Ας αφήσουν την κολοκυθιά κι ας πάρουν μια απόφαση

Τα εισαγωγικά στον προσδιορισμό της μεθαυριανής συνάντησης στο lead του κειμένου θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αλλά είναι τόσο κωμικό αυτό που συμβαίνει στη συγκεκριμένη ιστορία και ταυτοχρόνως εκνευριστικό για όλους όσοι διαπιστώνουν την απροθυμία των φορέων να τους ανοίξουν την πόρτα. Σαν παιχνίδι η «κολοκυθιά» ουδέποτε με γοήτευσε κι ας είναι της ηλικίας μου, φαίνεται όμως ότι ήταν από τα αγαπημένα όλων όσοι συμμετέχουν σ’ αυτή την ιστορία. Ξεκάθαρα δεδομένα έχουν αναχθεί σε πυρηνική φυσική και η όλη συνεννόηση θυμίζει εκείνη την αξέχαστη στιγμή του ελληνικού κινηματογράφου μεταξύ Νίκου Σταυρίδη και Γιάννη Γκιωνάκη μόνο που τούτοι ξεδίπλωσαν την αδιαμφισβήτητη ικανότητά τους στην υποκριτική. Θέτε ή δεν θέτε;

Αφού η μεταφορά της έδρας αποδείχθηκε mission impossible, γιατί αυτό επιχειρήθηκε αρχικά, μετά πήγαμε στο θέμα τοποθέτησης των καμερών υψηλής ευκρίνειας. Το «εγώ πληρώνω» του Αχιλλέα Μπέου προφανώς δεν επιβεβαιώθηκε γιατί αυτές ουδέποτε τοποθετήθηκαν και σιγά μην πλήρωνε, εδώ που τα λέμε, γιατί τα έξοδα για την τοποθέτηση καμερών είναι συντριπτικά περισσότερα από τα έσοδα (από εισιτήρια) σε βάθος (τουλάχιστον) διετίας. Κάθε αγώνας στο Πανθεσσαλικό θαρρείς ότι γίνεται κεκλεισμένων των θυρών γιατί σε επίπεδο προσέγγισης φιλάθλων το εγχείρημα του ΝΠΣ Βόλου απέτυχε παταγωδώς.

Η ΕΠΟ κατάλαβε πού πήγαινε το πράγμα, υποψιάζομαι ότι αναρωτήθηκε «γιατί να πληρώσω εγώ» και χρησιμοποίησε τη δήλωση του Αχιλλέα Μπέου γιατί αυτή κάθισε σαν βούτυρο στο ξεροψημένο ψωμάκι. Κι έτσι πέρασε οι καιρός, κοντά δύο μήνες, μάλλον τεχνηέντως, για να φτάσουμε στην «καταλυτική» συνάντηση της Τρίτης. Αν αυτό δεν λέγεται θέατρο του του παραλόγου τότε είναι μια τέχνη κάκιστης ποιότητας. Έντεκα ημέρες πριν τον τελικό τι θα συζητήσουν; Την τοποθέτηση καμερών υψηλής ευκρίνειας ή τι προβλέπει ο ΚΑΠ σε επίπεδο προσκλήσεων; Γιατί πλην του Άρη, προσωπικά δεν διαπίστωσα άλλον φορέα να «καίγεται» για την παρουσία φιλάθλων. Επί τούτου, είναι αστείος ο ισχυρισμός ότι, αν ο Άρης ήθελε κόσμο θα έπρεπε να δώσει τη συγκατάθεσή του για ΟΑΚΑ. Αυτό λέγεται εκβιασμός.

Στη χθεσινή εκδήλωση της ΕΠΣΜ για τον εορτασμό των εκατό χρόνων από την ίδρυση της, ο Τάκης Μπαλτάκος άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο παρουσίας φιλάθλων. Μακάρι να το πιστεύει και να το θέλει αλλά οι πράξεις του δεν έχουν επιβεβαιώσει κάτι σχετικό. Η ΕΠΟ θα ρωτήσει την Αστυνομική Διεύθυνση και τη ΔΕΑΒ, ελπίζω όμως το ερώτημα να μην είναι ρητορικό. Άλλο να ρωτάς έχοντας κάνει τα προαπαιτούμενα και αυτονόητα (βάσει του νέου αθλητικού Νόμου) κι άλλο να μην έχεις κουνήσει το δαχτυλάκι σου περιμένοντας το «μάννα εξ’ ουρανού». Προσωπικά πολύ θα ήθελα να ακούσω τις αστυνομικές αρχές να δηλώνουν διαθέσιμες απαιτώντας απλά την τοποθέτηση καμερών.

Πάμε στο αγωνιστικό. Είναι ευνόητο ότι ο Άκης Μάντζιος θα χρησιμοποιήσει τα δύο παιχνίδια με Λαμία και ΠΑΟΚ για να ετοιμάσει τους παίκτες του. Το ότι μεσολαβεί διάστημα πέντε ημερών μεταξύ του τελευταίου αγώνα Πρωταθλήματος με τον τελικό του Κυπέλλου είναι ευχάριστη συγκυρία. Το ενδεχόμενο να παρατάξει σύνθεση ανάγκης – λόγω καρτών, τιμωριών και τραυματισμών – με τη Λαμία προβάλλει ως το επικρατέστερο σενάριο. Γιατί έχει τέσσερις ποδοσφαιριστές στο όριο των καρτών, δύο τιμωρημένους και τον Φραν Βέλεθ του οποίου οι τραυματισμοί έσκισαν το πλάνο διαχείρισης των στόπερ και των αμυντικών χαφ στα Playoffs. Ο Ισπανός πιστεύει ότι το αργότερο την Τρίτη-Τετάρτη θα είναι έτοιμος για να μπει, να παίξει κόντρα στον ΠΑΟΚ για να είναι στην αποστολή στον τελικού του Κυπέλλου. Μακάρι να τα καταφέρει αλλά με 29 λεπτά συμμετοχής σε βάθος διμηνίας και δίχως επίσημο παιχνίδι τον τελευταίο μήνα, τα δεδομένα δεν είναι υπέρ του…