ΑΕΚ: Επικράτηση αντίδρασης και... Αλμέιδα!

• Η αυθόρμητη αποθέωση Αλμέιδα συνιστά ξεκάθαρο μήνυμα του κόσμου!

Η κατάκτηση της νίκης (με το φτωχό και άδικο για την ΑΕΚ 1-0 που αφήνει ανοιχτούς λογαριασμούς) σε συνδυασμό με καλή εικόνα, σχετικά πάντα και με το μέγεθος του rotation, μιας και δεν γίνεται να 'χεις απαίτηση για... μπαλάρα και κάποιοι να παίζουν πρώτη φορά (είτε γενικά είτε ο ένας με τον άλλο συμπαίκτη του), ήταν το ζητούμενο για την ΑΕΚ απέναντι στον φετινό Άρη. Γιατί χρησιμοποιώ τη λέξη «φετινό»; Διότι είναι υποχρέωσή μας να λαμβάνουμε υπόψη μας όλα τα δεδομένα σχετικά με τους αντιπάλους και το πότε τους πετυχαίνεις για να τους αντιμετωπίσεις. Οι φιλοξενούμενοι και αντίπαλοι στη φάση του Κυπέλλου βρίσκονται στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, είχαν πέντε σερί ματς δίχως ήττα, εκ των οποίων τα τέσσερα ματς νικηφόρα και φυσικά τα τρία παιχνίδια αποτελούσαν ντέρμπι: ο Άρης να θυμίσω κέρδισε εντός Ολυμπιακό, εκτός ΠΑΟΚ και έφερε την πρόσφατη αγωνιστική ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό. Αν μη τι άλλο πολύ καλά αποτελέσματα...

Στον αντίποδα τα πράγματα και τα δεδομένα για την ΑΕΚ δεν ήταν αντίστοιχα, σε καμία περίπτωση, με αυτά της ομάδας του Μάντζιου (που κάνει πολύ καλή δουλειά και μπράβο του). Η Ένωση προερχόταν από τρία σερί ματς δίχως νίκη, εκ των οποίων τα δυο τα έχασε, με αποτέλεσμα να έχει το μίνιμουμ της υποχρέωσης της νίκης, μάλιστα με εικόνα τέτοια που θα μετρίαζε λίγο τη μουρμούρα. Αυτό έπραξε η ομάδα του Ματίας Αλμέιδα: πέτυχε επικράτηση αντίδρασης απέναντι στον Άρη, τόνωσε την αυτοπεποίθησή της κερδίζοντας ένα ακόμη ματς με σημαντικό αντίπαλο, να θυμίσουμε εδώ ότι έως τώρα ο Δικέφαλος έχει πανηγυρίσει και με Παναθηναϊκό, ενώ έχει φέρει ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ εντός και πάει με κομμάτι καλύτερη ψυχολογία στην αναμέτρησης (τη δύσκολη) της Κυριακής με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Αν εξαιρέσουμε και κάποια, λιγότερα τούτη τη φορά, νεκρά διαστήματα στη διάρκεια του αγώνα, η ΑΕΚ κέρδισε και ήταν καλή. Σημαντικό ότι παίρνει τα μεγάλα ματς.

Είχε τον απόλυτο έλεγχο, δεν απειλήθηκε όσο θα περίμενα από τον Άρη (έως καθόλου, μια δυο στιγμές είχαν οι φιλοξενούμενοι υποψία φάσης από σωστή εκδήλωση επίθεσης), δημιούργησε φάσεις και σε παιχνίδι υπομονής και με πολλές πάσες, αλλά και στο... ανοιχτό γήπεδο, όταν άφησε για λίγο την μπάλα στον Άρη και έπαιξε σωστά πιο άμεσα, ειδικά μετά τις αλλαγές και κατάφερε να κερδίσει και τον κόσμο της. Όλα αυτά τα πέτυχε έχοντας πολλά νέα πρόσωπα στην ενδεκάδα της και παίκτες που δεν έχουν παίξει ακόμη αρκετό χρονικό διάστημα μαζί σε επίπεδο ενδεκάδας, γεγονός το οποίο δικαιολογεί και τα νεκρά διαστήματα τα οποία ανέφερα νωρίτερα, είναι λογικό να μην υπάρχουν σε διάρκεια σούπερ συνεργασίες και αυτοματισμοί. Είχε στιγμές στο πρώτο 45λεπτο να ανοίξει νωρίτερα το σκορ με κύριες φάσεις την κεφαλιά του Μαρσιάλ (μόλις στο 10') και το... άχαστο (στο 25') με τη κεφαλιά του Πιερό και την προβολή του Ρότα, την επέμβαση του Κουέστα που έστειλε την μπάλα πάνω στον διεθνή μπακ της ΑΕΚ και τελικά έξω.

Η αυθόρμητη αποθέωση Αλμέιδα συνιστά ξεκάθαρο μήνυμα του κόσμου!

Το γκολ ήρθε τελικά μετά τη τρίτη καλή ευκαιρία της ΑΕΚ από το γύρισμα του Λιούμπισιτς και το σουτ του Πινέδα που κόντραρε και κατέληξε σε κόρνερ από το οποίο προήλθε το πρώτο τέρμα του θετικού και πάλι, μετά τις Σέρρες, Αντονι Μαρσιάλ. Η Ένωση στο δεύτερο 45λεπτο συνέχισε με πατημένο το γκάζι, εκεί που θα περίμενες να δούμε κάποια σχετική αντίδραση από τον Άρη, ο Δικέφαλος χάνει με το ...καλησπέρα του δεύτερου μισού τη φάση του αγώνα για να πετύχει το 2-0 και να ανοίξει αρκετά μετά το σκορ, αφού θα υποχρέωνε τον αντίπαλό της να ανοιχτεί! Στο 47' πιο συγκεκριμένα ο Πιερό κάνει εκπληκτική ενέργεια από αριστερά, η μπάλα έφτασε στον Ελίασον που είπε πάρε βάλε στον Λιούμπι αλλά ο τελευταίος δεν κατάφερε ολομόναχος να σκοράρει. Στο 49' απειλεί ξανά η ΑΕΚ με Πινέδα και στο 53' πρώτη στιγμή του Άρη με Σίστο. Όμως η ομάδα του Πελάδο συνέχισε με καλή απόδοση και είχε τη φάση στο 60' με τον Ελίασον για να ακολουθήσουν οι αλλαγές και να 'ρθουν κι άλλες φάσεις, όπως το δοκάρι του Πάολο Φερνάντες στο 77' που κρύφτηκε η μπάλα, το σουτ του Γαλανόπουλου στο 78' και δυο ακόμη στιγμές έως το τέλος για την Ένωση με πρωταγωνιστή τον Πάολο Φερνάντες!

Όλα αυτά σε ένα ματς που είχε 30.000 κόσμου καθημερινή και πολύ καλή ατμόσφαιρα στο γήπεδο, ένα ωραία πάρτι, με πρωταγωνιστή σε αυτό τον Ματίας Αλμέιδα και κανέναν άλλον... Σε τουλάχιστον πέντε περιπτώσεις, πριν – κατά τη διάρκεια – στο τέλος του ματς, ο Αργεντινός τεχνικός άκουσε το όνομά του από την κερκίδα: ακόμη και σε άσχετες στιγμές του αγώνα και αυτό έχει τη μεγαλύτερη σημασία απ' όλες τις φορές που 'χει ακουστεί το όνομα του Πελάδο στης Φιλαδέλφειας τα μέρη και δικαιολογημένα είναι πολλές αυτές. Η στάση του κόσμου από το πέταλο και σε όλο το γήπεδο, πραγματικά σε όλες τις θύρες, ήταν συγκλονιστική σε επίπεδο εκδήλωσης στήριξης και αγάπης στο πρόσωπο του τεχνικού της ΑΕΚ και μοιάζει σαν ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση (όχι μόνο τη νέα ιδιοκτησία που προφανώς και την αφορά). Τα λόγια δε του Αλμέιδα με τη λήξη του αγώνα υπέροχα, κάποιοι αγχώθηκαν με αυτό το «ότι και να γίνει θα αγαπώ για πάντα την ΑΕΚ», αλλά ήταν συνέχεια της δήλωσής του για το πως ένιωσε ακούγοντας τον κόσμο να τραγουδάει το όνομά του...

Επανέλαβε ότι η χώρα μας και φυσικά η ομάδα που υπηρετεί είναι το μέρος που θέλει να μείνει για χρόνια, μόνο στην Ένωση και ξεκαθάρισε αυτό που σας είχαμε γνωστοποιήσει, ότι λένε ψέματα στο Μεξικό ότι συζήτησε με Τσίβας βάζοντας τέλος με ευθύ και απόλυτο τρόπο στα σότα από τους ρεπόρτερ εκεί... Οφείλουμε να αναδεικνύουμε την αλήθεια, αυτό το «εγώ δεν κάνω τίποτα από... πίσω», είναι όλα τα λεφτά σαν ατάκα του Αλμέιδα και μην περάσει έτσι, διότι εκείνος δεν λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο, αλλά το κάνουν άλλοι και τίποτα δεν μένει κρυφό (και προς τον κόσμο)... Ήταν μια καλή ένεση στήριξης για τον Πελάδο και το team του αυτή η υπέροχη και αυθόρμητη κίνηση της λαού της ΑΕΚ στο σύνολό του στο γήπεδο, κάτι που θα του δώσει ακόμη μεγαλύτερο σπρώξιμο για να το βρει πιο γρήγορα στο αγωνιστικό, να παρουσιάσει ακόμη καλύτερη και πιο ανταγωνιστική ομάδα και στο πρωτάθλημα, πιο άμεσα, αν και όσοι δεν ξεχνάνε γρήγορα θα έπρεπε να θυμούνται απ' την πρώτη χρονιά (όταν και η ομάδα ήταν πίσω -8 έως τον Δεκέμβριο), ότι μετά τον Νοέμβριο το... γκάζι πάει φουλ στην ΑΕΚ του Αλμέιδα..

Μακάρι αυτή η νίκη να απογειώσει τη ψυχολογία όλων στην ομάδα και να φέρει το διπλό στο Περιστέρι με τον Ατρόμητο

Υγ: Στο πρώτο 45λεπτο υπάρχει η φάση του Μπρινιόλι και της αποβολής που ζητάει (και το καταλαβαίνω, ίσως το ίδιο θα αξιώναμε και εμείς αν ήταν ανάποδα η συγκεκριμένη φάση) ο Άρης. Προφανώς και αν ο Σιδηρόπουλος αποφάσιζε να αποβάλλει τον Ιταλό γκολκίπερ θα είχαμε -λογικά- διαφορετικό ματς. Είναι πολύ δύσκολη φάση γιατί είναι ξεκάθαρο, όπως το αναφέρει και ο κανονισμός που διαβάσατε και στο Gazzetta, πώς θα ερμηνεύσει ο διαιτητής το παιχνίδι του ποδοσφαιριστή, στην περίπτωσή μας του Μπρινιόλι, αν έχει σκοπό να παίξει μόνο μπάλα, αν τον βλέπει και πάει επίτηδες επικίνδυνα πάνω του, αν παίζει τελικά μπάλα και μετά καταλήγει το πόδι στο κεφάλι, ή το κατευθύνει σκόπιμα το πόδι εκεί... Δεν χρειάζεται να σημειώσω περισσότερα, δικαιολογείται απόλυτα να φωνάζουν στον Άρη, δεδομένα έχουμε δει φάσεις χειρότερες να τιμωρούνται με κίτρινη (Εμβιλά στον Φαν Φέερτ και όλοι τότε έγραφαν ότι δεν είχε σκοπό) και είδαμε την ίδια φάση στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2022 με πρωταγωνιστή τον Άλισον της Λίβερπουλ στο ματς της Βραζιλίας με τον Ισημερινό, τότε μάλιστα όπως βλέπετε όλοι στο βίντεο, αποβλήθηκε αρχικά ο Βραζιλιάνος τερματοφύλακας και μετά μέσω VAR σωστά άλλαξε την απόφασή του ο ρέφερι σε φάουλ και κίτρινη, διότι δεν πάει με σκοπό το επικίνδυνο παιχνίδι, βρίσκει πρώτα μπάλα και δεν έχει ορατότητα τον παίκτη που έρχεται με φόρα, όπως ακριβώς και ο Μπρινιόλι... Επαναλαμβάνω όμως καταλαβαίνω τον Άρη που φωνάζει για κόκκινη, ίσως το έκανα κι εγώ αν ήταν ανάποδα, πάντα έτσι κρίνω και θεωρώ πως είναι το σωστό. Θα ήταν καλύτερα να είχε ξένο διαιτητή και όχι τον Σιδηρόπουλο που ήθελε ο Λανουά! Απλά υπάρχουν και άλλες πολλές φάσεις αντίστοιχες που δεν δόθηκε ποτέ κόκκινη, όπως στο ΑΕΚ – Αγιαξ με τον Σούταλο στον Γκατσίνοβιτς, ή στο ΑΕΚ – Ντινάμο Ζάγκρεμπ πάνω στον Λιβάι, στο πρόσφατο Ελλάδα – Γαλλία το πέναλτι του Μαυροπάνου στον Γκριεζμάν και τόσες άλλες που ΠΟΥΘΕΝΑ δεν δόθηκε κόκκινη η ίδια ακριβώς φάση! Τέλος υπάρχει και η στιγμή στην Κρήτη σε ΟΦΗ – ΑΕΚ, όπου ο Φωτιάς, αυτός ο διαιτητής που δεν πρέπει ούτε τοπικό να σφυράει, ο οποίος ήταν VAR και κάλεσε τον Σιδηρόπουλο χθες να αποβάλλει επί της ουσίας τον Μπρινιόλι, δεν δίνει κόκκινη σε χτύπημα στο κεφάλι του Χατζισαφί από αντίπαλο και χωρίς ποτέ να παίξει μπάλα ο συγκεκριμένος!

Υγ2: Υπήρξαν πρόσωπα τα οποία ξεχώρισαν χθες και το αναγνώρισε ο κόσμος, όπως ο Μήτογλου (ήταν σούπερ ο Έλληνας στόπερ, πολύ καλό ματς πάλι) και ο Κάλενς, τα πήγαν σούπερ αλήθεια είναι, κορυφαίος ανάμεσα σε άλλους και ένα κλικ πιο πάνω, ήταν ο Ρότα, ενώ πήγαν καλά Γιόνσον, Πινέδα, Ελίασον, Μαρσιάλ και Πιερό. Αντίθετα εκτός ματς ήταν ο Λιούμπισιτς (και πάλι όπως και με Παναιτωλικό όταν ήρθε από τον πάγκο) και από τις αλλαγές ο Γκατσίνοβιτς που δείχνει να μη μπορεί να το γυρίσει, σα να τον έχει πάρει από κάτω και δεν συνέρχεται (θέλει στήριξη τώρα όμως και όχι μουρμούρα, μιλάμε άλλωστε για αναπληρωματικό ελέω Κοϊτά και Μαρσιάλ). Αντίθετα πήγαν σούπερ όλοι οι υπόλοιποι που πέρασαν στο ματς: Γαλανόπουλος, Τσούμπερ και ειδικότερα ο Πάολο Φερνάντες ο οποίος στο ανοιχτό γήπεδο και στο ένας εναντίον ενός κάνει... ασχήμιες, εκθέτει αντιπάλους... Επίσης θεωρώ ότι πρέπει να 'χει κλειδώσει στο μυαλό όλων η υποχρέωση για απόκτηση αριστερού μπακ και να συνεχίσει να δουλεύεται ο Πήλιος, η ΑΕΚ εκεί όμως θέλει παίκτη να κάνει τη διαφορά, όπως συμβαίνει από τα δεξιά...