Η αναποτελεσματικότητα του Παναθηναϊκού και η κλάση του Γιάρεμτσουκ έφεραν την ισορροπία

Η πρώτη από τις τρεις αιώνιες μονομαχίες ολοκληρώθηκε το βράδυ της Τετάρτης στο ΟΑΚΑ. Με απόλυτη ισορροπία. Όσον αφορά την εικόνα και το σκορ. Ο Ολυμπιακός οδήγησε τον Παναθηναϊκό σε μία ροή αναμέτρησης στα μέτρα του. Αμεσότητα, πολλές προσωπικές μονομαχίες, συνεχόμενες μεταβάσεις. Και όποιος αντέξει. Το Τριφύλλι παραφοβήθηκε το δυνατό σημείο της ομάδας του Μεντιλίμπαρ.

Το high press που υπάρχουν στιγμές και το βλέπεις να λειτουργεί ιδανικά από τους παίκτες με τις ερυθρόλευκες φανέλες. Η εντολή ήταν ξεκάθαρη, παιχνίδι με βολέ από τον Λοντίγκιν ή από μακρινές μεταβιβάσεις των στόπερ. Αυτό ήταν το σύνηθες μοτίβο ανάπτυξης αλλά ο Πιρόλα τα πήγε εξαιρετικά πάνω στον Ιωαννίδη.

Οι ''πράσινοι'' κατάφεραν να προηγηθούν με γκολ που ήρθε μέσα από αυτή την φάση του παιχνιδιού. Πίεσαν ψηλά, σωστά, ανάγκασαν σε λάθος τον Πασχαλάκη και ξεκίνησαν ιδανικά το δεύτερο μέρος χάρη στα τρομερά φεγγάρια και την δεδομένη κλάση του Τζούρισιτς που ήταν με διαφορά ο κορυφαίος της ομάδας του.

Στο μόνο κομμάτι που δεν υπήρχε ισορροπία ανάμεσα τους ήταν οι μεγάλες τους στιγμές. Ο Παναθηναϊκός έφτιαξε πέντε, ο Ολυμπιακός δύο. Το τετ α τετ του Ιωαννίδη στο 33' όπου τελειώνει με κάκιστο τελείωμα εκτός και αν θέλει να παίξει πάσα στον Τετέ που και πάλι λάθος είναι. Το γκολ του Τζούρισιτς. Το τετ α τετ του Πελίστρι και η διπλή ευκαιρία του 83'. Ο Πασχαλάκης έβγαλε το σουτ του Ιωαννίδη, έβγαλε και την απίθανη φάση του Μαντσίνι αλλά ο Αργεντινός έχει κάνει ένα τραγικό τελείωμα. Έχει κενό τέρμα, έχει τα δίχτυα μπροστά του, αμαρκάριστος, με την μπάλα στρωμένη και... καταφέρνει να την στείλει στο μοναδικό σημείο αντίδρασης του Έλληνα άσου. Δεν ήταν ποτέ δεινός εκτελεστής, δεν ''είχε'' ποτέ το γκολ ο Αργεντινός, ο Άρης θα έχει να καυχιέται πως πούλησε 3+ εκατομμύρια έναν εξτρέμ που δεν μπορεί να σκοράρει.

Στον αντίποδα, ο Ολυμπιακός είχε ένα τελείωμα εντός περιοχής από τον Μαρτίνς που πέρασε άουτ και το γκολ του Γιάρεμτσουκ. Μία τρομερή ατομική ενέργεια, από αυτές που μπορούν αλλάξουν τα πράγματα ένα ντέρμπι. Στο ματς με τον ΠΑΟΚ την έκανε ο Ουναϊ στην ίδια εστία, απόψε ο Ουκρανός που βιάζονται να τον κρίνουν ως ανεπαρκή στο λιμάνι. Είναι απίθανη η ντρίμπλα πάνω στον Ίνγκασον, νικά και τον Λοντίγκιν, ο οποίος για την κλάση του και την ποιότητά του, δεν επιτρέπεται να δεχτεί αυτό το γκολ, στην κλειστή του γωνιά, στην μοναδική τελική που πήγε απόψε προς την εστία του.

Από κει και πέρα, ο τραυματισμός του Μπαρτ Σένκεφελντ ήρθε να υπενθυμίσει-σε όποιον το έχει ξεχάσει ή το αμελούσε- πως ο Ολλανδός στόπερ είναι επιρρεπής στους τραυματισμούς και είναι μεγάλο ρίσκο να τον υπολογίζεις σε αυτό το ρόστερ, με αυτό το μπάτζετ, ως τρίτη λύση, ως πρώτη εναλλακτική μετά τους Ίνγκασον και Γεντβάι. Το είχαμε γράψει μετά το χειρουργείο του Μάγκνουσον, το ξαναγράφουμε ακόμη μία φορά και τώρα. Υπάρχει ανάγκη για κεντρικό αμυντικό. Τελεία και παύλα. Οποιαδήποτε άλλη απόφαση, μοιάζει με ρίσκο.

Τουλάχιστον η εικόνα του Πάλμερ Μπράουν ήταν καλή. Σαν να μην έλειπε 15 μήνες. Έκανε 2-3 παρακινδυνευμένες αλλά επιτυχημένες ενέργειες με την μπάλα έξω από την περιοχή, είχε μερικές κρίσιμες επεμβάσεις και δείχνει ότι μπορεί να βοηθήσει. Σε ατομικό επίπεδο, κάκιστη η εικόνα του Κώτσιρα και στις δύο πλευρές του γηπέδου, ειδικά επιθετικά δεν προσέφερε το παραμικρό. Σε ρηχά νερά ο Μπακασέτας, ο Τετέ, ο Ιωαννίδης, έδωσε πράγματα με την είσοδό του ο Πελίστρι.

Το πρώτο από τα τρία σερί ντέρμπι αφήνει στον Παναθηναϊκό μία πικρή γεύση, γιατί είχε τις φάσεις για να πάρει το ματς και σίγουρα θα μπορούσε να έχει καλύτερη εικόνα από το 1-0 μέχρι και το 75' της ισοφάρισης. Ως απόδοση θα πρέπει να είναι καλύτερος σε αυτά που έρχονται, πιο κυριαρχικός και σαφώς πολύ περισσότερο αποτελεσματικός στις μεγάλες του στιγμές. Όταν σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, φτιάχνεις 5 μεγάλες φάσεις και σκοράρεις στη μία, δύσκολα θα πάρεις την νίκη...