Ολυμπιακός: Άλλο η Ευρώπη, ακόμη και με αντίπαλο που δεν είναι θηρίο…

Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, πρέπει να αποδεχθούμε ότι το πραγματικά πολύ καλό παιχνίδι του Ολυμπιακού είχε δυο ψεγάδια: πρώτον, τις χαμένες ευκαιρίες μετά το 4-1 για να γίνει ένα συντριπτικό σκορ, που τότε θα δημιουργούσε συνθήκες καταστροφής για την ΑΕΚ και δεύτερον, την ευκολία με την οποία η ομάδα του Αλμέϊδα πλησίαζε κοντά στην εστία του Τζολάκη σε ένα ματς που ακριβώς έληξε με 4-1.

Για το πρώτο έχω ήδη κάνει ανάλυση, καθώς το ίδιο είχε συμβεί και μετά το 3-1 του Ολυμπιακού στην Τούμπα (τελικό (3-2). Το δεύτερο, όμως, είναι εξίσου σημαντικό και αποκτάει μία άλλη διάσταση καθώς η αυριανή αντίπαλος του Ολυμπιακού έχει καλούς επιθετικογενείς παίκτες, κι όχι απλά με ταλέντο, αλλά και αποτελεσματικούς, όπως ο σέντερ φορ Μπιρλιγκέα, που παρότι 24 ετών ήδη θεωρείται το καλύτερο ασημικό της ρουμάνικης ομάδας, που τον πουλάει με 15 εκ. Ευρώ σε όποιον ενδιαφερόμενο.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν έφαγε ένα γκολ από την ΑΕΚ, που προήλθε από πλαγιοκόπηση της στην πλευρά του Ορτέγκα (με τον Τσικίνιο εκτός δράσης ουσιαστικά λόγω τραυματισμού) και γύρισμα προς τα πίσω του Μάνταλου, που έφερε το σουτ του Χατζησαφί πάνω στον Ρέτσο. Εδώ όντως υπήρξε ατυχία, υπό την έννοα ότι μπορούσε να βρει η μπάλα τον Ρέτσο και να πάει δεξιά του-όπως πήγε αριστερά του και στρώθηκε στον σκόρερ Μαρσιάλ. Όμως γενικά ήταν μία καλή ανάπτυξη επίθεσης.

Επιπλέον η ΑΕΚ είχε το δοκάρι (μετά την πολύ δύσκολη απόκρουση του Τζολάκη) με σουτ από κοντά του Λιβάϊ στην πολύ καλή σέντρα του Μαρσιάλ, αλλά και το σουτ λίγο άουτ του Μαρσιάλ από πολύ δύσκολη θέση κι υπό την πίεση του Κάρμο (από πάσα τώρα του Λιβάϊ). Και θα συμφωνήσω ότι να κάνει και η ΑΕΚ τρεις ευκαιρίες σε ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ωστόσο, μία πιο σωστή ανάλυση του 4-1 της Κυριακής μας δείχνει ότι η ΑΕΚ είχε κι άλλες προϋποθέσεις να βγάλει καθαρές ευκαιρίες για γκολ, εκμεταλλευόμενος ότι η ομάδα του Μεντιλίμπαρ αμυντικά είχε πάλι τα θεματάκια της, ακόμη κι όταν έπαιζε ο Κάρμο, για να σας προλάβω.

Για παράδειγμα στα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού η ΑΕΚ έγινε δύο φορές απειλητική, γιατί οι αμυντικοί μέσοι του Ολυμπιακού ήταν…άφαντοι από τις θέσεις τους. Στην πρώτη, στο 4’, ο Μουζακίτης αντί να γίνει 3ος στόπερ και να βοηθήσει τον Ρέτσο σε μία μπαλιά στην πλάτη του, καθόνταν και έβλεπε…Στη δεύτερη, στο 8’, ο Γκαρθία αντί να σπεύσει και να πάει προς τον Ολιβέϊρα για να καλύψει τον Ρόντινεϊ, που για τις ανάγκες μίας επίθεσης ήταν μπροστά, κι αυτός κοιτούσε κι αγνάντευε…

Παρεμπιπτόντως, εκείνη η καλή επίθεση της ΑΕΚ στο 2΄από αριστερά με τον Λιβάϊ κόπηκε με οφσάϊντ που ήταν εντελώς οριακό, ενώ δύο φορές ο Ρόντινεϊ έδωσε στην ΑΕΚ τη δυνατότητα να βγάλει επικίνδυνες αντεπιθέσεις, την πρώτη γιατί πήγε να περάσει μέσα απ΄ όλους αντί να δώσει μια απλή πάσα και τη δεύτερη γιατί η μπαλιά του ήταν πάνω σε αντίπαλο. Και δύο-τρεις άτσαλες επεμβάσεις του Γκαρθία έδωσαν τη δυνατότητα στην ΑΕΚ να βρει στιγμές.

Θέλω να πω ότι σε έναν ευρωπαϊκό αγώνα, ακόμη και με την Στεάουα, κι όχι με ένα θηρίο, τέτοιες ολιγωρίες, λάθη η, παραλείψεις δεν περνάνε έτσι απλά από τον αντίπαλο σου. Και η Στεάουα όπως την είχαμε να κερδίσει στην Τούμπα, δεν θέλει πολλές φάσεις για να σου κάνει ένα γκολ να σε ξεράνει και μετά να γυρίσει στο φουλ άμυνα κι αντεπιθέσεις…

Άσχετο: Είναι πάντοτε ωραίο να πηγαίνεις «ζωσμένος» σε ένα ντέρμπι, ξέροντας, εννοώ, ότι ο διαιτητής θα είναι καλός, για σένα, ότι ο παρατηρητής δεν θα σε πειράξει κλπ, κλπ. Όταν εκλείπουν αυτά, δεν είναι τόσο άνετος και ωραίος πηγαίνοντας να παίξεις μακριά από το σπίτι σου και δη σε μία πολύ δυνατή έδρα. Και αν την περασμένη άνοιξη ήταν το άγχος που αποτέλεσε την αιτία της ήττας από την οποία χάθηκε το πρωτάθλημα, αυτή τη φορά, που έλειπε το άγχος, τι έφερε την συντριβή;;;…

Η φωτογραφία της ημέρας:

Εμ, χαζός είναι ο Έσε; Βλέπει ότι ο Γκαρθία από παιχνίδι σε παιχνίδι γίνεται καλύτερος, βλέπει ότι ο Μουζακίτης με το σπαθί του έχει κερδίσει μία θέση στην ενδεκάδα, σιγά μην καθόταν στην Αθήνα για ένα διάστρεμμα. Τα έδωσε όλα, πέρασε τα τεστ και είπε στον προπονητή, μίστερ είμαι οκ».

Ο Αργεντίνος μπορεί να μην είναι μικρός σε ηλικία, στα 23 του, όμως έχει συνηθίσει να παίζει βασικός από νωρίς, πριν καν συμπληρώσει τα 20 χρόνια του. Κι έφτασε να γίνει αρχηγός στην Ουρακάν. Δεν θέλησε, λέω εγώ, να ρισκάρει τον κίνδυνο να μείνει σταθερά πίσω, 3ος στην ιεραρχία, από τους Γκαρθία και Μουζακίτη. Και παρότι το διάστρεμμα το οποίο είχε υποστεί ήταν βαριάς μορφής κι όχι κάτι «μικρό», δήλωσε διαθέσιμος.

Είναι αυτό που λέμε, καμιά φορά κι ο άγιος φοβέρα θέλει.

Και για το τέλος ένα ιμότζι 👌

— NickTheGreek (@NickTheGreekKKk) November 24, 2024

• Ακούστε το podcast των Μελάγιες - Νικολακόπουλου για τον Εφηβο: