Ο Μαρτίνεθ έκανε την δουλειά και χτίζει την ομάδα

Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ κατάλαβε από την πρώτη ημέρα που ήρθε στην Ελλάδα, ότι θα χρειαστεί να φτιάξει μία ομάδα από το μηδέν. Με εξαίρεση τον Πασχαλάκη, τον Ροντινέι και δύο εκ των Φορτούνη, Μασούρα ή Μπιέλ, όλοι οι υπόλοιποι παίκτες της ενδεκάδας (επτά) στο τέλος του καλοκαιριού θα είναι είτε μεταγραφές που έγιναν τώρα, είτε (στις περιπτώσεις του Ρέτσου και του Μαντί) παίκτες που δεν ήταν βασικοί στην ομάδα, ή δεν ήταν καν στην περσινή ομάδα.

Ως εκ τούτου κατάλαβε ότι αυτό που προείχε ακόμη και από το χτίσιμο της νέας ομάδας, ήταν τα τέσσερα ευρωπαϊκά παιχνίδια και η πρόκριση στους ομίλους του Europa League. Δεν ήταν απλά ο πρώτος μεγάλος στόχος της χρονιάς, αλλά και ο μοναδικός τρόπος για να αγοράσει χρόνο ο ίδιος και η ομάδα για να προετοιμαστούν με ηρεμία και χωρίς γκρίνια και εσωστρέφεια.

Ο Μαρτίνεθ την δουλειά την έκανε και ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στους ομίλους με τρεις νίκες και μία ισοπαλία στα τέσσερα ευρωπαϊκά ματς. Ταυτόχρονα έκανε και την δουλειά στο πρωτάθλημα με αυτό το δύο στα δύο στο ξεκίνημα της σεζόν. Τώρα λοιπόν και μετά το ματς με την Λαμία, θα έχει αυτές τις 15 ημέρες που θα προσπαθήσει να μοντάρει τον νέο Ολυμπιακό με τα αρκετά νέα πρόσωπα, πριν αρχίσουν τα πολύ δύσκολα της σεζόν (ντέρμπι με την ΑΕΚ, αγώνες για τον όμιλο του Europa κ.ο.κ.). Ηταν όμως πολύ σημαντικό ο Ολυμπιακός να πάει σε αυτή την διακοπή και πριν από τα δύσκολα, με καλή ψυχολογία και με όλο τον χρόνο αγορασμένο από όσα θα είχαν ήδη γίνει βάση αποτελέσματος.

Ο Μαρτίνεθ κέρδισε λοιπόν «κανονάκια» και αγόρασε τον απαραίτητο χρόνο που χρειάζεται κάθε νέος προπονητής και κάθε νέα ομάδα για να δουλέψει. Πιστέψτε με η πίεση θα ήταν πολύ μεγαλύτερη αν ο Ολυμπιακός είχε αποκλειστεί από την Γκενκ ή αν είχε κάνει μία γκέλα στο πρωτάθλημα με Σέρρες ή Ατρόμητο.

Οσο για το ματς με την Τσουκάριτσκι, προφανώς και οι Σέρβοι ήταν ένα χαμηλό εμπόδιο, αλλά ο Ολυμπιακός κρατάει και από αυτό το παιχνίδι πράγματα. Πρώτον είδε και ότι εκτός έδρας (έστω και με αντίπαλο αυτών των κυβικών), μπορεί να είναι το ίδιο αποδοτικός και πιεστικός όπως και εντός. Ο Ολυμπιακός στη Σερβία ήταν καλύτερος από το εντός έδρας ματς με την Τσουκάριτσκι και αυτό δείχνει την πρόοδο.

Ο Εσε σε ένα ακόμη ματς ήταν θετικός, ο Ρέτσος σε ένα ακόμη παιχνίδι ήταν από τους κορυφαίους, ο Μπιέλ δείχνει άλλος παίκτης τώρα στο ξεκίνημα της σεζόν, ο Φορτούνης παίζει στα άκρα χωρίς να δυσανασχετεί και είναι καθοριστικός σε κάθε ματς, ο Μασούρας ανταποκρίνεται πλήρως στο νέο ρόλο πίσω από τον φορ και ο Ροντινέι επιβεβαιώνει σε κάθε ματς ότι είναι κλάση. Δεν είναι λίγα όλα αυτά για αρχή. Ασφαλώς και ο Ολυμπιακός δεν είναι έτοιμος, ασφαλώς και θα έχει σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, ασφαλώς και οι 15 ημέρες της διακοπής που έρχεται δεν θα τον φτάσουν για να γίνει ομάδα, πριν τα μέσα Οκτωβρίου αποκλείεται να μπορούμε να τον κρίνουμε σοβαρά, αλλά δείχνει ότι είναι στο σωστό δρόμο.

Ο Ορτέγκα στα αριστερά της άμυνας και ο Σολμπάκεν αν όντως έρθει, θα του αλλάξουν κι’ άλλο την δυναμική και την ποιότητα της πρώτης ενδεκάδας του και φυσικά ο Ελ Κααμπί θέλει χρόνο για να κουμπώσει με τους υπόλοιπους και να γίνει πιο καθοριστικός. Ο Μαροκινός είναι όμως σκόρερ και αυτό δεν αλλάζει. Οσο για την απόκτηση του δεύτερου σέντερ φορ, ίσως να δώσει κι’ άλλες επιλογές στον τρόπο παιχνιδιού του Ολυμπιακού. Αυτό που παίζει ο Μαρτίνεθ μοιάζει όλο και περισσότερο με 4-4-2 και τον δεύτερο επιθετικό να είναι απλώς περιφερειακός με ελευθερία κινήσεων…