Ολυμπιακός: Δύο φωτογραφίες που εκθέτουν και δύο…κανονικά πεντάλεπτα!

Ολυμπιακός: Δύο φωτογραφίες που εκθέτουν και δύο…κανονικά πεντάλεπτα!

Ολυμπιακός: Δύο φωτογραφίες που εκθέτουν και δύο…κανονικά πεντάλεπτα!

bet365

Ο Κ. Νικολακόπουλος σχολιάζει στο blog του στο Gazzetta με τον δικό του τρόπο την εικόνα του Ολυμπιακού χθες στο Αγρίνιο.

Κατ΄ αρχάς, καμία έκπληξη για την ήττα του Ολυμπιακού χθες στο Αγρίνιο. Όταν χάνεις εκτός έδρας στον προηγούμενο γύρο από ομάδα Β΄ Εθνικής (Λεβαδειακό), γιατί να μη χάσεις τώρα κι από ομάδα Α΄ Εθνικής (Παναιτωλικό)…

Στα χρόνια, άλλωστε, που είναι ο Μαρτίνς στο τιμόνι της ομάδας, ο Ολυμπιακός στο Κύπελλο μακριά από το Καραϊσκάκη σε διπλά παιχνίδια νοκ άουτ έχει τρεις ήττες (ΠΑΟΚ 2-3, Λεβαδειακό 2-3, Παναιτωλικό 1-2), πέντε ισοπαλίες (Λαμία 3-3, Ξάνθη 0-0, Λαμία 0-0. ΠΑΣ 1-1, Άρη 1-1) και μόλις μία νίκη (Παναιτωλικό 3-0). Για όποιον δεν το έχει προσέξει, ο Ολυμπιακός όταν αντιμετώπισε δύο φορές τη Λαμία είχε ένα αποκλεισμό και μία πρόκριση. Τώρα, αντιμετωπίζει δεύτερη φορά και τον Παναιτωλικό και έχει προκριθεί την πρώτη φορά, πέρυσι...

Τι θα συμβεί την άλλη Τετάρτη; Ο Ολυμπιακός λογικά θα χρειαστεί τρία γκολ για να περάσει και δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι θα τα βάλει. Λέω τρία γιατί μοιάζει πάρα πολύ δύσκολο να κρατήσει το μηδέν, ειδικά με τον (φετινό) Κρίστινσον κάτω από τα δοκάρια: στα δύο παιχνίδια που έπαιξε φέτος ο Ισλανδός, στη Λιβαδειά και στο Αγρίνιο, του έγιναν ουσιαστικά εννιά σουτ-έφαγε πέντε γκολ και είχε και τέσσερις φορές την τύχη με το μέρος του (βλέπε δύο δοκάρια, μία επέμβαση επί της γραμμής από τον Ξενιτίδη κι ακύρωση της γκολάρας του Καρέλλη για οφσάιντ). Κοινώς, «ό,τι πάει μέσα είναι γκολ». Στη δε φάση του γκολ που μέτρησε, από τον Καρέλλη (ο οποίος σκόραρε για πρώτη φορά στην καριέρα του κατά του Ολυμπιακού χθες…) μου ήρθε ένα πράγμα στο μυαλό-έχουμε δει γκολκίπερ να τα τρώει όρθιος, χθες είδαμε και γκολκίπερ να το τρώει καθιστός…

Στέκομαι πολύ στο αμυντικό κομμάτι, γιατί αυτό πρωτίστως δείχνει τη σοβαρότητα και τη συνέπεια μίας ομάδας. Χθες είδαμε τον Ολυμπιακό να παίζει ένα 3-4-3, που χειρότερο δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί! Για να αποδειχθεί ότι το 3-4-3 είναι εύκολο να το παίζεις όταν αμύνεσαι οργανωμένα και κλείνεσαι (όπως στη Λεωφόρο), αλλά πολύ δύσκολο να το παίζεις όταν πας να δημιουργήσεις και να επιτεθείς (όπως στο Αγρίνιο)…

 

Ο Αβραάμ παλεύει με τον Καρέλη

Και δεν είναι τόσο θέμα ατομικής απόδοσης-που είναι κι αυτό. Οι στόπερ του Ολυμπιακού είχαν χθες αρκετές καλές στιγμές (περισσότερες ο Αβραάμ, λιγότερες ο Σωκράτης με τον Μπαγκαλιάνη, ελάχιστες ο Μπα). Αλλά σαν τριάδα η εικόνα που έβγαλαν ήταν απαράδεκτη. Ο Παναιτωλικός το μόνο που έκανε ήταν να βγάζει βαθιές μπαλιές από πίσω προς τους Βέργο και Καρέλη, με στόχευση στους ακραίους στόπερ του Ολυμπιακού, που ήταν σαν να μην ήξεραν που έπρεπε να παίξουν και είτε έπαιζαν υπερβολικά ψηλά και μετά έτρεχαν και δεν έφταναν, είτε έκαναν φοβερά λάθη και επιπολαιότητες όπως δύο φορές ο Μπα. Κάποιες στιγμές νόμιζες ότι ο Ολυμπιακός έπαιζε όχι με τρεις, αλλά με ένα στόπερ (!), τον Αβραάμ, που προσπαθούσε να μπαλώνει όλες τις τρύπες, αφού οι άλλοι δύο έμεναν εκτεθειμένοι στα μέτρα που αγωνίζονταν. Η δε δοκιμή του Παπασταθόπουλου σε ρόλο δεξιού κι όχι κεντρικού στόπερ, το μόνο νόημα που είχε ήταν να υποχρεώνεται για να κόβει να κάνει συχνά φάουλ…

Δύο φωτογραφίες, για τα δύο γκολ του Παναιτωλικού, είναι ενδεικτικές για το πόσο άναρχος ήταν αμυντικά χθες ο Ολυμπιακός με ένα τρόπο αμυντικού παιχνιδιού, που μοιάζει να μην ξέρει να τον παίξει. Δύο φωτογραφίες που εκθέτουν άσχημα…

Στην πρώτη, βλέπουμε την στιγμή που όλοι οι αμυντικοί έχουν βγει για να παίξουν το οφσάιντ, τον Μπα να έχει μείνει πολύ πίσω και να καλύπτει πλήρως τον Ντουάρτε που έχει το δοκάρι στη φάση του 1-1…

Φάση από το Παναιτωλικός-Ολυμπιακός

Στη δεύτερη, βλέπουμε την στιγμή που τα ακραία μπακ έχουν βγει επίσης για να παίξουν το οφσάιντ, τον Σωκράτη να έχει μείνει πολύ πίσω και να καλύπτει πλήρως τον σκόρερ, Καρέλη…

Φάση από το Παναιτωλικός-Ολυμπιακός

Αν θέλουμε, βεβαίως, να κάνουμε σωστή ανάλυση, πρέπει να αναλύσουμε περισσότερο τις φάσεις. Π.χ. στο 1-1 ο Καρμπόβνικ ούτε που καταλαβαίνει ότι βγαίνει στην πλάτη του ο Ντουάρτε. Στη δε εξέλιξη της φάσης, ο Ξενιτίδης κι ο Ανδρούτσος κάθονται και βλέπουν αντί να πάνε να εμποδίσουν στο σουτ τον σκόρερ Μεντόσα. Στο δε 2-1 ο Αβραάμ έχει πάει να παίξει υπερβολικά πολύ ψηλά, στη σέντρα, χάνοντας μάλιστα τη μάχη, ενώ στην εξέλιξη της φάσης πήγε δεύτερος στην μπάλα κι ο Μπαγκαλιάνης, με συνέπεια να βγει η ασίστ στον Καρέλλη.

Μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση με τέτοια και τόσα λάθη; Αλλά όλα φάνηκαν από το πρώτο κιόλας λεπτό! Με τον Σουρλή να χάνει την μπάλα στο κέντρο και να βγάζει αντεπίθεση ο Παναιτωλικός τέσσερις κόντρα με τρεις, στο πρώτο ξαναλέω λεπτό!!! Και τον Ξενιτίδη να σώζει ως εκ θαύματος το 1-0 από τα αποδυτήρια. Να θυμίσω ότι στη Λιβαδειά ο Ολυμπιακός ήταν πίσω στο σκορ στο 3ο λεπτό και στο 6ο ήταν το σκορ 0-2 εις βάρος του…

Επιθετικά τι έκανε ο Ολυμπιακός; Κατά βάση έπαιξε μπάλα,…κανονική, σε βαθμό που έγινε επικίνδυνος, δύο ολιγόλεπτα διαστήματα…

Είχε το πεντάλεπτο από το 11΄ έως το 16’ που είχε το γκολ του Ελ Αραμπί, τη διπλή ευκαιρία των Αραμπί, Βαλμπουενά και την επίσης διπλή ευκαιρία των Αραμπί και Μπαγκαλιάνη-επί της ουσίας δηλαδή είχε τον Αραμπί να απειλεί τρεις φορές και έστω τη μία να σκοράρει, το πρώτο γκολ του 2022 για τον Ολυμπιακό, όπως είχε σκοράρει και το πρώτο γκολ του 2021 και το πρώτο του 2020…Μακάρι να τον βοηθήσει αυτό το γκολ να αποκτήσει λίγη ψυχολογία και να τον ξεμπλοκάρει.

O Ρόνι Λόπες ανάμεσα στους αμυντικούς του Παναιτωλικού

Κι είχε ο Ολυμπιακός κι ένα οκτάλεπτο από το 51΄ έως το 59’, με τις δύο ευκαιρίες του Τικίνιο, που στην πρώτη πλάσαρε καλύτερα, αλλά όχι τόσο καλά ώστε να νικήσει τον γκολκίπερ Ανέστη και στη δεύτερη πλάσαρε άσχημα. Ο Βραζιλιάνος είχε κι αυτός τρεις ευκαιρίες, όπως κι ο Αραμπί, αλλά ο ίδιος δεν σκόραρε ούτε μία φορά. Η τελευταία ήταν μία…τζούφια κεφαλιά στο 87’ στη μοναδική καλή σέντρα που πέρασαν οι «ερυθρόλευκοι» σε ολόκληρο το 90λεπτο (!), με τον Ανδρούτσο.

Καλό για τον Ολυμπιακό, εκτός του γκολ του Αραμπί (μοναδικού της ομάδας σε τρία παιχνίδια μετά τις γιορτές…) και της εικόνας των παιδιών της Β ομάδας, για τα οποία (Ξενιτίδη, Κίτσο, Μπαγκαλιάνη) έχω γράψει σε ανύποπτο χρόνο, ήταν ότι κινήθηκε δραστήρια ο Λόπες, έστω κι αν δεν το έκανε σε όλο το β΄ ημίχρονο στο οποίο έπαιξε. Είχε ορισμένες ενέργειες πραγματικά πολύ καλές, με κορυφαία εκείνη για την πάσα στην πιο μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Τικίνιο, ενώ θα μπορούσε και να σκοράρει εκεί που σούταρε από θέση για γκολ, αλλά βρήκε σώμα αμυντικού η μπάλα. Βέβαια, αν έχει αντοχές για να παίζει καλά μόνο μισή ώρα είναι ζήτημα…

Είναι αλήθεια ότι κι ο Βαλμπουενά που έπαιξε στο α΄ ημίχρονο, έκανε δουλειά, με αποκορύφωμα την ασίστ στον Αραμπί για το 1-0. Έτρεξε αυτή τη φορά ο Ματιέ, πήρε πρωτοβουλίες και μπάλες και φάουλ, δεν ήταν όπως στη Λεωφόρο-άφαντος εκεί. Πιστεύω ότι την Κυριακή θα βοηθήσει με τον ΠΑΣ.

Όπως έκανε καλή δουλειά κι ο Βρουσάι, που μου φαίνεται σε καλύτερη κατάσταση από τον Μασούρα αυτό τον καιρό. Μπούκαρε, συνεργάστηκε, πάσαρε, δημιούργησε φάσεις, αλλά λείπει από το παιχνίδι του πολύ το γκολ-χθες δοκίμασε μία φορά κι ήταν σαν πάσα στον τερματοφύλακα. Έχει προσόντα για πολύ παραπάνω πράγματα, όμως πρέπει να βγάζει περισσότερη προσωπικότητα στο παιχνίδι, να ζητάει πιο πολύ μπάλα κλπ, κλπ.

Ο Βρουσάι με τους αμυντικούς του Παναιτωλικού

Δεν μου άρεσε καθόλου ο Καρμπόβνικ. Μοιάζει να έχει μόνο ταχύτητα-έτσι γύρισε γρήγορα κι έσωσε μία κατάσταση. Δεν φτάνει όμως να είσαι γρήγορος, όταν αμυντικά δεν βγάζεις ασφάλεια κι επιθετικά ενώ πας ωραία μπροστά τελικά κάνεις σχεδόν πάντα λάθος πάσα και δεν έχεις καθόλου σέντρα.

Τώρα, για τον Λοβέρα, τι να πω. Τον έβαλε σε ρόλο 10αριού ο Μαρτίνς για 18 λεπτά. Αν μη τι άλλο, περιμένεις μία καλή κίνηση να κάνει. Εν τέλει είχε μία κακή πάσα, ένα πούλημα της μπάλας, ένα εντελώς ακίνδυνο σουτ και κόπηκε τη μία φορά που επιχείρησε να ντριμπλάρει…

Να καταλήξω με ένα ευχάριστο σε άλλη μία σκοτεινή ημέρα για τον μετά εορτών Ολυμπιακό, επηρεασμένο πιθανότατα κι από τις πολλές (έξι) ημέρες ρεπό που πήραν οι παίκτες: το γκολ του Αραμπί ήταν πραγματικά ένα γκολ ομάδας Ολυμπιακού Μαρτίνς: με πολύ γρήγορη ανάπτυξη σε πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας. Ξεκίνησε από κλέψιμο του Βαλμπουενά και τελείωσε με σέντρα-γκολ του Βαλμπουενά! Ενδιάμεσα η μπάλα κυκλοφόρησε ταχύτατα από Ανδρούτσο, Ξενιτίδη, Αραμπί, Βρουσάι (που ακόμη και γλιστρώντας βρήκε τρόπο να πασάρει), πάλι Ανδρούτσο, πάλι Αραμπί και τον Μαροκινό να φεύγει πανέξυπνα για την καρδιά της άμυνας περιμένοντας τη σέντρα του Βαλμπουενά.

Πάνω απ όλα δε: την στιγμή της σέντρας η περιοχή του Παναιτωλικού είχε μέσα τέσσερις παίκτες του Ολυμπιακού, τον σκόρερ, τον Βρουσάι και τα δύο μπακ-χαφ Ανδρούτσο και Καρμπόβνικ. λΕτσι ναι, μπαίνουν γκολ με σέντρες, όχι να σεντράρεις και να έχεις δύο παίκτες στην αντίπαλη περιοχή όπως δυστυχώς πολύ συχνά βλέπουμε.

Άσχετο: Οι σοβαρές προσθήκες του Ολυμπιακού στη μεταγραφική περίοδο του Γενάρη γίνονται το…Δεκέμβρη. Όπως με τον Μανωλά. Όπως με τον Ρέαμπτσιουκ πέρυσι. Όπως με τον Μασούρα προηγούμενο Δεκέμβρη…

@Photo credits: INTIME

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κώστας Νικολακόπουλος
Κώστας Νικολακόπουλος

Ο Κώστας Νικολακόπουλος έγινε δημοσιογράφος από…σπόντα. Από τη Νομική και τη δικηγορία η, το επάγγελμα του δικαστικού, που υποτίθεται ότι ήταν στα πλάνα του (εξ ου κι οχαρακτηρισμός «ανακριτή» από τον Γ. Λούβαρη!), βρέθηκε ξαφνικά στον ΦΙΛΑΘΛΟ, όταν πρωτογεννήθηκε η ιδέα αυτής της εφημερίδας από τους Ν. Καραγιαννίδη και Ι. Μαθιουδάκη. Ένα χρόνο ρεπορτάζ Πανιώνιου και Αιγάλεω (μαζί), ένα χρόνο ΑΕΚ και από την άνοιξη του 1984 έως και σήμερα ρεπορτάζ Ολυμπιακού, όπου τα έχει δει όλα. Πρώτα τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια και μετά πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο. Του αρέσει να γράφει για μεταγραφές, αλλά ο ίδιος τις αποφεύγει. Σε 40 χρόνια έχει κάνει δύο! Το 1992 στο ΦΩΣ του Θ. Νικολαϊδη και μετά στον ΓΑΥΡΟ που στη συνέχεια έγινε ένα με τον Κόκκινο Πρωταθλητή. Πάνω από μία δεκαετία καλύπτει το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον Σπορ FM.