Παναθηναϊκός: Όταν σε δεκαπέντε μεγάλες στιγμές δεν βρίσκεις μία ποιοτική ενέργεια...

Σε αυτά τα παιχνίδια, σε τούτο το επίπεδο, όσο καλός και αν είσαι, στα δικά σου τα λάθη, η ποιότητα του αντιπάλου είναι ικανή να λειτουργήσει σαν μεγεθυντικός φακός. Όταν έχεις απέναντί σου μία από τις καλύτερες ομάδες της περσινής Ligue1, απαγορεύεται να δεχθείς δύο γκολ στις αρχές κάθε ημιχρόνου, καθώς μετά είσαι αναγκασμένος να ανοιχτείς, να πάρεις ρίσκα, να αφήσεις πολύ περισσότερους χώρους και να είσαι ευάλωτος αμυντικά. Πέρα από την ψυχολογική κατραπακιά. Ο Παναθηναϊκός είχε έναν καταπληκτικό Μπρινιόλι σε δύο μεγάλες στιγμές (τετ α τετ με Καλιμουεντό, σουτ Γκουιρί έξω από την περιοχή) και έμεινε μέχρι τέλους να διεκδικεί τον βαθμό της ισοπαλίας. Πολύ περισσότερο, βέβαια, απαγορεύεται να δεχθείς δύο τέτοια γκολ. Ο Γκουιρί στο 1-0 εκτελεί σαν σε προπόνηση γιατί ο Μπερνάρντ του επιτρέπει να το πράξει. Το λάθος είναι του Βραζιλιάνου εξτρέμ, ο Βαγιαννίδης σωστά έχει κλείσει προς τα μέσα ακολουθώντας την κίνηση φορ του ποδοσφαιριστή από την πίσω γραμμή, τον οποίο στην αρχή της φάσης είχε ο ''Μπένι'' που θα έπρεπε να ακολουθήσει εξαρχής την σκόρερ μετά την αλλαγή μαρκαρισμάτων και όχι να προσπαθήσει να αμυνθεί-καθυστερημένα- στο τελείωμα της φάσης. Στο 2-0 ο Καλιμουεντό δεν έχει έστω μία σωματική επαφή, μία ενόχληση στο ύψος της μικρής περιοχής και διαθέτει την πολυτέλεια να κάνει αυτή την... ζωγραφιά με το τακουνάκι.

Το έχασε από τα παραπάνω λάθη το ματς ο Παναθηναϊκός; Όχι. Το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στο μεγαλύτερο διάστημα του ματς είχε πολύ καλή εικόνα, υπήρχαν φυσικά και ''νεκρά'' διαστήματα αλλά σε γενικές γραμμές το Τριφύλλι έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, είχε ταχύτητα στην ανάπτυξη, καλούς συνδυασμούς, εκμεταλλεύθηκε τους χώρους που άφηναν κυρίως στα άκρα οι Γάλλοι αλλά στη τελική πάσα/προσπάθεια υστέρησε σε βαθμό που δεν αρμόζει σε αυτό το επίπεδο, καθώς είναι πραγματικά εκνευριστικό να έχεις 15, ναι 15 μεγάλες στιγμές και να τις πετάς στα σκουπίδια, ψάχνοντας όπως ο διψασμένος το νερό στην έρημο, για ένα τελείωμα που θα κάνει την διαφορά, για μία επαφή καθοριστική, για μια ποιοτική ενέργεια. Αν η Ρεν ή η Βιγιαρεάλ είχαν όλες αυτές τις φάσεις, το λιγότερο θα είχαν σκοράρει τρεις φορές. Το λιγότερο.

Πάμε να τις δούμε μία προς μία, καθώς πάντα το να παρακολουθείς μία αναμέτρηση δεύτερη φορά, σου φωτίζει πράγματα που στο γήπεδο δεν είναι και τόσο εύκολο να τα αντιληφθείς:

1) Στο 4' ο Βαγιαννίδης έχει ένα πανεύκολο διαγώνιο γύρισμα από τα δεξιά στον αμαρκάριστο Τζούρισιτς και κάνει λάθος μεταβίβαση.

2) Στο 5' ο Τζούρισιτς πατώντας περιοχή και ενώ υπάρχει η επιλογή του Παλάσιος, έχει κακή επιλογή.

3) Στο 7' ο Παλάσιος σε μία συνθήκη 3vs3 μετά από δικό του κλέψιμο και πάσα του Ιωαννίδη, μπαίνει προς την περιοχή, έχει τραβήξει δύο παίκτες, ο Τζούρισιτς είναι μόνος αλλά προτιμά να τελειώσει την φάση με ένα κάκιστο τελείωμα.

4) και 5) Στο 16' ο Μπερνάρντ από δεξιά μετά την τρομερή ενέργεια του Γεντβάι αντί να ''σπάσει'' στον Ιωαννίδη που είναι σε θέση βολής προτιμά να εκτελέσει πάνω στα σώματα και στη συνέχεια της φάσης ο Παλάσιος μέσα στην περιοχή δεν δίνει σωστά την μπάλα στον Μλαντένοβιτς και με ένα τακουνάκι την βγάζει άουτ.

6) Στο 24' η απευθείας εκτέλεση φάουλ του Τσέριν σταματά στον Μανταντά.

7) Στο 33' ο Παλάσιος κάνει φοβερή ενέργεια, κλέβοντας από αριστερά, μπαίνει περιοχή, γυρίζει στον Τζούρισιτς και ο Σέρβος με πρόχειρο τελείωμα στέλνει την μπάλα πολύ άουτ.

8) Στο 41' ο Ιωαννίδης μετά την τρομερή ενέργεια του Μπερνάρντ είναι μπροστά σε μια κλασσική ευκαιρία. Μετά το πρώτο κοντρόλ θα έπρεπε να εκτελέσει. Έκανε ακόμη μία επαφή και με την επιλογή να στείλει την μπάλα στην απέναντι γωνία, έδωσε την δυνατότητα στον αμυντικό να κοντράρει και η μπάλα κατέληξε χωρίς δύναμη στον Μανταντά. Μία εκτέλεσε από τόσο κοντά με δύναμη στην κλειστή γωνία του πορτιέρε θα είχε περισσότερες πιθανότητες να πάει μέσα.

9) Στο 42' ο Τζούρισιτς κάνει ένα άψυχο πλασέ από πλεονεκτική θέση μετά το γύρισμα-ασίστ του Βαγιαννίδη.

10) Στο 45'+1' και πάλι ο Ιωαννίδης στο πρώτο δοκάρι δεν μπορεί να στείλει την μπάλα μέσα από το γύρισμα του Παλάσιος, με την μπάλα να βρίσκει στον αμυντικό.

11) Στο 72' ο Μαντσίνι μπουκάρει από δεξιά, γυρίζει τέλεια την μπάλα εκεί που υπάρχουν τρεις πράσινες φανέλες (Ιωαννίδης, Αϊτόρ, Τζούρισιτς), ο Τζούρισιτς μπερδεύεται με τον Αϊτόρ και κανείς δεν κάνει μία επαφή να ολοκληρώσει την φάση.

12) Στο 73', μετά από γύρισμα του Μλαντένοβιτς, ο Ιωαννίδης από πλεονεκτική θέση σουτάρει πάνω στα σώματα χωρίς δύναμη, με την ''απέναντι'' γωνία του Μανταντά να... φωνάζει για εκτέλεση εκεί.

13)Στο 80' ο Μαντσίνι και πάλι μπήκε από δεξιά στην περιοχή και εκτέλεσε με το αριστερό πάνω στον Μανταντά.

14) Στο 88' ο Ιωαννίδης με υπέροχη κάθετη βρήκε τον Σπόραρ μόνο του, με τον Σλοβένο να χάνει το κοντρόλ πριν το τετ α τετ.

15) Στη τελευταία φάση του ματς μετά το δοκάρι του Μλαντένοβιτς, ο Μαντσίνι έχει άδεια την εστία από τερματοφύλακα και σουτάρει πάνω σε αμυντικό από πλάγια θέση.

Γίνεται εύκολα κατανοητό από την περιγραφή/ανάλυση των παραπάνω στιγμών πως ο Παναθηναϊκός έχει κάνει χαρακίρι κανονικό στα τελευταία μέτρα του γηπέδου. Αδίκησε την προσπάθειά του, αδίκησε τον εαυτό του, όταν τόσες πολλές φορές βρίσκεις συνεργασίες, βρίσκεις περάσματα στο 1vs1, διαλύεις τις αμυντικές γραμμές του αντιπάλου και δεν βάζεις ούτε ένα γκολ, τότε είσαι άξιος της ποδοσφαιρικής σου μοίρας. Εξάλλου, το μοναδικό τέρμα που πέτυχε το Τριφύλλι στο ματς ήρθε με πέναλτι στο 61' από τον Ιωαννίδη, ο οποίος ισοφάρισε την καλύτερη επίδοση της καριέρας του, φτάνοντας τα 7 στη σεζόν, τέσσερα εξ αυτών από τα έντεκα βήματα.

Το κακό για τον Παναθηναϊκό είναι πως όσα του συνέβησαν στο παιχνίδι με την Ρεν δεν ήταν για πρώτη φορά. Δεν ήταν το παρθενικό παιχνίδι που δεν νίκησε πετώντας στα σκουπίδια τόσες στιγμές. Την... πάτησε στον επαναληπτικό με την Μπράγκα στο ΟΑΚΑ(0-1), στο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο(2-2) και το κακό τρίτωσε απέναντι στους Γάλλους. Το πως μπορεί να λυθεί το συγκεκριμένο θέμα, το αν οφείλεται σε θέμα ημέρας ή σε θέμα ποιότητας, δεν είναι ακόμη η σωστή ώρα για να το συζητήσουμε.

Από κει και πέρα αξίζει να σημειώσουμε πως δεν βοήθησαν καθόλου οι αλλαγές, με φωτεινή εξαίρεση τον Ντάνιελ Μαντσίνι που έκανε πάρτι από τα δεξιά. Ο Βιλένα δεν έδωσε τίποτα ποιοτικό στον άξονα, ο Αϊτόρ ήταν εκτός κλίματος αγώνα, ο Σπόραρ καθόλου απειλητικός και μοιραίος στη φάση με το κοντρόλ και ο Κώτσιρας με πολλά εύκολα πουλήματα της μπάλας. Στην τριπλή αλλαγή μετά το γκολ ο μόνος που δεν έπρεπε να βγει ήταν ο mvp μέχρι εκείνη την στιγμή, Σεμπαστιάν Παλάσιος που είχε κερδίσει και το πέναλτι.

Και τώρα τι; Όπως έχει διαμορφωθεί ο όμιλος και με τα παιχνίδια της Μακάμπι Χάιφα να βρίσκονται στον... αέρα, ο Παναθηναϊκός για να έχει σοβαρές ελπίδες πρόκρισης στα νοκ-άουτ του Europa League θα πρέπει κάπου να κάνει ένα μεγάλο ''διπλό''.

Είτε στη Ρεν είτε στη Βιγιαρεάλ. Αλλιώς τα κουκιά δεν βγαίνουν ή για να βγουν θα χρειαστούν αποτελέσματα δύσκολα, θα χρειαστεί κάπου να κάνουν ζημιά οι φίλοι από την Χάιφα. Οι Γάλλοι είναι ήδη στους 6, ο Παναθηναϊκός στους 4, αν χάσει στη Βρετάνη το Τριφύλλι η διαφορά πηγαίνει στο -5(9-4) και η Ρεν έχει και ένα ματς με τους Ισραηλινούς που είναι ήδη ένα μήνα εκτός προπονήσεων λόγω του πολέμου.

Αν για παράδειγμα οι ''πράσινοι'' πάρουν έστω μια ισοπαλία στο επόμενο ματς του ομίλου, θα παραμείνουν στο -2, θα φτάσουν στους 5 αλλά αν η Βιγιαρεάλ κάνει το αυτονόητο και πάρει δύο νίκες με την Μακάμπι θα ανέβει στους 9, οπότε για να πλησιάσει ο Παναθηναϊκός τους Ισπανούς θα θέλει μόνο ''τρίποντο'' στο Μαδριγάλ.

Με δύο εκτός έδρας ήττες το ''τριφύλλι'' θα αποχαιρετίσει το Europa και θα παίξει για την τρίτη θέση την τελευταία αγωνιστική εντός την Μακάμπι. Είναι τελικοί και τα δύο επόμενα ματς αλλά όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό η παρουσία των Ισραηλινών και το μέλλον τους στη διοργάνωση θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην τελική έκβαση του ομίλου. Είτε παίξουν εντελώς ανέτοιμοι, είτε τελικά αποσυρθούν από την διοργάνωση...