Μια ΑΕΚ που αποδεικνύει στον γιο ότι ο μπαμπάς δεν ήταν ψεύτης

Τον πρώτο μεγάλο λίθο ο Μανόλο Χιμένεθ τον έβαλε στα τέλη του Αυγούστου, όταν βοήθησε την ΑΕΚ να επιστρέψει στη φάση των ομίλων ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Ηταν παραπάνω από αρκετό, ως τεκμήριο αποτελεσματικότητας της δουλειάς του, αυτό το επίτευγμα για έναν προπονητή μετά από το πρώτο καλοκαίρι που είχε την ευκαιρία να συμμετέχει στον σχηματισμό του ρόστερ και να κάνει προετοιμασία με την ΑΕΚ. Κι όπως εκ των υστέρων αποδείχθηκε εκτός από επίτευγμα ήταν και δείγμα της ικανότητας του προπονητή και της αποτελεσματικότητας των μεθόδων του, διότι με την ίδια συνταγή που χρησιμοποίησε στα ματς με την Μπριζ η ΑΕΚ δεν κατάφερε απλώς να σταθεί με την παλιά ευρωπαϊκή αξιοπρέπειά της στον όμιλο, αλλά κατάφερε να δώσει νέο ορισμό στην “ευρωπαϊκή υπέρβαση” έννοια στην τρέχουσα σεζόν. Κατάφερε να περάσει στους 32.

Οι αναλύσεις γυρεύουν νούμερα που αφορούν τα επιπλέον έσοδα ή την αναρρίχησή της στο ευρωπαϊκό ranking προκειμένου να αναδείξουν και να απεικονίσουν το μέγεθος της επιτυχίας που κάνει η ΑΕΚ του Χιμένεθ αυτή την εποχή. Δεν κρύβεται όμως εκεί το νόημα αυτού που σήμερα επιτυγχάνουν ο Χιμένεθ με τους ποδοσφαιριστές του. Στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο όφελος που έχει η ΑΕΚ από την μέχρι σήμερα πορεία της και την πρόκρισή της στην φάση των 32 του Europa League κρύβεται στην επίδραση που έχει αυτή η επιτυχία στον ψυχισμό των μικρών ΑΕΚτσήδων, δηλαδή των παιδιών που είναι, ηλικιακά, μέχρι το όριο των 18 ετών.

Οι δημοσιογράφοι συχνά σχολιάζουμε ότι οι μεγάλες νίκες και οι καλές εμφανίσεις στα ευρωπαϊκά παιχνίδια γεννούν νέους οπαδούς για έναν σύλλογο, διότι αυτό έχει παρατηρηθεί και μελετηθεί διαχρονικά στην ιστορία του ποδοσφαίρου και έχει τεκμηριωθεί μέσα από μια σειρά από σημαντικά ευρήματα στα δημογραφικά στοιχεία της βάσης των οπαδών των συλλόγων. Δεν έχω ιδέα αν η ΑΕΚ κέρδισε ή γέννησε νέους οπαδούς με τις εμφανίσεις της απέναντι στη Μίλαν και με την αήττητη πορεία της μέχρι την φάση των 32 του Europa League. Είμαι όμως βέβαιος ότι αυτό που κάνει φέτος η ΑΕΚ στην Ευρώπη είναι μια δικαίωση του πατέρα στα μάτια του γιου. Τον καιρό που η ΑΕΚ ταλαιπωρούσε τον εαυτό της με όσα της συνέβαιναν μέχρι τη στιγμή της διάλυσης της ΠΑΕ και του υποβιβασμού της, οι γονείς ΑΕΚτσήδες έδιναν μάχη για να κρατήσουν τα παιδιά και να τα πείσουν να μην αλλάξουν ομάδα. Και σε αυτή τη μάχη τα επιχειρήματα ήταν οι αναμνήσεις των γονιών. Τα “περασμένα μεγαλεία”. Τα παιδιά που σήμερα φτάνουν στην ενηλικίωσή τους είναι παιδιά που δεν θυμούνται καλά καλά την ΑΕΚ να παίζει απέναντι σε μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους, αφού έχει περάσει μια 10ετία από την τελευταία φορά. Αυτά τα παιδιά χρειάστηκε να δουν πολύ YouTube παρέα με τον μπαμπά, τον θείο ή τον νονό προκειμένου να πεισθούν ότι η ΑΕΚ υπήρξε μεγάλη και ως Ευρωπαία, ώστε να πιστέψουν ότι “θα έρθει”, ότι “θα γυρίσει”, ότι “θα ξαναμεγαλώσει”. Με όσα βλέπουν αυτό τον καιρό αυτά τα παιδιά συνειδητοποιούν ότι ο μπαμπάς δεν ήταν ψεύτης, δεν ήταν υπερβολικός, δεν τους πουλούσε παραμύθι. Συνειδητοποιούν ότι η ΑΕΚ μπορεί να ξαναγίνει αυτή που μέχρι τώρα μόνο άκουγαν και ποτέ δεν έβλεπαν σε ζωντανή μετάδοση. Με αυτά που σήμερα ζουν, αυτά τα παιδιά παύουν να αμφιβάλουν, πιστεύουν, και δένονται περισσότερο με την ομάδα που αγαπούν. Κι όλο αυτό έχει ανεκτίμητη αξία για έναν μεγάλο σύλλογο ο οποίος αιμορραγούσε, έχανε οπαδούς, και έζησε περίπου μια 10ετία υπογεννητικότητας.

Αυτό που σήμερα κερδίζει η ΑΕΚ δεν μεταφράζεται σε αριθμούς, δεν απεικονίζεται στην στατιστική, δεν μετριέται με εκατομμύρια ευρώ, δεν φαίνεται σε βαθμολογικούς πίνακες. Χάρη στην ευρωπαϊκή επιστροφή της η ΑΕΚ συστήνεται στους νεαρούς οπαδούς της, δηλαδή στις νεότερες γενιές των οπαδών της. Αυτό το “παράσημο” στην καριέρα ενός προπονητή δεν θα έχει ποτέ μεγάλη αντανάκλαση στο βιογραφικό του, δεν θα αποκτήσει ποτέ σοβαρή υλική υπεραξία, δεν θα εξαργυρωθεί σε χρήμα, δεν θα του εξασφαλίσει ένα ακριβό συμβόλαιο σε μια επόμενη ομάδα. Η ΑΕΚ όμως πάντα θα του “χρωστάει” του Χιμένεθ για το καλό που της κάνει στη διάρκεια αυτής της σεζόν. Ακόμη και αν δεν επιτύχει κανέναν στόχο από εδώ και στο εξής, ο Ισπανός δεν έχει απλώς κερδίσει μια καλή ιστορική αναφορά στο βιβλίο της Ιστορίας της ΑΕΚ. Εχει ήδη γίνει ένας από τους πιο σημαντικούς της την τελευταία 10ετία. Ο πρώτος προπονητής που την ξαναβάζει στη θέση της και την ξαναφέρνει στο ύψος της.