Ευχαριστούμε Πέδρο Μαρτίνς, που μας ανοίγεις τα μάτια!

Οι αθλητικοί δημοσιογράφοι δεν πληρωνόμαστε για την προεκτίμηση. H προεκτίμηση είναι ένα προτέρημα ή μια δεξιότητα για την οποία πληρώνονται αδρά οι προπονητές που την έχουν. Συνηθίζουμε όμως οι αθλητικοί δημοσιογράφοι να γινόμαστε μόνο μετά Χριστόν προφήτες. Και έχουμε την κακή συνήθεια να μιμούμαστε τους οπαδούς, που δεν χρωστούν να μελετούν το ποδόσφαιρο στο βάθος που - θα έπρεπε να - το μελετούμε εμείς, και να γράφουμε μόνο εκ του αποτελέσματος. Από τη λήξη του Άρσεναλ - Ολυμπιακός και για μερικές ημέρες θα γραφτούν πολλά σχόλια, γεμάτα από επαίνους για τον άθλο των Ερυθρόλευκων στο Emirates. Προφανώς έχουν και αυτά την αξία τους. Μεγαλύτερη αξία όμως έχουν τα σχόλια που έγιναν τη βραδιά του Ολυμπιακός - Αρσεναλ. Διότι σε μια βραδιά που ο προπονητής του Ολυμπιακού είχε ετοιμάσει ένα καλό αγωνιστικό σχέδιο, χάρη στο οποίο η ελληνική ομάδα είχε κοντράρει την Αρσεναλ, η στάση των ελληνικών media ήταν η πατροπαράδοτη: επικριτική.

Αυτό το κείμενο μπορείς να το βρεις εδώ.

Ο Πέδρο Μαρτίνς είχε δείξει από το βράδυ του πρώτου αγώνα την ικανότητα του να σταθεί για ακόμη μια φορά στο ύψος των δικών του φιλοδοξιών και των ευρωπαϊκών προσδοκιών του Ολυμπιακού και να ετοιμάσει ένα αξιόλογο αγωνιστικό σχέδιο. Σε συνέχεια όλων των προηγούμενων, ο Πορτογάλος είχε για ακόμη μια φορά μελετήσει και αναλύσει αποτελεσματικά την αντίπαλο του, και είχε κάνει μια προεκτίμηση που είχε αποδεχθεί ακριβής. Είχε επενδύσει τις δυνάμεις του Ολυμπιακού πάνω στην εξουδετέρωση των ατού της αντιπάλου του αλλά και πάνω στις ιδέες του για να εκμεταλλευτεί τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της δικής του ομάδας. Γι’ αυτό είχε ζορίσει τόσο την Αρσεναλ. Γι’ αυτό δεν είχε σταματήσει να παινεύει τον Ολυμπιακό ο Μικέλ Αρτέτα, ένας υποσχόμενος και ανερχόμενος προπονητής που ήταν συνεργάτης του Πεπ Γκουαρδιόλα.

Αυτό που είδαμε το βράδυ της Πέμπτης στο Emirates από τον Ολυμπιακό ήταν μια συνέχεια του game plan που είχε στο Καραϊσκάκη. Χάρη σε αυτό το σχέδιο ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε το πρώτο ημίχρονο με περισσότερες (4) τελικές ενέργειες από την Αρσεναλ (3). Κράτησε λιγότερο την μπάλα, αλλά είχε ποιοτικότερες επιθέσεις, ποιοτικότερες επαφές με την μπάλα στο τελευταίο τρίτο του τερέν την ίδια ώρα που αντιμετώπιζε αποτελεσματικά την αντίπαλο του στο δικό του αμυντικό τρίτο του τερέν. Χάρη σε αυτό το σχέδιο ο Ολυμπιακός κατάφερε να παίξει στο β’ ημίχρονο “οικονομική επίθεση”, στα πρότυπα που δίδασκε περίπου δύο δεκαετίες πίσω ο Ότο Ρεχάγκελ, και αντέξει στην πίεση της Άρσεναλ (10 τελικές ενέργειες), βρίσκοντας εκείνος το γκολ σε μια από τις 4 τελικές ενέργειές του. Ο Ολυμπιακός τιμώρησε πολύ αυστηρά την Άρσεναλ στο 53’ για την στιγμή χαλάρωσης και έλλειψης συγκέντρωσης που εκείνη είχε σε μια στατική φάση, όταν άφησε ανενόχλητο τον Σισέ. Της έκανε στο Emirates ακριβώς αυτό που του είχε κάνει η Αρσεναλ στο 81ο λεπτό του αγώνα στο Καραϊσκάκη.

Χάρη σε αυτό το σχέδιο, στην στρατηγική που επέλεξε και στην διαχείριση των δυνάμεων που έκανε ο Μαρτίνς, ο Ολυμπιακός κατάφερε να παίξει στα ίσα την Άρσεναλ σε όλη τη διάρκεια της παράτασης, κι ας είχε την μισή κατοχή της μπάλας συγκριτικά με την αντίπαλο του. Με “μισές” ολοκληρωμένες πάσες, ο Ολυμπιακός έφτιαξε περίπου ίσες ευκαιρίες (6-4) και είχε ίσο αριθμό μεγάλων ευκαιριών (1) και ίσες προσπάθειες στον στόχο (1) με την Αρσεναλ.

Στο Emirates, απέναντι σε μια Αρσεναλ με καλή δυναμική αυτή την εποχή, κουβαλώντας την κόπωση από τα σερί μεγάλα παιχνίδια και ζώντας με σημαντικές ελλείψεις, ο Ολυμπιακός εκτέλεσε πολύ καλά το αγωνιστικό σχέδιο του Μαρτίνς. Το σχέδιο του Πορτογάλου ήταν καλό και στο Καραϊσκάκη, απλώς δεν είχε βγει, διότι είναι ποδόσφαιρο, το οποίο στη φύση του έχει απρόβλεπτα γεγονότα που επηρεάζουν ή και καθορίζουν την έκβαση ενός αγώνα. Το σχέδιο του Μαρτίνς θα ήταν το ίδιο καλό αν είχε ευστοχήσει στην τελευταία ευκαιρία του παιχνιδιού ο Ομπαμεγιάνγκ και είχε στερήσει την πρόκριση από τον Ολυμπιακό, διότι δεν κρίνονται όλα και με όρους απόλυτους μόνο από το αποτέλεσμα. Αυτό είναι το μάθημα που μας δίνει ο Πέδρο Μαρτίνς με τον Ολυμπιακό του μέσα από την ιστορία των δύο αναμετρήσεων με την Αρσεναλ. Αυτόν τον άθλο, που έκανε στο Emirates, ο προπονητής του Ολυμπιακού είχε αρχίσει να τον κτίζει στο Καραϊσκάκη, και τα θεμέλιά του είχε αρχίσει να τα βάζει από τα πρώτα του ευρωπαϊκά παιχνίδια με τον Ολυμπιακό. Διότι χάρη σε αυτές, τις προηγούμενες παραστάσεις, μπορεί να πείθει τους ποδοσφαιριστές του και να τους “αναγκάζει” να εμπιστεύονται το σχέδιό του.

Μια ελληνική ομάδα πήγε στο Emirates, έκανε 20 λιγότερες επιθέσεις από την Αρσεναλ (31-11) και κατάφερε να βάλει τόση ουσία και αποτελεσματικότητα στην επιθετική δραστηριότητά του (4-4 τελικές στον στόχο) που να αναδειχθεί νικήτρια. Ηταν μια ομάδα ανθεκτική, που κατάφερε να βρει καθαρό μυαλό και θάρρος για να κάνει επιθετική άμυνα μέχρι το αμυντικό τρίτο της Άρσεναλ και να ανταμειφθεί με το χρυσό γκολ ενώ είχε δεχθεί το “καταδικαστικό” γκολ πριν από 7’ λεπτά. Εκεί μου μια ελληνική ομάδα, αλλά και μια μέτρια ευρωπαϊκή, καταρρέει ο Ολυμπιακός βρήκε ψυχικές, σωματικές και ποδοσφαιρικές δυνάμεις για να ανασυνταχθεί και να επιτεθεί.

Μια ελληνική ομάδα πήγε στο Emirates κι ενώ κράτησε κατά 38% την μπάλα στα πόδια της κατάφερε, χάρη στην ακρίβειά της στις μεταβιβάσεις (81%) να είναι ουσιαστική στον χρόνο της κατοχής της και απειλητική στις επιθέσεις της. Ολα αυτά είναι το προϊόν της δουλειάς ενός προπονητής με μια σειρά από ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, στους οποίους έχει μεταδώσει τη νοοτροπία και το αγωνιστικό πνεύμα του. Όλα αυτά είναι γνωρίσματα ευρωπαϊκής ομάδας, σε νοοτροπία και επιδόσεις. Κι όλα αυτά ο Μαρτίνς τα έκανε αφήνοντας στον Πειραιά τον απείθαρχο Φορτούνη. Τα έκανε με τον Μπουχαλάκη, τον μέσο με τα περισσότερα κλεψίματα και τις περισσότερες επανακτήσεις κατοχής της μπάλας, τον κεντρικό μέσο της 90% ακρίβειας στις μεταβιβάσεις με 18 στις 18 εύστοχες στο αμυντικό τρίτο του τερέν (τον ξεπέρασε σε αυτό μόνο ο “κομπιούτερ” Γκιλιέρμε με 23 στις 23). Τον Μπουχαλάκη, του οποίου η μονιμοποίηση στην 11αδα έχει γίνει μια καραμέλα που πιπιλούν αρκετοί οπαδοί, που δεν χρωστούν να μελετούν τεχνικοτακτικά το ποδόσφαιρο, την οποία χρησιμοποιούν και τα media…

Ο Πέδρο Μαρτίνς δεν θα μείνει για πολύ ακόμη στην Ελλάδα, διότι είναι βέβαιο ότι αυτός ο άθλος στο Emirates θα φωταγωγήσει το ευρωπαϊκό έργο που έχει δείξει, με συνέπεια πλέον, με μια ελληνική ομάδα σε Europa League και Champions League. Ευτυχώς όμως πέρασε από τα μέρη μας. Και μας άνοιξε τα μάτια, όσων θέλουμε να αρχίσουμε να βλέπουμε, το ποδόσφαιρο, καλύτερα.