Μια χώρα που επιμένει να κρατά τη γυναίκα μακριά από το ποδόσφαιρο!

Αν πάτησες για να διαβάσεις αυτό το κείμενο πιθανόν να έχεις αντιληφθεί ότι έχω μια ευαισθησία σχετικά με το ποδόσφαιρο γυναικών και έναν εκνευρισμό που μου δημιουργεί η επικρατούσα κατάσταση στην Ελλάδα. Στην περίπτωση που δεν έχεις παρακολουθήσει την εξέλιξη του θέματος στην πορεία του χρόνου, και προκειμένου να είμαστε στην ίδια σελίδα, δώσε λίγο χρόνο για αυτό και αυτό το κείμενο, τα οποία περιγράφουν την προ διετίας ελληνική πραγματικότητα και την σημερινή πραγματικότητα στην πλειονότητα των ευρωπαϊκών χωρών και στις ΗΠΑ, εκεί όπου το ποδόσφαιρο γυναικών διαρκώς μεγαλώνει, με όποιο μέτρο και αν επιχειρήσει κανείς να μετρήσει το μέγεθός του και κυρίως την ανάπτυξή του.

Αν δεν έχεις χρόνο, και προκειμένου να συνεννοηθούμε σύντομα, η Ελλάδα, ή πιο σωστά η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία δεν έχει κάνει τίποτα για την ανάπτυξή του, παρά μόνο τα απολύτως απαραίτητα προκειμένου να μην εισπράττει την δυσαρέσκεια της UEFA, η οποία δίνει σημασία στο ποδόσφαιρο γυναικών κατά τη διάρκεια της τελευταίας 2ετίας και επιδοτεί τις ομοσπονδίες – μέλη της προκειμένου να το αναπτύξουν.

Σήμερα έφτασε η ώρα για να δώσει – το μεσημέρι - η Εθνική Ομάδα τον πρώτο της αγώνα για την προκριματική φάση του UEFA Women's Euro 2021. Η 65η στο FIFA ranking Ελλάδα είχε την υποχρέωση να υποδεχθεί την – νούμερο 2 στον κόσμο – Γερμανία. Περίπου δεκαπέντε ημέρες πριν από το παιχνίδι, η ΕΠΟ κατάφερε να βρει έδρα για την διεξαγωγή αυτού του αγώνα – συμφώνησε για την χρήση του “Κλεάνθης Βικελίδης”. Και κάπου εκεί ολοκλήρωσε την αποστολή της σχετικά με την φροντίδα της Εθνικής Ομάδας και την προβολή της προκειμένου να διαδώσει το άθλημα και να φέρει κι άλλα κορίτσια κοντά σε αυτό. Ή μάλλον όχι, φρόντισε για την προβολή της Εθνικής Ελλάδας οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη πλην της Ελλάδας, διότι κατάφερε να μοσχοπουλήσει τα τηλεοπτικά δικαιώματα στο ZDF, το γερμανικό κανάλι που πλήρωσε αρκετές δεκάδες χιλιάδες ευρώ για να τα εξασφαλίσει. Και τι έκανε η ΕΠΟ προκειμένου να εξασφαλίσει ότι θα δημιουργήσει μια καλή εικόνα στις κερκίδες και να δημιουργήσει ωραίες εικόνες που θα φτάσουν στα ελληνικά σπίτια μέσω ενός ελληνικού καναλιού;

Το γήπεδο ήταν άδειο. Ή πιο σωστά φιλοξένησε μόνο Γερμανούς και Γερμανίδες, που βρέθηκαν στις κερκίδες για να υποστηρίξουν την ομάδα τους. Τηλεοπτική μετάδοση από ελληνικό κανάλι δεν υπήρξε. Διότι ο διαγωνισμός που προκήρυξε η ΕΠΟ, ορίζοντας μια ελάχιστη τιμή παραχώρησης των δικαιωμάτων, αποδείχθηκε άγονος. Και εκ των υστέρων, όταν ένας τηλεοπτικός πάροχος πρότεινε στην ΕΠΟ ένα – χαμηλότερο από την “προδιαγραφή” της – αντίτιμο προκειμένου να καλύψει και να μεταδώσει τον αγώνα, η Ομοσπονδία δεν απάντησε ποτέ.

Τι κάνει η ΕΠΟ προκειμένου να υλοποιήσει την υπόσχεση που έδωσε προ διετίας ότι σε διάρκεια τριών ετών τα ενεργά σωματεία θα αυξηθούν από 40 σε 400; Σύμφωνα με τις σχετικές προκηρύξεις για τα νέα πρωταθλήματα των τριών κατηγοριών, τα ενεργά σωματεία είναι σήμερα λιγότερα από 80· κι αυτός ο αριθμός θα αποδειχθεί αληθινός μόνο αν “κατέβουν” στο πρωτάθλημα της Γ' κατηγορίας όσες ομάδες έχουν δηλώσει στα χαρτιά συμμετοχή. Σε “αξιόλογο” επίπεδο βρίσκονται μόνο οι 47 (12 στην Α' 35 στη Β') ομάδες που μετέχουν στις δύο πρώτες κατηγορίες.

Πόσο νοιάζεται η ΕΠΟ για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου γυναικών, ή, πιο σωστά, τι λένε οι πράξεις της σχετικά με το ενδιαφέρον και τα οράματά της; Δύο Ελληνες βρήκαν νόημα να επιχειρήσουν την διοργάνωση του πρώτου διεθνούς συνεδρίου ποδοσφαίρου γυναικών στην Ελλάδα, το οποίο πρόκειται να γίνει στις 16 και 17 Οκτωβρίου, με περισσότερους από 50 ομιλητές από όλο τον πλανήτη. Κοιτάζεις τη λίστα των ομιλητών και δεν βρίσκεις ούτε έναν, μα ούτε έναν από τους ερασιτέχνες, δηλαδή τους εραστές του ποδοσφαίρου, παράγοντες που διοικούν το ελληνικό ποδόσφαιρο ως μέλη της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας. Ούτε ένα στέλεχος της ΕΠΟ. Ερχονται από όλο τον κόσμο στη Βούλα, αλλά από το Γουδί δεν θα μπει κανείς στον κόπο να πάει μέχρι τη Βούλα. Κάπου εδώ κανονικά σηκώνεις τα χέρια ψηλά.

Ευτυχώς όμως υπάρχουν και άνθρωποι για των οποίων τη στάση, τη δράση και το κουράγιο χαίρεσαι και καμαρώνεις. Ενας τέτοιος είναι ο προπονητής της Εθνικής, ο Αντώνης Πριόνας. Σε αυτόν και όσους πραγματικά υποστηρίζουν την προσπάθεια της Ελλάδας να φέρει τις γυναίκες κοντά στο ποδόσφαιρο, το ομαδικό άθλημα που περισσότερο από οποιοδήποτε τονώνει την αυτοπεποίθηση των κοριτσιών (σύμφωνα με αποτελέσματα μελέτης που ανακοίνωσε προ 2ετίας η UEFA, το ποδόσφαιρο τονώνει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο άθλημα την αυτοπεποίθηση των κοριτσιών (σε ποσοστό 80%, όταν τα άλλα αθλήματα δεν ξεπερνούν το 74%), ανεβάζει περισσότερο την αυτοεκτίμηση (54%, έναντι 41% των άλλων αθλημάτων), βοηθά σε μεγαλύτερο ποσοστό (58%) από οποιοδήποτε άλλο άθλημα (51%) κορίτσια που είχαν έλλειψη αυτοπεποίθησης να την ξεπεράσουν) τα χέρια σμίγουν για το χειροκρότημα.

Στον Αντώνη Πριόνα και τις γυναίκες που έπαιξαν το μεσημέρι απέναντι στην Γερμανία και ένιωσαν σαν να παίζουν εκτός έδρας, και κυρίως ότι παίζουν σε μια χώρα που δεν νοιάζεται να τις βοηθήσει να παίξουν ποδόσφαιρο, έχω να πω μόνο “μπράβο” και “κουράγιο”. Κουράγιο μέχρι την ημέρα που άνθρωποι που αγαπούν το ποδόσφαιρο, έχουν οράματα με ανθρώπινες και κοινωνικές διαστάσεις και έχουν την μόρφωση, την εμπειρία, την τεχνογνωσία για να διοικήσουν, θα πάρουν στα χέρια τους την ΕΠΟ. Δεν ξέρω πότε θα συμβεί. Εύχομαι να προλάβω να το ζήσω.