις παίκτες, που ήταν σαν να να μην έπαιζαν.

Εννοώ τον Μπιέλ (και τον Μαρσέλο που τον αντικατέστησε) με τον Ουί Τζο, οι οποίοι ήταν πραγματικά απογοήτευση μπροστά, καθώς και τον Βρσάλικο που έκανε ένα πολύ φτωχό παιχνίδι πίσω κι άφησε και την ομάδα με παίκτη λιγότερο στα πέντε τελευταία λεπτά, με συνέπεια να πιεστεί εκεί ο Ολυμπιακός από τους Αζέρους, χάνοντας από τα χαφ τον Χουάνγκ, που αναγκαστικά έπαιξε δεξί μπακ. Αν βάλεις και τη μέτρια βραδιά του Μπουχαλάκη, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δύσκολα θα έρχονταν το διπλό-στο Γιουρόπα Λιγκ δεν μπορείς να έχεις τρεις και τέσσερις παίκτες πολύ κάτω η, κάτω από το μέσο όρο και να θες να κερδίσεις.

Ούτε μπορείς να κερδίσεις παίζοντας καλά, με την ακριβή σημασία της λέξης, σε μισό ημίχρονο. Ο Ολυμπιακός από το 23’ έως το 45’ ήταν μία κανονική καλή ομάδα Γιουρόπα Λιγκ: έλεγχε το παιχνίδι, δεν απειλούνταν ποτέ και έβγαινε και απειλούσε ο ίδιος, με μεγαλύτερες η, μικρότερες φάσεις. θα μπορούσε εκεί να προηγηθεί και να αλλάξει το παιχνίδι. Αλλά η κριτική γίνεται για ολόκληρο 90λεπτο κι όχι για ένα τέταρτο από αυτό-η Γκαραμπάγκ, χωρίς αλήθεια να είχε σπουδαίες ευκαιρίες κι αυτή, μπορούσε και να ανοίξει το σκορ στο α΄ 20λεπτο, στο οποίο ο Ολυμπιακός μπήκε πολύ φοβισμένα παίζοντας 5-3-2, ενώ μπορούσε να κάνει ένα γκολ στο β΄ ημίχρονο, όπου μετά το 60’, οι ‘ερυθρόλευκοι’ ξέμειναν από δυνάμεις και είχαν μηδέν τελικές.

Το ίδιο πράγμα είχαμε δει και στο πρώτο παιχνίδι, μία εβδομάδα νωρίτερα. Μάλιστα τότε ο Ολυμπιακός είχε καθαρές ευκαιρίες για γκολ στα 60 πρώτα λεπτά και στη συνέχεια κατέρρευσε δεχόμενος τρία γκολ μέσα σε λιγότερο από ένα 20λεπτο. Τουλάχιστον χθες ο προπονητής κι οι παίκτες έμαθαν το μάθημα κι αφενός μεν έκαναν μία κάπως καλύτερη κατανομή δυνάμεων, αφετέρου δε απέφυγαν να πάρουν το ρίσκο να βγουν πιο μπροστά στο τελευταίο ημίωρο κι έτσι τουλάχιστον κράτησαν την ισοπαλία. Αν το είχαν κάνει το ίδιο και στο Καραϊσκάκη τώρα θα είχαν δύο βαθμούς και η Γκαραμπάγκ πέντε, άρα θα ήταν στο κόλπο και για τη δεύτερη θέση…

Τέλος πάντων, με το αν δεν γίνεται δουλειά, αλλά δεν μπορείς και να μην παρατηρείς κάποια εξόφθαλμα πράγματα. Για παράδειγμα, λίγη συγκέντρωση να είχε στις καθυστερήσεις του αγώνα με τη Ναντ ο Ολυμπιακός, ώστε να κρατούσε το 1-1 στη Γαλλία, τώρα η Ναντ θα είχε ένα πόντο κι ο πρωταθλητής Ελλάδας δύο, οπότε θα κρατούσε την πρόκριση στα χέρια του. Ενώ τώρα, αν οι Γάλλοι κερδίσουν στις 27 του μήνα εντός έδρας την Γκαραμπάγκ καπαρώνουν την τρίτη θέση και διεκδικούν και τη δεύτερη (θα έχουν έξι πόντους κι οι Αζέροι εφτά)…

Άτυχος ο Ολυμπιακός γιατί παρά τα εκπληκτικά της αποτελέσματα η Φράιμπουργκ δεν έχει κλειδώσει την πρώτη θέση (τέσσερα στα τέσσερα με 11-1 διαφορά γκολ, τη μεγαλύτερη σε όλους τους ομίλους!) και θέλει νίκη με τον Ολυμπιακό για να τη σιγουρέψει και να μην τρέχει τελευταία αγωνιστική στο Μπακού. Ούτε η ισοπαλία, με τον Ολυμπιακό, δεν φτάνει στους Γερμανούς, γιατί με διπλό στο Ναντ-Γκαραμπάγκ, αν έρθει άσος στο Γκαραμπάγκ-Φράιμπουργκ, παίρνουν την πρώτη θέση οι Αζέροι σε νίκη με δύο γκολ διαφορά. Μικρές οι πιθανότητες για όλα αυτά; Ναι, αλλά οι Γερμανοί τα υπολογίζουν όλα και θα πάνε σφαίρα» για τη νίκη απέναντι στον Ολυμπιακό.

Το ευχάριστο είναι ότι οι «ερυθρόλευκοι» σταθερά και με συνέπεια είναι πολύ καλύτεροι μακριά από το Καραϊσκάκη στις ευρωπαϊκές τους υποχρεώσεις! Το είδαμε και τώρα: με την ίδια ομάδα έφαγαν 0-3 εντός έδρας και έφερσν 0-0 εκτός έδρας. Όπως και με τη Μακάμπι είχαν 1-1 στη Χάιφα και 0-4 στον Πειραιά! Και με την Αταλάντα που είχαν ήττα 1-2 στο Μπέργκαμο και 0-3 στο Καραϊσκάκη! Αλλά και με Απόλλωνα Λεμεσού και Σλόβαν Μπρατισλάβας ήταν καλύτεροι εκτός, παρά εντός έδρας, φέρνοντας ισοπαλίες και στα τέσσερα ματς.

Οπότε, ας ελπίσουμε να το συνεχίσουν το ίδιο…παράξενο σερί παίρνοντας «κάτι» και στο Φράιμπουργκ σε δύο εβδομάδες-και για τη ρεβάνς με τη Ναντ μέσα στον Πειραιά στις αρχές Νοέμβρη βλέπουμε! Με την υπενθύμιση ότι όλα θα τελειώσουν και μαθηματικά για τον Ολυμπιακό, αρνητικά για τη μάχη της τρίτης θέσης, με άσο στο Ναντ-Γκαραμπάγκ.

Κατά τα άλλα, η κεντρική και μεγαλύτερης σπουδαιότητας εικόνα, μας λέει ότι ο Μίτσελ σε αυτά τα τέσσερα παιχνίδια που είναι στον πάγκο του Ολυμπιακού μοιάζει να την «μαζεύει» την ομάδα, έστω με κάποιες εξεζητημένες επιλογές-αν σταματούσε να χρησιμοποιεί, έστω αλλαγή, τον παντελώς ανέτοιμο Μαρσέλο, θα ήταν ακόμη καλύτερα…

Φεύγοντας από το δάσος, τη βελτίωση της ομάδας, και πηγαίνοντας στα δέντρα…

Η συγκλονιστική εμφάνιση του Σωκράτη χθες, μας κάνει να αναρωτηθούμε, γιατί δεν έπαιξε μία εβδομάδα πριν αυτός βασικός στο πρώτο ματς με τους Αζέρους κι είχε πάει στόπερ ο Εμβιλά, με συνέπεια να χαθεί η δύναμη που δίνει ο Γάλλος στη μεσαία γραμμή.

Θα μπορούσαν να μπουν αρκετά νωρίτερα ο Χουάνγκ κι ο Γκάρι Ροντρίγκες χθες, ώστε να προσπαθούσε κάτι να κάνει ο Ολυμπιακός στους χώρους-εδώ στο…85’ (!) μπήκαν κι ο Κορεάτης στο τσακ δεν βρήκε τον Ολλανδό με μία 40άρα μπαλιά για φάση.

Ο Ουί Τζο είναι κανονική απογοήτευση, τόσο που είναι να απορείς γιατί δεν έπαιζε τόσο καιρό στη θέση του στην Ευρώπη (με τον Μπακαμπού εκτός λίστας) ο Αμπού Καμαρά, που με όλα τα κουσούρια του μοιάζει ένα επίπεδο πιο πάνω από τον δεύτερο Κορεάτη, που είναι το άκρο αντίθετο σε προσφορά από τον πρώτο.

Ο Ντόι δικαίωσε τον προπονητή του, ενώ το ίδιο έκανε κι ο Βρουσάι! Μακάρι να βγάλει ο Ισπανός ένα στόπερ από το πουθενά και μακάρι να αναγεννήσει κι άλλο ένα παιδί της Ακαδημίας, όπως ο Μάριο.

Τέλος πάντων, αυτή την στιγμή υπάρχει για τον Ολυμπιακό μόνο το παιχνίδι της Δευτέρας με τον ΠΑΟΚ. Γιατί όλα όσα καλά, όχι φοβερά και τρομερά αλλά κάτι έχει γίνει, έχουν γίνει από την αλλαγή προπονητή κι έπειτα, θα υποστούν μεγάλη πίεση αν στραβώσει το πρώτο φετινό για τον Ολυμπιακό ντέρμπι.

Άσχετο: Με Άγγλο αρχιδιαιτητή (Μπένετ) στο ελληνικό πρωτάθλημα, να έχει διαιτησία ο πρωταθλητής Ελλάδας όπως αυτή χθες του Πόουσον στο Μπακού, είναι…χωρίς σχόλια. Με τους αμυντικούς της Γκαραμπάγκ να τραβάνε στο β΄ ημίχρονο τον Καμαρά από τη φανέλα και να μην δίνει φάουλ! Και να βγάζει κίτρινη στον…Σωκράτη για ένα πολύ άσχημο φάουλ υπέρ του Εμβιλά!