Ο παίκτης που μου έκανε εντύπωση από τον Ολυμπιακό στη νίκη με την Γκενκ

Αντί προλόγου: είχα καταγράψει από την Τρίτη τι περίπου θα βλέπαμε χθες βράδυ στο Καραϊσκάκη, με τίτλο του άρθρου, «τα παιχνίδια του Ολυμπιακού με τους Βέλγους στο Καραϊσκάκη είναι θρίλερ, συνήθως με καλό τέλος»…

Σπουδαία η νίκη για τον Ολυμπιακό με την Γκενκ, απ΄ όποια πλευρά κι αν την δούμε.

Πρώτον, μιλάμε για μία νέα ομάδα, με τη μισή ενδεκάδα από καινούργιους παίκτες η, τέλος πάντων που δεν ήταν πέρυσι στο ρόστερ (βλέπε Φρέιρε, Κίνι, Ιμπόρα, αλλά και Μαντί, Καρβάλιο), συν δύο αλλαγές (Αλεξανδρόπουλο, Ελ Καάμπι) να κάνουν σε αυτό το ματς το ντεμπούτο τους, με ελάχιστες προπονήσεις στα πόδια τους…

Δεύτερον, υπήρχε το μεγάλο βάρος των 15 σερί ευρωπαϊκών αγώνων χωρίς νίκη, από εκείνο το 1-0, πάλι, επί της Φενέρμπαχτσε το Νοέμβριο του 2021. Ακόμη και μέσα στο Καραϊσκάκη, έκτοτε οι «ερυθρόλευκοι» είχαν μόνο βαριές ήττες (Αταλάντα 0-3, Μακάμπι Χάιφα 0-4, Φράιμπουργκ 0-3, Γκαραμπάγκ 0-3, Ναντ 0-2) και ισοπαλίες (με Σλόβαν 1-1 κι Απόλλωνα Λεμεσού 1-1) με τις προκρίσεις στα πέναλτι…

Τρίτον, ο Ολυμπιακός έδινε μόλις το πρώτο επίσημο παιχνίδι του υπό τις οδηγίες του νέου του προπονητή, ενώ η Γκενκ είχε ήδη τέσσερις αγώνες, δύο προκριματικών Τσάμπιονς Λιγκ και δύο πρωταθλήματος.

Τέταρτον, η ομάδα έπαιξε σοκαρισμένη από την αχαρακτήριστη ενέργεια του Χουάνγκ να σηκωθεί να φύγει «στα καλά του καθουμένου» από την Ελλάδα και να πάει στην Κορέα (!) παραμονή ενός τόσο σημαντικού αγώνα. Όλοι στο Ρέντη έμειναν σύξυλοι βλέποντας τον Κορεάτη να…εξαφανίζεται.

Για να αρχίσω να σχολιάζω το παιχνίδι από ακριβώς αυτό το τελευταίο: το σοκ από την κίνηση του Χουάνγκ, που όλο το καλοκαίρι…πονούσε στην πλάτη του και δεν προπονούνταν, ούτε έπαιζε (παρά μόνο ένα ημίχρονο με τη Νόρτζελαντ στην Αυστρία και 20 λεπτά με τη Νόριτς στην Βρετανία), γρήγορα φαίνεται ότι έδωσε τη θέση του στην αποφασιστικότητα και στο πάθος όλων των υπόλοιπων παικτών για το καλό της ομάδας. Μπορεί ο καλύτερος παίκτης την περασμένη σεζόν να λιποτάκτησε, αλλά οι άλλοι παίκτες ήταν εδώ και αν μη τι άλλο τα έδωσαν όλα. Και πρωτίστως έπαιξαν για την ομάδα, ο ένας για τον άλλο κι αυτό ήταν ίσως το κυρίαρχο στοιχείο που έφερε το αποτέλεσμα, απέναντι σε έναν αντίπαλο που μόλις πριν δύο μήνες, στις 4 Ιουνίου, είχε χάσει το πρωτάθλημα στο Βέλγιο στις καθυστερήσεις…

Όχι, δεν ενθουσίασε ο χθεσινός Ολυμπιακός. Δεν είχε ρυθμό και ήταν μάλλον υπερβολικά «ασφαλής» στο παιχνίδι του. Δεν είχε φουλ επιθετικότητα και προτίμησε εύκολες πάσες και σχεδόν μηδενικά ρίσκα. Ας έρθουμε, όμως, στη θέση του Ντιέγκο Μαρτίνεθ, που ήθελε πάση θυσία τη νίκη για πολλούς λόγους (πιθανότητες πρόκρισης, ψυχολογίας, επίσημο πρώτο δικό του παιχνίδι) και το είδαμε αυτό όταν ειδικά προς το τέλος του αγώνα ζητούσε από τους παίκτες του πολλές πάσες και διαμαρτύρονταν στο διαιτητή για τα 9 λεπτά καθυστέρησης, που τελικά έγιναν 11.

• Ολυμπιακός: Ρέτσος από τα παλιά

Ο άνθρωπος φτιάχνει μία καινούρια ομάδα χωρίς τους καλύτερους της πέρυσι παίκτες: τον Χουάνγκ, τον πρώτο σκόρερ Μπακαμπού, τις προσωπικότητες Εμβιλά και Παπασταθόπουλο, τον αριστερό μπακ Ρέαμπτσιουκ κι ακόμη ακόμη χωρίς τους Σαμασέκου, Κανός, Βαλμπουενά-για να μην πάμε στον Χάμες, που ήταν στον Ολυμπιακό έως τον Απρίλιο. Παίζει με παίκτες που είχαν δοθεί πέρυσι δανεικοί (Μαντί, Καρβάλιο), έχοντας μέχρι πριν λίγες ημέρες, ώσπου ήρθε ο Κάαμπι, μόνο ένα φορ κι αυτόν 37 ετών (Ελ Αράμπι) και με τον αρχηγό του στην άμυνα (Φρέιρε), να έχει παίξει 30 λεπτά με τη Νόριτς, ουσιαστικά μόνο με τον Αστέρα Τρίπολης, στο φιλικό τεστ στο Ρέντη.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, και με τον Ολυμπιακό να προηγείται στο σκορ με την πρώτη του επίθεση που στοχευμένα πραγματοποίησε από τα πρώτα δευτερόλεπτα, με τον πιο καλό στο να μπουκάρει παίκτη του, τον Ρόντινεϊ (έτσι είχε φτιάξει και το γκολ του Καρβάλιο στο φιλικό 3-1 στην Γλασκώβη!), δεν ήταν παράξενη επιλογή εκ μέρους του προπονητή να ζητήσει από την ομάδα του να παίξει έξυπνα, να επενδύσει στο υπέρ της 1-0 από το ωραίο τελείωμα της φάσης του (πιο ποιοτικού παίκτη της ομάδας, του) Φορτούνη και να ψάξει το 2-0 παίζοντας στο χώρο, κυρίως με αντεπιθέσεις στο β΄ ημίχρονο. Προφανέστατα ο Μαρτίνεθ είχε υπόψιν του και την επιθετική δυστοκία της Γκενκ, που μόλις την Κυριακή είχε και τότε φάει γκολ από τα αποδυτηρια και ποτέ δεν συνήλθε, χάνοντας εν τέλει 0-1 εντός έδρας για το πρωτάθλημα από τη μικρή Έουπεν.

Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε μάλλον εύκολα να κάνει το 2-0, είτε στο α΄ ημίχρονο με εκείνη την προβολή του Μασούρα που δεν βρήκε γεμάτα την μπάλα από ιδανική θέση, είτε στο β΄ ημίχρονο στα σουτ του Μασούρα (το χειρότερο δυνατό) και του Μπιέλ (αριστοτεχνικό, αλλά με την ατυχία στο δοκάρι) σε κόντρα επιθέσεις. Ακόμη και τα δύο σουτ του Φορτούνη και του Καρβάλιο σε κάθε ημίχρονο ήταν από πολύ καλές θέσεις, αλλά όχι τα καλύτερα. Όταν έχεις έξι καλές ευκαιρίες και βάζεις ένα γκολ δεν μπορείς να είσαι ευχαριστημένος.

Εκεί που είσαι ευχαριστημένος είναι όμως που στο τέλος δεν ισοφαρίστηκες στη μεγάλη διπλή ευκαιρία των Βέλγων στο 96’, αλλά και στην άλλη διπλή φάση στο 70’ με τον Πασχαλάκη φύλακα άγγελο της εστίας του, όπως άλλωστε ήταν και στο α΄ ημίχρονο σε μία εξέλιξη στατικής φάσης. O διεθνής γκολκίπερ φάνηκε από τα φιλικά ότι επέστρεψε στα καλά του, όμως ήταν και τυχερός που είχε μπροστά του μία τόσο καλή άμυνα, ειδικά τα δύο στόπερ.

Ο Ρέτσος για εμένα δεν ήταν καμία έκπληξη κάνοντας ένα παιχνίδι που θα άγγιζε το τέλειο αν δεν είχε τρεις πάσες στο αράουτ. Πριν καν το πρώτο φιλικό είχα προβλέψει ότι μπορεί να είναι η ευχάριστη έκπληξη της σεζόν, πολύ απλά γιατί είχα δει πέρυσι ότι το μόνο που του έλειπε ήταν να βρει την χαμένη του αυτοπεποίθηση και να σταματήσει η κακοτυχία του, προερχόμενη από την δική του επιπολαιότητα. Κλειδί της χθεσινής εμφάνισης του ήταν το επιτυχημένο τάκλιν στον αντίπαλο φορ στο 9^ο λεπτό-το πανηγύρισε ο ίδιος σαν γκολ, πήρε και το χειροκρότημα της εξέδρας κι όλα έγιναν πιο εύκολα στη συνέχεια, έχοντας πάρει ψυχολογία, κάτι που του έδινε τη δυνατότητα όχι απλά να κόβει, αλλά και να προωθεί την μπάλα, να ξεκινάει επιθέσεις και να κάνει σωτήριες επεμβάσεις.

Αυτός όμως που με εντυπωσίασε, καθώς δεν τον είχαμε δει παρά ελάχιστα ήταν ο Φρέιρε. Μου θύμισε Σούρερ σε μάλλον καλύτερη εκδοχή. Καθάριζε επικίνδυνες σέντρες και στατικές φάσεις, έκοβε, έπαιρνε κεφαλιές, έψαχνε πάσες στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, έβγαζε με ηρεμία την μπάλα από την άμυνα του Ολυμπιακού. Με την εμπειρία του διαβάζει το παιχνίδι κι αυτό του επιτρέπει με μία καλή τοποθέτηση να λύνει πρόβλημα που φαντάζει δύσκολο, αλλά και να επεμβαίνει θετικά βγαίνοντας στα πλάγια μολονότι δεν είναι γρήγορος. Πραγματικά σωτήριο ένα τάκλιν που έκανε στο α΄ ημίχρονο, ενώ ακόμη και στη φάση του δοκαριού των Βέλγων ο Αργεντίνος αριστεροπόδαρος στόπερ ήταν που έβαλε σωστά το πόδι του στο σουτ, με την μπάλα να αλλάζει πορεία, να την διώχνει μετά κι ο Πασχαλάκης και να κτυπάει στο οριζόντιο δοκάρι του. Το μόνο που μπορείς να του καταλογίσεις είναι ότι σε κάποια διωξίματα του είναι λίγο άτσαλος, με την μπάλα να μην φεύγει μακριά.

Γενικά η νίκη του Ολυμπιακού ξεκίνησε από την άμυνα, με τον Ρόντινεϊ να βγάζει τη σέντρα για το γκολ, τους στόπερ να έχουν σε μία φάση ο καθένας καθοριστικές αποκρούσεις σε φάσεις για γκολ της Γκενκ, τον Πασχαλάκη άριστο και τον Κίνι να δίνει μεγάλες μάχες πίσω, αλλά να βοηθάει και μπροστά. Με το μειονέκτημα στο σπριντ και την τύχη με το μέρος του, καθώς γλίτωσε στο 98’ μία αποβολή με δεύτερη κίτρινη κάρτα, που θα τον έβγαζε νοκ άουτ από τη ρεβάνς.

Άσχετο: Όλες οι πηγές συμφωνούν ότι ο Ολυμπιακός έχει κλείσει τον εξαιρετικά ταλαντούχο κεντρικό χαφ (κυρίως εξάρι, αλλά και οκτάρι) Χέτσε από τη Χουρακάν, που έχει το 80% των δικαιωμάτων του νεαρού Αργεντίνου και έχει συμφωνήσει με τους «ερυθρόλευκους» να πουλήσει το 70% της αντί 4,5 εκ. δολαρίων-το άλλο 20% θα μείνει στους εμπλεκόμενους μάνατζερ.

Αντίθετα, όπως φαίνεται, πολύ δύσκολα θα προχωρήσει η μεταγραφή του Καρντόνα από τη Λας Πάλμας. Ήδη ο Κορδόν έχει επικεντρωθεί, σχεδόν ξεκάθαρα, σε άλλο στόχο. Από την άλλη, προχωράει κανονικά η μεταγραφή του Μπρίνιτς από τη Μάριμπορ, που έγινε αλλαγή στο 68’ χθες στην ήττα 1-3 από τη Φενέρμπαχτσε για το Κόνφερενς Λιγκ στην Πόλη.

Η φωτογραφία της ημέρας: Τώρα ίσως καταλαβαίνετε γιατί έγραφα συνέχεια εδώ και κάμποσο καιρό ότι ο Χουάνγκ ουσιαστικά δεν έκανε προετοιμασία όλο το καλοκαίρι. Το παιδί είχε αλλού το μυαλό του, ψαχνόταν για άλλα. Και τώρα έκανε την έκρηξη, ξεπερνώντας κάθε όριο. Ο Αιγύπτιος μάνατζερ που τον εκπροσωπούσε στην αγγλική εταιρία Base ήρθε εσπευσμένα στην Αθήνα χθες μήπως βοηθούσε στο να βρεθεί μία λύση, όμως φαίνεται ότι ο παίκτης έχει πάρει τις αποφάσεις του-όπως κι ο Μαρινάκης, που σκοπεύει να του κρεμάσει το δελτίο στα αποδυτήρια.

Όλοι εκτιμάνε ότι πίσω από την στάση του Κορεάτη είναι μία ομάδα, που τον προέτρεψε να τα κάνει όλα που…, για να μπορέσει να φύγει. Υποψιάζονται κάποιοι τη Νάπολι, αλλά οι περισσότεροι «βλέπουν» τη Γαλατασαράι! Επειδή πρόσωπο κλειδί στην όλη υπόθεση μοιάζει να είναι ένας Τούρκος δικηγόρος από την Κωνσταντινούπολη.

Το καλό με την όλη υπόθεση είναι ότι ξύπνησε ο Μαντί Καμαρά, που βλέπει ότι μπορεί να γίνει πάλι πολύτιμος για τον Ολυμπιακό. Αν μη τι άλλο έβγαλε ένταση, ήταν πολύ δυναμικός, είχε ωραίες ενέργειες, βοήθησε ανασταλτικά και επιχείρησε και δύο φορές να σκοράρει, έστω κι αν δεν είχε αξιόλογα τελειώματα. Ήταν όμως μία πηγή ενέργειας για το παιχνίδι της ομάδας.