Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ: Τα πλάνα του Μαρτίνς για την 11αδα της ρεβάνς

Έφτασε λοιπόν και η βραδιά στην οποία θα μάθουμε τον αντίπαλο του Παναθηναϊκού στον τελικό του Κυπέλλου-με τους «πράσινους» να έχουν εκμεταλλευθεί τέλεια τις…τέλειες κληρώσεις που είχαν φέτος με ομάδες από τα πλέι άουτ και στη Β΄Εθνική (Ατρόμητος, Βόλος, Καρδίτσα, Λαμία).

Ο Ολυμπιακός κι ο ΠΑΟΚ ξεκινάνε απόψε στο Καραϊσκάκη από εκεί που είχαν ξεκινήσει και την Μεγάλη Πέμπτη στην Τούμπα (!), από το 0-0. Κι η κάθε μία ομάδα έχει τα δικά της ατού: ο μεν την έδρα και την ψυχολογία του περσινού πρωταθλητή που πιθανότατα θα διατηρήσει και φέτος τον τίτλο του. Ο δε τη δυνατότητα πρόκρισης με δύο αποτελέσματα και την ψυχολογία ότι κόντραρε σε ένα μεγάλο βαθμό τη Μαρσέιγ στα προημιτελικά του Κόνφερενς Λιγκ.

Από την άλλη, όμως, έχουν και οι δύο τα προβλήματα τους: ο Ολυμπιακός στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια του δεν έχει νίκη (τρεις ισοπαλίες-με ΑΕΚ μέσα, ΠΑΣ και ΠΑΟΚ έξω-και μία ήττα από ΠΑΟ έξω), ο ΠΑΟΚ στα πέντε τελευταία παιχνίδια του δεν έχει νίκη (τέσσερις ήττες, έξω από ΠΑΟ κι Άρη, μέσα κι έξω από Μαρσέιγ και μία ισοπαλία, με τον Ολυμπιακό μέσα). Ειδικά δε στο επιθετικό κομμάτι υστερούν χαρακτηριστικά: ο Ολυμπιακός κι ο ΠΑΟΚ είναι χωρίς γκολ ο μεν στα δύο τελευταία παιχνίδια του (με ΠΑΟ 0-1 και ΠΑΟΚ 1-0), ο δε στα τρία τελευταία του 90λεπτα (Μαρσέιγ 0-1, Άρη 0-1, Ολυμπιακό 0-0).

Επιπλέον, θα έχουν κι οι δύο απουσίες. Ο Ολυμπιακός του κορυφαίου του παίκτη στο πρώτο ματς, του Μανωλά, αλλά και του Φορτούνη, που είχε δείξει στα ντέρμπι με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟ ότι έστω μπαίνοντας αλλαγή μπορούσε να κάνει τη διαφορά με μία-δύο ενέργειες του. Ο ΠΑΟΚ των Ζαμπά, Βιεϊρίνια, Ελ Καντουρί, Μιχαηλίδη.

Με τέτοια δεδομένα, η ποδοσφαιρική λογική μας παραπέμπει σε ένα παιχνίδι «σφιχτό», ίσως όπως της περασμένης εβδομάδας στη Θεσσαλονίκη. Με τη διαφορά ότι τώρα πρέπει κάποιος να περάσει, όπερ σημαίνει ότι κάποια στιγμή, έστω κι αργά, οι ομάδες θα ρισκάρουν. Και με ανοιχτό το ενδεχόμενο κάποιου γρήγορου γκολ, που μπορεί να αλλάξει τα πάντα και να δούμε ένα παιχνίδι πολύ πιο ανοικτό απ΄ ότι περιμένουμε.

Πώς θα παίξει ο Ολυμπιακός;

Ο Πέδρο Μαρτίνς πήγε φέτος δύο φορές στην Τούμπα, θέλοντας πρώτα να μη χάσει και τα κατάφερε και τις δύο (1-1 στο πρωτάθλημα και 0-0 στο Κύπελλο) χωρίς να ζοριστεί και πολύ, παίζοντας στα τρία από τα τέσσερα ημίχρονα με τον ίδιο σχηματισμό (σφιχτό 4-3-3) και τους ίδιους παίκτες! Αντίθετα, είχε μεγάλες δυσκολίες στο ένα από τα τέσσερα ημίχρονα, στο πρώτο πρώτο, στο οποίο είχε παίξει με 3-4-3, το οποίο έκτοτε εγκατέλειψε μετά και την αποτυχία του στα παιχνίδια με την Αταλάντα.

Στο άλλο παιχνίδι των δύο ομάδων, στο Καραϊσκάκη, ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει τον ΠΑΟΚ 2-1 για το πρωτάθλημα παίζοντας πιο επιθετικά και εικάζω ότι το ίδιο θα κάνει κι απόψε! Να υπενθυμίσω ότι σε εκείνο το ντέρμπι στο φθινόπωρο, ο Μαρτίνς είχε ξεκινήσει με Βατσλίκ, Λαλά, Παπασταθόπουλο, Σισέ, Ρέαμπτσιουκ, Εμβιλά, Μαντί, Αγκιμπού, Ροντρίγκες, Ελ Αραμπί, Μασούρα.

Δεν το αποκλείω η ενδεκάδα να είναι ακριβώς η ίδια (!) κι απόψε, μετά και το νοκ άουτ της τελευταίας στιγμής του Μανωλά. Έχω, όμως, κάποια ερωτηματικά.

Το πρώτο έχει να κάνει με τον Ελ Αραμπί, γιατί βλέπω ότι εσχάτως ο Μαρτίνς περισσότερο προτιμάει τον Τικίνιο: τον έβαλε σε όλο το β΄ ημίχρονο στη Λεωφόρο, αλλά και στα 78 λεπτά στην Τούμπα. Ίσως γιατί ο Αραμπί έχασε προπονήσεις από ίωση και οι αντοχές του είναι πιο περιορισμένες, ίσως γιατί ο Βραζιλιάνος υποτίθεται ότι είναι πιο ανθεκτικός στο σκληρό παιχνίδι-πάντως, με την απόδοση του ο Τικίνιο δεν τον έχει δικαιώσει.

Το δεύτερο αφορά τον Μαντί. Μπορεί να βοηθήσει πιο πολύ από τον Μπουχαλάκη με το δυναμικό παιχνίδι του και την ικανότητα του να έρχεται από πίσω και να προσπαθεί να σκοράρει (αν κι έχει να το κάνει από τον περασμένο Αύγουστο), αλλά ο Μπούχα συνδυάζεται πιο καλά με τον Εμβιλά και είναι πιο «στρωτός» στο παιχνίδι, κυκλοφορεί καλύτερα την μπάλα ανάμεσα στις γραμμές.

Το τρίτο ερωτηματικό σχετίζεται με τον Αγκιμπού. Ο Μαρτίνς τον εμπιστεύεται σχεδόν τυφλά, όμως ας προσέξουμε ότι και στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια στο Καραϊσκάκη έχει βάλει βασικό τον Καρβάλιο. Κατά σειρά με τον ΟΦΗ (2-0), τον Αστέρα Τρίπολης (5-1), τον Άρη (2-1) και την (ΑΕΚ 1-1). Κι ο Πορτογάλος έχει πάει γενικά καλά-εκτός έδρας είναι που δεν τραβάει και προφανώς δεν είναι τυχαίο που και στη Λεωφόρο και στην Τούμπα τον πέρασε αλλαγή στο τέλος (77^ο λεπτό). Μέσα στο Καραϊσκάκη ο Καρβάλιο έχει δώσει βοήθειες δημιουργικά (τρεις ασίστ)-επιθετικά (ένα γκολ). Επιπροσθέτως, με τον Καρβάλιο έχει ένα καλό εκτελεστή για τις στατικές φάσεις, ενώ χωρίς αυτόν (και με το Βαλμπουενά στον πάγκο και τον Φορτούνη σπίτι του) ο Ολυμπιακός δεν παίρνει τίποτα από τα κόρνερ και τα φάουλ.

Ανεξάρτητα από αυτά, όμως, το πιο σημαντικό είναι οι παίκτες του Ολυμπιακού να εμφανιστούν απόψε με καθαρό μυαλό. Κάτι που δεν το είδαμε στην Τούμπα, παρότι είχαν διάθεση και πάθος και θέληση.

Ο Ροντρίγκες π.χ. πλαγιοκόπησε επανειλημμένως και εντυπωσιακά την άμυνα του ΠΑΟΚ, αλλά μετά τις δύο πρώτες σέντρες που έφεραν την ευκαιρία και το ακυρωθέν γκολ του Μασούρα, είχε άλλες τέσσερις σέντρες που δεν πέρασαν για συμπαίκτη του στο πρώτο 25λεπτο. Άλλες τέσσερις φορές, από δύο ο κάθε ακραίος μπακ, ο Λαλά κι ο Ρέαμπτσιουκ έφυγαν ωραία κι αυτοί από τα άκρα, όμως καμία σέντρα δεν ήταν όπως έπρεπε, με τη διαφορά ότι σε όλες αυτές τις περιπτώσεις που εξτρέμ και μπακ έβγαλαν σέντρες η περιοχή του ΠΑΟΚ είχε μόνο ένα-δύο, αντί για τρεις-τέσσερις, «ερυθρόλευκους» με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Και μπορεί η ομάδα γενικά να είχε μία καλή προσήλωση σε επίπεδο τακτικό, όμως έγιναν και χοντρά λάθη, τα οποία δεν φάνηκαν μόνο λόγω της αδυναμίας του ΠΑΟΚ να παράξει φάσεις. Π.χ. σε μία στιγμή στο α΄ ημίχρονο, μετά από μία απόκρουση της άμυνας σε κόρνερ του ΠΑΟΚ, πήραν το ριμπάουντ οι γηπεδούχοι και ξαναέφεραν την μπάλα προς την περιοχή του Βατσλίκ, βγάζοντας την με βαθιά πάσα προς την θέση του Λαλά, με το Γάλλο να είναι μόνος του απέναντι σε τρεις παίκτες του ΠΑΟΚ!!! Ο συνήθως επιπόλαιος Ζαμπά επιχείρησε ένα εντελώς άστοχο μονοκόμματο σουτ και ουδείς ασχολήθηκε με τη συγκεκριμένη φάση, ωστόσο μιλάμε για τραγική επιλογή των παικτών του Ολυμπιακού, λες κι είχε σταματήσει το μυαλό τους.

Στην Τούμπα, αντίθετα, ο Ολυμπιακός είχε καλό χτίσιμο επιθέσεων από πίσω. Παρότι ο ΠΑΟΚ πίεσε αρκετές φορές κι αρκετά ψηλά, ίσως λιγότερο απ΄ ότι συνηθίζει στην Τούμπα αλλά και πάλι το έκανε, οι «ερυθρόλευκοι» έβγαζαν καλά την μπάλα από το δικό τους τρίτο του γηπέδου κι αυτό τους έδινε τη δυνατότητα να ξεκινάνε οργανωμένα επιθέσεις με Εμβιλά, Μπουχαλάκη κ.α. Δεν ξέρω αν σε αυτό το καλό build up έπαιξε ρόλο κι η απουσία του Σισέ, που έχοντας εμπιστοσύνη στα πόδια του συνηθίζει να επιλέγει βαθιές μπαλιές, 40άρες, προς την επίθεση.

Τέλος πάντων, να δούμε τι θα φέρει η αποψινή ρεβάνς, με τον Ολυμπιακό φυσικά να θέλει να φτάσει στον τελικό του κυπέλλου για τρίτη στη σειρά σεζόν. Όχι όμως κι ότι θα είναι καμία καταστροφή αν αποκλειστεί από τον ΠΑΟΚ-καταστροφή θα είναι να χάσει το πρωτάθλημα από την στιγμή κατά την οποία ήταν 15 βαθμούς μπροστά. Καταστροφή μπορεί να είναι ένας αποκλεισμός για τον ΠΑΟΚ, που αν χάσει τελικά και το πρωτάθλημα θα έχει μείνει χωρίς τίτλο και θα έχει μόνο να λέει ότι πέρασε την Μίντιλαντ και την Γκεντ.

Παρεμπιπτόντως, τα εισιτήρια για σήμερα είναι σε πιο χαμηλές τιμές σε σχέση με τα προηγούμενα ντέρμπι του Ολυμπιακού φέτος στο Καραϊσκάκη: 10 Ευρώ πιο φτηνά σε όλες τις κατηγορίες συγκριτικά με τον αγώνα με τον ΠΑΟ και πέντε Ευρώ πιο φτηνά στις μισές κατηγορίες (στις πιο χαμηλές τιμές) συγκριτικά με τον τελευταίο αγώνα με την ΑΕΚ. Και η ομάδα σε κάτι τέτοια παιχνίδια είναι που θέλει τον κόσμο της στο γήπεδο, για να την στηρίξει φυσικά στις δύσκολες στιγμές και να την χειροκροτήσει στις καλές στιγμές.

Άσχετο: κατά την γνώμη μου ο Ουάρντα είναι πολύ καλός επιθετικογενής παίκτης, που μπορεί να κάνει η διαφορά τουλάχιστον στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Το αν κάνει για να τον πάρει ο Ολυμπιακός είναι μία άλλη συζήτηση που έχει να κάνει τόσο με τον χαρακτήρα του παίκτη, όσο και, κυρίως αυτό, με το πώς σχεδιάζει ο προπονητής την ομάδα για τη νέα σεζόν, τι τύπου εξτρέμ θέλει, αν δηλαδή του ταιριάζει στο στιλ παιχνιδιού ο Αιγύπτιος.

Διότι, αν π.χ. θέλεις εξτρέμ στιλ Ροντρίγκες, δηλαδή μπουκαδόρο, ο Ουάρντα δεν είναι τέτοιος. Αν θέλεις εξτρέμ στιλ Βαλμπουενά, να συγκλίνει δηλαδή προς τα μέσα και να σεντράρει παίζοντας κάτι σαν δεύτερος πλέι μέϊκερ, ο Ουάρντα είναι τέτοιος-από στιλ λέω ότι είναι τέτοιος, όχι από κλάση Βαλμπουενά.