Φούντας στο gazzetta.gr: «Έφτασα κοντά στο να τα παρατήσω, αλλά κατάφερα να ξανασηκωθώ»

Ο Ταξιάρχης Φούντας πριν από περίπου μια δεκαετία φάνταζε ως το απόλυτο wonder kid της ΑΕΚ, αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου καταφέρνοντας σε ηλικία 16,5 ετών να γίνει ο νεότερος σε ηλικία ποδοσφαιριστής της Ένωσης που αγωνίζεται στη Super League, αλλά και στη συνέχεια ο νεότερος σκόρερ των «κιτρινόμαυρων».

Ο 24χρονος φορ της Ραπίντ θαρρείς πως επιβιβάστηκε σε ένα ποδοσφαιρικό roller coaster με ουκ ολίγα σκαμπανέβασματα, το οποίο κατάφερε να σταθεροποιήσει εδώ και έναν χρόνο, αφού βρήκε εν τέλει την Ιθάκη του στη Βιέννη έχοντας εξελιχθεί στον πρώτο σκόρερ, αλλά και αγαπημένο των Ultras των Ραπίντ.

Τίποτα όμως δεν ήρθε δίχως κόπο και προσπάθεια για τον «Τaxi», o οποίος το 2013 μεταπήδησε από την ΑΕΚ στην Σάλτσμπουργκ δίχως να πάρει ευκαιρίες από τους πρωταθλητές Αυστρίας.

Έπειτα από αλλεπάλληλους δανεισμούς σε Λίφερινγκ, Γκρέντιγκ, Πανιώνιο και Αστέρα Τρίπολης έφτασε ένα βήμα από να τα παρατήσει, όντας απογοητευμένος με αποκορύφωμα την βουτιά στην καριέρα του (2017) στην Ζόμενχοφ (Γ΄ Γερμανίας).

Έχοντας την υποστήριξη της συζύγου του, ο νεαρός επιθετικός στάθηκε ξανά στα πόδια του καταφέρνοντας να επιστρέψει δριμύτερος στο αυστριακό πρωτάθλημα, πρώτα με την Ζανκτ Πόλτεν και πλέον στην Ραπίντ Βιέννης όπου διάγει τις καλύτερη φάση της καριέρας του!

Έχοντας πετύχει 9 γκολ σε τρεις μήνες βρίσκεται στην κορυφή των σκόρερ με απόσταση από τον δεύτερο στη Ραπίντ Βιέννης, ενώ θεωρείται ένα από τα πιο hot ονόματα του αυστριακού ποδοσφαίρου.

Ο Ταξιάρχης Φούντας μίλησε στο gazzetta.gr για το ελπιδοφόρο ξεκίνημα του στην ΑΕΚ, τις δύσκολες στιγμές που αντιμετώπισε στη συνέχεια μέχρι την καθιέρωση και την καταξίωση στην Ραπίντ Βιέννης.

Βρίσκεσαι πλέον στην πιο ώριμη και παραγωγική φάση της καριέρας σου. Τι άλλαξε και έκανες ένα τόσο δυναμικό come back;

«Είχα μεγάλη στήριξη από την σύζυγο μου, η οποία πάντα βρίσκεται δίπλα μου και με βοηθάει στα εύκολα, αλλά και στα δύσκολα. Ήταν ένα χρονικό διάστημα όπου περνούσα δύσκολα όταν βρισκόμουν στην Γ΄ κατηγορία της Γερμανίας και δόξα τω θεό ήρθε ένας καλός άνθρωπος δίπλα μου, ένας καλός μάνατζερ, ο Κώστας Κιλικίδης, ο οποίος με βοήθησε σε πολλά πράγματα. Πλέον νιώθω πως έχω μεγαλύτερη εμπειρία, ενώ έχω αποκτήσει και διαφορετική νοοτροπία.

Σκέφτομαι διαφορετικά γιατί έτσι πρέπει για να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος και ποδοσφαιριστής. Μέσα από την δουλειά ανταμείβομαι. Βρίσκομαι στην μεγαλύτερη ομάδα της Αυστρίας και νιώθω χαρούμενος για όσα έχω καταφέρει μέχρι στιγμής».

Έχεις πετύχει μέσα σε τρεις μήνες τα μισά γκολ από ολόκληρη την καριέρα σου. Τι άλλαξε στη Ραπίντ;

«Είχα βάλει στοίχημα με τον εαυτό μου πως εάν δεν σπάσω το ρεκόρ των τεσσάρων γκολ που πέτυχα και στην ΑΕΚ, στον Πανιώνιο και στη Σεν Πόλτεν, θα κολλήσω για μια ζωή στα τέσσερα τέρματα και δεν θα βάλω ποτέ περισσότερα. Με χαροποιεί που έχω πετύχει τους τρεις πρώτους τρεις μήνες 9 γκολ, είναι κάτι σπουδαίο. Ειδικά στη Ραπίντ Βιέννης που είναι μια μεγάλη ομάδα με πολύ κόσμο, το να είμαι πρώτος σκόρερ είναι μεγάλη υπόθεση.

Από την αρχή που ήρθα στον σύλλογο, ακόμη και όταν ήμουν τραυματίας στον ώμο προσπαθούσα να είμαι έτοιμος όσο πιο γρήγορα γινόταν. Έκανα καθημερινά ατομικές προπονήσεις και γυμναστήριο. Είχα θέσει ως στόχο να ξεκινήσω δυναμικά και όπως φαίνεται τα κατάφερα με το παραπάνω. Θέλω να συνεχίσω έτσι, να πετύχω περισσότερα γκολ και να βοηθήσω την ομάδα μου για να βγούμε στην Ευρώπη».

Στην Ραπίντ Βιέννης εργάζεται ως προπονητής τερματοφυλάκων, ο πρώην παίκτης της ΑΕΚ και του Πανιωνίου, Γιούργκεν Μάχο. Πως είναι η σχέση σου μαζί του;

«Ο Γιούργκεν Μάχο είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Στην προετοιμασία μου μιλούσε συνέχεια, μου έλεγε τι πρέπει να κάνω, μου έδινε δύναμη. Συζητάμε πριν και μετά από κάθε προπόνηση και αναφερόμαστε και στην Ελλάδα. Κάνουμε πλάκες και πλέον είμαστε σαν δύο φιλαράκια, αφού ήμασταν μαζί και στο Πόλτεν. Ξέρει την ελληνική νοοτροπια, τον Έλληνα ποδοσφαιριστή.

Όσο μπορεί με βοηθάει και μου δείχνει εμπιστοσύνη. Μου λέει πως είμαι καλός παίκτης και πως μπορώ να δώσω ακόμη περισσότερα. Θα ήθελα να τον ευχαριστήσω που είναι πάντα δίπλα μου και με βοηθάει».

Η Σάλτσμπουργκ αν και σε ξεχώρισε από πολύ μικρή ηλικία και σε απέκτησε, εντούτοις δεν σου έδωσε ευκαιρίες. Τι πιστεύεις πήγε στραβά;

«Όταν έφυγα από την ΑΕΚ είχα πρόβλημα τραυματισμού με συνέπεια να μείνω 4-5 μήνες εκτός. Από την αρχή στη Σάλτσμπουργκ δεν με εμπιστεύθηκαν και δεν μου έδωσαν καθόλου ευκαιρίες να δείξω τις δυνατότητες μου. Νομίζω ένα ματς Κυπέλλου έπαιξα. Εγώ προσπαθούσα καθημερινά, αλλά δεν είχα και τον σωστό άνθρωπο δίπλα μου. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε ονόματα.

Όλα πήγαν στραβά, αφού οι άνθρωποι που βρίσκονταν δίπλα μου, κοιτούσαν πως θα βγάλουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα και πως θα τα φέρουν στην Ελλάδα. Ήταν πολύ δύσκολα, δεν ήξερα την γλώσσα, αλλά σιγά-σιγά προσπαθούσα να κάνω αυτό που ξέρω για να βοηθήσω τον εαυτό μου πάνω από όλα. Αγωνιζόμουν με την β΄ομάδα και εν συνεχεία γύρισα στον Πανιώνιο. Επί της ουσίας δεν πέτυχα στην Σάλτσμπουργκ. Ίσως δεν με πίστεψαν εκείνοι.

Όπως και να έχει αυτή τη στιγμή εκείνοι χάνουν και όχι εγώ. Πάω καλά στο αυστριακό πρωτάθλημα, έχω πετύχει 9 γκολ και η ομάδα μου στηρίζει. Είναι όλοι χαρούμενοι, όπως και εγώ και προσπαθώ να ξεχάσω τις επιλογές μου. Θέλω να ζω το σήμερα και όχι το χθες. Ούτε το αύριο, παρά μόνο το σήμερα. Αυτό με βοηθάει για τη συνέχεια. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου. Ότι είναι να γίνει θα γίνει. Ο θεός είναι μεγάλος και όποιος δουλεύει δεν τον εγκαταλείπει».

Αγωνίστηκες με την πρώτη ομάδα της ΑΕΚ σε ηλικία μόλις 16 ετών. Θεωρείς ότι σου έκανε καλό αυτό ή επέδρασε αρνητικά, αφού στη συνέχεια κινδύνευσες να χαθείς από το προσκήνιο;

«Υπάρχουν δύο όψεις. Η μία είναι ότι έπαιξα μικρός, με έμαθαν στην Ελλάδα και φάνηκα στην ΑΕΚ. Από την άλλη πλευρά, σε ηλικία 16 ετών δεν γίνεται να είσαι έτοιμος να παίξεις στην ΑΕΚ με τον Λυμπερόπουλο, τον Δέλλα, με τον Καφέ, τον Γκούντγιονσεν, τον Βάργκας... Δεν είσαι τόσο έτοιμος για να αντεπεξέλθεις στις ικανότητες που έχουν όλοι αυτοί οι ποδοσφαιριστές. Εμένα με πίστευε ο Νίκος Κωστένογλου. Είχα και τον Αλεξόπουλο δίπλα μου.

Με πίστευαν και για αυτό με έβαλε στα βαθιά και τον ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτή την ευκαιρία. Με πίστευε και με πιστεύει αυτός ο άνθρωπος. Εμένα με βοήθησε αυτό γιατί πήρα από μικρός παιχνίδια στα πόδια μου, έμαθα από μεγάλους ποδοσφαιριστές δίπλα μου στις προπονήσεις με τα λόγια τους. Πάντα θα θυμάμαι όσα μου έλεγαν. Πως δεν έχω δείξει τίποτα και πως πάντα θα πρέπει να προσπαθώ. Είμαι χαρούμενος που έπαιξα τόσο νωρίς και έγινα ο νεότερος σκόρερ της ΑΕΚ».

Θεωρείς πως έχεις αφήσεις μισοτελειωμένη δουλειά στην ΑΕΚ; Θα σε ξαναδούμε στο μέλλον με τη φανέλα της «Ένωσης»;

«Όταν είσαι 16 ετών τι να δείξεις; Όταν έπαιξα το πρώτο μου παιχνίδι στην Τρίπολη... Οι άλλοι παίκτες έβλεπαν ένα παιδάκι που προσπαθούσε. Είναι διαφορετικά όταν είσια 16,5 ετών με το τώρα που είμαι 24. Είμαι πιο έμπειρος, το μυαλό μου έχει αλλάξει, νιώθω πιο δυνατός και ώριμος. Έχω πολλά παιχνίδια στα πόδια μου. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Είμαι πολύ χαρούμενος εδώ και θέλω να μείνω πολλά χρόνια στο εξωτερικό και να κάνω μια καλή καριέρα.

Κάποια στιγμή θα γυρίσω στην Ελλάδα. Είμαι Έλληνας και θέλω για παράδειγμα όταν θα είμαι 35 ετών να κλείσω στην Ελλάδα την καριέρα μου. Στην παρούσα φάση θέλω να είμαι υγιής, δυνατός και να δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου και θα δείξει στο μέλλον τι θα γίνει».

Έχοντας απογοητευτεί πριν από περίπου δύο χρόνια από την επιλογή της Ζόνενχοφ (Γ΄ Γερμανίας) έφτασες στο σημείο να σκεφτείς ακόμη και να τα παρατήσεις;

«Έφτασα σε αυτό το σημείο, όταν ήρθε η επιλογή της Γερμανίας στη Γ΄ Εθνική. Ευτυχώς όμως ήταν και πάλι η γυναίκα μου δίπλα μου και με κράτησ όρθιο. Ήταν η μοναδική που με πίστευε και η οικογένεια μου. Κανένας άλλος. Μου έδινε καθημερινά δύναμη και μου έλεγε 'μην αγχώνεσαι, δεν έχεις τελειώσει ποδοσφαρικά. Εγώ σε πιστεύω και θα ξανασηκωθείς και θα επιστρέψεις στην Α΄ κατηγορία'. Έτσι όπως συνέβη. Επίσης μου είπε πως: 'όταν μείνω έγκυος θα πάρεις μεγάλη μεταγραφή'. Όπως και έγινε. Εγώ ήμουν στο Πόλτεν τραυματίας στον ώμο και το καλοκαίρι υπέγραψα στην Ραπίντ.

Θα ήθελα να την ευχαριστήσω για αυτό. Στη Γερμανία δεν ήξερε και η ίδια ποιον να βοηθήσει πρώτα. Εμένα, τον εαυτό της; Με στήριξε πάρα πολύ και προσπαθούσα και εγώ να βγω δυνατός απ΄όλο αυτό και να ξεχάσω πως αγωνίζομαι στη Γ΄ Εθνική και να τα δώσω όλα. Όπως αποδείχθηκε ήρθε η Ζανκτ Πόλτεν, έπαιξα στην Α΄ κατηγορία και μετέπειτα πήγα στη Ραπίντ Βιέννης. Εάν δεν πέσεις, να ματώσεις, να μάθεις πως είναι το σκληρό ποδόσφαιρο, δεν σηκώνεσαι. Εάν δεν παλέψεις δεν γίνεται να προχωρήσεις.

Όπως φάνηκε έκανα καλή χρονιά στο Πόλτεν, βοήθησα πολύ και ο προπονητής με πίστεψε με αποτέλεσμα να συνεργαστούμε όχι μόνο στην Πόλτεν, αλλά και στην Ραπίντ. Με αγαπάει, με στηρίζει και βρισκόμαστε και εδώ παρέα».

Αγωνίστηκες πριν από περίπου τέσσερα χρόνια επί Μαρκαριάν στην Εθνική. Υπάρχει στο μυαλό σου, η επιστροφή στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα;

«Αυτό που γίνεται στην Εθνική είναι κάτι ωραίο. Έρχονται καινούργιοι παίκτες και ο προπονητής δείχνει να διαθέτει διαφορετική νοοτροπία. Αυτό σημαίνει πως θέλει να δουλέψει με νέους ποδοσφαιριστές. Σίγουρα θα πρέπει να έχει και κάποιους έμπειρους παίκτες ώστε μαζί με τους νέους να βγει ένα ωραίο αποτέλεσμα στο γήπεδο. Πιστεύω πως ο προπονητής που έχουμε θέλει να δουλέψει με νέους ποδοσφαιριστές κάτι που φαίνεται και από τις κλήσεις του.

Από την πλευρά μου, δουλεύω και προσπαθώ να πηγαίνω καλά. Θέλω να συνεχίσω έτσι και με μεγάλη μου χαρά να επιστρέψω στην Εθνική εάν κληθώ. Από εκεί και πέρα, ο προπονητής αποφασίζει. Εάν παίζω καλά και πετυχαίνω γκολ πιστεύω κάποια στιγμή θα κληθώ. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει».

Δείτε τον Ταξιάρχη Φούντα να σκοράρει δύο φορές μέσα σε εφτά λεπτά...