Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη την Ευρώπη και δεν πρέπει να γυρίσει στο ‘19

Πριν από μερικούς μήνες ο ΠΑΟΚ πήρε το πιο μάγκικο πρωτάθλημα ανατρέποντας λογική, όρια και κανόνες επειδή ξεχείλιζε από κάθε πόρο του σώματος των παικτών αυτή η ανάγκη για επιβεβαίωση. Για επιτυχία.

Η αίσθηση που σου δίνει η φετινή ανανεωμένη έκδοση της ομάδας του Ραζβάν Λουτσέσκου είναι πως δεν μπορεί «δυο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη», αν και οι χθεσινές δηλώσεις του Ρουμάνου, που πιστεύει ότι η ομάδα μπορεί να ξεμπλοκάρει (και) στην Ευρώπη, αφήνουν μια χαραμάδα ελπίδας. Η προϊστορία, επίσης, μπορεί να μην αποτελεί σίγουρο οδηγό, αλλά αφήνει περιθώρια ελπίδας, μια και στο παρελθόν ομάδες που άρχισαν άσχημα μπόρεσαν και διόρθωσαν τα πράγματα στην πορεία.

Τα «ευχαριστώ» του Λουτσέσκου στην αποθέωση από τον κόσμο (vid)

Ο χθεσινός ΠΑΟΚ, ωστόσο, για 65’-70’ λεπτά, μέχρι να γίνουν οι πρώτες αλλαγές και έρθει η αποβολή για τους Τσέχους, έμοιαζε με μια ομάδα ξεθυμασμένη στο χορτάρι. Χωρίς οργή, χωρίς πάθος και χωρίς στρατηγική. Οι παρεμβάσεις του Λουτσέσκου έπιασαν τόπο, αν και επί της ουσίας μεγέθυναν τον προβληματισμό για το ποιες είναι οι πραγματικές δυνατότητες του ρόστερ και κατά πόσο είναι πλήρης σ’ όλες τις γραμμές του. Μπορεί και να είναι. Στα χαρτιά. Πολύ πριν αρχίσει η μπάλα να κυλάει στο χορτάρι. Μετά, όταν τσουλήσει, τα πάντα καταργούνται. Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει (όπως λέγαμε παλαιότερα) το ποδόσφαιρο. Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει ο ΠΑΟΚ…

Την σεζόν 2018-19 η ψύχωση πέριξ της Τούμπας για την κατάκτηση του πρωταθλήματος μαζί με την προσμονή 33 ολόκληρων ετών, έβαλαν κάτω απ’ το χαλάκι και «κουκούλωσαν» την κάκιστη πορεία της ομάδας στους ομίλους του Europa League. Ο ΠΑΟΚ (του Λουτσέσκου), για όποιον δεν το θυμάται, μετά από ένα ακόμη εντός έδρας αποκλεισμό από τους ομίλους του Champions League, είχε απολογισμό: μια νίκη και πέντε ήττες απέναντι σε Τσέλσι, Βίντι και ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ.

Το συναίσθημα πολλές φορές πνίγει τη λογική κι αυτό απαγορεύεται. Χρειάζεται μία αυστηρή και ψύχραιμη ανάλυση. Το αποτέλεσμα δεν πρέπει να κρύβει και το πώς έφτασες σε αυτό. Ο Λουτσέσκου δεν συμφωνεί με το «παρατήσαμε την Ευρώπη» αν και παραδέχεται ότι εκείνη την περίοδο «ο στόχος ήταν το πρωτάθλημα!».

Το έχουμε συζητήσει, το έχει εξηγήσει στο βιβλίο, «Razvan Double» του Κώστα Βασιλόπουλου, όπου μεταξύ άλλων λέει «προφανώς θέλαμε να προκριθούμε και να συνεχίσουμε, απλά, νομίζω ότι σ’ αυτά τα παιχνίδια ναι μεν δίναμε το 100%, αλλά όχι με τον τρόπο που το δίναμε στο πρωτάθλημα. Στους αγώνες του πρωταθλήματος υπήρχε ένας απόλυτος στόχος, μια απόλυτη αφοσίωση».

Η Ευρώπη, καλώς ή κακώς, ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο και τη χρονιά του νταμπλ. Ο Ρουμάνος τεχνικός θυμάται καλά πως μετά την ήττα στη Βουδαπέστη από τη Βίντι, ουσιαστικά, παραιτήθηκε αντιδρώντας στην απόφαση του Ιβάν Σαββίδη για τον εγκλεισμό της ομάδας στο «Μακεδονία Παλλάς» μέχρι το επόμενο παιχνίδι του πρωταθλήματος που ακολουθούσε σε τρεις μέρες. Γενικώς, η Ευρώπη έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην πορεία του Λουτσέσκου, ο οποίος ξεκίνησε την παρουσία του στον «ασπρόμαυρο» πάγκο με το «δράμα της Έστερσουντ», αν και όπως έχει πει σε μια συνάντηση με τον Σαββίδη ήταν ο μοναδικός που δεν ευθυνόταν για εκείνον τον αποκλεισμό!

Κοιτάζοντας πίσω, η Ευρώπη έχει «σημαδέψει» τον Ρουμάνο. Με παιχνίδια που πρόσφεραν «οξυγόνο» στην ομάδα, με παιχνίδια που του έβαλαν δύσκολα από νωρίς, όπως ο αποκλεισμός από τη Λέφσκι, αλλά και τις δύο πορείες μέχρι τους «8» του Conference League για τις οποίες μιλάει και καμαρώνει σαν το σκεπάρνι.

Την σεζόν 2018-19 στο πρωτάθλημα τερμάτισε πρώτος και αήττητος ενώ κατέκτησε και το κύπελλο Ελλάδος, επικρατώντας για τρίτη διαδοχική φορά της ΑΕΚ, σε τελικό. Ουδείς, ακόμα και σήμερα, θυμάται την «τεσσάρα» από την Τσέλσι ή τις δύο ήττες από την ουγγρική Βίντι.

Στο δια ταύτα. Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη την καλή πορεία στη League Phase του Europa League. Δεν ξέρω αν θα προλάβει το τρένο των νοκ άουτ αγώνων, αλλά πρέπει να φέρει νίκες και βαθμούς. Για το δικό καλύτερο πλασάρισμα στο ευρωπαϊκό ranking. Έχει ανάγκη την καλή πορεία και για τα έσοδα αυτή την εποχή.

ΥΓ: Στη διάρκεια του χθεσινού αγώνα έπιασα πολλές φορές τον εαυτό μου να απορεί, γι' αυτό και το έγραψα στο live του Gazzetta, με την συμπεριφορά του κόσμου που ήταν στις κερκίδες της Τούμπας. Μια «κρύα» παρουσία, ένα πολύ μικρό κομμάτι εκεί στα… χαμηλά της «Θύρας 4» να τραγουδάει κάποια συνθήματα. Η παραμικρή συμμετοχή στο ματς. «Ξύπνησε» κι αυτός στο τέλος. Και μεταβλήθηκε σε... θρυλική Τούμπα, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά η «ασπρόμαυρη» ΠΑΕ στα social media της.

Ηεικόνα της κερκίδας έπαψε να είναι ελκυστική, για όσους δεν το καταλαβαίνουν το θέμα είναι πολύ σοβαρό, ο κόσμος φεύγει από το γήπεδο και δύσκολα επιστρέφει, η Τούμπα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την Τούμπα των παλαιότερων ετών, μοιάζει σαν να ζούμε τον επίλογο ενός γηπέδου και μίας ατμόσφαιρας που μεγάλωσε γενιές και γενιές και έγινε θρύλος στα πέρατα της οικουμένης.

Γι’ αυτό και επιμένω ότι η μοναδική λύση για τον ΠΑΟΚ είναι το νέο γήπεδο. Είτε αυτό γίνει στην Τούμπα, είτε κάπου αλλού…

ΥΓ1: Θα μπορούσα να γράψω για την τιμωρία του Λουτσέσκου και «τα δύο μέτρα και δύο σταθμά» της αθλητικής δικαιοσύνης, αλλά θα μείνω μόνο σε μια ατάκα του επικεφαλής της νομικής υπηρεσίας της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, Αχιλλέα Μαυρομάτη, προς την πρόεδρο της Επιτροπής: «Εχετε και εσείς ευθύνη για ότι συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο…».

Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν φταίει αποκλειστικά και μόνον ο «κακός Λουτσέσκου».