Σαράνοφ στο Gazzetta: «Ο Θεός ήταν μαζί μας, τώρα θέλω τελικό» (vid)

Η Λαμία έζησε μεγάλες στιγμές το βράδυ της Τετάρτης (26/1). Για τρίτο διαδοχικό παιχνίδι κράτησε τον Άρη στο μηδέν και στον δεύτερο προημιτελικό του Κυπέλλου τον πέταξε εκτός από τους «4» με το 1-0 στο «Αθανάσιος Διάκος». Για να έρθει το σκορ πρόκρισης χρειάστηκε το γκολ του Άνταμ Τζανετόπουλου στο 118' και η απόκρουση πέναλτι του Μπόγιαν Σαράνοφ στην εκτέλεση του Μπρούνο Γκάμα στο 120'+4'.

O 34χρονος τερματοφύλακας είναι ο... ήρωας της πόλης εδώ και μερικές ώρες. Επανέλαβε ό,τι και το 2019, όταν τότε είχε σταματήσει τον Κώστα Φορτούνη στέλνοντας την ομάδα της Φθιώτιδας στους «4» του Κυπέλλου. Το Gazzetta μίλησε με τον Σέρβο κίπερ για τη σπουδαία βραδιά που έζησε με την ομάδα του, περιέγραψε πώς έζησε τα τελευταία δραματικά λεπτά και ευχαρίστησε την οικογένειά του για όσα έχει πετύχει μέχρι σήμερα.

Μπόγιαν, τρία παιχνίδια κόντρα στον Άρη, περισσότερα από 300 λεπτά στα οποία δεν δέχτηκες γκολ. Και χθες η σπουδαία πρόκριση, ειδικά όπως εξελίχθηκε η αναμέτρηση. Πώς τη βίωσες και ειδικά τα τελευταία λεπτά της παράτασης;
«Ο χθεσινός αγώνας χρειαζόταν παίκτες με χαρακτήρα. Παλέψαμε πολύ, τα δώσαμε όλα και το τέλος ήταν γλυκό. Το να μην δέχεσαι γκολ από τον Άρη για τρία παιχνίδια, μια ομάδα με ατομική ποιότητα, κάτι δείχνει για τη δική μας ομάδα. Πιστεύαμε στην πρόκριση, ήμασταν αισιόδοξοι και ειδικά όσο περνούσε η ώρα το πιστεύαμε περισσότερο. Ο Θεός ήταν μαζί μας. Απέναντι σε τέτοιους αντιπάλους τον χρειάζεσαι πιο πολύ».

Όταν ο Τζανετόπουλος έβαλε το γκολ στο 118', πίστεψες ότι εκεί τελείωσε το παιχνίδι;
«Σίγουρα όχι. Η εμπειρία που έχω αποκτήσει τόσα χρόνια στο γήπεδο, μου έχει διδάξει πως μόνο όταν σφυρίξει ο διαιτητής έχει τελειώσει ένα παιχνίδι, ανεξάρτητα από τον αντίπαλο που έχεις απέναντί σου. Είδατε και χθες ότι μέσα σε ένα λεπτό πήγαν όλα να ανατραπούν. Όταν έβαλε το γκολ ο Άνταμ ήμουν απόλυτα ήρεμος κιαι ήξερα ότι θα ακολουθήσουν δύσκολα λεπτά».

Όταν ο συμπαίκτης σου, ο Τζανδάρης, ανέτρεψε τον Γκάμα και κέρδισε πέναλτι ο Άρης, τι σκέφτηκες; Πώς βίωσες εκείνα τα λεπτά;
«Κανείς δεν μπορεί να πει το παραμικρό εναντίον του Τζανδάρη. Πήγε δυνατά, στην προσπάθειά του να προστατέψει την ομάδα μας. Δεν θέλησα να πω τίποτα στον διαιτητή. Το κεφάλι μου σκεφτόταν μόνο πώς θα αποτρέψω το γκολ. Ήξερα πόσα θυσίασε η ομάδα για να φτάσουμε ως εκεί. Πήγαμε στη Θεσσαλονίκη, μέσα σε τόσο κρύο, και πήραμε καλό αποτέλεσμα. Τα παιδιά ήθελαν να περάσουμε. Είχε φτάσει η ώρα που όλα κρίνονταν από εμένα. Ήταν πάνω μου. Αν δεχόμουν γκολ, όσα είχαμε πετύχει νωρίτερα θα ήταν μάταια. Ήθελα λοιπόν να κάνω τα πάντα για να κρατήσουμε το 1-0. Έχω χαρεί πάρα πολύ που το κατάφερα».

Ήταν το έκτο πέναλτι που αποκρούεις όσα χρόνια παίζεις μπάλα στην Ελλάδα. Τι εξήγηση δίνεις; Είναι θέμα ικανότητας; Χαρακτήρα; Τύχης;
«Αυτή είναι πολύ ωραία ερώτηση, γιατί όλοι με ρωτάνε ποιο είναι το μυστικό. Είναι λίγο από όλα αυτά που είπες εσύ. Είναι θέμα ικανότητας, χαρακτήρα και τύχης».

Είχες μιλήσει με τα παιδιά σου πριν από το παιχνίδι; Σου είχαν ζητήσει να φέρεις την πρόκριση;
«Τους μίλησα πριν από το ματς, αλλά και μετά. Αν και ήταν ώρα που έπρεπε να κοιμούνται, κάθισαν να δουν το παιχνίδι. Ήθελα να με δουν και ήταν πολύ χαρούμενα».

Πόσο δύσκολο είναι για εσένα να πηγαινοφέρνεις την οικογένειά σου από το ένα μέρος στο άλλο ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής;
«Η ζωή μας δεν είναι εύκολη και σίγουρα ως οικογένεια έχουμε κάνει πολλές θυσίες. Αυτή είναι όμως η ζωή ενός ποδοσφαιριστή, αυτό επιλέξαμε να κάνουμε. Το σημαντικό είναι να υπάρχει ισορροπία. Μετά από 10-11 χρόνια, είναι η πρώτη φορά εφέτος που δεν τους έχω μαζί μου. Δεν υπάρχει διεθνές σχολείο στη Λαμία και γι' αυτό έμειναν πίσω, στη Σερβία. Δεν είναι εύκολο να μην είμαι μαζί τους, αλλά το ποδόσφαιρο το έχω στην καρδιά μου. Είμαι χαρούμενος που σηκώνομαι το πρωί και σκέφτομαι ότι θα πάω στο γήπεδο. Ο γιος μου είναι έξι ετών και θέλω να με θυμάται όταν πια θα έχω αποσυρθεί από τη δράση. Θέλω να θυμάται ότι έπαιζα ποδόσφαιρο και με έβλεπε. Σκοπεύω να παίζω ακόμα για 3-4-5 χρόνια. Το σώμα μου είναι σε εξαιρετική κατάσταση άλλωστε. Και θα το κάνω για εμένα, επειδή αγαπώ το ποδόσφαιρο, και για τον γιο μου».

Στον γιο σου αρέσει το ποδόσφαιρο;
«Ο πατέρας μου ήταν τερματοφύλακας, ο αδερφός μου το ίδιο. Εγώ τερματοφύλακας, επομένως δεν νομίζω ότι ο γιος μου έχει αρκετές επιλογές (γέλια)».

Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σου;
«Δόξα τω Θεώ, στην προσωπική μου ζωή όλα πηγαίνουν πολύ καλά. Ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής πάντα έρχεται αντιμέτωπος με δυσκολίες. Όταν έπαιζα στην Τουρκία τραυματίστηκα και έμεινα εκτός αγώνων για οκτώ μήνες. Ειλικρινά ήταν πολύ δύσκολο διάστημα. Δεν υποφέρεις μόνο εσύ, υποφέρει και όλη η οικογένεια. Έχεις νεύρα, δεν μπορείς να κάνεις αυτό που θες, είναι αγχωτικό. Αν είσαι όμως δυνατός στο μυαλό, όλα πάνε καλά».

Η Λαμία θα καταφέρει να κάνει κι άλλη έκπληξη και να περάσει στον τελικό του Κυπέλλου;
«Πιστεύουμε στον τελικό. Στο γήπεδο θα φανούν όλα. Σέβομαι τον Παναθηναϊκό, είναι μεγάλη ομάδα, αλλά κι εμείς είμαστε καλοί παίκτες. Αν είμαστε όλοι καλά και τα δώσουμε όλα, γιατί όχι να μη γίνει το βήμα παραπάνω για την ομάδα και την πόλη. Θέλω να περάσουμε στον τελικό».

Στη Super League η Λαμία είναι 11η, στις τελευταίες θέσεις. Πώς βλέπεις να εξελίσσεται η μάχη του πρωταθλήματος;
«Έχουμε καλούς παίκτες, υπάρχει ποιότητα. Η άποψή μου είναι δεν αξίζουμε να είμαστε 11οι. Χάσαμε σε κάποια παιχνίδια στα οποία δεν έπρεπε να χάσουμε. Τώρα έχουμε καλό μομέντουμ. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι δεν είμαστε ομάδα που θα έπρεπε να παλεύει για την παραμονή, θεωρώ ότι είμαστε μια μεσαία ομάδα».

Όταν σταματήσεις το ποδόσφαιρο, τι σχέδια έχεις;
«Έχω στη Σερβία σχολή τερματοφυλάκων, στην οποία τώρα εργάζεται ο αδερφός μου. Θα ήθελα να μείνω στο ποδόσφαιρο».

Θα ήθελες να πεις κάτι τελευταίο;
«Ένα ευχαριστώ στην οικογένειά μου. Τους αγαπώ πολύ, είναι ο κόσμος μου και ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας μου οφείλεται σ' αυτούς».