Ολυμπιακός: Η υπόσχεση του Ορτέγκα και η παρουσία των Ιμπόρα, Γιόβετιτς, Σολμπάκεν, Ποντένσε, Μπιέλ

Την Πέμπτη, μεταξύ άλλων, είδαμε για πρώτη φορά ένα από τα πιο σημαντικά μεταγραφικά αποκτήματα του Ολυμπιακού, τον Ορτέγκα, σε ένα πραγματικά πολύ δύσκολο τεστ, απέναντι σε αντίπαλο όπως η Φράιμπουργκ.

Προηγουμένως τον είχαμε δει μόνο 60 λεπτά κόντρα στη Λαμία, σε ένα παιχνίδι πολύ διαφορετικών απαιτήσεων, οπότε τώρα το ενδιαφέρον ήταν πολύ μεγαλύτερο για να δούμε τα όρια του Αργεντίνου αριστερού μπακ, έστω με την παράμετρο ότι ήταν η μόλις δεύτερη εμφάνιση του στα «ερυθρόλευκα» και δη η πρώτη του στα Κύπελλα Ευρώπης. Τι μπορούμε να καταγράψουμε;

Πρώτον, δεν ξεκίνησε καλά. Ήταν πολύ «μαγκωμένος», βγήκε ελάχιστα επιθετικά και χωρίς ουσία, έχανε μπάλες, είχε λάθος πάσες, ενώ δεν ήταν ασφαλής αμυντικά, ούτε κέρδιζε τις διεκδικήσεις. Μου φαίνεται ότι ήταν υπερβολικά αγχωμένος-περισσότερο έκοβε με κεφαλιές, που δεν είναι το δυνατό του σημείο. Γενικά ένα α΄ ημίχρονο απογοητευτικό, που σε έκανε να λες ότι ο Μαρτίνεθ λάθεψε που τον έβαλε βασικό σε ένα τόσο δύσκολο παιχνίδι κι ότι έπρεπε να επιμείνει στον Κίνι, παρά το πολύ κακό του πρώτο 25λεπτο στη Φιλαδέλφεια την Κυριακή, καθώς στη συνέχεια βρήκε μία σταθερή απόδοση και δεν είχε προβλήματα.

Δεύτερον, το β΄ ημίχρονο ήταν μία άλλη εικόνα για τον Ορτέγκα, πολύ πιο πειστική κι αν μη τι άλλο με υποσχέσεις. Τον είδαμε να παίζει μπροστά ωραία με τη μία, να κόβει έγκαιρα, να βγαίνει πρώτος, να κάνει έξυπνα άμυνα, να έχει καλές ενέργειες σε προωθήσεις, να συνδυάζεται με τον Ποντένσε και να μπουκάρει με επικίνδυνα γυρίσματα δύο φορές στην περιοχή της Φράιμπουργκ. Ένα άλλο πρόσωπο από τον Αργεντίνο, που είχε μόνο ίσως ψεγάδι στα 32 λεπτά στα οποία έπαιξε ότι για όχι πρώτη φορά έχασε εναέρια μάχη σε κόρνερ κι απειλήθηκε με κεφαλιά Γερμανού ο Πασχαλάκης (μπλόκαρε).

Τρίτον, και στο άλλο ματς, με τη Λαμία, ο Ορτέγκα είχε ξεκινήσει με χαμηλές στροφές κι όσο περνούσε ο χρόνος τις ανέβαζε. Είναι σαφές ότι θέλει τον χρόνο του κι ότι δεν μπαίνει τόσο γρήγορα στο κλίμα όπως π.χ. ο Έσε. Αυτά συμβαίνουν όμως με παιδιά που έρχονται πρώτη φορά στην Ευρώπη από την Αργεντινή. Προσωπικά ήμουν χαρούμενος, όχι ενθουσιασμένος αλλά χαρούμενος, με όσα είδα στο β΄ ημίχρονο από τον Ορτέγκα, γιατί μου έδειξαν ότι μπορώ να περιμένω πράγματα περισσότερα από αυτόν. Μακάρι να μην τον πάει πίσω αυτός ο τραυματισμός που είχε και υποχρέωσε τον προπονητή να τον αλλάξει στο 77’.

Καλή ήταν σε γενικές γραμμές κι η εικόνα μου για τον Ιμπόρα, που πήρε τη θέση του Έσε από το 24’. Ο Ισπανός παρότι βαρύ κορμί και προερχόμενος από τραυματισμό, τον βοήθησε τον Ολυμπιακό. Δεν λέω ότι ήταν πολύ καλός, λέω όμως ότι τη βοήθησε την ομάδα. Έκοψε κάποιες φορές, πέρασε αρκετές καλές, έξυπνες πάσες, έπαιξε και κάθετα, ενώ πήρε ουκ ολίγες κεφαλιές προσφέροντας σε αυτό το κομμάτι και δεν ήταν μακριά να σκοράρει με κεφαλιά, δεν ήθελε πολύ να στείλει την μπάλα στα δίκτυα εκεί στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου. Νομίζω ότι μας «είπε» ο έμπειρος Ισπανός ότι, έστω με τα μειονεκτήματα του, μπορεί να δώσει λύσεις στον Ολυμπιακό ακόμη και σε αγώνες πολύ δύσκολους.

Να γράψω και για τον Γιόβετιτς, τον οποίο είδαμε για σχεδόν 35 λεπτά, σε θέση δεύτερου επιθετικού κι όχι σέντερ φορ, όπως είχε παίξει με την ΑΕΚ, όταν πάλι είχε μπει αλλαγή για 15 λεπτά. Φάνηκε μάλιστα να είναι πιο άνετος ως δεύτερος φορ. Κατ΄ αρχάς θα μπορούσε να είχε γίνει ο ήρωας του αγώνα, εάν ισοφάριζε στο 87’, ένα λεπτό μετά το 2-3 των Γερμανών, όταν πήρε καλή θέση στο γύρισμα του Ρόντινεϊ, αλλά σούταρε λίγο άουτ. Και είχε επιχειρήσει και με το που μπήκε άλλη μία τελική, έξω από την περιοχή, με το σουτ να μπλοκάρεται.

Είδαμε κάποιες κινήσεις ενδιαφέρουσες εκ μέρους του έμπειρου άσου, όπως οι δύο τελικές, ένα ωραίο παίξιμο με τη μία, μία κεφαλιά που έκανε σε αμυντικό κόρνερ διώχνοντας την μπάλα. Είδαμε και πράγματα που δεν μας άρεσαν, και δη αρκετές λάθος πάσες και κυρίως η όχι δυναμική αντίδραση του στη φάση του γκολ που έκρινε το ματς. Επειδή έχει προσωπικότητα, πήγε να το πάρει πάνω του κι ένα λεπτό μετά να δώσει απάντηση, αλλά δεν του έκατσε. Το σίγουρο είναι καλό που ενεργοποιείται κι αυτός, διότι δεν μπορεί η ομάδα να πάει μόνο με τον Μασούρα και τον Ελ Καάμπι μπροστά.

Μακάρι να πάρει μπρος κι ο Σολμπάκεν, που τον είδαμε λίγο (18 λεπτά) στο ντεμπούτο του στον Ολυμπιακό την Πέμπτη κι έμοιαζε λίγο χαμένος, πηγαίνοντας πέρα δώθε. Μπορούμε να σταθούμε μόνο σε δύο πάσες που πήγε να βγάλει στον Ελ Καάμπι, μία με τον Μαροκινό δύο μέτρα οφσάιντ και μία όχι καλή.

Θα είναι σημαντικό για τον Ολυμπιακό να μπει κι ο Νορβηγός, αλλά με θετικό τρόπο, στην εξίσωση, αφού πρώτον δεν είναι δυνατόν να τα κάνει όλα ο Φορτούνης και δεύτερον βλέπουμε ότι ο Μπιέλ εξακολουθεί να είναι ο γνωστός Μπιέλ, να προσπαθεί δηλαδή, όμως λίγες φορές να δίνει το κάτι παραπάνω που θέλει η ομάδα από τη θέση του, του ενός πλάγιου κυνηγού. Μάλιστα, αυτή τη φορά ο Μαρτίνεθ του άλλαξε θέση, τον πέρασε από τα αριστερά, χωρίς ωστόσο και πάλι να πάρει πολλά πράγματα η ομάδα, εξ ου άλλωστε και η αλλαγή του στο ημίχρονο.

Ο αριστεροπόδαρος Ισπανός ήταν μαχητής, το πάλεψε, γύρισε, έκοψε, έκλεψε, αλλά όταν σε ένα ημίχρονο δεν κάνεις μία κίνηση να κάνει τη διαφορά και είσαι κυνηγός στον Ολυμπιακό, δεν λέει. Έψαξε το γκολ παίρνοντας το ριμπάουντ σε εκείνη τη μεγάλη ευκαιρία του Ελ Κάαμπι στο ξεκίνημα, αλλά τον κόντραρε εξαιρετικά ένας αμυντικός. Είχε κάποιες καλές συνεργασίες, ειδικά όταν συνέκλινε στον άξονα. Έκανε μία πολύ ωραία προσωπική ενέργεια, προσπαθώντας να την ολοκληρώσει με μία πολύ δύσκολη πάσα προς τον Ελ Καάμπι που δεν πέρασε.

Έχει το θέμα του ο Μπιέλ να κόβεται αρκετά εύκολα όταν δεν δίνει γρήγορα την μπάλα και πάει σε ατομική προσπάθεια, αλλά περισσότερο δεν μου άρεσε η αντίδραση του στο ξεκίνημα της φάσης του πέναλτι, όταν ο Ρέτσος, πριν υποπέσει στην παράβαση, έδιωξε την μπάλα με κεφαλιά σε μία βαθιά πάσα. Το διώξιμο δεν έστειλε την μπάλα όσο μακριά έπρεπε, με την μπάλα όμως να κατευθύνεται προς την πλευρά που βρίσκονταν ο Μπιέλ με ένα παίκτη της Φράιμπουργκ.

Ο παίκτης του Ολυμπιακού πήγε δεύτερος στη φάση, ο παίκτης της Φράιμπουργκ πήγε πρώτος στη φάση κι έτσι η μπάλα έφτασε πάλι στην περιοχή του Πασχαλάκη κι έγινε η λάθος κίνηση του Ρέτσου και το πέναλτι. Μόνο που οι περισσότεροι στέκονται μόνο στο λάθος του Ρέτσου και δεν βλέπουν και την αδράνεια του Μπιέλ…

Άσχετο: Οι μεταγραφές στην Βραζιλία αρχίζουν για την Παλμέιρας και την Φλαμένγκο την 1^η Δεκεμβρίου, γιατί έχουν διεθνείς υποχρεώσεις. Αντίθετα, για την Ατλέτικο Μινέιρο αρχίζουν στις 17 Ιανουαρίου. Προς τι η σχετική μνεία; Αυτές οι τρεις ομάδες έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους για να πάρουν μέσα στο χειμώνα τον Σκάρπα. Βεβαίως, για να συμβεί κάτι τέτοιο πρέπει αφενός μεν να τον πουλήσει η Νότιγχαμ, η οποία τον κοστολογεί με αρκετά εκατομμύρια Ευρώ, αφετέρου δε να τον δώσει ο Ολυμπιακός, που τον έχει πάρει δανεικό έως το ερχόμενο καλοκαίρι.

Η φωτογραφία της ημέρας: Ένα ημίχρονο έπαιξε ο Ποντένσε την Πέμπτη και μάλλον δικαιώθηκε ο Μαρτίνεθ που δεν τον ξεκίνησε, αφού ο Πορτογάλος δεν έδειξε το βαθμό ετοιμότητας που χρειάζονταν ένα τέτοιο παιχνίδι. Όλη κι όλη μία τελική κι αυτή με το σουτ του να κοντράρεται και καμία πάσα που πραγματικά θα έκανε τη διαφορά. Δεν λέω ότι ήταν κακός ο Πορτογάλος, άλλαζε καλά το παιχνίδι, συνεργάστηκε όμορφα με τον Ορτέγκα, πέρασε μία βαθιά πάσα ωραία στον Ελ Καάμπι, όμως τον καλό κυνηγό τον θες πάνω απ΄ όλα εκεί που καίει η μπάλα, στη φάση, να φτιάξει γκολ, όπως έκανε στη Φιλαδέλφεια η, να βάλει γκολ.

Κι όταν του πέρασε την καλή σέντρα ο Φορτούνης κι ο Ποντένσε βρέθηκε σε καλή θέση, εν τέλει απλά έχασε το κοντρόλ. Κι άλλες φορές κόπηκε η, δεν έκανε σωστή σέντρα η, έχασε τη διεκδίκηση, όπως συνέβη και στη φάση του κόρνερ από το οποίο προήλθε το 2-3. Ζήτησε φάουλ από το διαιτητή και μπορεί να είχε δίκιο, όμως καλύτερα θα ήταν να έμπαινε πιο δυνατά στη φάση και κυρίως να σηκωνόταν γρήγορα για να βοηθήσει τον Ρόντινεϊ, που με πεσμένο το συμπαίκτη του υποχρεώθηκε να παίξει κόντρα σε δύο Γερμανούς.