Οι 10 «μάγοι» των Καρπαθίων

• 1. Γκιόργκι Χάτζι
• 
• 2. Γκιόργκι Ποπέσκου
• 3. Νταν Πετρέσκου
• 4. Αντριαν Ίλιε
• 
• 5. Χέλμουτ Nτουκαντάμ
• 
• 6. Άντριαν Μούτου
• 7. Ίλιε Ντουμιτρέσκου
• 8. Μάριους Λάκατους
• 9. Μίοντραγκ Μπελοντέντιτσι
• 10. Ραζβάν Ρατ

Καρπάθια, ευλογημένη (ποδοσφαιρικά) γη, που... ζήλεψε και ο Ντιέγκο Μαραντόνα. Από την μία πλευρά έχει αναδείξει μερικούς απο τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές των Βαλκανίων και από την άλλη διαθέτει ένα από τα τελευταία παρθένα δάση της Ευρώπης, όπου βρίσκονται προστατευμένες οι δυο πιο αγνές πηγές του πλανήτη μας. Δυο πηγές από τις οποίες αναβλύζουν τα μεταλλικά νερά AQUA Carpatica (Φυσικό Μεταλλικό Νερό και Φυσικώς Ανθρακούχο Φυσικό Μεταλλικό Νερό).

Μπορεί οι Ρουμάνοι να μην ευτύχησαν να κατακτήσουν κάποια μεγάλη διοργάνωση, ωστόσο το ταλέντο, η ψυχή, το πάθος, η σπουδαία τεχνική κατάρτιση έκανε τη σχολή της διάσημη σε όλο τον πλανήτη. Για πολλούς είναι οι «μάγοι» των Καρπαθίων, μιας και... μιλάνε στη μπάλα όσο λίγοι. Ο Γκιόργκι Χάτζι, ο Γκιόργκι Ποπέσκου, ο Χέλμουτ Nτουκαντάμ, ο Αντριαν Μούτου, ο Μίοντραγκ Μπελοντέντιτσι, ο Νταν Πετρέσκου έγραψαν τη δική τους ιστορία και ο θρύλος τους πλανάται πάνω από κάθε ποδοσφαιρικό γήπεδο της χώρας.

1. Γκιόργκι Χάτζι

Το παρατσούκλι «Ο Μαραντόνα των Καρπαθίων» δεν το πήρε τυχαία…Εγωιστής, οξύθυμος, αλλά και με ένα τέλειο αριστερό πόδι, ο Χάτζι ήταν ο κορυφαίος παίκτης της Στεάουα! Το σιδηρούν παραπέτασμα τον… κράτησε στη Ρουμανία μέχρι τα 25 του χρόνια! Έπαιξε στη Ρεάλ, στη Μπαρτσελόνα, αλλά ποτέ δεν άνθισε… Μάλλον δεν ήταν ψάρι για μεγάλη λίμνη, αφού στη Γαλατά έκανε μοναδικά πράγματα και τη βοήθησε στην κατάκτηση του μοναδικού ευρωπαϊκού τροπαίου. Όπως πολλά «δεκάρια» της εποχής του, ο Χάτζι αντλούσε δύναμη από την προσωπικότητά του, είχε τρελές εμπνεύσεις, πανέξυπνος και όλοι θυμούνται τη Ρουμανία το 1994 στην Αμερική όπου έφτασε μέχρι τα προημιτελικά. Ο Χάτζι σκόραρε τρεις φορές, ενώ η τόλμη και η ικανότητά του τον βοήθησαν να πετύχει ένα απίθανο γκολ κόντρα στην Κολομβία!

Όσο διαφορετικός είναι ο Χάτζι από τους υπόλοιπου ποδοσφαιριστές, άλλο τόσο είναι και τα AQUA Carpatica από τα υπόλοιπα νερά. Είναι απολύτως μικροβιολογικώς αγνά, έχουν ισορροπημένη περιεκτικότητα σε πλούσια μεταλλικά στοιχεία (φυσικοί ηλεκτρολύτες) και Φυσικώς Αλκαλικό Ph (7,94 - το Φυσικό Μεταλλικό Νερό).

2. Γκιόργκι Ποπέσκου

Γκιόργκι 'Γκίκα' Ποπέσκου ένας θρυλικός αμυντικός για τους Ρουμάνους και άλλοτε αρχηγός της Μπαρτσελόνα και παίκτης - κλειδί της Εθνικής τη δεκαετία του 1990. Έπαιξε σε υψηλό επίπεδο στην Ευρώπη συμπεριλαμβανομένων και τεσσάρων χρόνων στη PSV, ενώ κατέκτησε το Κύπελλο UEFA με τη Γαλατασαράι. «Το κόσμημα του Ρόμπσον» χαρακτηρίστηκε στην Ολλανδία, μιας και ήταν ο μπροστάρης στους δυο τίτλους της Αϊντχόφεν. Αντικατέστησε τον Κούμαν στη Μπαρτσελόνα, ενώ δε μετανιώνει που αρνήθηκε δυο φορές την πρόταση της Ρεάλ Μαδρίτης. «Έπαιξα έξι Clasico και δεν έχασα σε κανένα, είχα τρεις νίκες», υπερηφανεύεται. Τακτικά ήταν ένας τρομερός παίκτης και μέχρι τα 30 του χρόνια ήταν υπερπολύτιμος όπου κι να έπαιξε. Εκτός από τα αμυντικά του προσόντα ήταν και ικανός να βοηθάει επιθετικά.

3. Νταν Πετρέσκου

Ο Νταν Πετρέσκου πέρασε στην ιστορία ως ένα από τα κορυφαία μπακ της Ρουμανίας, ο οποίος μπορούσε να παίξει εξαιρετικά και ως εξτρέμ. Ηγετικό μέλος της Στεάουα που έφτασε στον τελικό του Πρωταθλητριών το 1989 (κόντρα στη Μίλαν). Για πέντε συνεχόμενες σεζόν φόρεσε τα μπλε της Τσέλσι και σε αυτό το διάστημα είχε 151 αναμετρήσεις, με 17 τέρματα και συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση ενός Κυπέλλου, ενός Λιγκ Καπ, ενός Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης και ενός Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ! Χρίστηκε 95 φορές διεθνής, και πέτυχε 12 γκολ. Έπαιξε σε δύο Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, αυτό του 1996 και σ’ αυτό του 2000, στο οποίο έφτασε στα προημιτελικά. Συμμετείχε και σε δυο Παγκόσμια Κύπελλα, το 1994, στις ΗΠΑ, κατακτώντας την τέταρτη θέση και σ’ αυτό του 1998.

4. Αντριαν Ίλιε

Ίλιε ή αλλιώς«Κόμπρα». Αυτό το παρατσούκλι του είχε δώσει ο τεχνικός του στη Βαλένθια, Κλαούντιο Ρανιέρι, για τα εντυπωσιακά του προσόντα και το σκοράρισμά του. Το 1996 η τουρκική Γαλατά αγόρασε τον Ίλιε για 2.35 εκατομμύρια. Μαζί της κέρδισε το τουρκικό πρωτάθλημα το 1996-1997. Ακολούθησε η Βαλένθια με ένα ποσό 7 εκατομμυρίων, εκεί όπου αντικατέστησε τον Ρομάριο και πήρε τη φανέλα με το Νο11. Στο Μεστάγια έκανε τρομερό δίδυμο με τον Κλαούντιο Λόπεθ, οδηγώντας την ομάδα στο Κύπελλο του 1998-1999. Το 2000 κάτω από τις οδηγίες του Κούπερ η Βαλένθια έφτασε στον τελικό του Champions League όπου ο Ίλιε μπήκε ως αλλαγή, αλλά η ομάδα του έχασε 3-0 από τη Ρεάλ. Δύο χρόνια μετά ήταν μέλος της ομάδας του Ράφα Μπενίτεθ που πήρε το 2001-2002 το πρωτάθλημα αν και οι τραυματισμοί τον είχαν πληγώσει. Ο αστράγαλος αποδείχθηκε η αχίλλειος πτέρνα του, αφού δεν μπόρεσε ποτέ να ξεπεράσει τον τραυματισμό, έτσι αποσύρθηκε στα 31 του. Με την Εθνική ο Ίλιε είχε 55 συμμετοχές και 13 γκολ. Έπαιξε στο Ευρωπαϊκό του 1996, στο Παγκόσμιο του 1998 και στο Euro του 2000.

Αναγνωρισμένα σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως ο Ίλιε, είναι και τα νερά AQUA Carpatica για ένα ακόμα χαρακτηριστικό τους. Έχουν πολύ μικρή περιεκτικότητα σε Νάτριο, το οποίο δημιουργεί προβλήματα αρτηριακής πίεσης. Επίσης, το Φυσικώς Ανθρακούχο Φυσικό Μεταλλικό Νερό AQUA Carpatica έχει παντελή έλλειψη Νιτρικών, ενώ το Φυσικό Μεταλλικό σχεδόν μηδενικά Νιτρικά(0,6 mgr/l).

5. Χέλμουτ Nτουκαντάμ

Στις 7 Μαΐου 1986, μπροστά σε 70.000 φιλάθλους η Μπαρτσελόνα πέφτει θύμα της μεγαλύτερης έκπληξης στην ιστορία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Η Στεάουα την κερδίζει στα πέναλτι επί ισπανικού εδάφους. Οι Ρουμάνοι έχουν περικυκλώσει ένα… βουνό. Είναι ο 27χρονος τερματοφύλακας Χέλμουτ Ντουκαντάμ, ο οποίος από εκείνη τη μέρα αποκτά τον χαρακτηρισμό «ο ήρωας της Σεβίλλης». Έχοντας αποκρούσει 4 πέναλτι, μπήκε στο βιβλίο Γκίνες. Μάλιστα, ο Ντουκαντάμ προτάθηκε για τη Χρυσή Μπάλα το 1986. Την ίδια χρονιά προσβλήθηκε από μία σπάνια ασθένεια στο αίμα του και υποχρεώθηκε να κλείσει την καριέρα του τρία χρόνια μετά στη Βαγκονούλ Αράντ στη Β' κατηγορία. «Ήμουν τόσο αγαπητός στον κόσμο που δεν μπορούσα να πιστέψω πως απλά αρρώστησα». Δεν άφησε ποτέ το ποδόσφαιρο, αφού άνοιξε Ακαδημία με το όνομά του.

6. Άντριαν Μούτου

Αντριαν Μούτου, για πολλούς το τελευταίο μεγάλο ταλέντο μιας παραδοσιακής σχολής και ένας από τους κορυφαίους Ρουμάνους όλων των εποχών. Εκανε το «μπαμ» στα 18 του, πέρασε τα σύνορα στα 21 και με τα εκπληκτικά του χαρακτηριστικά θα μπορούσε να είχε γράψει μια διαφορετική ποδοσφαιρική ιστορία. Ωστόσο, η έλλειψη σταθερότητας και επαγγελματισμού περιόρισαν μια μεγάλη πορεία! Δεν υπάρχει κάποιος που να αμφισβητήσει το γεγονός ότι ο Μούτου το 2003 διεκδίκησε τη Χρυσή Μπάλα. Στη Πάρμα ο Ρουμάνος σχημάτισε μαζί με τον Αντριάνο μία τρομερή επιθετική γραμμή και τα πρώτα δείγματά του στην Τσέλσι με 4 γκολ σε 3 ματς έδιναν πολλές υποσχέσεις. Οι μεταγραφές του σε Γιουβέντους και Φιορεντίνα - στις απαρχές του Calciopoli του 2006 - απλά διασφάλισαν πως το όνομά του θα είναι περισσότερο συνδεδεμένο με την... αμαρτία παρά με το σκοράρισμα. Με το εθνόσημο ο Μούτου σκόραρε συχνά! Τα 6 γκολ του στα προκριματικά του Euro 2008 έστειλαν τη Ρουμανία στα τελικά. Εκεί πέτυχε το μοναδικό γκολ της χώρας του κόντρα στην Ιταλία. Έχασε και πέναλτι, μαζί και την πρόκριση... Ήταν το τελευταίο του γκολ με την Εθνική, έμεινε στα 35 όσα έχει και ο μύθος Γκιόργκι Χάτζι.

Ο Μούτου είναι τρανή απόδειξη πως η φουρνιά των Χάτζι, Ποπέσκου και των υπολοίπων του Μουντιάλ του '94 στις ΗΠΑ δεν ήταν ένα πυροτέχνημα. Κάτι συμβαίνει στις Ακαδημίες των Ρουμάνων και παράγουν ποιοτικούς παίκτες. Όπως συμβαίνει και στα Καρπάθια και βγάζουν νερό υψηλής ποιότητας. Στην περίπτωση του νερού, βέβαια, ξέρουμε τους παράγοντες που συμβάλουν στην υψηλή ποιότητά του. Είναι τόσο γεωγραφικοί όσο και γεωλογικοί. Τα Καρπάθια εκτείνονται σε μια τεράστια έκταση 120.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων με αποτέλεσμα να προσλαμβάνουν τεράστιες ποσότητες νερού της βροχής. Τα αποθέματά τους σε νερό είναι τεράστια, ενώ καλύπτονται από απάτητα δάση ελάτων και βελανιδιών. Επίσης στην περιοχή δεν υπάρχουν εργοστάσια, άξονες μεταφορών και μαζικές καλλιέργειες που αποτελούν εστίες μόλυνσεις.

Όσον αφορά το υπέδαφος, η γεωλογική δομή των Καρπαθίων εμπεριέχει σβησμένα παλαιά ηφαίστεια που αναβλύζουν ακόμη φυσικό διοξείδιο του άνθρακα. Γεωλογικές σχισμές μεταξύ ασβεστολιθικών Δολομιτών (ηλικίας ενός δις ετών) και Ηφαιστειογενών πετρωμάτων (ηλικίας ενός εκατ. ετών) επιτρέπει την άνοδο και την ανάμιξη αυτού του διοξειδίου του άνθρακα με τα υπόγεια κοιτάσματα νερού.

7. Ίλιε Ντουμιτρέσκου

Μέλος της χρυσής γενιάς της Ρουμανίας, ένας από τους πιο ταλαντούχους φορ της γενιάς του. Ο Ιλιε Ντουμιτρέσκου ήταν σπουδαίο μέλος της Στεάουα Βουκουρεστίου παίζοντας μαζί με πολύ μεγάλα ονόματα όπως ο Μάριους Λάκατους και ο Γκιόργκι Χάτζι. Μετά το Μουντιάλ του 1990 στην Ιταλία οι κορυφαίοι συμπαίκτες του βρήκαν συμβόλαια στο εξωτερικό, όμως εκείνος έμεινε και έγινε αρχηγός της. Με τη Στεάουα κέρδισε το ρουμανικό Κύπελλο το 1992, το πρωτάθλημα το 1993 και έπαιξε στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων την ίδια χρονιά.

Η Τότεναμ έχοντας εντυπωσιαστεί από τις εμφανίσεις του στο Μουντιάλ του 1994 του προσέφεραν συμβόλαιο. Οι Λονδρέζοι πλήρωσαν 2.6 εκατομμύρια για να τον αποκτήσουν, όμως ένα… σκάνδαλο τον έστειλε δανεικό στη Σεβίλλη. Ήταν ο άνθρωπος που μαζί με τον Γκιόργκε Χάτζι και τον Φλορίν Ραντουτσόιου οδήγησε την εθνική Ρουμανίας στην προημιτελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994, αποκλείοντας την Αργεντινή στους 16. Ανακοίνωσε την αποχώρησή του ως επαγγελματίας παίκτης σε ηλικία μόλις 29 ετών ξαφνιάζοντας τους συμπατριώτες του, που τον είδαν τελευταία φορά αγωνιζόμενο στην Ατλάντε του Μεξικό.

8. Μάριους Λάκατους

Μάριους Λάκατους, μέλος της χρυσής γενιάς της παρέας του Χάτζι. Η συλλογή του σε τρόπαια πλούσια και μαζί με τον Ραζβάν Ρατ έχουν τα περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο συμπατριώτη τους. Ήταν ο παίκτης της θρυλικής Στέαουα που κατέκτησε το Πρωταθλητριών κόντρα στη Μπαρτσελόνα, έχοντας κι αυτός μερίδιο επιτυχίας. Ο Ρουμάνος επιθετικός πέτυχε το πρώτο πέναλτι της ομάδας του στη ρώσικη ρουλέτα και άνοιξε τον δρόμο για μια αλησμόνητη επιτυχία. Όταν άνοιξαν τα σύνορα της χώρας, ο Λάκατους θα γίνει μέλος της Φιορεντίνα, με τους Βιόλα να δαπανούν 750.000 δολάρια για το deal. Mπορεί στο εξωτερικό να μην έκανε τη διαφορά, αλλά εντός συνόρων κατέκτησε 10 πρωταθλήματα, επτά κύπελλα και δυο ευρωπαϊκά με τη Στεάουα. Ο θρυλικός αρχηγός του συλλόγου με 16 ευρωπαϊκά γκολ έγραψε το όνομά του με χρυσά γράμματα στην ιστορία της Στεάουα. Με το εθνόσημο έκανε 83 ματς, πέτυχε 13 γκολ και έπαιξε στο Μουντιάλ του 1990 και του 1998, αλλά και στο Euro του 1996. Πέρασε στην ιστορία ως ο παίκτης που πέτυχε το 700ο γκολ της Ρουμανίας.

9. Μίοντραγκ Μπελοντέντιτσι

Από τον «Μαραντόνα» των Καρπαθίων» στον «Μπεκενμπάουερ των Βαλκανίων» και όχι άδικα... Το «Ελάφι», λόγω της κομψότητας που τον διέκρινε στον αγωνιστικό χώρο, είναι ο πρώτος παίκτης που κατέκτησε Κύπελλο Πρωταθλητριών με δυο διαφορετικές ομάδες (Στεάουα και Ερυθρό Αστέρα). Το εντυπωσιακό είναι πως έχει κατακτήσει, όλους τους τίτλους που έχουν κερδίσει στη διοργάνωση, σύλλογοι από τις Βαλκανικές χώρες! «Ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Άφησα πίσω μου όλα τα άσχημα συναισθήματα. Ήξερα ακριβώς τι έπρεπε να κάνω και πώς να το κάνω. Απλώς σκέφτηκα στην προθέρμανση ότι πρέπει να παίξω το τέλειο παιχνίδι» τόνιζε για τον ιστορικό τελικό κόντρα στη Μπαρτσελόνα. Υπήρξε ένας από τους πληρέστερους κεντρικούς αμυντικούς στα ευρωπαϊκά γήπεδα, με πλούσια προσόντα. Ο Μπελοντέντιτσι είχε άριστη τεχνική κατάρτιση, ήταν μαχητικός, ψύχραιμος και αποτελεσματικός. Η οξυδέρκειά του ήταν ακόμα ένα μεγάλο ατού που τον βοήθησε σε αυτή τη μεγάλη καριέρα. Ένα λίμπερο που έδωσε άλλη σημασία σε αυτή τη θέση. Μέτρησε περισσότερες από 50 διεθνείς συμμετοχές με τη εθνική ομάδα της Ρουμανίας, αντιπροσωπεύοντας την στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 και σε δύο Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα.

Όπως ο Μίοντραγκ Μπελοντέντιτσι, διεθνή βραβεία και τίτλους έχει κερδίσει και το AQUA Carpatica. Συγκεκριμένα, σε 10 χρόνια έχει λάβει 50 Διεθνή Βραβεία και διακρίσεις για τη γεύση & την ποιότητά του.

10. Ραζβάν Ρατ

Γεννήθηκε στη μικρή, ξεχασμένη, επαρχιώτικη πόλη Σλάτινα και η διέξοδος του μικρού Ραζβάν ήταν το ποδόσφαιρο. Όνειρό του να μοιράζει αυτόγραφα σαν το είδωλό του, τον Ράιαν Γκιγκς. Εντυπωσιακός αμυντικός, με εξαιρετικά χαρακτηριστικά, όπως ταχύτητα, τεχνική κατάρτιση, έγινε γρήγορα ένας από τους αγαπημένους του Μιρτσέα Λουτσέσκου. Εκείνος τον έκανε αριστερό μπακ κι ο Ρατς θα τον ευγνωμονεί αιώνια. «Είναι ο άνθρωπος με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ποδοσφαιρική μου καριέρα. Αν δεν είχε βρει μια νέα θέση για μένα μέσα στο γήπεδο, δεν θα είχα καταφέρει να πετύχω τόσα πράγματα» τονίζει. Πήρε πρωτάθλημα με τη Ραπίντ και άμεσα μια μεταγραφή στη Σαχτάρ! Μαζί με τον Λουτσέσκου στην ομάδα του Ντόνετσκ σάρωσαν τα πάντα, κατακτώντας 15 τίτλους εντός κι εκτός συνόρων, μετατρέποντας έτσι την ομάδα σε μια νέα δύναμη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Άλλωστε, μαζί με τον Λάκατους έχουν τους περισσότερους τίτλους, από οποιονδήποτε άλλο Ρουμάνο. Οι φιλοδοξίες του ήταν μεγάλες γι αυτό και δεν θέλησε να συνεχίσει στη Γουέστ Χαμ. Στους τέσσερις μήνες που έμεινε στο Άπτον Παρκ πρόλαβε να αγωνιστεί σε 20 αγώνες, όμως οι δηλώσεις περί αποχώρησης σε περίπτωση υποβιβασμού έφεραν και το... αντίο. Ράγιο, ΠΑΟΚ οι δυο άλλοι σταθμοί της καριέρας του, την οποία έκλεισε στην Τιμισοάρα. Με 113 διεθνείς συμμετοχές, ήταν το καλύτερο αριστερό μπακ στην ιστορία της Ρουμανίας, με την οποία αγωνίστηκε στο Euro του 2008.

Μπορεί να μην γνωρίζουμε αν οι ποδοσφαιριστές της παρούσας λίστας έπιναν νερό από τις πηγές των Καρπαθίων, ωστόσο το σίγουρο είναι πως τα Καρπάθια είναι παγκοσμίως γνωστά τόσο για τους αθλητές τους όσο και για τα νερά τους. Άλλωστε, θεωρούνται η πατρίδα ειδικά των Φυσικώς Ανθρακούχων Φυσικών Μεταλλικών Νερών.