Παναθηναϊκός: To never give up, τα μηνύματα ενόψει πρωταθλήματος, η Τούμπα και ο κοινός παρονομαστής στα πέναλτι!

• Fight until the end
• Ηχηρό καμπανάκι η εμφάνιση
• Υπήρχε και πρώτο παιχνίδι στη Τούμπα
• Ο κομβικός ρόλος του Μουντάκη στο 3/3

Τώρα που έχει παγώσει το αίμα και έχουν πέσει οι παλμοί, μπορείς να δεις ακόμη πιο καθαρά το ποδοσφαιρικό παραμύθι που παρουσιάστηκε το βράδυ της Τετάρτης στη Λεωφόρο μπροστά στα μάτια μας. Η πρόκριση του Παναθηναϊκού στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος προέκυψε μέσα από ένα σενάριο για ταινία, έχοντας στον πρώτο ανδρικό ρόλο τον Μπαρτολμιέι Ντραγκόφσκι, στον δεύτερο ανδρικό ρόλο τον Δημήτρη Λημνιό και στα ηχητικά εφέ την μοναδική κερκίδα της Λεωφόρου που έδωσε μαθήματα στήριξης προς το σύνολο, όταν αυτό αδυνατούσε να παρουσιάσει μία εικόνα αντίστοιχη της περίστασης.

Σε αυτές τις καταστάσεις, προφανώς το πρώτο που μετρά, αυτό που έχει μεγαλύτερη αξία είναι η πρόκριση. Το γεγονός πως το Τριφύλλι θα διεκδικήσει σε ένα παιχνίδι, το τρόπαιο. Δεν έχει... σαρώσει και τους τίτλους τα τελευταία χρόνια ο Παναθηναϊκός, να υπενθυμίσω. Κάθε κούπα είναι σημαντική και ας αποτελεί ψύχωση για ολόκληρο τον οργανισμό η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Και η φετινή κούπα είναι ακόμη πιο σημαντική γιατί μπορεί να σου δώσει και το ''μαξιλαράκι'' του δεύτερου καλύτερου ευρωπαϊκού εισιτηρίου, εκείνου που οδηγεί στα προκριματικά του Europa League.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Οπότε είναι πραγματικά να απορείς για πολλά από τα σχόλια που έπεσαν στην αντίληψή μου κάτω από το σημείωμα τούτης της γωνιάς μετά το φινάλε του ημιτελικού από φίλους του Παναθηναϊκού. Χαρείτε ρε μία φορά στη ζωή σας. Χαρείτε. Τόσο δύσκολο είναι; Χαρείτε αυτό που ζήσαμε και εδώ είμαστε να πούμε και για την κακή εμφάνιση και για τα λάθη τα μεγάλα του Τερίμ και για όλα. Δηλαδή θα θέλατε να είστε στη θέση του ΠΑΟΚ; Να σας σφίγγουν το χέρι, να σας λένε ''μπράβο ήσασταν πολύ ανώτεροι'' και να βλέπατε τον τελικό από τον καναπέ; Ήταν μοναδικό αυτό που ζήσαμε χθες στη Λεωφόρο και είμαι σίγουρος πως όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο δεν θα το άλλαζαν με τίποτα. Είναι από τα ποδοσφαιρικά βράδια που θα θυμόμαστε για πάντα.

Fight until the end

Από τα play-offs της σεζόν 2021/2022, όταν ο Παναθηναϊκός έπαιζε για την επιβίωση του με την πλάτη στον τοίχο, ξεκίνησε να χτίζει μία διαφορετική νοοτροπία από αυτή που είχε τα προηγούμενα χρόνια, έναν χαρακτήρα μεγάλης ομάδας. Στο χορτάρι όχι μόνο στα χαρτιά, στην ιστορία στους τύπους. Ένα μέταλλο το οποίο σφυραλατήθηκε στα δύσκολα και εμφανίζεται αρκετά συχνά από εκείνη την σεζόν κι έπειτα.

Το Τριφύλλι δεν ήταν καλό στον δεύτερο ημιτελικό, για την ακρίβεια έκανε την χειρότερη εμφάνιση φέτος σε ντέρμπι. Θα τα πούμε και παρακάτω αυτά. Από την άλλη, όμως, δεν σταμάτησε να παλεύει, δεν σταμάτησε να προσπαθεί, δεν παράτησε το παιχνίδι και βρήκε το... φιλί της ζωής στο 129'.

Η πίστη είναι πολύ μεγάλο πράγμα στο ποδόσφαιρο. Όχι το πιο σημαντικό, αλλά ένα από τα σημαντικά. Το σύνολο του Τερίμ δεν τα παράτησε ποτέ και δικαιώθηκε με το γκολ του Λημνιού.

Ηχηρό καμπανάκι η εμφάνιση

Επαναλαμβάνοντας πως το πιο σημαντικό ήταν η πρόκριση, με τον Παναθηναϊκό να πετά εκτός τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ στον δρόμο προς τον τελικό, πάμε να δούμε τι έγινε μέχρι το 129'. Μέχρι το σημείο δηλαδή που σταμάτησε το ποδόσφαιρο και ξεκίνησε η... μυθοπλασία. Τόσο ο Τερίμ όσο και οι παίκτες του ήταν σε κακό βράδυ. Ο Τούρκος προπονητής ξεκίνησε ανέτοιμους ποδοσφαιριστές, όπως ο Ιωαννίδης που δεν θα έπρεπε να είναι βασικός(τελευταία συμμετοχή στις 24/1 και με λίγες προπονήσεις) και ο Τσέριν που ένιωσε ενοχλήσεις στο ζέσταμα, όντας εδώ και καιρό στα pits. Παρουσίασε έναν Παναθηναϊκό που έπαιξε μόνο για το 0-0, μία ομάδα που δεν είχε τρόπο να φτάσει στη δημιουργία μετά το 1-0 του ΠΑΟΚ, παίζοντας μόνο με άμεσες και μακρινές μεταβιβάσεις που έγιναν εύκολη λεία για την άμυνα του αντιπάλου. Πολύ, πάρα πολύ ''γιόμα''.

Ούτε ποδοσφαιρικά αλλά ούτε και πνευματικά εμφανίστηκε έτοιμος ο Παναθηναϊκός και τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα όταν στην μεσαία γραμμή μετά την-λανθασμένη- αλλαγή του Ζέκα, το Τριφύλλι είχε μια τριάδα αποτελούμενη από έναν δεξιό μπακ και δύο δεκάρια. Κώτσιρας-Μπερνάρντ-Μπακασέτας. Καμία ισορροπία. Η εικόνα αυτή σε συνδυασμό με την εικόνα του παιχνιδιού κόντρα στην Λαμία, θα πρέπει να αποτελέσει ''καμπανάκι'' για την συνέχεια στο πρωτάθλημα. Ο μεγάλος στόχος αυτός είναι. Ο τίτλος. Με παρόμοιες εμφανίσεις, όμως, δεν θα φτάσει μακριά ο Παναθηναϊκός και πρέπει να βρει λύσεις στα προβλήματα που κατά καιρούς έχει παρουσιάσει. Τόσο πάνω στο χορτάρι όσο και έξω από αυτό, χάνοντας ακόμη έναν παίκτη με μυϊκό τραυματισμό, τον Γεντβάι.

Υπήρχε και πρώτο παιχνίδι στη Τούμπα

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Panathinaikos FC (@fcpanathinaikos)

Για να είμαστε δίκαιοι, όμως, και επειδή βλέπω να ξεχνάμε κάτι σημαντικό. Η πρόκριση δεν κρίθηκε μόνο στη Λεωφόρο. Δεν μιλάμε για μονό παιχνίδι. Μιλάμε για ζευγάρι αναμετρήσεων.

Και ο Παναθηναϊκός στη Τούμπα ήταν πολύ ανώτερος, νίκησε ''μόνο'' με 1-0 και χάρη και σε αυτή την νίκη, πέρασε στον τελικό. Ναι ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ καλύτερος χθες το βράδυ, όπως ήταν καλύτερος και ο Παναθηναϊκός μία εβδομάδα πριν. Έτσι πάνε αυτά, μπορεί να συμβεί στο ποδόσφαιρο.

Το αν προκρίθηκε ή όχι η καλύτερη ομάδα δεν μπορεί να είναι συμπέρασμα που προκύπτει μόνο από το δεύτερο παιχνίδι. Και στο τέλος της ημέρας; Δεν έχει και καμία σημασία. Πέρασε εκείνος που ήταν πιο αποτελεσματικός και ήταν ο Παναθηναϊκός...

Ο κομβικός ρόλος του Μουντάκη στο 3/3

Μασσαλία, Φάληρο, Λεωφόρος. Μαρσέιγ, Ολυμπιακός, ΠΑΟΚ. Μπρινιόλι, Λοντίγκιν, Ντραγκόφσκι. Με τρεις διαφορετικούς τερματοφύλακες ο Παναθηναϊκός κατάφερε να πάρει τρεις πολύ σημαντικές προκρίσεις στα πέναλτι. Υπάρχει κοινός παρανομαστής, βεβαίως. Ο προπονητής τερματοφυλάκων του Τριφυλλιού, Γιώργος Μουντάκης.

Η ανάλυση των χτυπημάτων των αντιπάλων, η δουλειά στις προπονήσεις, η προεργασία. Ο Μουντάκης κατάφερε σε όλες τις περιπτώσεις να παρουσιάσει πιο αποτελεσματικούς τερματοφύλακες σε σχέση με τον αντίπαλο και να οδηγήσει τους άσους του Παναθηναϊκού σε καθοριστικές επεμβάσεις.

Ναι ο Μπρινιόλι στη Μασσαλία ήταν ο ήρωας, ναι και ο Γιούρι στο Φάληρο, προφανώς ο Drago έκανε κάτι μυθικό χθες το βράδυ στη Λεωφόρο. Όμως πίσω από όλα τα πράγματα στο ποδόσφαιρο, υπάρχουν αυτές οι ''λεπτομέρειες'' που κάνουν την διαφορά...