Ενας βαθμός, το χειροκρότημα, οι «εντυπώσεις» και η πραγματικότητα

Ενας βαθμός, το χειροκρότημα, οι «εντυπώσεις» και η πραγματικότητα

bet365

Ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης γράφει για τον απολογισμό των ελληνικών ομάδων μετά και τον 4ο αγώνα τους στην League Phase, εστιάζοντας σε πέντε σημεία εκ των οποίων το ένα μόνο πραγματικά αισιόδοξο.

Απολογισμός 4ης αγωνιστικής στην προσπάθεια των ελληνικών ομάδων στην League Phase των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, ένας βαθμός, μια αξιοπρεπής εμφάνιση της κατηγορίας “πάλεψε σε δύσκολη έδρα αλλά...”, το χειροκρότημα 30 χιλιάδων φιλάθλων σε έναν πιτσιρικά παρά το σημαντικό λάθος που έκανε, ύμνοι στον “υπέροχο λαό” και μπόλικη μουρμούρα για τη διαιτησία.

Πέντε πράγματα που σημείωσε η αφεντιά μου (καθαρά υποκειμενικά πάντα), από τα οποία ως πραγματικά αισιόδοξο κρατάω το τρίτο που αφορά την αναγνώριση της (ακόμα μια) εξαιρετικής προσπάθειας του Μουζακίτη στο φινάλε του αγώνα του Ολυμπιακού με την (τους) Ρέϊντζερς, παρότι ένα από τα λίγα λάθη που έκανε ήταν η αρχή για την ισοφάριση των Σκωτσέζων. Αυτή η αποδοχή του κόσμου είναι και μια απάντηση σε αυτούς που υποστηρίζουν πως ναι μεν θέλουμε νεαρούς γηγενείς παίκτες στις μεγάλες ομάδες αλλά δεν θα υπάρξει υπομονή αν αυτοί δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα. Ο Μουζακίτης που έχει πάρει και τον περισσότερο χρόνο μέχρι από τους παίκτες που ο Μεντιλίμπαρ ανέβασε στην πρώτη ομάδα και λίγα λάθη έχει κάνει -είναι η αλήθεια- για την εμπειρία που...δεν έχει σε υψηλό επίπεδο, οπότε πάλι καλά που δεν άρχισε ο κόσμος να τον βλέπει όπως τον Ρέτσο μέχρι πέρυσι. Προοδεύουμε και κάπου! Όσο για την εμφάνιση των Ερυθρόλευκων καμία σχέση με Μπράγκα και Μάλμε, ελαφρώς καλύτερη από αυτή με Λυών. Ο βαθμός έχει τη σημασία του, αλλά η εικόνα της Ευρώπης που κρατούσε την ισορροπία σε σχέση με τα στραβοπατήματα και την ανεπάρκεια στο πρωτάθλημα, θάμπωσε κάπως. Η Τούμπα είναι κομβική για το κλίμα από Δευτέρα. Επαναλαμβάνω πως είναι κάτι διαφορετικό να ακούμε τον Μεντιλίμπαρ να παραδέχετια ότι οι εμφανίσεις δεν είναι καλές και ότι έχει σημαντική ευθύνη, αλλά στο τέλος της ημέρας απαιτούνται λύσεις, μετά τις (συνεχείς) παραδοχές. Όχι ότι δεν θέλει να τις βρει πάντως...

Κακοί διαιτητές, μειωμένης αντίληψης

Όσον αφορά τη διαιτησία την αφήνω στην άκρη, απλά γιατί είναι σαφές από τα όσα βλέπουμε και στο ποδόσφαιρο, όχι μόνο εντός των συνόρων, αλλά και σε διασυλλογικές και σε διοργανώσεις εθνικών ομάδων πως το επίπεδο πέφτει συνέχεια. Αυτό δεν αφορά μόνο το ποδόσφαιρο, αλλά και το μπάσκετ. Δεν ξέρω που μπορεί εσείς να βλέπετε πρόθεση, εγώ παρατηρώ ολοένα και μεγαλύτερο έλλειμμα αντίληψης και τεμπελιά που προέρχεται από την παρουσία του VAR. Ότι και να είναι όμως όταν υπάρχει μπροστά στα πόδια σου παίκτης που έχει ματώσει και δεν επικοινωνείς (ώς βοηθός) με τον διαιτητή για να διακόψει το ματς, πρέπει να πας στο σπίτι σου άμεσα. Ειδικά όταν ο παίκτης ανήκει στην ομάδα που είναι πίσω στο σκορ και δεν έχει νόημα να υποθέσεις πως κάνει καθυστερήσεις. Εκτός αν έχεις μπερδέψει και τις ομάδες, κάτι που -με αυτά που βλέπουμε- επίσης δεν θεωρώ απίθανο. Ήταν ανεπαρκείς οι διαιτησίες που είδαμε και αυτή την αγωνιστική, αλλά αυτό δεν αφορά μόνο τις ομάδες μας.

 

Δεν είναι (αυτή) η ήττα το πρόβλημα του ΠΑΟΚ

Η...κατά της γραφάς “ηρωική”, “άτυχη” κλπ εμφάνιση του ΠΑΟΚ στο Ολντ Τράφορντ, δεν αναιρεί το γεγονός πως ο Δικέφαλος είχε μια εξαιρετική ευκαιρία να πάρει κάτι από αυτό το ματς και δεν το έκανε. Αναγνωρίζω πως σε τέτοια γήπεδα υπάρχει μια άλλη αύρα που μπορεί να σε φέρει πίσω στο σκορ ακόμα και αν δεν είσαι η χειρότερη ομάδα στο γήπεδο. Αλλά αντιμέτωπος με την πιο μπερδεμένη Μαν. Γουνάϊτεντ της ιστορίας της ο ΠΑΟΚ, ήθελε ένα καλό, συνεπές 90λεπτο και όχι διαστήματα μέσα στον αγώνα, ώστε να βάλει πιο δύσκολα στους γηπεδούχους. Οκ, είναι ματς το οποίο εξ αρχής δεν είχες στο πρόγραμμα για να πάρεις κάποιο κέρδος, αλλά -από την άλλη- τέτοιες προκλήσεις είναι που μπορούν να κάνουν τη σεζόν σου καλύτερη, αν διεκδικήσεις περισσότερα πράγματα. Ειλικρινά έχω βαρεθεί να διαβάζω για τις “εντυπώσεις”, που δεν ξέρω και τι είναι δηλαδή πέρα από εδωτερική κατανάλωση. Δηλαδή πιστεύομε πως, σήμερα στο Μάντσεστερ, θα λέει κάποιος: “Ευτυχώς που κερδίσαμε φίλε γιατί πραγματικά ήμασταν χάλια και αυτή η ελληνική ομάδα κέρδισε τις εντυπώσεις”; Πιστέψτε τα ίδια θα έλεγα για οποιαδήποτε ελληνική ομάδα, γιατί αυτά είναι για φτιαχνόμαστε μεταξύ μας. Αν πάντως η ήττα του ΠΑΟΚ στο συγκεκρικένο γήπεδο δεν χαρακτηρίζεται αποτυχία, ο αφελληνισμός της ομάδας που έδειξε την τελευταία δεκαετία τον σωστό δρόμο με τις ακαδημίες της και την ανάδειξη παικτών από αυτές στην πρώτη ομάδα, είναι τεράστιο πισωγύρισμα. Ειδικά αν την συνδυάσεις με τον μέσο όρο ηλικίας που όλο και ανεβαίνει και το τι κάνουν παίζοντας στο εξωτερικό παίκτες από τα σπλάχνα του συλλόγου, την ώρα που ο ΠΑΟΚ ψάχνει δύο χρόνια τώρα ένα κανονικό φορ. Συμφωνώ ότι σε επίπεδο υποδομών δεν είναι όλες οι “φουρνιές” ταλαντούχες, ώστε να σου δώσουν εξελίξιμους παίκτες αλλά έχω την αίσθηση πως κάτι δεν δουλεύει όπως παλιά.

Οι ελπίδες του Ρουί Βιτόρια στο πρωτάθλημα

Για τον Παναθηναϊκό το εύκολο είναι να καταλήξεις πως (προφανώς) δεν έφταιγε ο Αλόνσο μόνο για όλα τα κακά του κόσμου. Αλλά υποθέτω ότι αυτό το γνωρίζαμε ήδη. Μάλιστα το θέμα δεν ήταν ότι ο Ουρουγουανός ήταν δεσποτικός και ζόριζε τους παίκτες του, ώστε αυτοί να μην τον θέλουν, αλλά μάλλον το αντίθετο. Ότι τα πράγματα ήταν και αρκετά “χύμα”. Αυτή η...χαλαρότητα ήταν που εμφανίστηκε μεγαλοπρεπώς και στο δεύτερο ημίχρονο στη Σουηδία. Και πάλι καλά με αυτή τη διαιτησία και τα πολλά νεύρα στο τέλος που οι Πράσινοι δεν έχασαν και παίκτη με κόκκινη κάρτα. Ο Ρουί Βιτόρια έχει πολλά να διορθώσει. Το ξέρει και το ξέραμε. Αν βέβαια το “ποιοτικότερο ρόστερ των τελευταίων ετών” στον Παναθηναϊκό, αναμένει τις μεταγραφές του Ιανουαρίου για να βρει τον δρόμο του, πάλι κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Πάντως είναι πολύ νωρίς να κρίνουμε τον Πορτογάλο και -όπως δείχνουν τα πράγματα- με την Ευρώπη να φαντάζει χαμένη υπόθεση -αυτός- μπορεί να επικεντρωθεί στο να σώσει την παρτίδα στο πρωτάθλημα, όπου όλα είναι ανοιχτά ακόμα.

Στο τέλος της ημέρας και στον απολογισμό, δεν ξέρω ποιον και αν κυνηγάμε ως χώρα στη βαθμολογία της UEFA, αλλά στην πράξη...οι μεταξωτές Ευρώπες θέλουν και επιδέξιες ομάδες. Και κυρίως υγιείς. Αυτό που βλέπουμε αγωνιστική με αγωνιστική είναι πως οι δικές μας επιστρέφουν στις εντός των συνόρων ρυθμίσεις.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Δημήτρης Κωνσταντινίδης
Δημήτρης Κωνσταντινίδης

Ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης βρίσκεται στην αθλητική δημοσιογραφία από το 1984, επί σειρά ετών συντάκτης, αρχισυντάκτης και διευθυντής σύνταξης σε αθλητικές και πολιτικές εφημερίδες, ραδιοφωνικός παραγωγός (εντός και εκτός αθλητικών) από το 1989 και...υπήρετης του digital και των αθλητικών sites από τις αρχές των... '00s στα πρώτα τους βήματα. Αρθρογράφος και podcaster πλέον του κορυφαίου αθλητικού μέσου της χώρας που τον φιλοξενεί (και τον...ανέχεται) από το 2020.