Πέντε πράγματα για το Ρεν-Παναθηναϊκός και μία αλήθεια για την ευρωπαϊκή πορεία του Τριφυλλιού

• Ξαναπλήρωσε λάθος αλλά δεν εκτίμησε όσα του έδωσε το ματς σε μια στιγμή
• Η πληγή του αμυντικού τρανζίσιον που πρέπει να κλείσει
• Η συζήτηση για την μεσαία γραμμή και τις αλλαγές
• Τριάντα λεπτά χωρίς την παραμικρή ποιότητα στη δημιουργία
• Η εικόνα του Βιλένα είναι απογοητευτική

O Παναθηναϊκός για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι στο Europa League ηττήθηκε από την Ρεν και πλέον για να συνεχίσει στα νοκ-άουτ της δεύτερης τη τάξει διοργάνωσης της UEFA χρειάζεται υπέρβαση και φυσικά συνδυασμό αποτελεσμάτων. Θέλει διπλό στο Βιγιαρεάλ, θέλει νίκη στο φινάλε των ομίλων για να φτάσει στους 10 βαθμούς και προφανώς επιθυμεί μία εντός έδρας απώλεια βαθμών της ισπανικής ομάδας είτε απέναντι στη Μακάμπι Χάιφα(πράγμα δύσκολο), είτε την τελευταία αγωνιστική με την Ρεν εκτός έδρας. Τούτη την στιγμή το πιο ρεαλιστικό σενάριο αφορά την τρίτη θέση που οδηγεί στους 32 του Conference League και το καθοριστικό παιχνίδι θα είναι εκείνο με την ομάδα από το Ισραήλ, στη Λεωφόρο στις 14 Δεκεμβρίου, όπου πιθανότατα μια ισοπαλία θα του είναι αρκετή για να εξασφαλίσει την ευρωπαϊκή του παρουσία και το 2024.

Το ξεκίνημα στη φάση του γκρουπ ήταν ιδανικό, το Τριφύλλι βρίσκονταν στη κορυφή του ομίλου, δημιούργησε προσδοκίες ακόμη και για την πρώτη θέση αλλά η Ρεν αποδείχθηκε ανυπέρβλητο εμπόδιο. Βέβαια για να μην ξεχνάμε και την πραγματικότητα, η επιστροφή του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη μετά από επτά ολόκληρα χρόνια, έχει κριθεί και είναι επιτυχημένη από το καλοκαίρι, όταν και εξασφαλίστηκε η επιστροφή σε ομίλους, όταν πέταξε εκτός την Μαρσέιγ, όταν έφτασε μια ανάσα από το όνειρο του Champions League.

Το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς βρίσκεται σε μια συνεχή διαδικασία εκμάθησης των δεδομένων στο κορυφαίο επίπεδο, σίγουρα βάσει της εικόνας στη Λεωφόρο και των δεδομένων στο Ροαζόν Παρκ θα μπορούσε να τα έχει πάει καλύτερα κόντρα στους Γάλλους αλλά στο τέλος της ημέρας μιλάμε για την περσινή πέμπτη της Ligue1, μία ομάδα με χρηματιστηριακή αξία του ρόστερ κοντά στα 300 εκατομμύρια ευρώ και για έναν Παναθηναϊκό που μόλις φέτος επέστρεψε στην ευρωπαϊκή του κανονικότητα, όντας στην απόλυτη ανυποληψία για σχεδόν μια δεκαετία, νικώντας σε όμιλο για πρώτη φορά μετά από έντεκα χρόνια, παίρνοντας καλοκαιρινές προκρίσεις για πρώτη φορά μετά το 2016.

Είναι λογικό και όμορφο να ζητάμε πάντα το κάτι παραπάνω στο ποδόσφαιρο αλλά καλό είναι να μην ξεχνάμε και τα δεδομένα, την ποδοσφαιρική πραγματικότητα και τα πόσα έχει πετύχει μέχρι σήμερα αυτή η ομάδα. Πράγματα που, ναι, είναι μακριά από το ιστορικό μέγεθος και το dna της, πράγματα που φαντάζουν ''μικρά'' και αυτονόητα για τον σπουδαίο Panathinaikos αλλά η ζωή στο ποδόσφαιρο δεν σε ρωτά ούτε που ήσουν, ούτε τι ήσουν, ούτε τι έχεις πετύχει. Είναι σκληρή και χρειάζεται υπομονή, χρόνο, συνεχή βελτίωση και σταθερότητα για να μπορέσεις να φτάσεις εκεί που ήσουν. Μαγικά κουμπιά δεν υπάρχουν, ούτε θα υπάρξουν ποτέ. Βήμα-βήμα.

Πάμε τώρα και στα του παιχνιδιού, όπου θα μιλήσουμε για πέντε πράγματα που αξίζουν να αναφερθούν, είτε σε ομαδικό είτε σε ατομικό επίπεδο.

Ξαναπλήρωσε λάθος αλλά δεν εκτίμησε όσα του έδωσε το ματς σε μια στιγμή

Κάποια πράγματα σε αυτό το επίπεδο των αγώνων είναι δεδομένα. Για να φύγεις νικητής από την Γαλλία πρέπει να πλησιάσεις το τέλειο. Όταν στο 9' ο τερματοφύλακάς σου δέχεται αυτό το γκολ, για ποια τελειότητα μιλάμε; Παρένθεση:

Ο Αλμπέρτο Μπρινιόλι είναι ο σχεδόν μόνιμος mvp της τελευταίας διετίας, έχει κι αυτός δικαίωμα στο λάθος. έχει χαρίσει τόσους βαθμούς, τόσες νίκες και στο τέλος της ημέρας ευθύνεται για το άνοιγμα του σκορ των Γάλλων αλλά όχι για την συνέχεια. Μια συνέχεια που έγινε ιδανική για τον Παναθηναϊκό μέσα σε μια στιγμή, σε ένα σημείο του αγώνα που ήταν ανώτερος, πίεζε αλλά δεν είχε ευκαιρίες. Ο Ιωαννίδης πήγε... περίπατο τον στόπερ της Ρεν, κέρδισε το πέναλτι, την αποβολή, 1-1 από το 35' και με παίκτη παραπάνω. Τι άλλο να ζητήσεις;

Ο Παναθηναϊκός, όμως, δεν εκτίμησε όσα του έδωσε το ματς, δεν εκμεταλλεύθηκε τα δεδομένα, δεν έβαλε δύσκολα στην Ρεν και το χειρότερο από όλα; Παραδόθηκε άνευ όρων μετά την δεύτερη δυσκολία που του προέκυψε στο ματς, το δεύτερο γκολ της Ρεν.

Η πληγή του αμυντικού τρανζίσιον που πρέπει να κλείσει

Το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς πλήρωσε σε ακόμη ένα ματς απαιτητικό το αμυντικό του τρανζίσιον. Είναι παιγμένο το έργο αυτό και σε άλλα ματς. Στο παιχνίδι της Λεωφόρου με την Ρεν, στο ματς με τον ΠΑΟΚ εντός έδρας, με την Μπράγκα, είναι μία ''πληγή'' που πρέπει να κλείσει. Φυσικά για ομάδες που παίζουν όπως ο Παναθηναϊκός οι χώροι θα είναι πάντα εκεί αλλά οφείλεις να μπορείς να τους κλείσεις σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Στη φάση του 2-1 δεν υπάρχει κανείς να αντιδράσει σωστά. Κανείς. Καμία νικηφόρα μονομαχία στο 1vs1, έστω ένα φάουλ να κοπεί η μετάβαση, κάτι. Ο Μλαντένοβιτς έχει γυρίσει με τεράστια καθυστέρηση και υπάρχει τεράστιο κενό από τα αριστερά, ο Βαγιαννίδης χάνει τον Σαλάχ και δεν είναι εκεί, όπως και ο Σένκεφελντ για να διώξουν από την κόντρα του πρώτου σουτ και η Ρεν φτάνει στο δεύτερο γκολ.

Η συζήτηση για την μεσαία γραμμή και τις αλλαγές

Από κει και πέρα, αρκετός λόγος γίνεται για την επιλογή του Ρούμπεν στο 6, μαζί με Τσέριν και Βιλένα. Στο πρώτο ημίχρονο, όπου ο Παναθηναϊκός έπαιζε σε χαμηλότερα μέτρα και με λιγότερα ρίσκα, το Τριφύλλι ούτε πρόβλημα είχε, ούτε έφαγε φάσεις στο τρανζίσιον, έχοντας τον απόλυτο έλεγχο του παιχνιδιού. Οπότε υπό αυτό το πρίσμα δεν μπορεί να πει κανείς πως αυτό το σχήμα ήταν δυσλειτουργικό. Το 1-0 προήλθε από μία εκτέλεση φάουλ που την μετέτρεψε σε γκολ ο τερματοφύλακας.

Στο δεύτερο ημίχρονο, όμως, και με δεδομένο πως ο Παναθηναϊκός έπαιζε με δέκα παίκτες πάνω από την σέντρα, πιέζοντας για να σκοράρει, άρα αφήνοντας και περισσότερους χώρους πίσω, η είσοδος του Αράο αντί του Ρούμπεν από το 46' θα έδινε μεγαλύτερη σκληράδα στον άξονα και περισσότερη ταχύτητα στην κάλυψη των χώρων.

Οι ''πράσινοι'' με την είσοδο του Τζούρισιτς αντί του Τσέριν είχαν μία θεωρητικά δημιουργική τριπλέτα αλλά που δεν είχε ισορροπία αμυντικά. Ίσως ο Τζούρισιτς θα έπρεπε να αλλάξει τον κάκιστο Βιλένα και όχι τον Σλοβένο που είναι καλύτερος ανασταλτικά.

Τριάντα λεπτά χωρίς την παραμικρή ποιότητα στη δημιουργία

Ο Παναθηναϊκός δεν έχασε το ματς μόνο εξαιτίας της ανασταλτικής του συμπεριφοράς. Από το 35' μέχρι το 65', η ομάδα του Γιοβάνοβιτς δεν μπόρεσε να παράξει το παραμικρό. Δύσκολη συνθήκη να παίζει η Ρεν με δέκα παίκτες στο 1/3 του γηπέδου αλλά από την άλλη το Τριφύλλι δεν έκανε τίποτα από όσα έπρεπε.

Ούτε περάσματα στο 1vs1, ούτε γρήγορες συνεργασίες, ούτε γρήγορες εναλλαγές πλευράς, ούτε περάσματα της μπάλας ανάμεσα στις γραμμές, ούτε κάποιο μακρινό σουτ, ούτε εκμετάλλευση στατικών φάσεων. Το παραμικρό. Ένα παθητικό, παράλληλο παιχνίδι, χωρίς κανέναν να παίρνει μια πρωτοβουλία, χωρίς κανέναν να βγάζει ποιότητα στις μεταβιβάσεις. Οι Γάλλοι έπαιζαν με παίκτη λιγότερο και δεν το ένιωσαν ποτέ, σε καμία στιγμή του παιχνιδιού εξαιτίας της δημιουργικής αδυναμίας του Παναθηναϊκού.

• Τα δύο «συγγνώμη» του Αλμπέρτο Μπρινιόλι και η απάντηση των συμπαικτών του (vid)

Η εικόνα του Βιλένα είναι απογοητευτική

Κάθε ποδοσφαιριστής χρειάζεται χρόνο προσαρμογής στο νέο περιβάλλον, στα νέα δεδομένα και χρόνο για να κριθεί. Δεν μπορούμε από τις 10 Νοεμβρίου να ακυρώσουμε έναν ποδοσφαιριστή με τον πρότερο ποδοσφαιρικό βίο του Τόνι Βιλένα αλλά μέχρι στιγμής ο Ολλανδός χαφ είναι απογοητευτικός.

Σε μόνιμη βάση, πλέον και είναι απορίας άξιον το πως έμεινε πάνω στο χορτάρι μέχρι το φινάλε. Πουλάει την μπάλα στο 2-1, κάνει ένα ανόητο πέναλτι στον Μάτιτς για το 3-1 και με εξαίρεση μια σέντρα στο κεφάλι του Ιωαννίδη, ήταν εκτός παιχνιδιού.

Ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι έκανε μια δαπανηρή κίνηση για να τον αποκτήσει από την Εσπανιόλ αλλά μέχρι στιγμής ο έμπειρος χαφ δεν έχει ανταποκριθεί ούτε στο ελάχιστο και το Τριφύλλι δεν έχει πάρει το οτιδήποτε από εκείνον μέχρι τώρα στη χρονιά και ήρθε για να κάνει την διαφορά στη μεσαία γραμμή όχι για να συμπληρώσει το ρόστερ.