Τσακίρης: «Δεν επιστρέφω ποτέ στον Πανιώνιο»

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε στην εφημερίδα Επίκαιρα:

Γνωρίζω ότι έχεις δεχθεί πιέσεις να κάνεις δηλώσεις γύρω από τον Πανιώνιο. Πως αποφάσισες τελικά να δώσεις αυτή τη συνέντευξη; Τι σε ώθησε σε αυτή την απόφαση σου;

«Θεωρώ ότι έχω κερδίσει το δικαίωμα να λέω την άποψη μου, και όπως γνωρίζεις το εξασκώ με μέτρο και πολύ σπάνια και πιστεύω ότι προσπάθησα να κάνω καλό, παρά κακό με τις τοποθετήσεις μου. Το 2014 Ήμουν ο μόνος που δημοσίως εξέφρασα την ισχυρή αντίθεσή μου στο να μεταβεί η ΠΑΕ από τον Ερασιτέχνη στα φυσικά πρόσωπα της ομάδας Δάρα-Ζαμάνη. Το 2016 σε σπάνια συνέντευξή μου στο Contra, είχα δηλώσει την ανησυχία μου για την οικονομική διαχείριση της ΠΑΕ, όταν όλοι μας χαιρόμασταν με τις αγωνιστικές επιτυχίες, αλλά κανείς δεν κοίταξε έναν ισολογισμό, ούτε απόρησε πως μπορούμε να πληρώνουμε την μισή εθνική του μουντιαλικού τότε Ιράν, της στιγμή που ήταν ευρέως γνωστό ότι είχαμε μεγάλο χρέος. Τον Νοέμβριο του 2019, όταν ιδιοκτήτες της ΠΑΕ μας έλεγαν σε επίσημη συνέντευξη τύπου πως το θέμα του χρέους είχε λήξει, δήλωσα πως δυστυχώς δεν είναι έτσι τα πράγματα και πως θα μιλήσω μετά το τέλος της σαιζόν. Όπως και έκανα τον Σεπτέμβριο του 2020 ως μορφή οικονομικής αυτοψίας με συγκεκριμένα νούμερα τα οποία κατόπιν επιβεβαιώθηκαν δυστυχώς από τον υποβιβασμό μας στην Γ’ κατηγορία, το χρέος που αναγράφεται στην πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση, καθώς και την μετέπειτα αποτροπή του κ. Τσακουμάκου να αναλάβει την ΠΑΕ στην SL2 λόγω των υπερβολικών χρεών (ακόμα και μετά την εντυπωσιακά προνομιακή ρύθμιση από το Κράτος). Αυτή ήταν και η τελευταία δημόσια τοποθέτησή μου όπου όμως κατέληξα και στο ότι «θεωρώ πως ο δρόμος που δείχνουμε να έχουμε πάρει αυτή την στιγμή είναι λανθασμένος και αδιέξοδος και διαφωνώ με όσους είναι απόλυτοι στο ότι δεν υπάρχει εναλλακτική και καλύτερη οδός για την επιστροφή μας στη πρώτη κατηγορία». Επειδή βλέπω λοιπόν ότι οδεύουμε για δεύτερη σεζόν στον ίδιο αδιέξοδό δρόμο, το οποίο το παρομοιάζω με την ταινία «Groundhog Day» (σ.σ. Η ημέρα της Μαρμότας στα Ελληνικά), όπου κάθε χρόνο ξαναζούμε το ίδιο πράγμα και καταλήγουμε στο ίδιο αδιέξοδο, χωρίς λύσεις, αποφάσισα να πω την άποψη μου».

Ας τα πάρουμε από την αρχή. Πάμε στο περσινό καλοκαίρι, όταν η ομάδα υποβιβάζεται και βρίσκεται στη Super League 2, δηλαδή πριν αποφασιστεί η συμμετοχή της στη Γ’ Εθνική. Σε προσέγγισε τότε κανείς από τον Πανιώνιο, για να πάρεις την ομάδα;

«Όχι δεν με προσέγγισε κανείς. Και μάλιστα εκτιμώ ότι σεβαστήκανε τις αλλεπάλληλες δημόσιες τοποθετήσεις μου ότι δεν επιθυμώ να επιστρέψω στο στον Πανιώνιο».

Πάμε σε ένα άλλο «καυτό» θέμα, αυτό της αγοράς νέου ΑΦΜ. Και σε ρωτάω γιατί το περσινό καλοκαίρι ταυτίστηκε αυτό το θέμα με την όλη συζήτηση γύρω από το όνομα σου και την ομάδα.

«Ναι, αυτό συνέβη γιατί όταν έκανα την οικονομική μελέτη που σου είπα πριν, με βάση πάντα τα δημόσια στοιχεία και όχι με τον καθένα να λέει ότι νούμερα χρέους ήθελε, εξήγησα ότι με βάση αυτά τα δημοσιευμένα νούμερα, έχουμε πάρει λάθος δρόμο. Δηλαδή αυτόν ακριβώς που ακολουθήσαμε. Η ΠΑΕ συνέχισε με την υφιστάμενη μορφή της, η ομάδα έπεσε στη Γ’ Εθνική, έφθασε να προβιβαστεί έστω και ως τρίτη επειδή κάποιος άλλος δεν μπορούσε να σταθεί στην SL2 και είδαμε ότι το χρέος, παρά το τεράστιο κούρεμα Αυγενάκη, είναι δυσβάστακτο.

Τα νούμερα που ακουστήκανε είναι κοντά στα 2 εκατομμύρια χρέος προς ποδοσφαιριστές και υπαλλήλους. Ο υποψήφιος αγοραστής αξιολόγησε, κατ’ εμένα σωστά, ότι δεν αξίζει να βάλει κανείς παραπάνω από 500-700 χιλιάδες για να έχει τον Πανιώνιο χωρίς χρέος στην SL2 και έτσι βρεθήκαμε στο αδιέξοδο. Έφυγε λοιπόν ο άνθρωπος, αλλά τα 2 εκατομμύρια θα παραμείνουν και του χρόνου και του παραχρόνου. Με βάση αυτά, εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πως συνεχίζουμε να κάνουμε το ίδιο πράγμα, με την ίδια υφιστάμενη μορφή, για να καταλήξουμε πάλι στο ίδιο αποτέλεσμα. Γιατί εκεί θα καταλήξουμε και του χρόνου, αν με το καλό είμαστε σε θέση να προβιβαστούμε.

Και φτάνουμε στο σημείο όπου, πάλι πέρσι το καλοκαίρι, υπήρξε η φημολογία πως κάποιοι συζητούσαν για την αγορά του ΑΦΜ της ομάδας του Ασπρόπυργου. Μάλιστα κυκλοφόρησε πως αυτοί που έκαναν τις επαφές ήταν άνθρωποι του περιβάλλοντος σου και είχαν την έγκριση σου.

Υπήρχε κάποιος που με ρώτησε την άποψη μου και του είχα απαντήσει πως εκείνη την εποχή, η μόνη λύση ήταν αυτή. Η αλλαγή ΑΦΜ, ή αλλιώς αντίστροφη συγχώνευση, δηλαδή να έρθει μία υγιής ΠΑΕ, έτοιμη και να αλλάξει όνομα, σήμα, χρώματα και να παίζει στην Χρυσοστόμου Σμύρνης. Και για εμένα εξακολουθεί και σήμερα να είναι η μία από τις 2 λύσεις που υπάρχουν για τον Πανιώνιο και η μοναδική λύση που οδηγεί προς τα επάνω και την επιστροφή στην ιστορική μας θέση, στην πρώτη κατηγορία».

Θα ήθελα να σταθούμε λίγο σε αυτό. Τι ακριβώς εννοείς;

«Για να μην χαθεί ο σύλλογος πρέπει να έχει φιλάθλους, γιατί χωρίς φιλάθλους δεν υπάρχει σύλλογος. Για να κρατήσεις λοιπόν φιλάθλους, υπάρχουν 2 τρόποι. Ο ένας είναι να πας προς τα επάνω, να επιστρέψεις στη Super League και να παίζεις ντέρμπι με Ολυμπιακό, ΠΑΟ, ΑΕΚ κλπ. Ο άλλος τρόπος είναι, έως τότε, να πας σε ένα άλλο μοντέλο, το ερασιτεχνικό, για το οποίο θα επανέλθω να το εξηγήσω. Πάμε λοιπόν στο θέμα του ΑΦΜ. Από ότι καταλαβαίνω, ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάστηκε πέρσι ήταν «χαλασμένο τηλέφωνο», παραπληροφόρηση και μάλλον όλο αυτό έγινε δολίως. Δηλαδή φτάσαμε να ακούμε ότι κάποιος πρότεινε να παίζουμε στον Ασπρόπυργο με πράσινες μπλούζες, κάτι που δεν έχει καμία αλήθεια. Βλέπουμε π.χ. ο Άρης και ο ΟΦΗ παίζουν με τα χρώματα τους, στο γήπεδο τους. Ο ΟΦΗ αναγκάστηκε να αλλάξει το σήμα του, με αυτό που μοιάζει με σιφόνι (γέλια), αλλά μέχρι εκεί. Εγώ που έχω μιλήσει με δικηγόρους και μάλιστα με καλούς δικηγόρους, ξέρω ότι έχουν γίνει λάθη στη διαδικασία αλλαγής ΑΦΜ που έκαναν αυτές οι 2 ομάδες και μπορεί να γίνει ακόμα καλύτερα αν το κάνει κάποιος σωστά».

Ο Ηρακλής όμως που παίζει ως Τριγλία και λένε ότι θα αντιμετωπίσει πρόβλημα με προσφυγές, παλιά χρέη και άλλα του παρελθόντος;

Δεν την γνωρίζω την περίπτωση Ηρακλή. Ξέρω ότι ο Ηρακλής έχει κάνει ήδη κάποιες αλλαγές, έχουν ήδη κάνει κάποια άλλα πράγματα και ίσως γι αυτό. Αλλά δεν το έχω ψάξει καθόλου με τον Ηρακλή. Εγώ μιλάω για ομάδες που έχουν βρει τη λύση. Ο Ηρακλής δεν την έχει βρει και άρα δεν έχει πολύ σημασία να το συζητάμε. Βλέπουμε λοιπόν ότι σε Άρη και ΟΦΗ, έρχεται καμία φορά κάποια οφειλή από τα παλιά, αλλά δεν είναι κάποια ποσά τεράστια, μπροστά σε αυτά που χρώσταγαν και στα νούμερα που μιλάμε εμείς. Οι 2 ιδιοκτήτες αυτών των ομάδων τα αντιμετωπίζουν, είτε αντικρούοντας το δικαστικά ή πληρώνουν κάποια χρήματα.

Άρα, για να το κωδικοποιήσουμε, μας λες ότι σε περίπτωση αλλαγής ΑΦΜ, το σύνολο των χρεών φεύγει και πιθανώς κάποια ποσά μεμονωμένα να έρθουν προς πληρωμή.

«Ναι και πάλι επαναλαμβάνω ότι αυτό συνέβη επειδή δεν το έκαναν 100% σωστά. Μπορεί να το κάνεις σωστά και να μην υπάρχει ούτε αυτό».

Και δεν υπάρχει προϋπόθεση να αλλάξεις χρώματα, το γήπεδο που παίζεις, ονομασία, ή το σήμα μας;

«Όχι βέβαια. Κατ’ αρχάς το σήμα μας, πόσες φορές το έχουμε αλλάξει; Τουλάχιστον 4 φορές νομίζω και χωρίς να μας το ζητήσει κανένας. Το κάναμε από μόνοι μας. Εγώ, το λέω και δημοσίως, έχω κατοχυρώσει το πρώτο μας σήμα, το «ΠΣ» (ένα σήμα για εμένα καταπληκτικό) και εφόσον είναι κατοχυρωμένο από εμένα δεν συνδέεται με ΠΓΣΣ νομικά. Όποιος σοβαρός άνθρωπος θέλει να το πάρει όταν με το καλό αναλάβει, του το χαρίζω. Αλλά έχουμε κάνει πολλές αλλαγές. Το σήμα των σέβεντις με την άσπρη διαγώνιο, είχαμε της «Μπάρτσα» επί Δήμου και Μπέου, το σημερινό των 80ς που εγώ το καθιέρωσα και άλλα. Τα χρώματα και το γήπεδο, είναι δεδομένο ότι τα κρατάς, το είδαμε και στις άλλες ομάδες. Ιστορικά έχουμε αλλάξει ΑΦΜ αρκετές φορές. Τουλάχιστον 2 φορές γνωρίζω εγώ, μπορεί και παραπάνω. Άρα δεν είναι κάτι καινούργιο και φυσικά δεν έχει καμία παραπάνω ιστορική αξία αυτό το ΑΦΜ από αυτά που έχουμε αλλάξει, έλεος.

Επίσης ιστορικά, όποιος διαβάσει το βιβλίο του Λινάρδου, θα δει ότι όταν ο Πανιώνιος μετά την μετεγκατάσταση στην Αθήνα, βρέθηκε σε αδιέξοδο, χωρίς ποδοσφαιρική ομάδα, μέσα σε μία νύχτα βρέθηκε λύση με τη μέθοδο της αντίστροφης συγχώνευσης, απορροφώντας μία ομάδα που λεγόταν Πράσινη Θύελλα. Δηλαδή η ιστορία της ποδοσφαιρικής ομάδας που έχουμε σήμερα στην ηπειρωτική Ελλάδα, ξεκινά με μία αντίστροφη συγχώνευση, ακριβώς σαν αυτή που συζητάμε τώρα. Η έννοια «ΑΦΜ» είναι απλά νεότερος τεχνικός όρος, γιατί δεν υπήρχε ΑΦΜ σε καμία ποδοσφαιρική ομάδα πριν το 1979 που έγιναν οι επαγγελματικές ΠΑΕ. Εν ολίγοις αυτό που έγινε τότε, αν υπήρχε ΑΦΜ έτσι θα λεγόταν. Πήραμε μία άλλη ομάδα, έτοιμη με παίκτες, προπονητές κλπ. την συγχωνεύσαμε, την βάψαμε κυανέρυθρη και την βαφτίσαμε Πανιώνιος και έτσι αποκτήσαμε ποδοσφαιρική ομάδα. Τώρα αυτές οι φήμες ότι εγώ θέλω να παίζει ο Πανιώνιος στον Ασπρόπυργο και να φοράει πράσινα… Τι να πω».

Θεωρείς ότι αυτές οι φήμες, έγιναν δολίως;

«Νομίζω πως ναι. Δεν μπορεί να το πει αυτό κάποιος σοβαρά, ότι το είπα εγώ, ή ότι το θέλω να συμβεί. Εγώ έχω ματώσει για τον Πανιώνιο, γιατί να προτείνω κάτι τέτοιο; Και δηλαδή ποιο είναι το νόημα να το κάνω αυτό; Ποια είναι η ευχαρίστηση; Να βλέπω την ομάδα μου στον Ασπρόπυργο και να λέω ότι είναι ο Πανιώνιος, ενώ η ομάδα θα λέγεται Ασπρόπυργος και φοράει πράσινα; Είναι τόσο κακό για τον ΠΓΣΣ αυτό, που δεν θα το πρότεινε ούτε Αεκτζής (γέλια). Μην ξεχνάμε ότι εγώ είμαι αυτός που την πρώτη μέρα που αγόρασα την ΠΑΕ το 2006, έσβησα το ατυχές «Νέος Πανιώνιος» μαζί με το σήμα της Μπαρτσελόνα σε βερσιόν κίονα και επανέφερα το «Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης» με το τελευταίο σήμα πριν εκείνο της Μπάρτσα. Κάτι για το οποίο και τότε λέγανε δε γίνεται, γιατί θα πρέπει να πληρώσουμε τα παλιά χρέη. Κι όμως, να που έγινε και να που δεν έσκασε και κανένα παλαιό χρέος. Όσο για τα περί προστασίας της ιστορίας γενικότερα, η Ρεάλ Μαδρίτης έχει αλλάξει όνομα το 1900, 1904, 1920, 1931, 1940 και το 1941, ενώ το σήμα της το 1902, 1908, 1912, 1920, 1925, 1931, 1935, 1940, 1943, 1946, 1954, 1963, 1971, 1985, 1995, 1998 και 2002. Και αυτό είναι μόνο ένα από αμέτρητα τέτοια παραδείγματα μεγάλων συλλόγων ανά την Ευρώπη».

Άρα λοιπόν που καταλήγουμε με το θέμα του ΑΦΜ; Να πάμε δηλαδή στο σήμερα, με την ομάδα εκεί που βρίσκεται τώρα.

«Αν θέλεις να πας προς τα επάνω, να επανέλθουμε δηλαδή, δεν υπάρχει άλλος τρόπος, πέραν της αλλαγής ΑΦΜ. Γιατί δεν υπάρχει; Γιατί αλλιώς πρέπει να βρεθεί κάποιος, ας το πω σε εισαγωγικά «βλάκας», ή «τρελός», ο οποίος να πληρώσει 2 εκατομμύρια για κάτι που αξίζει στην αγορά 600 χιλιάδες. Όπως ο κ. Τσακουμάκος, δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο, αλλά από ότι άκουσα είχε καλές προθέσεις, που είπε ότι «εγώ τόσο τον αξιολογώ το σύλλογο». Εγώ συμφωνώ αντικειμενικά μαζί του. Η Ξάνθη πουλήθηκε νομίζω 1 εκατομμύριο μαζί με το ιδιόκτητο γήπεδο της. Πως θα πληρώσει λοιπόν κάποιος 2 εκ. για τον Πανιώνιο στην SL2; Κανείς δεν θα το κάνει. Άρα κάθε χρόνο θα μένουμε εδώ. Θα έρχεται το καλοκαίρι, θα λέμε «πάρτε διαρκείας» και «επενδυτές ελάτε». Θα πουλάμε βία 20 χιλιάδες ευρώ σε διαρκείας, θα έρχονται οι επενδυτές, θα παίρνουν τηλέφωνα 100 πιστωτές, 2 εκ. το χρέος, φύγανε. Μόνο με αλλαγή ΑΦΜ μπορείς να πας επάνω. Αυτό είναι το μόνο ρεαλιστικό.
Και εν τέλει θέλω να ρωτήσω ευθέως όσους έχουν αντίρρηση έχοντας χρήσει τον εαυτό τους θεματοφύλακες της ιστορίας του Πανιωνίου ΓΣΣ: Δεν είμαι δικηγόρος και δεν σας ζητάω να γίνετε ούτε εσείς, αλλά εάν υποθετικά πούμε πως κρατάς τα χρώματα, το γήπεδο και το όνομα, επιμένετε πως η αλλαγή ΑΦΜ είναι ντροπή, είναι του διαόλου και ενάντια στην ιστορία του Πανιωνίου όπως φωνάζατε πως είναι, ή συμφωνείτε πως είναι αποδεκτή λύση;»

Η άλλη λύση που είπες πριν, ποια είναι;

«Αν κάποιος δεν θέλει την αλλαγή ΑΦΜ, ή και εάν το θέλουμε αλλά πρέπει να περιμένουμε μέχρι να βρεθεί η κατάλληλη ευκαιρία, τότε θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση και να μείνουμε στο ερασιτεχνικό, αλλά αυτό να το κάνουμε σωστά. Δηλαδή αντί να είμαστε σε αυτή τη μεσοβέζικη κατάσταση που είμαστε τώρα και να στρουθοκαμηλίζουμε πως θα ανέβουμε με κάποιο αδιευκρίνιστο τρόπο, να αγκαλιάσουμε ότι είμαστε ερασιτεχνικός σύλλογος και να ζητήσουμε από Δήμο ή Περιφέρεια να μας βάλουν πλαστικό χορτάρι στην Χρυσοστόμου Σμύρνης. Με πλαστικό τάπητα στο κέντρο της Νέας Σμύρνης θα έχεις εκατοντάδες παιδιά σε τμήματα υποδομών, που με τη σειρά τους θα έχουν εκατοντάδες γονείς και έτσι δημιουργείς ένα σύλλογο που θα τροφοδοτείται από τα δικά του παιδιά, με πολύ μεγάλα έσοδα. Αλλά και το κυριότερο, εκατοντάδες φίλους του Συλλόγου, καθημερινά στο γήπεδο και στα πέριξ, αποτρέποντας έτσι τον αφανισμό με Ερασιτεχνικό μοντέλο, αφού και για όσο αυτό δεν μπορεί να γίνει με επαγγελματικό».

Αυτό όμως προϋποθέτει ότι θα μείνουμε για πάντα στα ερασιτεχνικά.

Ναι σωστά. Είτε ηθελημένα, είτε επειδή δεν υπάρχει κάποιο διαθέσιμο ΑΦΜ, ή κάτι άλλο. Για εμένα ιδανική περίπτωση ήταν το παράδειγμα του κ. Σπανού με τη Χαλκηδόνα που πήγε στο Περιστέρι και έγινε Ατρόμητος με την αντίστροφη συγχώνευση που προανέφερα. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιος Σπανός και μπορεί να μην υπάρξει για τα επόμενα 4-5 χρόνια, πχ. Εμείς λοιπόν σε αυτό το διάστημα, να κάνουμε κάτι σωστά, να έχουμε αυτοχρηματοδοτούμενο το ποδοσφαιρικό τμήμα από τις ακαδημίες, να έχουμε όσο γίνεται περισσότερο κόσμο κοντά στην ομάδα, έστω και εάν είναι της καθημερινές περισσότερο από τις Κυριακές. Όταν και εάν εμφανιστεί κάποιος Σπανός, τότε ξαναβάζουμε κανονικό χορτάρι και επανερχόμαστε στην τωρινή χρήση του γηπέδου. Αλλά για να εμφανιστεί ο νέος Σπανός πρέπει πρώτα και να σοβαρευτούμε και να αλλάξουμε το τροπάριο που βγάζουμε προς τα έξω. Γιατί αυτή τη στιγμή, όταν φωνάζουμε πως το ΑΦΜ είναι του διαόλου, δεν νομίζω να μας πλησιάσει κανένας σοβαρός «Σπανός».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Τώρα έχουμε μεν πολλά παιδιά στις ακαδημίες, αλλά πληρώνουμε γήπεδα αλλού για προπονήσεις, αγώνες κλπ. Άρα τα έσοδα μας δεν τα παίρνουμε εμείς, τα δίνουμε ενοίκιο. Και το βασικό είναι ότι δεν αισθάνεται ο άλλος κοντά στον Πανιώνιο. Ο γιός μου για παράδειγμα πάει στη Βούλα.

Ας πάμε λίγο στο θέμα που αφορά εσένα και τη σχέση σου με τον Πανιώνιο. Είπες πριν ότι δεν επιθυμείς να αναμιχθείς με τα διοικητικά. Παρ’ όλα αυτά μετά την εμφάνιση σου στη Ζάκυνθο, υπήρξαν κάποιες φήμες ότι ενδιαφέρεσαι.

«Με κάλεσαν τα παιδιά που διαχειριζόντουσαν την ομάδα τότε. Ο Μανιάτης, ο Κωσταρίδης, ο Βανδώρος, ο Σπυρόπουλος και πήγα να δω την ομάδα, ως φίλαθλος της και συνεισφέροντας και εγώ ρεφενέ σε πριμ ανόδου που είχαν τάξει τα παιδιά στους ποδοσφαιριστές. Αυτό και μόνο. Το εκτίμησα και πέρασα πάρα πολύ όμορφα, πραγματικά».

Εάν υπάρξει στον Πανιώνιο κάποια περίπτωση, σαν αυτή της Κρίσταλ Πάλας, που μπήκανε 3-4 επιχειρηματίες μαζί και ανέλαβαν την ομάδα, πως θα το έβλεπες;

«Στην Πάλας κατ’ αρχή μπήκαν κάποιοι πολύ πλούσιοι επιχειρηματίες. Στον Πανιώνιο δεν υπάρχουν κάποιοι αντίστοιχοι».

Θα σκεφτόσουν παρ’ όλα αυτά τη συμμετοχή σου σε κάτι παρόμοιο, προφανώς με χαμηλότερα οικονομικά μεγέθη;

«Να ξεκαθαρίσουμε ότι εγώ δεν επιστρέφω ποτέ, για πολλούς και διάφορους λόγους, προσωπικούς και όχι μόνο, καθώς 11 χρόνια αφού έφυγα, νομίζω πως η συζήτηση πρέπει να εστιάζεται στο τι θα κάνει ο Πανιώνιος χωρίς τον Τσακίρη. Αυτή η ερώτηση λοιπόν απαντιέται σε περίπτωση που υπάρξει κάτι. Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Να σου πω ένα παράδειγμα. Κάποια στιγμή πριν αποσυρθεί ο Μανιάτης, που τότε νομίζανε τα παιδιά ότι μετά τη παρέμβαση Αυγενάκη το χρέος προς ποδοσφαιριστές θα έπεφτε στα 500.000 και μου ζήτησαν την συμβουλή μου, κάναμε μία συζήτηση. Εγώ πρότεινα να βάλει ο Μανιάτης, ο Σπυρόπουλος, τα παιδιά ο Βανδώρος και ο Κωσταρίδης ότι μπορούνε, να φέρω και εγώ τους φίλους μου, Παρασκευόπουλο, Ζερβακάκο να βάλουν και εκείνοι, να βάλω και εγώ 50.000, να μαζέψουμε το μισό ποσό μεταξύ μας και μετά να ψάξει η διοίκηση το υπόλοιπο. Αυτό, με την προϋπόθεση ότι θα είμαι εκτός ΔΣ και δεν θα ασχολούμαι με την ομάδα. Δεν πρόκειται να προτείνω ποτέ κάτι παραπάνω από αυτό. Το πρότεινα για την ομάδα και για την παρέα κατόπιν της ωραίας εμπειρίας μου στη Ζάκυνθο. Ως στήριξη (όπως και ποικιλοτρόπως στήριξα όλες τις προηγούμενες διοικήσεις), όχι ως «επιστροφή». Δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και εκ των υστέρων, τώρα που μάθαμε το ύψος του χρέους, θα ήταν ούτως ή άλλως ουτοπικό ως λύση και ανέφικτο».

Κυκλοφορεί ως φήμη, κυρίως στο διαδίκτυο, ότι η απόφαση σου να μην ξανασχοληθείς με τα διοικητικά του Πανιωνίου, έχει να κάνει με κάποια δυσαρέσκεια σου ως προς τους οργανωμένους. Ισχύει αυτό;

Δεν έχει να κάνει με εμένα. Ακόμα και αν δεν έκαναν οι οργανωμένοι τίποτα από όσα έχουν κάνει, εγώ πάλι δεν θα επέστρεφα. Πιστεύω όμως και θα το πω ξεκάθαρα, πως υπάρχει μία μερίδα του κόσμου, που δεν θέλει τον Πανιώνιο ψηλά. Τον θέλουν να είναι χαμηλά, για να νιώθουν ότι έχουν κάποιο λόγο και ρόλο. Είναι πολύ στενάχωρο αυτό που λέω, αλλά δυστυχώς τα γεγονότα αυτό δείχνουν. Δεν είναι μεγάλη μερίδα του κόσμου, είναι πολύ μικρή αλλά και πολύ θορυβώδης. Να ξεκαθαρίσω ότι δεν αναφέρομαι φυσικά στα παιδιά που τρέχουν την ομάδα τώρα. Ίσα ίσα, που το 2020/21 μπορώ να πω, πως ήταν μακράν ό,τι πιο υγιές στον ποδοσφαιρικό Πανιώνιο που έχω δει μετά εποχής μου. Κυρίως ο Κωσταρίδης και ο Βανδώρος, κρατάνε την σημαία. Μπορεί να μην κυματίζει ψηλά, αλλά κυματίζει τίμια και ανεξάρτητα. Που είναι πολύ περισσότερο από ότι μπορώ να πω για τις προηγούμενες διοικήσεις.

Ποια είναι η γνώμη σου για τον Ερασιτέχνη; Σε ρωτάω γιατί διατέλεσες και πρόεδρος στον σύλλογο, πριν πάρεις την ΠΑΕ.

«Στην εποχή μου συνάντησα ένα καθεστώς κλεπτοκρατίας και αδιαφάνειας, το οποίο διατηρείται μέχρι σήμερα, όπως καταλαβαίνω. Σήμερα υπάρχει και μία, ας την πω πολιτική/ιδεολογική χροιά μέσα, η οποία αφορά και το ποδόσφαιρο, που όπως είπα δεν θέλουν να ανέβει ψηλά. Επί των ημερών μου δεν υπήρχε αυτό. Εμείς και ο κόσμος τότε θέλαμε ο Πανιώνιος να είναι όλο και υψηλότερα, που και αυτό πρόβλημα είναι τελικά ως φαίνεται… (γέλια).Εν πάση περίπτωση, είχαμε νομίζω κάπου 4 αθλήματα στην πρώτη κατηγορία με επαγγελματίες αθλητές και ναυαρχίδες το Πόλο με 2 τελικούς ΛΕΝ και το γυναικείο μπάσκετ με το μόνο πρωτάθλημα σε ομαδικό άθλημα στην 130ετή ιστορία του Συλλόγου.

Σήμερα που εκτός του πόλο (το οποίο είναι ανεξάρτητα οικονομικά αφού το έχει ευτυχώς αναλάβει ένας άνθρωπος που βάζει λεφτά), με όλα τα άλλα τμήματα ερασιτεχνικά, δεν μπορώ να καταλάβω πως ο Ερασιτέχνης δεν έχει κέρδη της τάξης των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, όταν έχει τζίρο σχεδόν 2 εκ ευρώ, επίσημα. Ένα τέτοιο κέρδος θα συνδεότανε μάλιστα με το κέρδος των ακαδημιών ποδοσφαίρου με τον πλαστικό τάπητα που προανέφερα και έτσι, ίσως σε μερικά χρόνια, να μαζεύαμε και τα 2 εκ που λείπουν για να ανέβουμε ΣΛ2, γιατί όχι.

Και ο Νίκος Παρασκευόπουλος, γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι είναι πολύ αξιόλογος άνθρωπος, ένας πραγματικός Πανιώνιος, από τους 3-4 ανθρώπους που μαζί με εμένα και τον αείμνηστο τον Σταματελάτο, χάσανε από τον Πανιώνιο και δεν κερδίσανε. Έχει βάλει αρκετά λεφτά στην ομάδα, χωρίς να ζητήσει τίποτα, ούτε καν δημόσια αναγνώριση. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν άξιζε να ακουστεί, για το τι σχέδιο είχε, τι ήθελε να κάνει στον Ερασιτέχνη. Αλλά αντί αυτού έφαγε 4 «χυλόπιτες» για συνάντηση από τους «οργανωμένους». Δεν ξέρω τους λόγους τους, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να είναι λόγοι με γνώμονα το καλό του Πανιωνίου όταν αντιμετωπίζεται με τέτοια ασέβεια αυτός ο άνθρωπος, ή ο οποιοσδήποτε θέλει και μπορεί να βοηθήσει τον Πανιώνιο. Εάν κάποιος για προσωπικούς ή ιδεολογικούς λόγους του αρέσει το μοντέλο του Αστέρα Εξαρχείων π.χ. καλό θα ήταν να σεβαστεί τόσο την ιστορία του Συλλόγου όσο και το θέλημα της συντριπτικής πλειοψηφίας εκείνων που αγαπάνε τον Σύλλογο και να στηρίξει οποιαδήποτε λύση έχει πιθανότητες να φέρει την ΠΑΕ πίσω στην πρώτη κατηγορία. Αυτό, στην περίπτωση και εφόσον θέλει το καλό του Πανιωνίου πάνω από τα προσωπικά του γούστα.

Ο Πανιώνιος δεν είναι αυτό που είναι, επειδή ήταν λαϊκή βάση και έπαιζε στις αλάνες της Γάμα. Ο Πανιώνιος είναι μεγάλος επειδή έχουμε αποκλείσει την Ατλέτικο, γιατί έστω και μία στο τόσο, κερδίζαμε τον Ολυμπιακό, ΠΑΟ, ΑΕΚ. Για αυτό είμαστε Πανιώνιος και γι αυτό είναι τόσοι και παντού. Για αυτό κάποια μέρα, όχι και τόσο παλιά, κάναμε 10 χιλιάδες sold out με Παναθηναϊκό – χωρίς φιλοξενούμενους φιλάθλους. Γι αυτό πας σε ένα μικρό νησί και βλέπεις στο πουθενά ένα σπίτι με σημαία του Πανιωνίου. Από αυτά είναι, δεν είναι επειδή ήμασταν Αστέρας Εξαρχείων. Δεν μπορείς να πας κόντρα στο DNA του συλλόγου, αλλά και στο λόγο που υπάρχουμε σήμερα, στο βαθμό που υπάρχουμε. Για να εξυγιανθεί και να γίνει κερδοφόρος ο Ερασιτέχνης πρέπει ο Πρόεδρος να έχει 2 χαρακτηριστικά. Να είναι έντιμος και να ξέρει να κάνει micromanagement. Εγώ πληρούσα μόνο το πρώτο και γι’ αυτό απέτυχα στο οργανωτικό και οικονομικό κομμάτι, γεγονός που σκούπισα κάτω από το χαλάκι των αγωνιστικών επιτυχιών. Πιστεύω πως ο κ. Παρασκευόπουλος διαθέτει και τα δύο προαναφερόμενα αναγκαία χαρακτηριστικά. Με το ποδόσφαιρο στα Ερασιτεχνικά στο εγγύς μέλλον, ο Ερασιτέχνης πλέον συνδέεται άρρηκτα και δεν δύναται να επιτρέπουμε να συνεχίσουν εκεί οι κλίκες και το φαγοπότι. Εάν τύχει και ο άνθρωπος αυτός θελήσει να επανέλθει, οφείλουμε να τον στηρίξουμε να βάλει την σκούπα που χρειάζεται στον Ερασιτέχνη, μπας και γίνει επιτέλους διάφανος και κερδοφόρος οργανισμός».

Μια που το ανέφερες. Ποια είναι η άποψη σου για τη λαϊκή βάση;

«Θεωρώ ότι η όλη συζήτηση για αυτό το θέμα είναι στην καλύτερη περίπτωση αφελής σαχλαμάρα, στη χειρότερη είναι υποκρισία. Γιατί υπήρξε λαϊκή βάση. Εγώ όταν έφυγα, άφησα τις μετοχές στον Ερασιτέχνη, ο οποίος –και το τονίζω αυτό- δεν είχε καμία υποχρέωση να τις αποδεχθεί. Μετά από έλεγχο που έκανε και είδε ότι η ΠΑΕ δεν είχε κανένα χρέος, αποφάσισε να πάρει το 67%. Σε αυτό λοιπόν το σημείο, στην A’ κατηγορία, με ποδοσφαιριστές υψηλής αξίας, που πουλήθηκαν μετά αρκετά εκατομμύρια, η ομάδα άνηκε στο λαό της. Στα μέλη του Ερασιτέχνη. Είχες λοιπόν λαϊκή βάση (και κράτησα μάλιστα και 20% συμβολικά, με ό,τι μικρή αξία έχει να είναι το όνομά μου στο πλάι της λαϊκής βάσης). Και τι έγινε λοιπόν; Δεν γράφτηκε ούτε ένα μέλος επί 4 χρόνια. Και εν τέλη καμιά 30αριά άτομα, που ήταν ανέκαθεν η Γενική Συνέλευση, ψήφισαν να δώσουν τις μετοχές τσάμπα στους Ζαμάνη και Δάρα.

Άρα γιατί μιλάμε για λαϊκή βάση, όταν την είχες υγιής και ψηλά και την άφησες να φύγει έτσι απλά. Χωρίς να ασχοληθεί, χωρίς να μιλήσει κανείς από τον Πανιώνιο. Μόνο εγώ βγήκα και είπα «μη τη δώσετε την ομάδα σε ιδιώτη», έστειλα και μία επιστολή που διαβάστηκε στη Γενική Συνέλευση, με αποτέλεσμα να φάω 2-3 εχθρικές ανακοινώσεις από το Ζαμάνη και κάπου εκεί το παράτησα… Κανένας άλλος, οργανωμένος ή μεμονωμένος δεν μίλησε τότε. Που ήταν όλοι αυτοί που λένε σήμερα ότι θέλουν λαϊκή βάση στη Γ’ Εθνική, όταν στην Α’ με παικταράδες και χωρίς χρέη δεν τους ενδιέφερε, ή σιώπησαν για άλλο λόγο; Τότε κανείς τους δεν ενδιαφέρθηκε να γράψει μέλη, να εκλέξουν πρόεδρο, ενώ τώρα ξαφνικά, θέλουν λαϊκή βάση όταν αυτό σημαίνει αδιέξοδο στην Γάμα, και Ερασιτέχνη χωρίς κερδοφορία. Νομίζω ότι είναι καιρός να σοβαρευτούμε λίγο».

Θεωρείς λοιπόν ότι με τη «λαϊκή βάση», η Γ’ Εθνική είναι το ταβάνι και δεν θα ανέβει ποτέ;

«Ναι φυσικά. Με αυτά τα χρέη έτσι είναι. Πως θα ανέβει; Ούτε έσοδα έχεις. Εγώ όταν έφυγα είχαμε οργανικά έσοδα, γύρω στα 5 με 6 εκατομμύρια. Αν προσθέσεις και τις μεταγραφές, ήταν και παραπάνω. Τώρα είναι ουσιαστικά μηδέν και 5-10 άνθρωποι κάνουν ρεφενέ από 5-10 χιλιάρικα. Η δε πρόσφατη ανακοίνωση συσπείρωσης δύο μέρες πριν τη προθεσμία να βρούμε τα 2 εκ για να πάμε SL2 είναι προς δημιουργία εντυπώσεων και μόνο. Ένα μεγάλο σεντόνι από εντελώς ανούσιες κουβέντες, και μία αντίστροφη λίστα του Σίντλερ που ήμουν και εγώ μέσα. Δηλαδή εάν οι της λίστας δεν πληρώσουν σε δύο μέρες τα φέσια του Γεράσιμου, του Τσάβαλου, του Δάρα και του Νικόλα, θα φταίνε εκείνοι που δεν ανεβήκαμε; Κατ’ αρχάς, δεν είναι τρόπος αυτός να δελεάσεις ανθρώπους να συνεισφέρουν οικονομικά, μάλλον τους διώχνεις έτσι. Κατά δεύτερον, εδώ καιγόμαστε, και δεν είναι καιρός για ανοησίες, αερολογίες και ηρωικές άδειες κουβέντες. Πρέπει να έχουμε σοβαρότητα, ουσία και να προτείνουμε χειροπιαστές και ρεαλιστικές λύσεις, η καλύτερα να μην μιλάμε καθόλου, γιατί μόνο παρεξηγήσεις γίνονται έτσι, που είναι το αντίθετο της συσπείρωσης που συμφωνώ ότι χρειάζεται».

Λένε, αν και το έχεις απαντήσει πολλές φορές, ότι μετά υπήρχαν υψηλά συμβόλαια όμως που τα βρήκαν μπροστά τους οι επόμενοι.

«Και τι έπρεπε να κάνω δηλαδή; Άφησα την ομάδα δωρεάν, έπρεπε να πληρώνω και τα συμβόλαια σε βάθος τριετίας, αλλά χωρίς φυσικά να καρπώνομαι τα έσοδα τριετίας; Και δεν κράτησα ούτε τα δικαιώματα σε περίπτωση μεταγραφών. Όταν τους πούλησαν, δεν ζήτησα ποτέ τίποτα. Ακόμα και χρόνια αφότου είχα φύγει, από την πώληση του Απήλιον, το οποίο ήταν 100% ιδιοκτησίας μου, φρόντισα να πάρει η ΠΑΕ Πανιώνιος κάπου 850 χιλιάδες ευρώ, και μάλιστα να είναι τα πρώτα λεφτά που πληρώθηκαν από τον αγοραστή. Επίσης, για να τελειώνουμε με αυτό το παραμύθι, είχα αφήσει και κάπου 1,5 εκ ρευστό τότε, οπότε αν κάποιος ήθελε να τα τερματίσει αυτά τα συμβόλαια πρόωρα είχε την διαπραγματευτική δυνατότητα να το κάνει. Αλλά επέλεξαν να δώσουν αυτό το ποσό σε έναν Έλληνα προπονητή και έναν Γεωργιανό αριστερό μπακ που έφεραν αυτοί, με αποτέλεσμα οι παλαιότεροι παίκτες να καταλήξουν όλοι σε προσφυγές. Και μετά, αν είχε η ομάδα χρέη που έλεγαν, γιατί φαγώθηκαν ο Ζαμάνης με τον Δάρα, να την πάρουν από τον Ερασιτέχνη; Και το έκαναν οικιοθελώς, δεν τους υποχρέωσε κανείς. Γιατί πήραν μία χρεωμένη ομάδα; Άρα κάτι δεν μας λένε καλά.

Ακόμα και το 2014 λοιπόν, το όποιο χρέος, γιατί πράγματι δημιουργήθηκε χρέος από τους προηγούμενους μεταξύ Ιανουαρίου 2010 που παρέδωσα και 2014, ήταν προφανώς διαχειρίσιμο. Το φτάσανε τελικά στα 11 εκατομμύρια, με το χρέος προς το Δημόσιο κάθε χρόνο ανεβαίνει. Και έχουμε τον κ. Σκούρα, μέλος εκείνης της διοικήσεως, να μας λέει κάθε τόσο ότι τα χρέη είναι 15ετίας, δηλαδή από εποχής μου. Στο πριβέ μέσω κοινών φίλων «πρόεδρε έχω απεριόριστο σεβασμό για σένα, δεν εννοούσα ότι άφησες εσύ χρέος, δώσε μου δήλωση να ανασκευάσω» και μετά πάλι δημόσια όπου βρεθεί και όπου σταθεί βγάζει το πούρο και λέει πάλι για χρέος 15ετίας.

Δε βγάζεις άκρη. Αλλά η αλήθεια είναι μία. Όλες οι διοικήσεις κάνανε λάθη. Η διαφορά είναι ότι εγώ πλήρωσα όλα μου τα λάθη, πλήρως και στο σημείο που στέρησα από τα παιδιά μου την μισή περιουσία που θα τους αφήσω (κάτι για το οποίο δεν συγχωρώ τον εαυτό μου και είναι και ο βασικός λόγος που δεν θα επιστρέψω ποτέ, αν θες να ξέρεις). Όλοι οι μετέπειτα όμως δεν πλήρωσαν τα λάθη τους. Δεν εμφανίζεται ούτε ένα ευρώ σε ισολογισμό για αύξηση κεφαλαίου από τότε που έφυγα. Τα λάθη τους τα φόρτωσαν στον Πανιώνιο. Τα λάθη των άλλων τα πληρώνει ο Σύλλογος με τις μαύρες σελίδες που γράφτηκαν στην ιστορία του. Με τους υποβιβασμούς, την αδυναμία να ανέβει και τους εκατοντάδες φεσωμένους πιστωτές που μας καταριόνται ανά τον κόσμο. Κλείνοντας θέλω να τονίσω ότι εάν παρουσιάζομαι κάπως απότομος, αυτό ήταν πάντα το στυλ μου. Για μένα πάντα προέχει να λέω την αλήθεια, όπως την βλέπω και όχι να χαϊδεύω αυτιά. Το μόνο που προσπαθώ να κάνω είναι να πω την άποψη μου για το τι και γιατί είναι καλό για το Πανιωνίου, και πως αυτό θα έπρεπε να είναι η προτεραιότητα όλων μας. Ο καθένας μπορεί να συμφωνήσει η να διαφωνήσει αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιθυμώ να προσβάλω κανέναν ούτε επιζητώ να ανοίξω μέτωπα».