Ο Μαρτίνεθ κάνει πάλι ανταγωνιστικό Ολυμπιακό, που όμως έχει 20 γκολ με τον Φορτούνη και…ένα χωρίς αυτόν!

Όπως το είδα εγώ, ο Ολυμπιακός έχασε το χθεσινό παιχνίδι στις καθυστερήσεις του α΄ ημιχρόνου, μέσα σε ένα τρίλεπτο!

Στο 45+2’ ο Μασούρας, όχι για πρώτη φορά στην ευρωπαϊκή καριέρα του, έχασε γκολ σε τετ α τετ με τον γκολκίπερ, παίρνοντας την μπάλα από…αντίπαλο του. Μάλιστα, το πλασέ που επιχείρησε ήταν ίσως το πιο εύκολο για τον άπειρο τερματοφύλακα της Φράιμπουργκ.

Στο 45+5 ο Ρέτσος, παίζοντας ήδη στο όριο και σε προηγούμενα φετινά παιχνίδια του, έκανε πέναλτι χωρίς να υπάρχει καν κίνδυνος στην περιοχή του Πασχαλάκη, πατώντας στο πόδι τον αντίπαλο κυνηγό, που απλά προσπαθούσε να «γυρίσει».

Όταν σε ένα τόσο κομβικό χρονικό σημείο του αγώνα παίρνεις τέτοιες αποφάσεις, κι αντί να τελειώσεις το ημίχρονο προηγούμενος 2-1 πας στα αποδυτήρια πίσω στο σκορ 1-2, είναι δύσκολο να μην το πληρώσεις. Να θυμίσω ότι μόλις χθες το μεσημέρι είχα καταγράψει ότι από τα 50 τελευταία ευρωπαϊκά παιχνίδια του Ολυμπιακού, στα 13 πήγε στο ημίχρονο πίσω στο σκορ και στα 10 έχασε και στο τέλος. Αντίθετα, στα 24 στα οποία πήγε ισόπαλος στο ημίχρονο, είχε στο τέλος εννιά νίκες, οκτώ ισοπαλίες κι εφτά ήττες. Και στα 13 στα οποία πήγε προηγούμενος στο σκορ στο ημίχρονο, είχε τελικά 10 νίκες και τρεις ισοπαλίες.

Άρα, στατιστικά με το 1-2 στο ημίχρονο του χθεσινού αγώνα, είχε 80% πιθανότητες για τελικό αποτέλεσμα ήττα, ενώ αν προηγούνταν 2-1 θα είχε 80% πιθανότητες για τελικό αποτέλεσμα νίκη κι αν έστω κρατούσε το 1-1 οι πιθανότητες για τελικό αποτέλεσμα θα ήταν 40% νίκη, 30% ισοπαλία και 30% ήττα. Οπότε αντιλαμβάνεστε γιατί υποστηρίζω ότι ο Ολυμπιακός έχασε το χθεσινό παιχνίδι σε εκείνο το τρίλεπτο στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου, από τις αντιδράσεις των Μασούρα και Ρέτσου. Δυστυχώς και στο ποδόσφαιρο τα νούμερα είναι αμείλικτα.

Ο Ολυμπιακός, όμως, ακόμη κι έτσι, έκανε μία τόσο μεγάλη προσπάθεια που θα μπορούσε αν μη τι άλλο να κρατηθεί όρθιος σε αυτή την ευρωπαϊκή πρεμιέρα του και με μία ισοπαλία να ήταν μέσα στο παιχνίδι της πρόκρισης, με βάση το πρόσφατο παρελθόν του στην Ευρώπη που τον θέλει να προκρίνεται πάντα όταν ξεκινάει τη φάση των ομίλων με ισοπαλία η, νίκη του-και να αποκλείεται όταν ξεκινάει με ήττα.

Δεν έμεινε όρθιος, γιατί αποδείχθηκε ευάλωτος αμυντικά στις στημένες φάσεις, πάλι στο πιο κρίσιμο σημείο, στο 86’ κι ενώ μόλις 11 λεπτά νωρίτερα είχε ισοφαρίσει σε 2-2.

Πέρυσι ο Ολυμπιακός είχε δεχθεί τρία γκολ από κόρνερ και φάουλ στα δύο παιχνίδια του με την Φράιμπουργκ-χθες πληγώθηκε πάλι από ένα κόρνερ, με το παράδοξο να αδρανούν χαρακτηριστικά οι δύο πιο έμπειροι παίκτες του: μετά το διώξιμο της μπάλας με κεφαλιά από τον Ελ Καάμπι στο πρώτο δοκάρι, ο μεν Γιόβετιτς έφαγε πολύ εύκολα στο δεύτερο δοκάρι την προσποίηση από τον σκόρερ, ο δε Κίνι αντί να κάνει κίνηση με το πόδι του για να κοντράρει την μπάλα, καθηλώθηκε στο έδαφος, μένοντας ακίνητος κι απλά βάζοντας τα χέρια πίσω για να μην κάνει πέναλτι. Μόνο που αυτό δεν είναι άμυνα σε στατική φάση στο 86^ο λεπτό με το σκορ 2-2.

Μόλις λίγες ημέρες πριν ο Μαρτίνεθ είχε εκθειάσει την ομάδα του για το πώς αντιμετώπισε τις στημένες φάσεις της ΑΕΚ, έχοντας επισημάνει ότι είναι ένα από τα μεγάλη της πλεονεκτήματα και παραδεχόμενος ότι είναι κι ένα από τα μεγάλα μειονεκτήματα του Ολυμπιακού. Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, ο Πασχαλάκης ήταν αυτός που είχε κάνει τη διαφορά με εκείνη τη σωτήρια επέμβαση του στην κοντινή κεφαλιά του Μοχαμάντι, που είχε νικήσει τον Ορτέγκα και τον Ρέτσο…

Η ομάδα του Μαρτίνεθ έκανε όμως μία τέτοια κατάθεση ψυχής που ακόμη κι έτσι θα μπορούσε να τελειώσει το ματς ισόπαλο, αν ο Γιόβετιτς ένα λεπτό μετά το 2-3 πλάσαρε καλύτερα κι έστελνε την μπάλα 10 πόντους πιο μέσα στη γερμανική εστία σε εκείνη την ωραία μπούκα και πάσα του Ρόντινεϊ. Ο Βραζιλιάνος, ένας εκ των κορυφαίων χθες, όχι για πρώτη φορά από την έναρξη της σεζόν, έκανε στο 87’ αυτό που έπρεπε, άσχετα αν δεν σκόραρε ο συμπατριώτης του. Όλα θα ήταν καλύτερα για τον Ολυμπιακό, εάν έκανε το ίδιο και στο 85’, όταν σε μία ακόμη καλύτερη μπούκα του αντί να πασάρει απλά προς τον Μασούρα, αποφάσισε να μην…αποφασίσει τι θα κάνει και να χάσει την ευκαιρία για άλλη μία ασίστ-ο Ρόντινεϊ νωρίτερα είχε καταγράψει την τέταρτη του ασίστ από το ξεκινημα της νέας περιόδου, στο πρώτο γκολ του Ελ Καάμπι.

Η περίπτωση Ρόντινεϊ αποτελεί, πάντως, παράδειγμα της χθεσινής εικόνας των παικτών του Ολυμπιακού. Για παράδειγμα…

Ο Ελ Καάμπι τα έδωσε όλα όπως και στη Φιλαδέλφεια, έβαλε άλλα δύο υπέροχα, πολύ δύσκολα γκολ (το πρώτο και με τη βοήθεια της τύχης, αλλά και πέφτοντας σαν καμικάζι πάνω στη φάση), όμως το πρώτο που έχασε, στο άλλο λάθος των Γερμανών στόπερ, δεν χάνεται. Έχοντας μπροστά του μία ολόκληρη εστία, σημαδεύει τον αμυντικό που είναι στο δεξί δοκάρι! Και κάθε άλλη φορά που βρέθηκε να πλασάρει (στην ευκαιρία του Μασούρα, στη σέντρα του Φορτούνη, αλλά κι όταν έφυγε από θέση οφσάιντ), ποτέ δεν πλάσαρε καλά κι ακόμη και στην τελευταία φάση που πέρασε τον γκολκίπερ, ξανά το πλασέ του έδιωξε αμυντικός προ της γραμμής, άσχετα αν δεν μετρούσε η φάση.

Οι στόπερ Ρέτσος και Φρέιρε είχαν πολλή δουλειά, έκαναν πάρα πολλά σωστά πράγματα, ωστόσο σε δύο στιγμές που δεν υπήρχε καν κίνδυνος τα μούσκεψαν προσφέροντας δώρα τα δύο γκολ-για να είμαι ειλικρινής, στη φάση του Αργεντίνου, κακή ήταν κι η αντίδραση του Πασχαλάκη που κόλλησε στην εστία του και μάλιστα σε κακή θέση. Τώρα, πρέπει να σηκώσουν κεφάλι κι οι δύο σέντερ μπακ, καθώς ο Ρέτσος έχει ξανακάνει γκάφα στο πρόσφατο παρελθόν (στο 2-2 με τον Άρη) κι ο Φρέιρε κι αυτός είχε κάνει πέναλτι που θα μπορούσε ίσως να το αποφύγει στην Γκενκ.

Από εκεί και πέρα, αναδείχθηκε για άλλο ένα ματς ότι ο Μαρτίνεθ δουλεύει και δημιουργεί έναν ανταγωνιστικό Ολυμπιακό, που γέμισε χθες το Καραϊσκάκη, σήκωσε στο πόδι όλο το γήπεδο και άξιζε άλλο αποτέλεσμα κόντρα σε ομάδα της πρώτης πεντάδας-εξάδας της Μπουντεσλίγκα την προηγούμενη διετία. Το πιστώνεται ο Ισπανός και δικαιούται, αναμφίβολα, την στήριξη της Ολυμπιακής οικογένειας. Πρέπει, όμως, να δει και κάποια πράγματα καλύτερα, ειδικά στις αλλαγές του, στο πότε τις κάνει, ποιους βγάζει, ποιους βάζει. Πόσο τυχαίο είναι ότι παίρνει τα λιγότερα απ΄ όσα γίνεται να πάρει από τους παίκτες που έρχονται από τον πάγκο, σχεδόν σε κάθε παιχνίδι που χρειάζεται τη βοήθεια τους; Δεν είναι οι αναπληρωματικοί έτοιμοι, δεν είναι σωστή η επιλογή τους, δεν βγαίνουν οι σωστοί παίκτες; Η κατάληξη είναι η ίδια.

Ειδικά η περίπτωση Φορτούνη μοιάζει ολοφάνερη-βγαίνει με την ΑΕΚ κι ο Ολυμπιακός σε 25 λεπτά έχει μηδέν τελικές, βγαίνει με την Γκενκ εδώ κι ο Ολυμπιακός σε άλλα 25 λεπτά έχει μηδέν τελικές, βγαίνει χθες με το σκορ 2-2 και ο Ολυμπιακός χάνει 2-3…Μερικές φορές οι αριθμοί είναι τόσο ξεκάθαροι: η ομάδα έχει βάλει 21 γκολ σε εννιά παιχνίδια. Τα 20 με τον Φορτούνη στην ενδεκάδα της (τρία έχει βάλει κι έξι φτιάξει ο ίδιος). Το ένα με τον Φορτούνη στον πάγκο! Κι αυτό το ένα, με τον Ατρόμητο ήδη να χάνει 3-0.

Καταλαβαίνω ότι κι ο Φόρτου κουράζεται, αλλά κουρασμένος ήταν και χθες κάνοντας τη σέντρα στον Ελ Κάαμπι για το 2-2…Κουρασμένος ήταν και στο Γκενκ, αλλά στο 91’ έβγαλε τον Μπιέλ τετ α τετ με τον αντίπαλο γκολκίπερ…Όσο τουλάχιστον δεν προκύπτει από τον πάγκο άλλος να μπει και να κάνει τη διαφορά (ο Σολμπάκεν σε 18 λεπτά ακούμπησε τρεις φορές την μπάλα, χωρίς νόημα), άλλη επιλογή δεν υπάρχει…

Άσχετο:

Είδα, νωρίτερα, τον Παναθηναϊκό. Ασφαλώς μου άρεσε. Άξιζε το τρίποντο, γιατί δούλεψε πολύ το παιχνίδι, που είχε δύο κομμάτια. Το πρώτο έως το 1-0, σε ισορροπία, το δεύτερο μετά το 1-0, με τους «πράσινους» δύο επίπεδα πάνω!

Η Βιγιαρεάλ, με προπονητή-σκιάχτρο (!), γκολκίπερ 41 ετών, κόφτη 35 ετών και έξω αριστερά 36 ετών, μπορούσε να αλλάξει τη μοίρα του αγώνα μόνο στο 17’ όταν ο Μοράλες εξάντλησε όλο του τον εγωϊσμό και δεν πάσαρε σε δύο (!) συμπαίκτες του που ήταν μόνοι στο πέναλτι, προτιμώντας να πλασάρει τραγικά, στη μοναδική ίσως αντεπίθεση που έφαγε η ομάδα του Γιοβάνοβιτς, η οποία με την επιστροφή του Σένκεφελντ βρήκε πάλι την αμυντική της σταθερότητα.

Οι Ισπανοί, που έπαιξαν με τις ρεζέρβες, όταν είδαν τα πολύ σκούρα έβαλαν τρεις βασικούς τους, αλλά ο Παναθηναϊκός ήταν ήδη κυρίαρχος και ένα 5-0 στο τέλος δεν θα ήταν υπερβολικό! Θα μπορούσαν να σκοράρουν κι ο Κώτσιρας κι ο Μάνιουσον κι ο Μλαντένοβιτς, τρεις αμυντικοί!

Υπερτέρησε ο Παναθηναϊκός σε όλους τους τομείς, τόσο χαμηλά, όσο και ψηλά. Έβαλε ένα (πολύ όμορφο σε εκτέλεση) γκολ με πολύ πάσινγκ γκέιμ (το πρώτο) και ένα από…αράουτ (το δεύτερο), με τον Σπόραρ «κανονικά» να έπρεπε να κάνει πάσα αριστερά του, αλλά να δικαιώνεται με το συρτό του σουτ. Από αράουτ είχε φάει γκολ στην Μπράγκα και τώρα ανταπέδωσε!

Η φωτογραφία της ημέρας:

Αστεία η UEFA και μόνο που όρισε Ολλανδό διαιτητή σε αγώνα γερμανικής ομάδας: το ίδιο είχε κάνει και στο Σάλκε-Ολυμπιακός 1-0 και στο Ολυμπιακός-Μπάγερν 2-3, σε άλλες δύο οριακές ήττες των «ερυθρόλευκων»…

Ένας άπειρος ρέφερι σε ένα τόσο δύσκολο και σημαντικό ματς! Άλλη μία γελοιότητα της UEFA. Το αποκορύφωμα του αστείου Lindhout ήταν βέβαια η περίπτωση της αποβολής και του φάουλ που δεν έδωσε στο ημικύκλιο της περιοχής της Φράιμπουργκ, με τον Έσε να βγαίνει νοκ άουτ με σπασμένη μύτη!

Η αστειότητα του Ολλανδού, όμως, ξεπέρασε κι άλλα όρια εκεί που η μπάλα σε επίθεση του Ολυμπιακού βρήκε πάνω του και διακόπτοντας ως όφειλε το παιχνίδι την έδωσε στους Γερμανούς! Στο δε κόρνερ του τρίτου γκολ της Φράιμπουργκ νομίζω ότι θα μπορούσε να δώσει φάουλ πάνω στον Ποντένσε και να τελειώσει εκεί η φάση. Θέλετε κι άλλο; Κάρτα σε παίκτη της Φράιμπουργκ έβγαλε μόνο όταν έγινε και πέμπτο (!) φάουλ υπέρ του Φορτούνη!