Ο καλός ΠΑΟΚ έχασε άλλο ένα μεγάλο παιχνίδι…

• Άλλο ένα με τον Ολυμπιακό

Το ζήσαμε κι αυτό αλλά… σοφότεροι δεν γίναμε. Ο ΠΑΟΚ την «έπαιξε» όσο μπορούσε την Γιουνάιτεντ μέσα στο Μάντσεστερ, αλλά το σκορ έγραψε 2-0! Τι σύμπτωση… Πριν λίγες εβδομάδες είχε γράψει… 3-1 από την Γαλατά στην Τουρκία. Και εκεί ο ΠΑΟΚ κέρδισε μερικές εντυπώσεις, όχι όμως και κάποιο βαθμό.

Όπως και με τους πολύ ποιοτικούς αλλά και φορμαρισμένους Τούρκους, έτσι και χθες με την Γιουνάιτεντ, το πλάνο και η κεντρική ιδέα δεν απέτυχε. Οι πρωταθλητές Ελλάδας στάθηκαν επάξια απέναντι σε πανάκριβοιυς αντιπάλους, είχαν τα διαστήματά τους, είχαν τις στιγμές τους, αλλά όλη αυτή η καλή προσπάθεια δεν αρκούσε για να έρθει και το αποτέλεσμα. Εκπλήσσεται κανείς; Αυτό είναι το ποδόσφαιρο και όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις τόσο πιο… τέλεια και αλάνθαστα πρέπει να παίζεις για να διεκδικείς στόχους. Με αυτό το ίδιο πλάνο, με το χαμηλό τέμπο, με την καλή οργάνωση πίσω από την μπάλα χωρίς να χάνεται η συγκέντρωση όταν ο Ονάνα ανέβαινε 20 μέτρα μακριά από την περιοχή και τους προκαλούσε να τον πιέσουν, με μερικές γρήγορες μεταβάσεις και λιγότερο συνδυαστικό ποδόσφαιρο κοντά στην αντίπαλη περιοχή και με αυτές τις στιγμές, ο ΠΑΟΚ θα έπαιρνε αποτέλεσμα ΑΝ οι παίκτες του είχαν την ουσία και δεν έκαναν μεγάλα λάθη.

• Ένα μεγάλο λάθος στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους με την πίεση στον Ονάνα που μετέπειτα άνοιγε το παιχνίδι βρίσκοντας τον ακάλυπτο παίκτη.
• Ένα μεγάλο λάθος ο Μπάμπα με την χαμένη κεφαλιά από τον «κοντό» στο 1-0.
• Ένα λάθος ο Ζίβκοβιτς που δεν σπάει στον Τισουντάλι να τον βγάλει «φάτσα» στο τέρμα αμέσως μετά το 1-0.
• Άλλο λάθος το κάκιστο τελείωμα Τισουντάλτι ενώ ήταν ανενόχλητος στο πέναλτι
• Λάθος καθαρά προσωπικό (διπλό και τριπλό) του Μπάμπα στο 2-0 εκεί όπου ο Ντιαλό τον εξέθεσε ανεπανόρθωτα.

Οκ…. Πόσα ακόμη; Δηλαδή σε αυτό το επίπεδο και μέσα στο Μάντσεστερ, έστω με αυτή την πολύ μέτρια (για τα δικά της δεδομένα και όχι για τα δικά μας) Μάντσεστερ, πώς θα πάρεις αποτέλεσμα αν εσύ δεν είσαι απόλυτα συγκεντρωμένος σε όλες τις αποφάσεις σου και σχεδόν αλάνθαστος στις μεγάλες στιγμές, ενώ οι άλλοι σε μέτρια κατάσταση;

Ο ΠΑΟΚ χθες με τη Γιουνάιτεντ είχε κορυφαίο τον Όττο και τον Οζντόεφ, ενώ πολύ κακό τον Μπάμπα και μέτριους πολλούς άλλους. Ούτε έτσι παίρνεις μεγάλο ματς… Μία χαρά στα μεγάλα παιχνίδια Όττο και Οζντόεεφ αφού βγάζουν προσωπικότητα και δεν "φοβούνται με την μπάλα στα πόδια" για μία ακόμη φορά, αλλά με κορυφαίους τους «εργάτες» και προβληματικούς τους σταρ με τόσα πολλά λάθη ή ημιτελείς ενέργειες, μεγάλο ματς επίσης δεν παίρνεις!

Του Καμαρά η επιλογή στο 10 ήταν πολύ πιθανό να βγει αν και «χάλασε» λίγο το μυαλό του ανεβαίνοντας άσκοπα για πίεση πολύ ψηλά στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους, ο Τισουντάλι ήταν ο πιο φορμαρισμένος φορ αλλά δυστυχώς… μεγάλο γκολ δεν έβαλε, οι Μπάμπα και Τάισον επιβεβαίωσαν το ντεφορμάρισμά τους και από εκεί και πέρα οι αλλαγές για πολλοστή φορά δεν είχαν κάτι ιδιαίτερο να δώσουν. (Λεπτομέρεια ή όχι ο ΠΑΟΚ πάλι είχε… μισή κάρτα σε ευρωπαϊκό του παιχνίδι).

Άλλο ένα με τον Ολυμπιακό

Με αυτά και με αυτά για πολλοστή φορά φέτος (2 Μάλμε, Γαλατά, Στεάουα, Μάντσεστερ, Άρης, ΠΑΟ, ΑΕΚ) το σύνολο του Λουτσέσκου δεν κερδίζει μεγάλο ματς με τον προπονητή να επιμένει ότι σε αυτό «φταίει» η μεταγραφική περίοδος που τελείωσε με πολλές αλλαγές και πολύ αργά για το σύνολο και τη δουλειά του.

Οι βάσεις φαίνεται ότι υπάρχουν, η ομάδα έδειξε και χθες στο Μάντσεστερ ότι έχει αρχή-μέση και τέλος, της λείπει όμως η νοοτροπία νικητή την οποία κορύφωσε πέρσι και φυσικά οι στιγμές τις οποίες τις «φέρνεις» μαζί σου όταν όμως έχει λυμένα πολλά άλλα αγωνιστικά και τακτικά ζητήματα. Ο ΠΑΟΚ έχει ακόμη δρόμο για να γίνει ομάδα Λουτσέσκου και φυσικά την Κυριακή βρίσκει μπροστά του άλλο ένα μεγάλο ματς για να διεκδικήσει τη νίκη-ορόσημο που τόσες πολλές φορές εξηγήσαμε ότι του λείπει φέτος για να… γυρίσει το κουμπί.

Αρκεί σε αυτό το παιχνίδι να παίξει σαν τον περσινό πρωταθλητή που… έφερνε τις στιγμές υπέρ του και όχι σαν την φετινή αλλαγμένη ομάδα που παίζει καλά, παίζει σωστά, αλλά… δεν κερδίζει.

* Σοφότεροι δεν γίναμε και από την μεγαλειώδη παρουσία των ΠΑΟΚτσήδων οι οποίοι κέρδισαν για πλάκα την κερκίδα και δημιούργησαν ψυχική υποχρέωση στους παίκτες που είδαν τον κόσμο να παίρνει το «διπλό» αλλά τους εαυτούς τους να χάνουν άλλο ένα ματς στο οποίο απλά… έπαιξαν καλά…