Δεν είναι απαγορευτικές, αλλά είναι κακές κληρώσεις...

Η πρόκριση της ΑΕΚ από μόνη της συνιστά υπέρβαση και με αυτό πρέπει να ξεκινήσουμε.

Ο αποκλεισμός της Σεντ Γκάλεν σε νοκ άουτ εκτός έδρας ματς και ο αποκλεισμός της γερμανικής Βόλφσμπουργκ σε νοκ άουτ εντός έδρας ματς, σε μία εβδομάδα είναι υπερβατικός συνδυασμός για ελληνική ομάδα. Η ΑΕΚ πέρυσι απέτυχε κόντρα σε ασθενέστερο αντίπαλο και ακόμη και πρόπερσι η πρόκριση σε βάρος της Σέλτικ και της Βίντι σε διπλά ματς, ήταν πιο βατός στόχος, από τον φετινό.

Η ΑΕΚ τα κατάφερε και μάλιστα πάνω στη στιγμή, που οι ίδιοι οι οπαδοί της άρχισαν να δημιουργούν κλίμα αμφισβήτησης. Και τα κατάφερε χωρίς να πατήσει... μπανανόφλουδα στα δύο ματς του ελληνικού πρωταθλήματος με Παναιτωλικό εκτός και Λαμία εντός, που έχει επίσης την σημασία του.

Ο Καρέρα, το είχα γράψει και στο παρελθόν, είναι ο ιδανικός προπονητής για να παίζεις προκριματικά καλοκαιριού. Είναι η φύση του προπονητή και της δουλειάς του τέτοια, που τον βοηθά να κάνει τέτοιου είδους προκρίσης. Ο Ιταλός χτίζει από την άμυνα και εννιά στις δέκα φορές το καλοκαίρι όπου λίγο πολύ όλες οι ομάδες ανέτοιμες είναι, η άμυνα είναι πιο εύκολο να δώσει την πρόκριση. Δείτε τρία χρόνια τι κάνει ο Μαρτίνς και θα γίνει ακόμη πιο εύκολα αντιληπτό αυτό που γράφω...

Η πρόκριση της ΑΕΚ ήταν κομβική. Οχι για τα 5-6 εκατ ευρώ που θα μαζέψει (και αυτά σημαντικά είναι ασφαλώς), αλλά για την δική της βαθμολογία στην UEFA. Μία δεύτερη συνεχόμενη χρονιά μακριά από τους ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης θα την άφηνε ξανά πίσω. Ο τρόπος με τον οποίο ήρθε η πρόκριση, κόντρα σε ανώτερη ομάδα, με ανατροπή και με γκολ στις καθυστερήσεις, είναι το έξτρα όφελος, αφού γεμίζει με αυτοπεποίθηση το club και την ομάδα για τη συνέχεια. Μία συνέχεια που στην Ευρώπη θα είναι δύσκολη...

Κλήρωση που θέλει νέα υπέρβαση...

Η ΑΕΚ τράβηξε στον όμιλό της την Λέστερ, μία ομάδα που μπορεί να μην έχει το βαρύ όνομα, αλλά μην έχετε αμφιβολία ότι κατεβαίνει στη διοργάνωση με στόχο να την κατακτήσει. Οπως ακριβώς το γράφω, η Λέστερ θέλει να πάρει το Europa League και θα δώσει μεγάλο βάρος στη διοργάνωση αφού τον θεωρεί έναν καλό δρόμο για να παίξει στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ. Το χειρότερο όλων είναι ότι δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο η Λέστερ να υποτιμήσει την ΑΕΚ. Ο Μπρένταν Ρότζερς έχει πάθει τη μεγαλύτερη ζημιά στην καριέρα του την τελευταία πενταετία από την ΑΕΚ, όταν αποκλείστηκε ως προπονητής της Σέλτικ από την Ενωση στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Ηδη λοιπόν την έχει κυκλώσει ως μία επικίνδυνη αντίπαλο και ως τέτοια θα την αντιμετωπίσει.

Η δεύτερη ομάδα του ομίλου είναι η πορτογαλική Μπράγκα. Μία ομάδα πολύ σκληρή, έμπειρη, η οποία δίνει πάντα μεγάλο βάρος στο Europa League και πάντα έχει ως στόχο τη διάκριση. Είναι μία καλύτερη και πιο έμπειρη ομάδα από την ΑΕΚ κι' ας μας ενοχλεί αυτό. Οι δύο ήττες στο πρωτάθλημα Πορτογαλίας ίσως να μαρτυρούν ότι δεν είναι σε καλή κατάσταση, αλλά το ρόστερ της παραμένει ποιοτικότερο και ο βασικός σέντερ φορ της είναι παίκτης που λίγο έλειψε να πωληθεί το καλοκαίρι της πανδημίας για 25 εκατ ευρώ, είτε στην Γουλβς, είτε στην Τότεναμ.

Ακόμη και η τρίτη ομάδα του ομίλου της ΑΕΚ δεν είναι διόλου εύκολη. Μπορεί το όνομα να είναι αντιεμπορικό και να μην λέει τίποτα σε πολλούς, αλλά η αλήθεια είναι ότι η Ζόρια είναι η δύναμη που έρχεται στην Ουκρανία. Δεν είναι σε θέση το ελληνικό ποδόσφαιρο να θεωρεί την τρίτη ομάδα του ουκρανικού πρωταθλήματος (πίσω από Σαχτάρ και Ντινάμο Κιέβου) ομάδα του χεριού μας. Σε καμία των περιπτώσεων. Ας μην θυμίσω τι έγινε πρόσφατα με τον Αρη και την ουκρανική Κόλος... Και αυτή η Ζόρια είναι υποτίθεται η αδύναμη, η ανίσχυρη του ομίλου της ΑΕΚ...

Το μόνο καλό που έχει ο όμιλος της ΑΕΚ στα δικά μου μάτια είναι ότι όποιος νικά, όπου κι' αν νικά θα το κάνει δύσκολα. Οσο κακή κλήρωση είναι για την ΑΕΚ, ο τέταρτος του ομίλου να είναι η Ζόρια, αλλά τόσο κακό είναι και για την Μπράγκα.

Στο δια ταύτα, πιστεύω ότι από τον όμιλο εύκολα ή δύσκολα θα περάσει η Λέστερ και η ΑΕΚ θα δώσει τη μάχη με την Μπράγκα. Η πρόκριση μπορεί να μην κριθεί απαραίτητα στα μεταξύ τους ματς, αλλά στο ποιός θα έχει λιγότερες ή καθόλου απώλειες από την Ζόρια, ή ποιος θα κάνει ζημιά στην Λέστερ, διότι οι “αλεπούδες” είναι το φαβορί, αλλά έξι νίκες δεν θα κάνουν, αμφιβάλλω αν θα κάνουν και πέντε...

Δύσκολα και για τον ΠΑΟΚ...

Και για τον ΠΑΟΚ όμως η κλήρωση δεν είναι καλή. Θα διαφωνήσω με τους περισσότερους που πιστεύουν ότι η Αιντχόφεν θα περάσει και από εκεί και πέρα η πρόκριση παίζεται ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Γρανάδα. Στα δικά μου μάτια δεν ισχύει αυτό στον όμιλο του ΠΑΟΚ. Για την ακρίβεια αν βλέπω τον ΠΑΟΚ να περνάει, είναι μαζί με την Γρανάδα και όχι με την Αϊντχόφεν. Πείτε μου πόσες ομάδες από την Ισπανία αποκλείστηκαν από όμιλο του Europa League για να ασπαστώ την άποψη ότι θα περάσει η Αϊντχόφεν και όχι η Γρανάδα. Την περσινή σεζόν η Εσπανιόλ που υποβιβάστηκε στο τέλος της χρονιάς, τον όμιλο του Europa τον πέρασε δια περιπάτου και ως πρώτη. Η Χετάφε επίσης, αποκλείοντας Κράσνονταρ και Τραμπζοσπόρ. Για τη Σεβίλλη ας μην μιλήσω...

Τρία στα τρία στους ομίλους είχαν οι Ισπανοί και πρόπερσι φυσικά. Τότε που είχα γράψει και είχα φανεί υπερβολικός ότι αν ο Ολυμπιακός θέλει να περάσει από τον όμιλο πρέπει να αποκλείσει τη Μίλαν και όχι την Μπέτις, γιατί οι Σεβιγιάνοι θα περάσουν σίγουρα. Φυσικά πέρασε η Μπέτις, αφήνοντας εκτός την Μίλαν, φυσικά προκρίθηκε η Σεβίλλη και η Βιγιαρεάλ, όλες ως πρώτες. Τρία στα τρία δια περιπάτου είχαν και τη σεζόν 2017-18 όπου προκρίθηκαν από τους ομίλους Βιγιαρεάλ, Σοσιεδάδ και Μπιλμπάο. Τρία στα τρία και τη σεζόν 2016-17 (Θέλτα, Βιγιαρεάλ, Μπιλμπάο), ενώ τη σεζόν 2015-16 προκρίθηκαν μόνο δύο ισπανικές ομάδες από τους ομίλους του Europa, πολύ απλά γιατί δύο έπαιξαν, αφού ήταν η χρονιά που οι Ισπανοί έβγαλαν πέντε ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Για να μην σας κουράζω. Για να βρείτε ισπανική ομάδα να έχει αποκλειστεί από όμιλο Europa πρέπει να πάτε στο μακρινό 2012 όπου η Μπιλμπάο έμεινε τρίτη, πίσω από Λυών και Σπάρτα Πράγας. Από τότε οι ισπανικές ομάδες έπαιξαν 21 φορές σε όμιλο Europa και προκρίθηκαν σε όλες (τις 16 από αυτές ως πρώτες της βαθμολογίας). Και μην μου πείτε ότι εδώ μιλάμε για τη Γρανάδα, γιατί τις προκρίσεις τις έχουν πάρει η Λεβάντε, η Χετάφε, η Βιγιαρέαλ, η Σοσιεδάδ, η Μπιλμπάο, η Εσπανιόλ, και όχι μόνο η Σεβίλλη και η Ατλέτικο Μαδρίτης.

Αν ο ΠΑΟΚ προκριθεί λοιπόν, θα το κάνω την εκτίμηση όπως και πριν δύο χρόνια με τον Ολυμπιακό ότι θα έχει αποκλείσει την Αϊντχόφεν και όχι την Γρανάδα, χωρίς φυσικά να λέω ότι είναι αδύνατο να αποκλείσει τη Γρανάδα. Μπορεί ο ΠΑΟΚ να αποκλείσει την PSV. Δύσκολα, αλλά “ναι”. Θα χρειαστεί μάλλον το απόλυτο κόντρα στην Ομόνοια, κάτι καθόλου εύκολο, γιατί οι Κύπριοι ζουν το όνειρό τους με την πρώτη συμμετοχή της ιστορίας τους σε όμιλο και κάθε ματς για αυτούς θα είναι κίνητρο από μόνο του. Για το πρώτο γκολ, για τον πρώτο βαθμό, για την πρώτη νίκη, για ότι τέλος πάντων δεν θα έχουν πετύχει. Το “κλειδί” της πρόκρισης για τον ΠΑΟΚ μπορεί να αποδειχθεί το ματς στην Ολλανδία. Εκεί στην έδρα της PSV αν ο ΠΑΟΚ κάνει αποτέλεσμα, θα έχει μεγάλη τύχη σε αυτόν τον όμιλο. Και μπορεί στην καλή βραδιά του να το κάνει το αποτέλεσμα.

Ο διαφορετικός όμιλος του Ολυμπιακού...

Για τον Ολυμπιακό τα πράγματα είναι αλλιώς. Για το επίπεδο του Τσάμπιονς Λιγκ, η κλήρωση δεν είναι κακή, υπό την έννοια ότι θα μπορούσε να είναι χειρότερη. Στην πραγματικότητα είναι διαφορετική από τις τελευταίες χρονιές. Οι προηγούμενες κληρώσεις έφερναν τον Ολυμπιακό σε όμιλο που έπρεπε να κάνει ένα μικρό θαύμα για να προκριθεί στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά ήταν φαβορί για την τρίτη θέση.

Φέτος δεν είναι φαβορί για την τρίτη θέση αλλά δεν χρειάζεται να κάνει θαύμα για να βρεθεί στους “16” του Τσάμπιονς Λιγκ. Χρειάζεται μία υπέρβαση, αλλά όχι θαύμα. Η Πόρτο δεν είναι ομάδα που σε τρομάζει, αλλά από την άλλη είναι σχεδόν η ίδια ομάδα τρία χρόνια τώρα και αυτό είναι πάντα ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Η Μαρσέιγ είναι μία ομάδα που στηρίζεται στην έδρα της όπως ο Ολυμπιακός, αλλά φέτος αυτό το πλεονέκτημα πάει περίπατο και για τους δύο. Το καλό για τον Ολυμπιακό, είναι ότι ήδη στην Μασσαλία και στο Οπόρτο μιλούν για “πρέπει” να περάσουμε, αφού θεωρούν ότι θα είναι μεγάλη αποτυχία να μην τερματίσουν πίσω από τη Σίτι. Αυτό από μόνο του είναι ένα πρώτο όφελος.

Ο Ολυμπιακός θα παίξει τέσσερα ματς (εντός και εκτός με Μαρσέιγ και Πόρτο) που θα απαιτεί από όλα κάτι. Δεν είναι μικρό πράγμα. Αν βρει ένα “διπλό”, είτε στη Μασσαλία, είτε στο “Ντραγκάο” θα είναι σίγουρα τρίτος και με πολλές πιθανότητες να είναι και δεύτερος. Είναι στις δυνατότητες της ομάδας του Μαρτίνς να κάνει εκτός έδρας νίκη με Πόρτο ή Μαρσέιγ; Ασφαλώς και είναι, απλώς δεν θα είναι καθόλου εύκολο, όπως δεν θα είναι εύκολο να τις νικήσει και τις δύο στο άδειο (μάλλον) από κόσμο Καραϊσκάκη. Παραταύτα για μία ομάδα που είναι φιλόδοξη και δεν θέλει να μένει στην καλή παρουσία και στην τρίτη θέση που της δίνει εισιτήριο για τους “32” του Europa, o όμιλος του Ολυμπιακού είναι τέτοιος που μπορεί να τον βγάλει τέταρτο, αλλά του αφήνει και ανοιχτό παράθυρο για να τερματίσει δεύτερος. Και αυτό εν τέλει είναι μία καλή κλήρωση...

Οσο για την βαθμολογία της Ελλάδας, άνοιξε, η αλήθεια είναι, ένα παράθυρο που μας κάνει να αισιοδοξούμε για την 15η θέση. Δεν είναι καθόλου εύκολο όμως αφού σε αυτούς τους τρεις ομίλους ψάχνουμε 7-8 νίκες και μία δύο προκρίσεις για να τα καταφέρουμε. Μακάρι, αλλά έχουμε δύσκολο δρόμο μπροστά μας. Γίνεται, αλλά είναι δύσκολο...

Υ..Γ. Πριν γράψω το κείμενο θα ήθελα να ξέρω τη σειρά των αγώνων και για τις τρεις ελληνικές ομάδες, διότι ασφαλώς παίζει μεγάλο ρόλο, αλλά αν χρειαστεί θα επιστρέψω...