Αυτοδιοίκητο σε μαχαλά

Όταν καταφέρνει κάποιος σε αυτή τη χώρα να παρουσιάζεται λιγότερο σοβαρός από το κράτος τότε έχει σοβαρούς λόγους να ψαχτεί. Αν ζεις σε αυτή τη χώρα δεν χρειάζεται μεγαλύτερη ανάλυση. Οπότε πιστεύω ότι στην ΕΠΟ πρέπει να το κοιτάξουν σοβαρά το θέμα. Γιατί όπως το πάνε το πράγμα με το μητρώο αθλητικών σωματείων θα καταφέρουν να γίνουν κωμωδία, χωρίς λόγο και αιτία. Μπορεί δηλαδή στο μυαλό κάποιων (μέσα στην ΕΠΟ) ο λόγος να είναι ο “τσαμπουκάς” αλλά προς τα έξω η διαμάχη για το συγκεκριμένο θέμα μοιάζει σαν διαμάχη νηπίων, στην παραλία, με κουβαδάκια.

Επειδή δεν είστε και υποχρεωμένοι να γνωρίζετε, τα καταγράφω στα γρήγορα. Εδώ και δύο χρόνια έχει τεθεί σε λειτουργία το Μητρώο Αθλητικών Σωματείων από την ΓΓΑ. Καταγράφονται τα ενεργά σωματεία, καταθέτουν τα απαραίτητα έγγραφα, πιστοποιούνται, επικαιροποιείται η αθλητική τους αναγνώριση και πάμε παρακάτω. Αρχικά η υπόθεση ξεκίνησε με αφορμή την οικονομική ενίσχυση λόγω κορονοϊού και μετά εξελίχθηκε ως κανονικό Μητρώο. Σε πρώτη φάση τα χρήματα μοιράστηκαν ισόποσα σε όλους (κακώς) και από το 2022 μπήκαν και άλλες παράμετροι που έχουν ομαλοποιήσει τη διαδικασία. Κατά τη γνώμη μου παίρνει και άλλες βελτιώσεις ώστε να αποδοθεί μεγαλύτερη δικαιοσύνη και να επιβραβευτούν τα σωματεία που πραγματικά συμβάλλουν στην ανάπτυξη του αθλητισμού και τραβάνε το κάρο.

Χύθηκε πολύ μελάνι και δάκρυ από αρκετούς γι' αυτό το Μητρώο και το πώς θα χρησιμοποιηθεί, αλλά τελικά μια χαρά πήραν όλοι τα λεφτά και δεν άνοιξε μύτη. Όσον αφορά τη διαδικασία και τον οδυρμό για το πόσα έγγραφα και έξοδα θα χρειαστείς να πω (εκ μεγάλης πείρας) ότι αν είσαι ένα νοικοκυρεμένο σωματείο και όχι μαχαλάς, δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα. Μπορεί να μου φαίνεται και εμένα αρκετά περίεργο ότι υπερασπίζομαι μια πρωτοβουλία του κράτους, αλλά μην τα κάνουμε και όλα ίσιωμα.

Απέναντι σε αυτή τη διαδικασία λοιπόν η ΕΠΟ ήταν από την αρχή αρνητική (και στην πρώτη της φάση δεν ήταν μόνο αυτή από τις μεγάλες ομοσπονδίες για να τα λέμε όλα) και η διοίκησή της παραμένει κάθετα αντίθετη. Την ίδια ώρα βέβαια η ΓΓΑ παρουσιάζει στοιχεία σύμφωνα με τα οποία το 88% των σωματείων των 54 Ενώσεων είτε έχουν ενταχθεί, είτε αναμένουν να μπουν στο Μητρώο. Παράλληλα αποκαλύπτεται ότι το 33% αυτών που δεν έχουν μπει σε αυτό στερούνται της Ειδικής Αθλητικής Αναγνώρισης. Την επικύρωσης δηλαδή που έπρεπε να έχεις και πριν το Μητρώο για να παίζεις σε επίσημη διοργάνωση.

Σας μπέρδεψα ίσως, οπότε ας το κάνω λιανά. Πρώτον: οι Ενώσεις και τα σωματεία γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους την Ομοσπονδία ΤΟΥΣ και μπαίνουν στο Μητρώο, προφανώς για να πάρουν τα χρήματα. Δεύτερον: αποκαλύπτεται ότι έπαιζαν μπάλα σε πρωταθλήματα σωματεία χωρίς αθλητική αναγνώριση. Και πιθανότατα αυτά τα σωματεία είχαν και ακαδημίες, υποδέχονταν παιδιά κλπ.

Την ίδια ώρα η ΕΠΟ απαντάει σε αυτή την ιστορία ως εξής: «Η ΕΠΟ δεν μπορεί να δεχθεί το Μητρώο επειδή παραβιάζει την Ολιστική Μελέτη, την οποία έχει υπογράψει ο Πρωθυπουργός. Επιπλέον, το Μητρώο αποτελεί ουσιαστικά μια περιττή διαδικασία αδειοδότησης, αφού υπάρχει η Ειδική Αθλητική Αναγνώριση, με την οποία νομιμοποιούνται όλα τα ερασιτεχνικά σωματεία. Το τοπίο είναι ξεκάθαρο: η ΕΠΟ δεν πρόκειται να αποδεχθεί διαδικασίες που παραβιάζουν τόσο το δικό της Καταστατικό, όσο και πολύ περισσότερο τα Καταστατικά των FIFA και UEFA».

Επειδή έχω διαβάσει τα βιβλία του προέδρου της ΕΠΟ και είναι πραγματικά (ειλικρινά) εξαιρετικά, έχω περισσότερες απαιτήσεις από τα γραπτά που εγκρίνει για να δημοσιευθούν. Γιατί τι μας λέει η ποδοσφαιρική ομοσπονδία; Από τίποτα μέχρι... ό,τι να ναι! Δίνει μια μάχη χωρίς ουσία πατώντας πάνω στην γνωστή χιλοπιπιλισμένη και πλέον κουραστική καραμέλα του “αυτοδιοίκητου” του ποδοσφαίρου. Το οποίο ποδόσφαιρο θέλει να χρησιμοποιεί εγκαταστάσεις που έχουν αναγερθεί και συντηρούνται (όσο γίνεται αυτό τέλος πάντων) με χρήματα του κράτους (Δήμοι, Πολιτεία), εξυπηρετούνται από υπαλλήλους που πληρώνονται πάλι από τον φορολογούμενο, αλλά δεν θέλει να ξέρει καν το κράτος πόσα είναι τα σωματεία της δύναμης του, αν “υπάρχουν” όσον αφορά τη νομική τους υπόσταση, αν έχουν πιστοποιημένους προπονητές και όλα τα συναφή.

Θα ήθελα πραγματικά να βγει ένα αναλυτικό δελτίο Τύπου από την ΕΠΟ για τα σημεία όπου το καταστατικό της UEFA αναφέρει ότι η καταγραφή των αθλητικών σωματείων σε μια ευρωπαϊκή χώρα και η έννομη λειτουργία τους δεν συνάδουν με αυτό. Ότι δηλαδή η ευρωπαϊκή ομοσπονδία επιθυμεί μια ανέμελη, κοινοβιακή κατάσταση όσον αφορά τα ποδοσφαιρικά σωματεία.

Αυτή η κόντρα έχει κουράσει. Αλλά μάλλον έχει κουράσει μόνο εμάς και τη μεγάλη μερίδα των φιλάθλων. Δεν έχει κουράσει κάποιους οι οποίοι -προφανώς- βασίζουν την ύπαρξη τους ακριβώς σε αυτή. Και αντί να ασχοληθούν με τη συνεχή διολίσθηση του ελληνικού ποδοσφαίρου παίζουν με τα κουβαδάκια τους. Γιατί μάλλον δεν μπορούν να κάνουν και πολλά παραπάνω. Και δεν θα πάψω βέβαια ποτέ να απορώ και με την UEFA, η οποία στο όνομα αυτού του έρμου του αυτοδιοίκητου που λέγαμε στηρίζει τον οποιοδήποτε δημιουργεί, τελικά, πρόβλημα στο ίδιο το προϊόν της. Αν και είναι σαφές ότι άλλο είναι αυτό το προϊόν που μοσχοπουλάει σε όλο τον κόσμο και άλλο αυτό που το έχει πετάξει σε ένα τραπέζι δίπλα (αν όχι μέσα) στην ποδοσφαιρική τουαλέτα.