H διαδικασία εξέλιξης, ο στόχος και το καλοκαίρι που έδειξε ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί!

Η αλήθεια είναι πως ο Τζον Ο' Σέι το πήγαινε περίφημα. Δεν έκανε κανένα περίεργο να στείλει τον Παναθηναϊκό στον... λάκκο των λεόντων που έστειλε την ΑΕΚ κόντρα σε Άγιαξ, Μαρσέιγ και Μπράιτον αλλά λίγο ακόμη θα μπορούσε να κρατηθεί για να βγάλει αργότερα το μπαλάκι με το «Panathinaikos». Εκεί όπου περίμενε το έβδομο και το όγδοο γκρουπ με Ρόμα, Σλάβια, Σερίφ και Λεβερκούζεν, Καραμπάκ, Μόλντε.

Πολύ πιο βατά από το έκτο που τελικά έφερε την Βιγιαρεάλ, την Ρεν και την Μακάμπι Χάιφα. Βέβαια, όταν απέχεις από τα ευρωπαϊκά κύπελλα από το 2016 και όταν η κληρωτίδα μαζί με το format της UEFA με την απευθείας κλήρωση σε όμιλο του Europa League, σου έφτιαξαν το καλοκαίρι με το ζευγάρι κόντρα στην Ντνίπρο, δεν μπορείς να έχεις και... απαιτήσεις για βατούς αντιπάλους, για έναν όμιλο «λουκούμι», όντας στο τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας με την εθνική βαθμολογία. Για να είμαστε και δίκαιοι.

H περσινή 5η της La Liga, λοιπόν και ένας σύλλογος-case study για την ανάπτυξή του στο πέρασμα των χρόνων, η περσινή 4η της Ligue 1, ένα κλαμπ με συνεχόμενη πρόοδο και έναν ζάμπλουτο ιδιοκτήτη και η τρεις φορές σερί πρωταθλήτρια Ισραήλ, Μακάμπι Χάιφα που πέρσι πέταξε εκτός συνέχειας προκριματικών του Champions League τον Ολυμπιακό, θα βρεθούν στον δρόμο του «τριφυλλιού».

Από την στιγμή που υπάρχουν δύο ομάδες από το top-5 των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων(ισπανικό και γαλλικό), προφανώς είναι μια δύσκολη κλήρωση. Ακόμη και από το τρίτο γκρουπ, η Μακάμπι είναι πρωταθλήτρια στη χώρα της, «ψημένη» τα τελευταία χρόνια στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και μία από τις καλύτερες ομάδες που υπήρχαν σε αυτό το γκρουπ, παρά το γεγονός πως έχασε τον αναμορφωτή της, τον σπουδαίο κόουτς, Μπαράκ Μπαχάρ, ο οποίος συνεχίζει στον Ερυθρό Αστέρα.

Αν υπάρχει κάτι θετικό αλλά και κοινό ανάμεσα σε Βιγιαρεάλ και Ρεν είναι το γεγονός πως το καλοκαίρι που μας πέρασε, έχασαν σημαντικά από τα πρώτα τους «βιολιά» την περσινή σεζόν. Γέμισαν τα ταμεία τους αλλά έχασαν σε ποιότητα. Το «κίτρινο υποβρύχιο» πούλησε τον στράικερ, Νίκολας Τζάκσον στην Τσέλσι αντί 37 εκατομμυρίων ευρώ, τον στόπερ, Πάου Λόπες στην Άστον Βίλα αντί 33 εκατομμυρίων ευρώ, τον εξτρέμ Τσουκουέζε στη Μίλαν αντί 20 εκατομμυρίων ευρώ και τον φορ, Ντιά στην Σαλερνιτάνα αντί 12 εκατομμυρίων ευρώ.

H Ρεν πούλησε τον εξτρέμ, Ντοκού στη Σίτι αντί 60 εκατομυρίων ευρώ, τον χαφ, Ουγκοτσούκου στη Τσέλσι αντί 27 εκατομμυρίων ευρώ, τον χαφ, Μάγιερ στη Βόλφσμπουργκ αντί 25 εκατομμυρίων ευρώ και τον στόπερ, Μπάντε, στη Σεβίλλη για 12 εκατομμύρια ευρώ.

Γίνεται εύκολα αντιληπτό από τα πόσα και μόνο, το επίπεδο στο οποίο κινούνται ποιοτικά αυτοί οι δύο σύλλογοι.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Από κει και πέρα, ο Παναθηναϊκός τον ευρωπαϊκό του στόχο τον πέτυχε και με το παραπάνω μέσα από τα καλοκαιρινά προκριματικά, όμως, τρώγοντας ανοίγει η όρεξη και ο νέος στόχος θα πρέπει να είναι ο εξής:

Η παρουσία του κλαμπ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και την Άνοιξη. Είτε μέσα από τις δύο πρώτες θέσεις, είτε μέσα από την τρίτη που οδηγεί στο Conference League. Φυσικά και πάντα σε θεωρητικό επίπεδο, πιο ρεαλιστικό ζητούμενο είναι η τρίτη θέση σε κόντρα με την Μακάμπι αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι σημαντικό, ώστε να μην αδικούμε το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Το «τριφύλλι» αυτό το καλοκαίρι με τον αποκλεισμό της Νντίπρο, τον επικό αποκλεισμό της Μαρσέιγ και μάλιστα με ολοκληρωτική εμφάνιση στο παιχνίδι της Αθήνας αλλά και με την ανταγωνιστική εικόνα κόντρα στη Μπράγκα, όπου έμεινε εκτός στις λεπτομέρειες, απέδειξε πως δεν επέστρεψε απλά στην Ευρώπη αλλά το έπραξε, έχοντας τις ικανότητες, τις δυνατότητες και την ομάδα για να μπορέσει να έχει ρόλο πρωταγωνιστικό.

Βρέθηκε μια ανάσα από την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και έχει φτάσει πλέον σε ένα επίπεδο που μπορεί να κοιτάζει αυτές τις ομάδες στα μάτια.

Όπως και να έχει, αυτά τα ματς είναι παιχνίδια προόδου, ματς εξέλιξης αυτής της έκδοσης του Παναθηναϊκού, είναι αναμετρήσεις που σε γεμίζουν εμπειρίες, σε κάνουν καλύτερο, σε ρίχνουν στις πιο δυνατές «μάχες» του πολέμου. Είναι ακριβώς όπως τα περιέγραψε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Μεγάλες προκλήσεις για αυτή την ομάδα, για αυτούς τους ποδοσφαιριστές και μεγάλη χαρά για τον κόσμο που θα ξαναδεί την αγαπημένη του ομάδα να επιστρέφει στο φυσικό της περιβάλλον, στην κεντρική ευρωπαϊκή σκηνή του αθλήματος.