Ολυμπιακός: Τελικά, μπορεί ο Σέρτζιο Ολιβέιρα να παίξει στους Ερυθρόλευκους;

Η ρεβάνς Κυπέλλου με την Καλλιθέα ήταν ένα από τα σπάνια παιχνίδια στα οποία έχουμε δει τον Σέρτζιο Ολιβέϊρα σε επίπεδο αρχικής ενδεκάδας, οπότε έχει ένα ενδιαφέρον να αναλύσουμε λίγο την εμφάνιση του.

Κατ΄ αρχάς, ο Μεντιλίμπαρ τον έβαλε πάλι, μάλλον ελλείψει άλλου, όχι σε ρόλο κεντρικού χαφ που είναι η θέση του, αλλά πιο μπροστά, κάτι μεταξύ του φορ Ελ Κααμπί και των δύο μέσων, του Έσε και του Στάμενιτς. Συνήθως ο προπονητής θέλει σε πιο επιθετικογενή ρόλο αυτή τη θέση, όμως ο Ολιβέιρα δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί να παίξει τόσο ψηλά. Έτσι, ήταν αρκετές φορές που γυρνούσε πίσω κι έκανε τον τρίτο χαφ, κάτι που αφενός μεν έδινε στον Ολυμπιακό ακόμη μεγαλύτερο έλεγχο στη μεσαία γραμμή, αφετέρου δε στερούσε από την ομάδα μία παραπάνω επιθετική λύση, με συνέπεια π.χ. στις σέντρες που γίνονταν η περιοχή της Καλλιθέας ελάχιστες φορές να ήταν όπως έπρεπε «γεμάτη».

Ο έμπειρος Πορτογάλος επιβεβαίωσε στο παιχνίδι αυτό που ξέραμε, ότι δηλαδή έχει καλό δεξί πόδι, που μπορεί να απειλήσει, αλλά και να δημιουργήσει, κυρίως μέσα από τη διαδικασία των στατικών φάσεων κι όχι μόνο. Ήταν καλή η εκτέλεση του απευθείας φάουλ στο αριστερό δοκάρι του γκολκίπερ κι ήταν ακόμη καλύτερη η εκτέλεση του φάουλ από πλάγια αριστερά με σέντρα που έφερε το ακυρωθέν με οριακό οφσάιντ γκολ του Ελ Κααμπί με κεφαλιά. Και ορισμένες άλλες εκτελέσεις κόρνερ του είχαν ενδιαφέρον, όπως αυτή που έφερε την μπάλα προς το πέναλτι να βρίσκει μάλλον την…πλάτη του Ελ Κααμπί και να καταλήγει στα πόδια του Βέλντε για το 1-1. Επιπλέον κάποιες φορές άλλαξε καλά το παιχνίδι και κάποιες άλλες πέρασε πάσες καλές έως πολύ καλές-και μία σέντρα του ήταν καλή για να σουτάρει ο Κωστούλας από καλή θέση.

Από την άλλη, είχε και αρκετές λάθος η, και κακές μπαλιές, αλλά νομίζω ότι αυτό που κάνει τον προπονητή να τον έχει Νο 5 στην ιεραρχία των κεντρικών χαφ πίσω από Μουζακίτη, Γκαρθία, Έσε, Στάμενιτς είναι ότι δεν βγάζει αρκετή ενέργεια κι ένταση το παιχνίδι του Ολιβέϊρα, ειδικά στο κομμάτι το ανασταλτικό. Το παιχνίδι του Ολυμπιακού στηρίζεται πάρα πολύ στο να μην αφήνει τον αντίπαλο να παίξει-κι αυτό επιτυγχάνεται με το να του παίρνει την μπάλα κλέβοντας την, με το να κερδίζει τις δεύτερες μπάλες και με το να κερδίζει τις μονομαχίες. Εδώ, τον Πορτογάλο τον βλέπουμε σχεδόν απόντα. Με την εμπειρία του μπορεί να έχει κάποιες ανακτήσεις μπάλας, αλλά μέχρι εκεί. Στα δύο 90λεπτα του με την Καλλιθέα στο Κύπελλο είχε ένα τάκλιν για να κόψει.

Σου δίνει την εντύπωση, έτσι, ότι νόημα έχει να παίζει μόνο σε αγώνες με μικρομεσαίους αντιπάλους και μόνο για να προσπαθεί να δημιουργεί. Μάλιστα, ακριβώς επειδή δεν ανταποκρίνεται στα ζητούμενα του προπονητή ανασταλτικά σε ρόλους 6αριού κι 8αριού, τον βάζει κατά βάση μόνο σε ρόλο 10αριού πίσω από τον φορ-μόνο που ο Ολιβέϊρα δεν είναι 10άρι και ούτε εκεί ξεχωρίζει, όπως τον είχαμε δει και στο ματς με τον Ατρόμητο στο Καραϊσκάκη και στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ.

Θα έλεγα ότι ο Μεντιλίμπαρ φοβάται να τον εμπιστευθεί περισσότερο γιατί π.χ. μπορεί εύκολα να χάσει την μπάλα και να βγει ο αντίπαλος στην αντεπίθεση. Και γενικά νομίζω ότι για να έχει τύχη ο Πορτογάλος να παίξει στον Ολυμπιακό, θα πρέπει να παίξει σε πολύ μεγαλύτερες στροφές, κάτι που είναι άγνωστο αν μπορεί να το κάνει.

Παρεμπιπτόντως, δεν θυμάμαι παιχνίδι στο οποίο έχει παίξει ο Ολιβέϊρα κι ο Ολυμπιακός να έχει κάνει κάτι ενδιαφέρον επιθετικά. Βλέπε 0-0 με Παναιτωλικό, 1-2 από Άρη, 0-0 με ΠΑΟ, 1-0 με Καλλιθέα, 2-0 με Ατρόμητο (1-0 με πέναλτι όσο έπαιζε), 1-1 με Καλλιθέα.

Άσχετο: Οι φωνές που ακούμε για τη διαιτησία, μέχρι τώρα τουλάχιστον, προκύπτουν φανερά από την ανάγκη των φωνασκούντων να δικαιολογήσουν τα διάφορα εσωτερικά τους προβλήματα, κενά, αδυναμίες και με στόχευση να πάρουν κάνα σφύριγμα στο επόμενο παιχνίδι. Κερδίζουν-χάνουν μοιάζει να φωνάζουν από συνήθεια, ενίοτε κάποιοι και στην Ευρώπη …

Η φωτογραφία της ημέρας:

Στο αμέσως επόμενο παιχνίδι του μετά το 2-0 επί του ΟΦΗ με το δικό του πρώτο γκολ, ο Μπιανκόν είχε μία πραγματικά καλή παρουσία προχθές στον αγώνα του Κυπέλλου, χωρίς όμως να αποφύγει την απίστευτα κακή τοποθέτηση του στην επίθεση της Καλλιθέας για το 0-1, επιβεβαιώνοντας ότι έχει θέμα σε αυτό το κομμάτι.

Κι είναι κρίμα γιατί γενικά είδαμε μία καλή εικόνα πάλι από τον Γάλλο. Να καθαρίζει σέντρες με το κεφάλι, να έχει καλές καλύψεις, να βγαίνει επανειλημμένα πρώτος στην μπάλα, να περνάει ορισμένες καλές πάσες μπροστά και να έχει και την αυτοπεποίθηση να βγαίνει στην επίθεση με κούρσες 40 και 50 μέτρων που κατέληγαν είτε σε σέντρα σουτ που την έβγαλε σε κόρνερ ο γκολκίπερ, είτε σε κάποια σέντρα.

Μοιάζει να έχει καλύψει το χαμένο έδαφος ο Μπιανκόν και να είναι σε επίπεδο εναλλακτικής επιλογής του Ρέτσου πιο κοντά από τον Ντόη, ο οποίος πήρε προχθές την ευκαιρία μετά από 1,5 μήνα, από εκείνο τον άτυχο αγώνα (2-2) με τον Λεβαδειακό, στον οποίο είχε κάνει πέναλτι.

Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι ο Ντόη παρότι είχε να παίξει καιρό έκανε κι αυτός καλή εμφάνιση προχθές. Με αρκετές πολύ αποτελεσματικές επεμβάσεις, ενίοτε κρίσιμες, αλλά και με διάθεση να βοηθήσει και μπροστά, είτε παίρνοντας κεφαλιά σε κόρνερ, είτε περνώντας κάθετη πάσα στον Μασούρα, είτε τολμώντας μακρινό σουτ (έστω πολύ άστοχο) βλέποντας το «πούλμαν» της Καλλιθέας να μην σπάει κάποια στιγμή.

Έδειξε ο Ντόη καλό βαθμό ετοιμότητας κι αυτό είναι πάντα καλό για τον προπονητή, να ξέρει ότι έχει πέντε ετοιμοπόλεμους κεντρικούς αμυντικούς!

Και για το τέλος ένα ιμότζι 😯 για τη φάση της αποβολής στο 2ο λεπτό στον τελικό του Λιμπερταδόρες, σε φάση που ο…Σιδηρόπουλος θα έβγαζε κίτρινη (έτσι δεν έκανε και με τον Μπρινιόλι;)

Τελικός Λιμπερταδόρες σήμερα και αυτό ήταν το πρώτο γεγονός στο ματς. 😂
pic.twitter.com/0luPbFtkmj

— fokionas77 (@Fokionas77) November 30, 2024