Αν ήμουν παίκτης του Ολυμπιακού χθες, θα ντρεπόμουν τον Βαλμπουενά…

Και οι ήττες μέσα στο ποδόσφαιρο είναι. Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε χθες στην Τούμπα για πρώτη φορά μετά από ένα ακριβώς χρόνο (28 Φεβρουαρίου, 0-1 από τη Λαμία, πάλι για το Κύπελλο) σε αγώνα του από ελληνική ομάδα.

Θα μπορούσε, εύκολα, και να κερδίσει αυτός με 3-2 η, και με μεγαλύτερο σκορ, βάσει των ευκαιριών που είχε. Ήταν κατά κοινή ομολογία σαφώς ανώτερος σαν ομάδα του ΠΑΟΚ, ωστόσο στο ποδόσφαιρο δεν αρκεί να είσαι ανώτερος. Πρέπει να έχεις και λίγη τύχη (για να γίνει το 1-2 η μπάλα βρήκε διαδοχικά σε Ομάρ, Σισέ, Σεμέδο…στο 2-2 από κόντρα έφτασε στον Μίσιτς…και το πέναλτι ήταν από το πουθενά…), αλλά πάνω απ΄ όλα πρέπει να θέλεις παραπάνω εσύ τη νίκη από τον αντίπαλο σου, ειδικά όταν μιλάμε για ντέρμπι. Και εγώ χθες δεν είδα τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού να το θέλουν περισσότερο. Το μάτι των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ είδα να γυαλίζει πιο πολύ.

Για να είμαι ειλικρινής, εάν εγώ ήμουν ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού χθες θα ντρεπόμουν τον Βαλμπουενά! Θα ντρεπόμουν βλέποντας έναν 36χρονο, που δεν έχει σταματήσει να παίζει επί τρεις ολόκληρους μήνες, με το που τέλειωσαν δηλαδή οι γιορτές, να παίζει ΜΟΝΟΣ του όλον τον ΠΑΟΚ μέσα στην Τούμπα! Γιατί μόνος του τον έπαιζε! Να είναι μέσα και στα δύο γκολ, να φτιάχνει άλλες τρεις ευκαιρίες στον Σισέ και μία στον Χασάν, να κλέβει και να πασάρει για να κάνει φάση, να βγάζει τον Ραντζέλοβιτς έξοχα μπροστά στην αποβολή του Γιαννούλη, να κόβει και να μαρκάρει, να τον σταματάνε οι παίκτες του ΠΑΟΚ μόνο με φάουλ-εφτά (!!!) του έκαναν, εκ των οποίων στα τρία πήραν κίτρινες κάρτες!!!

Θα ντρεπόμουν εάν ήμουν…

Μασούρας, γιατί σε 76 λεπτά συμμετοχής δεν έκανα όχι μία, αλλά ούτε μισή καλή ενέργεια, ήμουν σαν να μην υπήρχα…

Χασάν, γιατί μετά τα πρώτα δέκα λεπτά και το όντως "γεμάτο" ξεκίνημα μου, όσο περνούσε η ώρα, και δη στο β΄ ημίχρονο, ήμουν άφαντος από το παιχνίδι και μία φορά που με έβγαλε σε πλεονεκτική θέση ο Βαλμπουενά, με έκοψε ο Ίνγκασον, παίρνοντας μου την ταυτότητα…

Σεμέδο, για το απρόσεκτο πέναλτι-χέρι που έκανα, αλλά και γιατί στην αμέσως προηγούμενη φάση που έφερε το κόρνερ κι έβαλε τον ΠΑΟΚ στην περιοχή του Τζολάκη, είχα πασάρει με κεφαλιά την μπάλα πάνω σε αντίπαλο, γιατί πήρα κάρτα χωρίς κανένα λόγο για άλλη μία φορά και γιατί στο 94’ πέταξα στα σκουπίδια την τελευταία δυνατότητα της ομάδας μου να κάνει κάτι, πασάροντας στον γάμο του Καραγκιόζη…

Μπουχαλάκης, για τις «σκοτωμένες» και κακές πάσες μου, γιατί επιθετικά σαν οκτάρι δεν έκανα τίποτα, αλλά κυρίως γιατί έδωσα δύο εύκολα φάουλ γύρω από την περιοχή του Τζολάκι κι ένα ακόμη από το οποίο ξεκίνησε το 1-2, ενώ στη φάση του πέναλτι του ΠΑΟΚ αντί να πάω να διεκδικήσω το ριμπάουντ και την μπάλα στον αέρα, καθόμουν και κοιτούσα τον Ίνγκασον…

Γκιγιέρμε, γιατί σε ολόκληρο παιχνίδι δεν πέρασα μία καλή πάσα και ιδίως γιατί στο β΄ ημίχρονο ήμουν εντελώς υποτονικός σαν αμυντικός χαφ, δεν έκανα μισό φάουλ και δύο φορές απέφυγα να βάλω τα πόδια στη φωτιά κι η ομάδα μου έχασε την μπάλα…

Ομάρ, γιατί απέτυχα να σταματήσω τον Γιαννούλη στη σέντρα του για το 1-2, πέρασα σπάνια τη σέντρα σε 70 λεπτά συμμετοχής, πήρα εντελώς αχρείαστη κάρτα για φάουλ 70 μέτρα (!) μακριά από την εστία του Ολυμπιακού και με άλλο εύκολο φάουλ έβαλε τον ΠΑΟΚ στην περιοχή του Τζολάκη…

Σισέ, γιατί έχασα εντελώς τον Μπίσεσβαρ στο ξεκίνημα της φάσης του 2-2, δεν μπόρεσα να κάνω ένα γκολ τις τέσσερις (!) φορές που με έβγαλαν συμπαίκτες μου σε θέση για γκολ, έδωσα πάσα πάνω σε αντίπαλο κι έτσι δυνατότητα να σουτάρει επικίνδυνα (ο Μαουρίτσιο) και είχα κι άλλη κακή πάσα…

Γκασπάρ, γιατί μέσα σε 25 λεπτά που έπαιξα πρόλαβα να χάσω την μπάλα δύο φορές μέσα από τα πόδια μου…

Καμαρά, γιατί μετά από το πολύ καλό ξεκίνημα μου, ενώ γενικά έτρεχα, έρανα, έκοβα, δεν μπόρεσα σαν επιθετικός μέσος να δημιουργήσω τίποτα άλλο ουσιαστικό στα 60 τελευταία λεπτά του αγώνα, πήρα άλλη μία αχρείαστη κίτρινη κάρτα και χάλασα με «μισή» πάσα την πιο επικίνδυνη αντεπίθεση που ο ίδιος έβγαλα…

Τσιμίκας, γιατί ενώ γενικά βοήθησα την ομάδα, έκανα και αρκετά λάθη σε πάσες και συνεργασίες, αλλά κυρίως στη φάση του 1-2 που ξανάβαλε τον ΠΑΟΚ στο παιχνίδι κοιμήθηκα εντελώς, μαρκάροντας τον Πέλκα με τα μάτια (δείτε στη φωτογραφία, πόσο μακριά από τον Πέλκα είναι ο Τσιμίκας στο ξεκίνημα της φάσης, με συνέπεια βεβαίως να πάει καθυστερημένα πάνω του στην στιγμή του γκολ).

Κοιτάξτε, εγώ ποτέ δεν έχω αποδομήσει παίκτη του Ολυμπιακού. Ίσα ίσα έχω πάρει τα κομμάτια τους, όταν κάποιοι τους αποδομούσαν, όταν τους έκραζε η εξέδρα κι ο Τύπος κλπ, κλπ. Κι ασφαλώς η όλη φετινή εικόνα τους, είναι για μπράβο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να κλείσουμε τα μάτια μας για τα λάθη και τις παραλείψεις τους στο χθεσινό παιχνίδι. Όταν κάνουμε κριτική ενός αγώνα, πρέπει να αποτυπώνουμε την πραγματικότητα.

Κι η πραγματικότητα του χθεσινού αγώνα είναι ότι ο μοναδικός παίκτης του Ολυμπιακού που πρέπει να αισθάνεται υπερήφανος για την απόδοση του είναι ο Βαλμπουενά. Κι αυτός που έχει τα μισά του χρόνια, ο ούτε καν 18χρονος Τζολάκης, που έκανε ντεμπούτο μέσα στην Τούμπα κι όχι απλά δεν ευθύνεται για κανένα γκολ (κι ο Σα θα τα έτρωγε), αλλά ήταν πολύ καλός όποτε χρειάστηκε να επέμβει, ήταν ψύχραιμος και γενικά και με την μπάλα στα πόδια και τέλος πάντων ήταν ο τελευταίος υπεύθυνος για την ήττα.

Τουλάχιστον εγώ, μόνο στα μάτια του Βαλμπουενά και του Τζολάκη είδα παίκτη του Ολυμπιακού πραγματικά αποφασισμένο για μάχη μέσα στην Τούμπα. Όλοι οι υπόλοιποι με απογοήτευσαν, από πλευράς αποφασιστικότητας. Ένα σκληρό φάουλ σε ολόκληρο 90λεπτο δεν είδα από έναν παίκτη του Ολυμπιακού. Αντίθετα, είδα δέκα τέτοια από παίκτες του ΠΑΟΚ…

Άσχετο: ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός 3-2 με πέναλτι, ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 1-0 με πέναλτι, ΠΑΟΚ-ΠΑΟ 2-2 με πέναλτι στο 101’, ΠΑΟΚ-ΠΑΟ 2-0 (Κύπελλο) με πέναλτι το 1-0. Και συνεχίζει ακάθεκτη η Τούμπα με πέναλτι από όλους αυτούς που φέρνει ο Μέλο Περέϊρα. Κι έτσι θα πάνε και τα πλέϊ οφ…

Για δε το ΠΑΟΚ-Ξάνθη έχει ακόμη πολύ δρόμο η ιστορία. Ελλάδα είμαστε...Ήδη, ο υποβιβασμός έγινε -7 και -12…Και ποιος ξέρει ακόμη πού θα φτάσει…