O Γιοβάνοβιτς δημιουργεί και περιγράφει το όραμα χωρίς να πουλάει ελπίδα

• Η μεσοεπιθετική ποιότητα και τα αμυντικά προβλήματα
• Είναι ανώριμος και θα το πληρώσει, είναι διψασμένος και θα μεγαλώσει
• Η μεγάλη εικόνα και το τέλος του συμβολαίου

Τέρμα τα νοκ άουτ, έφτασε η ώρα για το «πρωταθληματάκι» των ομίλων. Εξι ματς – έξι «εξάποντα». Κάτι σαν τα play offs του πρωταθλήματος, αλλά με τέσσερις (και όχι έξι) ομάδες, όσες ήταν πέρυσι και οι διεκδικήτριες του τίτλου στην εκκίνηση του extra time της Superleague 1.

Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν στην κλήρωση τόσο άτυχος όπως η ΑΕΚ, ούτε τόσο τυχερός όσο ο Ολυμπιακός, ο οποίος βέβαια την τύχη του την έχει χτίσει μόνος του, καθώς ήταν στο δεύτερο και ότι στο τέταρτο και τελευταίο γκρουπ δυναμικότητας στους ομίλους του Europa League. Tου «έκατσε» η αποδυναμωμένη Βιγιαρεάλ με πωλήσεις Τζάκσον (Τσέλσι), Πάου Τόρες (Αστον Βίλα), Tσουκουέζε (Μίλαν) ύψους 90 εκατ. Ευρώ, η καλή Ρεν και η επικίνδυνη, αλλά… μέχρι εκεί, Μακάμπι Χάιφα. Στα δικά μου μάτια, έχει ευκαιρία πρόκρισης. Ευκαιρία η οποία γίνεται μεγαλύτερη βάσει προγράμματος: πετυχαίνει το φαβορί του ομίλου στην 1η αγωνιστική, στην έδρα του, όταν εκείνη κάνει τα πρώτα της βήματα στο μεταβατικό στάδιο της αλλαγής προπονητή.

Η μεσοεπιθετική ποιότητα και τα αμυντικά προβλήματα

Η εφετινή ταυτότητα της ισπανικής ομάδας «μακιγιάρεται», αλλά δύσκολα αλλάζει σε 10-15 μέρες. Ικανή - για να μην μακρυγορύμε – να βάλει τρία στην Μπαρτσελόνα και να φάει τρία από την Κάντιθ μέσα σε λίγες μέρες, ασχέτως του αν ηττήθηκε και στα δυο συγκεκριμένα ματς. Σούπερ ταλαντούχα επιθετικά με Ζεράρ Μορένο, τον ανερχόμενο Πίνι, τον καλό φορ Σόρλοθ τον Μπαένα και τον πολύπειρο (όταν επιλέγεται ως βασικός) Παρέχο από τη μέση και μπροστά, πάρα πολλά και διαφορετικού τύπου προβλήματα αμυντικά. Πρόβλημα στο τέρμα (ίσως παίξει ο «παππούς» Ρέινα αντί του 21χρονου Γιόργκενσεν), πρόβλημα στο δεξί άκρο με τον Φόιθ, πρόβλημα στο κέντρο της άμυνας με τον 39χρονο Ραούλ Αλμπιόλ, πρόβλημα και στο αμυντικό transition όταν παίζει με δυο δημιουργικά «οκτάρια». Πώς θα το διαχειριστεί το ματς ο Παναθηναϊκός το γνωρίζει μόνο ο Γιοβάνοβιτς και οι συνεργάτες του, αλλά εναντίον της μπορείς να χάσεις τ’ αυγά και τα πασχάλια σ’ ένα πεντάλεπτο: δεν «συγχωρούν» οι επιθετικοί και οι εξτρέμ της, έχουν τρομερούς αυτοματισμούς και δεν πετούν πολλές ευκαιρίες στα σκουπίδια.

Ο Γιοβάνοβιτς σωστά τα είπε σήμερα...

• «Πριν δύο χρόνια πήρε το Europa League, έπαιξε ημιτελικό Champions League. Μπορεί να υπήρχαν αλλαγές αλλά βρίσκονται πολλοί παίκτες στο ρόστερ από εκείνη την ομάδα. Έχουν εμπειρία από δύσκολα ματς».
• «Χρειάζεται πάρα πολύ τρέξιμο, είναι πιο απαιτητικά παιχνίδια αυτά. Έχουμε απόλυτο σεβασμό, είναι μια εξαιρετική ομάδα. Δεν μας ξεγελούν τα θέματα που έχουν τώρα».

Ομως προφανώς υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος...

• «Ο νέος προπονητής προσπαθεί να κάνει κάποια πράγματα διαφορετικά. Είναι μικρό διάστημα για να την κάνει μία εντελώς διαφορετική ομάδα».
• «Ανεξάρτητα από κάποια δύσκολη κατάσταση της αρχής στο πρωτάθλημα, παραμένει μια πολύ καλή ομάδα».

Είναι ανώριμος και θα το πληρώσει, είναι διψασμένος και θα μεγαλώσει

Ο Παναθηναϊκός δεν αντιμετωπίζει αύριο κάποιο «μεγαθήριο». Αντιμετωπίζει μια ομάδα η οποία από τη μέση και μπροστά έχει ισάξιους ή (περισσότερους) πολύ καλύτερους παίκτες από τους Πράσινους. Ούτε η Μαρσέιγ του υπερπολλαπλάσιου μπάτζετ ήταν μεγαθήριο: την απέκλεισε στις λεπτομέρειες. Ούτε η Μπράγκα ήταν μεγαθήριο: αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες. Αυτές θα κρίνουν και την αυριανή αναμέτρηση. Οι στιγμές.

Στο πρωτάθλημα του έχει πάει πρίμα έως τώρα: πρώτη φάση – γκολ με το Βόλο, πρώτη φάση - γκολ με τον ΠΑΣ Γιάννινα, πρώτη φάση – γκολ στο Αγρίνιο. Στην Ευρώπη όλα είναι διαφορετικά: τα λάθη δεν συγχωρούνται. Είτε αμυντικά (τρως... εύκολα γκολ από πλάγιο άουτ), είτε επιθετικά (μηδέν γκολ σε επτά καθαρές ευκαιρίες εναντίον της Μπράγκα μέσα – έξω είναι τραγικός απολογισμός).

Οχι, την ευρωπαϊκή ωριμότητα δεν την έχει ο σημερινός Παναθηναϊκός. Κι αυτό θα του κοστίσει σε κάποια παιχνίδια, είναι λογικό. Και σίγουρο! Το αντιστάθμισμα είναι η αύρα. Ο ενθουσιασμός. Τα κίνητρα. Η δίψα. Ολα σε μεγαλύτερο βαθμό από τη Βιγιαρεάλ, έχω την εντύπωση. Το είπε με τα δικά του λόγια ο Γιοβάνοβιτς όταν ρωτήθηκε για τα σερί ματς: «Πιστεύω πως είμαστε έτοιμοι για αυτή την διαδικασία. Το ψάχναμε. Το θέλαμε. Θέλαμε συνεχόμενα παιχνίδια. Γι' αυτό ενισχύσαμε το ρόστερ. Όλο αυτό που έγινε είναι για να δυναμώσουμε, ώστε να είμαστε έτοιμοι. Είναι μια δοκιμασία. Αυτό που αισθάνομαι και που νιώθω από τα αποδυτήρια είναι μια καλή περίοδος. Παιχνίδια πολύ σημαντικά, τα συναισθήματα πολύ έντονα. Είναι περίοδος που μου αρέσει, όπως και στους παίκτες. Περισσότερος κόσμος, μεγαλύτερη σημασία στους αγώνες, περισσότερα συναισθήματα!». Πόσο όμορφα λόγια από έναν προπονητή, ανεξαρτήτως αποτελέσματος...

Η μεγάλη εικόνα και το τέλος του συμβολαίου

Ο Γιοβάνοβιτς έχει την οξύνοια και την πείρα να βλέπει και τη μεγάλη και τη μικρή εικόνα. Μπορεί να «δει» την κληρονομιά που μπορεί να αφήσει στον Παναθηναϊκό αν ανανεώσει το συμβόλαιό του που λήγει το καλοκαίρι και θα έπρεπε ήδη να έχει τεθεί στο τραπέζι από τον Αλαφούζο. Βλέπει πόσο έχει «μεγαλώσει» μαζί του ξανά ο Παναθηναϊκός και πόσο έχει αυξηθεί το ενδιαφέρον των φίλων του για την ποδοσφαιρική ομάδα. Κι έχει κι ένα άλλο, σπάνιο για προπονητή ελληνικής ομάδας, ταλέντο: Να μιλάει με όραμα και ταυτόχρονα να πείθει τον ακροατή, χωρίς να υπερβάλλει, χωρίς να αιθεροβατεί, χωρίς να «πουλάει» ελπίδα. “Θέλουμε νοοτροπία και αγωνιστική συμπεριφορά που θα διεκδικεί το μάξιμουμ και στα έξι παιχνίδια, ξεκινώντας από αύριο. Είναι μονόδρομος για να εξελίσσεται μια ομάδα, για να βλέπει την εικόνα της στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Από αυτά τα ματς κρίνεται τι πρέπει να κάνουμε κάθε χρόνο για να είμαστε πιο δυνατοί και πιο έτοιμοι για το μέλλον».

Τελικά, αξίζει τον κόπο να τις παρακολουθείς τις συνεντεύξεις Τύπου του...

Υ.Γ. Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά αίσθησή μου είναι πως αν κάνει δυο – τρεις αλλαγές βασικών ο Γιοβάνοβιτς (πλην του Μλαντένοβιτς αντί του τιμωρημένου Χουάνκαρ) θα τις κάνει αύριο και όχι στο ντέρμπι της Δευτέρας με την ΑΕΚ στη Λεωφόρο. Και για να μιλήσουμε ειδικότερα, το «Ρουμπέν – Βιλένα» και συνολικά η μεσαία γραμμή του Παναθηναϊκού (είτε παίζει ο Μπερνάρ, είτε παίζει ο Τζούρισιτς) έχει «θέματα» απέναντι σε ομάδες με άφθονο ταλέντο μεσοεπιθετικά. Φάνηκε και στη ρεβάνς με τη Μαρσέιγ και με τη Μπράγκα. Για να δούμε και τον Τσέριν αν αποφασίσει την αλλαγή ο Γιοβάνοβιτς…